Όχι στην κρατική βία και καταστολή! Να κλείσουν όλα τα στρατόπεδα προσφύγων και μεταναστών! Αλληλεγγύη και κοινός αγώνας με πρόσφυγες και μετανάστες!

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

Όχι στην κρατική βία και καταστολή!

Να κλείσουν όλα τα στρατόπεδα προσφύγων και μεταναστών!

Αλληλεγγύη και κοινός αγώνας με πρόσφυγες και μετανάστες!

 Τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση της ΝΔ εξαπέλυσε μια τεράστιας έκτασης κατασταλτική επίθεση απέναντι στους κατοίκους της Χίου και της Λέσβου, που αρνούνται να δεχθούν τη μετατροπή των τόπων τους σε τεράστιες φυλακές προσφύγων και μεταναστών, με τη δημιουργία των κλειστών κέντρων κράτησης.Η κρατική βία ασκήθηκε με ασύλληπτη ωμότητα, με ορδές των ΜΑΤ που κατέφθασαν στα νησιά με ναυλωμένα πλοία και αποβιβάστηκαν σαν στρατός κατοχής, με την απίστευτη χρήση χημικών, ακόμη και από τον αέρα σε κατοικημένες περιοχές, με αύρες, με τραυματισμούς δεκάδων νησιωτών, ακόμη και με το σπάσιμο πολλών αυτοκινήτων.

Η αντίδραση των νησιωτών ήταν άμεση απέναντι στην πρωτόγνωρη κρατική βία και την επίταξη γης που προηγήθηκε, με 3ημερη απεργία με καθολική συμμετοχή και τεράστιες συγκεντρώσεις, με συγκρούσεις  χιλιάδων πολιτών με τα ΜΑΤ στα λιμάνια και στα βουνά, με οδοφράγματα που ανάγκασαν τις δυνάμεις καταστολής σε άτακτη υποχώρηση, σημειώνοντας μια μεγάλη νίκη απέναντι στον αυταρχισμό και στα σχέδια της κυβέρνησης για το προσφυγικό στα νησιά. Είναι αλήθεια ότι ειδικά αυτές τις μέρες φάνηκε καθαρά ότι εχθροί των νησιωτών δεν είναι οι πρόσφυγες, που κτυπημένοι από τους πολέμους τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τη φτώχεια, αναζητούν μια καλύτερη ζωή και βρίσκονται εγκλωβισμένοι και φυλακισμένοι στα ελληνικά νησιά.  Ο βασικός εχθρός, όπως αναδείχθηκε και για το μεγαλύτερο κομμάτι των νησιωτών, είναι η κυβέρνηση και τα σχέδια της για τους πρόσφυγες, αλλά και τους ντόπιους, και οι δυνάμεις καταστολής.

Είναι η πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ που υποβαθμίζουν τη δημόσια υγεία και παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση, που οδηγούν στην ανεργία και την εργασιακή εξαθλίωση. Αντιμετωπίζουν τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους και νεολαίους με καταστολή και συλλήψεις, όπως πρόσφατα στην ΑΣΟΕΕ, με την απειλή με όπλο ασυνομικού ενάντια στους φοιτητές, με τη νέα καταπάτηση του ασύλου, τις συλλήψεις, την άγρια καταστολή που ακολούθησε την ίδια μέρα και την επόμενη στην πορεία χιλιάδων φοιτητών. Φάνηκε καθαρά ότι, όποιος εναντιώνεται στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, θα έχει απέναντι του την κρατική καταστολή, ότι οι ντόπιοι που αντιστέκονται έχουν την ίδια αντιμετώπιση με τους πρόσφυγες και ότι τελικά και οι μεν και οι δε, ντόπιοι και πρόσφυγες μπορούν και πρέπει να βρεθούν από την ίδια πλευρά για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων της ζωής τους.

Είναι γεγονός ότι η επιβολή των σκληρών μνημονιακών μέτρων σε συνδυασμό με τις  πολιτικές όλων των κυβερνήσεων για το προσφυγικό, ειδικά μετά τη συμφωνία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, Ε.Ε., Τουρκίας, το 2016, τη δημιουργία της Μόριας, της Βιαλ κλπ, εξέθρεψαν το ρατσισμό και μπόλιασαν με το δηλητήριο του, σταδιακά σημαντικά κομμάτια της κοινωνίας. Είναι αναγκαίο ντόπιοι και μετανάστες να παλέψουμε μαζί για το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στις ρατσιστικές και τις αντιμεταναστευτικές πολιτικές της ΕΕ και της κυβέρνησης, ενάντια στο ρατσισμό, το φασισμό και τον πόλεμο.

  • Να κλείσουν η Μόρια, η Βιάλ και το Βαθύ και να μην ανοίξει κανένα νέο στρατόπεδο κλειστού ή ανοιχτού τύπου.

  • Να απαιτήσουμε τον απεγκλωβισμό των προσφύγων και των μεταναστών από τα νησιά και τη μεταφορά τους στην ηπειρωτική χώρα, με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης σε διαμερίσματα και την ελεύθερη μετακίνησή τους στη χώρα και προς τις χώρες προορισμού τους.

  • Δικαίωμα στην εργασία με εξίσωση μισθών και δικαιωμάτων

  • Δικαίωμα στο άσυλο, όχι στον περιορισμό του.

  • Να καταργηθεί ο πρόσφατος αντιπροσφυγικός νόμος που βάζει εμπόδια στην απόδοση ασύλου και ΑΜΚΑ.

  • Να απαιτήσουμε δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία για όλους, ντόπιους και πρόσφυγες-μετανάστες. Όλα τα προσφυγόπουλα στα σχολεία. Μέριμνα για τα ασυνόδευτα παιδιά.

  • Καμία εμπλοκή της Ελλάδας στις πολεμικές επεμβάσεις και την παροχή διευκολύνσεων στις στρατιωτικές επιχειρήσεις ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ και άλλων ευρωπαϊκών κρατών.

  • Κλείσιμο όλων των βάσεων στην Ελλάδα.

  • Να σταματήσουν όλοι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι. Ειρήνη,Φιλία και Αλληλεγγύη μεταξύ των λαών.

28/2/20

Όλοι/ες στο Συλλαλητήριο ενάντια στο αντιασφαλιστικό ν. Βρούτση,

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

Όλοι/ες στο Συλλαλητήριο ενάντια στο αντιασφαλιστικό ν. Βρούτση, Πέμπτη 27-2-2020 στις 6.00μμ Όθωνος & Αμαλίας.

Αποφασιστικοί αγώνες για να μην περάσει και εφαρμοστεί

ο ν. Βρούτση, να καταργηθούν ο ν. Κατρούγκαλου

και όλες οι αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις!

 Κλιμάκωση του αγώνα τώρα!

  • Πέμπτη, 27/2, ψηφίζεται  στη Βουλή  το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο  Βρούτση, που διατηρεί όλες τις αντιασφαλιστικές  ρυθμίσεις του ν. Κατρούγκαλου και τις θωρακίζει θεσμικά. Μπροστά σε ένα τέτοιο  αρνητικό  γεγονός  για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, η αντίδραση  του συνδικαλιστικού  κινήματος  είναι κατώτερη των περιστάσεων. ΓΣΕΕ-κυβέρνηση-εργοδότες με τη  θωράκιση των ΜΑΤ έκαναν το συνέδριο-παρωδία, με την τελική συμβολή του ΠΑΜΕ, για να μπορεί  ανερυθρίαστα ο κάθε Παναγόπουλος να λιβανίζει τον εργασιακό Μεσαίωνα όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων που συνεχίζεται. Η ΑΔΕΔΥ από κοντά αποκλιμακώνει τον αγώνα!

 

  • Μόνο με την ενότητα όλων των εργαζόμενων μπορούμε  να υπερασπιστούμε τη Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, τη Δημόσια Δωρεάν Υγεία και Παιδεία. Σε αντίθετη περίπτωση  το σύστημα θα αφαιρέσει όλες τις κοινωνικές κατακτήσεις του προηγούμενου  αιώνα  και θα έχουμε τεράστια ευθύνη  απέναντι στη νεολαία που δοκιμάζεται σήμερα σκληρά και ισοπεδώνεται από το σύστημα  με τους μισθούς πείνας και με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας.

 

  • Καλούμε όλους τους συναδέλφους και τις ΕΛΜΕ σε όλη τη χώρα να  συμμετάσχουν  στα συλλαλητήρια με την επίγνωση  ότι  τα αντιασφαλιστικά νομοσχέδια μπορούν να ανατραπούν  μόνο μέσα από τη  σύγκρουση με το σύνολο της πολιτικής της Ε.Ε. και όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων  που στήριξαν αυτή την  πολιτική και συνεχίζουν να την εφαρμόζουν και σήμερα.

 

 

Όχι στο συνέδριο-φιέστα ΓΣΕΕ, κυβέρνησης και εργοδοτών! 

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

Όχι στο συνέδριο-φιέστα ΓΣΕΕ, κυβέρνησης και εργοδοτών! 

                     Ο αγώνας στα χέρια των εργαζομένων!

Στις 24 και 25/2 όλοι/ες στις κινητοποιήσεις!

Η ίδρυση της ΓΣΕΕ, 102 χρόνια πριν στον Πειραιά, ανταποκρινόταν στην ανάγκη οργάνωσης του προλεταριάτου και του σκληρού ταξικού αγώνα ενάντια στην άγρια εκμετάλλευση από την τάξη των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων και των άλλων κεφαλαιοκρατών, των πολιτικών τους υπηρετών, αλλά και ενάντια στην ωμή καταστολή της χωροφυλακής και του στρατού. Μετά το 1982 και με εξαίρεση την τριετία ’90-΄93 η ΓΣΕΕ ακροβατεί ανάμεσα στον κρατικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό και την νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη. Με εξαίρεση την μεγάλη απεργία και κινητοποίηση ενάντια στο ασφαλιστικό Γιαννίτση το 2001,  έχει αναδειχθεί στον καλύτερο σύμμαχο των αφεντικών και των εγκληματικών πολιτικών των κυβερνήσεων-ΕΕ-ΟΟΣΑ-ΔΝΤ-ΣΕΒ. Δεν είναι τυχαία η εξαφάνισή της από όλους τους αγώνες μετά το 2012. Έφτασε να υποστηρίζει τα πιο αντιδραστικά προτάγματα ανάπτυξης και ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Τα πρώτα μνημονιακά χρόνια, κάτω από τη πίεση του εργατικού και λαϊκού κινήματος αναγκάστηκε να προκηρύξει γενικές απεργίες με μαζικότατη συμμετοχή, συλλαλητήρια εκατοντάδων χιλιάδων απεργών, συγκρούσεις, απεργιακές περιφρουρήσεις, καταλήψεις δημόσιων κτιρίων κλπ. Στην κάμψη του κινήματος που ακολούθησε, εκτός των άλλων (σφοδρή κρατική καταστολή, «κυβερνητική λύση ΣΥΡΙΖΑ» κ.ά.), πολύ σημαντικός ήταν ο ρόλος της ΓΣΕΕ που στην κρίσιμη περίοδο προχώρησε στην αποκλιμάκωση των απεργιών,  στην εκτόνωση των αγώνων και την επιστροφή στην «κανονικότητα».

Ανησύχησαν η κυβέρνηση και οι εργοδότες από την… καθυστέρηση στη διεξαγωγή του συνεδρίου. Η διορισμένη στα δικαστήρια διοίκηση της ΓΣΕΕ αντικατοπτρίζει την κατάντια αυτού του γραφειοκρατικού-εργοδοτικού συνονθυλεύματος. Με μια διαδικασία εξπρές σε πολυτελές ξενοδοχείο στο Καβούρι, με μοναδικό αντικείμενο την κάλπη, θα αναδείξει τους γνωστούς εργατοπατέρες της παρέας Παναγόπουλου- Καραγεωργόπουλου-Κιουτσούκη-Βασιλόπουλου κ.ά. Δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα, χωρίς καμία διαδικασία και αντιπαράθεση γραμμών, χωρίς καν αποφάσεις,. Μόνο νομιμοποίηση και αποδοχή της δικαιοδοσίας τους να διαπραγματεύονται και να ξεπουλούν αγώνες, να υπογράφουν συμβάσεις με τον αδερφό τους τον ΣΕΒ, την ώρα που η κυβέρνηση της ΝΔ εξαπολύει την πιο σκληρή αντιασφαλιστική επίθεση, την ώρα που ενεργοποιούν αντισυνδικαλιστικούς νόμους και θέλουν ακόμα και την απαγόρευση της διαδήλωσης.

Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία που δεν συναινούν έχουν μόνο να χάσουν από τέτοιες αντιδραστικές συνάξεις που δεν έχουν καμία σχέση με τα άμεσα συμφέροντα, αλλά και τον αγώνα των εργαζομένων για δουλειά, ψωμί, μεροκάματα αξιοπρέπειας, κοινωνική ασφάλιση, σύνταξη και δημοκρατικές ελευθερίες.

Με πλήθος συνέδρων από εργοδοτικά σωματεία και «μαϊμού» αντιπροσώπους, με την προστασία των ΜΑΤ, με εισαγγελέα για την «έννομη διεξαγωγή του συνεδρίου», έχουν ομιλητές τον Κ. Μητσοτάκη και άλλους πολιτικούς αρχηγούς, τον ΣΕΒ και εργοδοτικούς φορείς. Δεν πρόκειται για ένα εργατικό συνέδριο, ούτε καν για ένα γραφειοκρατικό συνδικαλιστικό συνέδριο. Πρόκειται για μια κρατική, κυβερνητική και εργοδοτική φιέστα, μια τελετή της «κοινωνικής συμμαχίας» επιβράβευσης της ξεπουλημένης ηγεσίας της ΓΣΕΕ για τον κατακερματισμό των εργαζόμενων στη γραμμή της υποταγής, της ταξικής συνδιαλλαγής και του αφοπλισμού του κινήματος των εργαζομένων.

Δεν αδιαφορούμε απέναντι σε αυτή την κατάντια που γίνεται στο όνομα των εργαζομένων. Το ίδιο πρέπει να κάνει κάθε συλλογικότητα του κοινωνικού-ταξικού κινήματος, τα πρωτοβάθμια σωματεία που αγωνίζονται ενάντια στην νεοφιλελεύθερη λαίλαπα. Δεν τρέφουμε αυταπάτες για το ρόλο της ΓΣΕΕ με ή χωρίς τέτοιου είδους συνέδρια και τα παιχνίδια συσχετισμών και εδρών. Για να ξαναγίνει ο συνδικαλισμός ζωντανός και η πραγματική δύναμη των εργαζομένων και των σωματείων των «από τα κάτω», πρέπει να ανατραπεί κοινωνικά και αποφασιστικά ο εργατοπατερισμός που έκαναν σύστημα οι κλίκες αυτές, με τον εκφυλισμό και την μπόχα που αναδύουν.

Ο δρόμος της συλλογικής δράσης, του καθημερινού ταξικού αγώνα στους εργασιακούς χώρους και βέβαια οι προσπάθειές μας για ανυποχώρητο και νικηφόρο διεκδικητικό αγώνα, για γενικότερες κοινωνικές ανατροπές δεν έχουν καμία σχέση με το νεοφιλελεύθερο «συνδικαλιστικό μοντέλο» των μνημονιακών κομμάτων, με τους «συνδικαλιστές»-μάνατζερ που μαζί με τους εργοδότες και τις κυβερνήσεις, το κράτος και τα δικαστήρια, υπονομεύουν και έρχονται σε ανοιχτή σύγκρουση με τα εργατικά συμφέροντα και τους αγώνες. Δεν είμαστε ούτε «συνεργάτες» και «εταίροι», ούτε συνδαιτυμόνες στην μεγαλύτερη προδοσία της εργατικής τάξης που συντελείται αυτά τα χρόνια. Ο μοναδικός δρόμος είναι οι αγώνες και τα σωματεία στα χέρια των εργαζομένων, με όλες τις αποφάσεις στις γενικές συνελεύσεις, βάζοντας ΜΠΡΟΣΤΑ τα αιτήματα, τις ανάγκες και τα συμφέροντά μας.

Καλούμε σε αγωνιστική συστράτευση και απεργιακή κλιμάκωση των πρωτοβάθμιων σωματείων, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για να μην περάσει ο νόμος Βρούτση, να καταργηθούν ο νόμος Κατρούγκαλου και όλες οι αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις, οι αντιεκπαιδευτικοί σχεδιασμοί και νομοθετήματα, οι αντισυνδικαλιστικοί και αντεργατικοί νόμοι, για να μην κατατεθούν νόμοι για τον περιορισμό των διαδηλώσεων και την απελευθέρωση των πλειστηριασμών.

Έξω οι εργοδότες, το κράτος, οι κυβερνήσεις από τα σωματεία και το μαζικό ταξικό κίνημα!

Κάτω ο υποταγμένος συνδικαλισμός της ταξικής ειρήνης, συνεργασίας και συνδιαλλαγής!

Δευτέρα 24/2 στις 6.00 μ.μ. συμμετέχουμε στη συγκέντρωση πρωτοβάθμιων σωματeίων στο Πολυτεχνείο και πορεία στα γραφεία της ΓΣΕΕ.

Τρίτη 25/2 το μεσημέρι συμμετέχουμε στην κινητοποίηση των σωματείων Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα, στο χώρο διεξαγωγής του συνεδρίου – παρωδία, στο ξενοδοχείο «ΑΠΟΛΛΩΝ» στο Καβούρι Αττικής με στάση εργασίας της ΑΔΕΔΥ (12.00 έως 15.00)!

22/2/20

Οργανικά Κενά και Πλεονάσματα: Ακόμα μια χρονιά το ΥΠΑΙΘ πιστό στις πολιτικές της συρρίκνωσης και των περικοπών!

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

Οργανικά Κενά και Πλεονάσματα: Ακόμα μια χρονιά το ΥΠΑΙΘ πιστό στις πολιτικές της συρρίκνωσης και των περικοπών!

ΟΛΜΕ και ΕΛΜΕ να ζητήσουν παράταση των διαδικασιών και τα ΠΥΣΔΕ να μη συνεδριάσουν μέχρι τότε!

(Για την εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας για τον υπολογισμό κενών και πλεονασμάτων για τις μεταθέσεις)

Το Υπουργείο Παιδείας, ακολουθώντας την πεπατημένη των προκατόχων του τα προηγούμενα χρόνια, εξέδωσε εγκύκλιο για τον προσδιορισμό κενών – πλεονασμάτων ενόψει των μεταθέσεων για το σχολικό έτος 2020, για τη γενική εκπαίδευσηκαι την ειδική αγωγή, αλλά και για τους διορισμούς στην ειδική. Η εγκύκλιος εκδόθηκεστις 18/2/2020, κοινοποιήθηκε στις Διευθύνσεις την Τετάρτη 19/2 και ζητάει από τα σχολεία να καταθέσουν προτάσεις την ίδια μέρα σχετικά με την ειδική αγωγή και μέχρι τις 28/2 σχολεία – ΠΥΣΔΕ – Διευθύνσεις να αποστείλουν τα στοιχεία στην Περιφερειακή Διεύθυνση. Για την ειδική αγωγή κενά και πλεονάσματα των εκπαιδευτικών έπρεπενα καθοριστούν όλα σε μία ημέρα!… Αυτό σημαίνει ότι τα  ΠΥΣΔΕ καλούνται να εκφράσουν μόνο γνώμη χωρίς να προλάβουν να ελέγξουν τα στοιχεία. Στην ειδική αγωγή ζητάει από τις Διευθύνσεις να καταθέσουν ξανά στοιχεία για τις οργανικές θέσεις στα Τμήματα Ένταξης για τα οποία,όμως, ήδη τα ΠΥΣΔΕ κατέθεσαν προτάσεις, κουτσουρεύοντας τα κενά με βάση τις συγκεκριμένες οδηγίες του Υπουργείου για τον καθορισμό τους. Το Υπουργείο ούτε τότε αποδέχθηκε οι οργανικές θέσεις να υπολογιστούν με βάση τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων και τις προσλήψεις των αναπληρωτών, αλλά ούτε και τώρα το προβλέπει με τις οδηγίες που δίνει.

Με την εγκύκλιο αυτή προσπαθεί να διαμορφώσει το «κατάλληλο περιβάλλον» για τις μεταθέσεις και τους ελάχιστους διορισμούς στην ειδική αγωγή που έχει προαναγγείλει.  Είναι φανερό, τόσο από την ίδια την διαδικασία, όσο και από το περιεχόμενο που αυτή έχει, ότι η κυβέρνηση παίρνει άμεσα στα χέρια της την υπόθεση των κενών και των πλεονασμάτων στο πλαίσιο της συνολικότερης αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.

Η Υπουργική Απόφαση στοχεύει στην εφαρμογή μιας σειράς αντιεκπαιδευτικών ρυθμίσεων που προώθησαν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις, με βασική επιδίωξη την ελαχιστοποίηση των κενών και τη δημιουργία νέων «δεξαμενών» πλεοναζόντων εκπαιδευτικών. Η διαχείριση του εκπαιδευτικού προσωπικού (αύξηση ωραρίου, κατάργηση 3ωρου των υπεύθυνων εργαστηρίων, στοίβαγμα μαθητών στα τμήματα,  ουσιαστική κατάργηση της μείωσης των μαθητών στο τμήμα λόγω μαθησιακών δυσκολιών, δραστική περικοπή των τμημάτων ξένων γλωσσών, χαρακτηρισμός μη παρακολουθούντων στα ΕΠΑΛ, ηλεκτρονικές εγγραφές, κ.ά.) εκτινάσσει τα τελευταία χρόνια τις οργανικές υπεραριθμίες που αποτυπώνονται στον υπολογισμό των οργανικών κενών και πλεονασμάτων.

Καταγγέλλουμε την απαράδεκτη τακτική του Υπουργείου στον υπολογισμό των κενών και πλεονασμάτων για το 2020. Με τις γνωστές πλέον συνοπτικές διαδικασίες και μακριά από τον κόσμο της εκπαίδευσης, προχωρούν στην υλοποίηση της πολιτικής που επιβάλλει τις περικοπές, την κινητικότητα και ευελιξία του προσωπικού, το παραπέρα χτύπημα των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και της νέας γενιάς. Το Υπουργείο προχωράει στον υπολογισμό κενών και πλεονασμάτων χωρίς να το γνωρίζουν και χωρίς να συνεδριάσουν οι σύλλογοι διδασκόντων στα σχολεία, γι’ αυτό και καθορίζει τόσο ασφυκτικά όρια.

Τα τελευταία χρόνια όλη αυτή η κατάσταση είναι ένα φαινόμενο κινούμενης άμμου που προσπαθεί να κρύψει κενά, αλλά κάθε Σεπτέμβρη με τους μηδενικούς μόνιμους διορισμούς αυτά εκτοξεύονται, όπως φέτος που ξεπέρασαν τις 40.000. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και σήμερα δεν έχουν πλήρως καλυφθεί. Ταυτόχρονα, με προφορικές εντολές κάποιων ΔΙΔΕ δίνονται παρατάσεις για τη διαδικασία δήλωσης των κενών της ειδικής, πράγμα που δημιουργεί άνισους όρους για τους συναδέλφους και τα σχολεία και δείχνει την επιτακτική ανάγκη για παράταση με απόφαση του Υπουργείου.

Όλα αυτά πρακτικά σημαίνουν ότι το Υπουργείο δεν καθορίζει τους διορισμούς με βάση τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων σε εκπαιδευτικό προσωπικό, ενώ δεν είναι στις προθέσεις του να δώσει, για μεταθέσεις και διορισμούς στην ειδική αγωγή, ούτε καν το σύνολο των κενών που καθόρισε με τηναπαράδεκτη ρύθμισηγια τη σύσταση οργανικών θέσεων που εφάρμοσε. Οδηγεί τυπικά σε ελάχιστες μεταθέσεις και στην απόγνωση χιλιάδων εκπαιδευτικών που παραμένουν εγκλωβισμένοι μακριά από τις οικογένειές τους για χρόνια. Οδηγεί στην εργασιακή ανασφάλεια τους εκπαιδευτικούς που είναι οργανικά υπεράριθμοι, στο απαράδεκτο καθεστώς διάθεσης στο ΠΥΣΔΕκαι την εργασιακή περιπλάνηση σε πολλά σχολεία.

Το εκπαιδευτικό κίνημα οφείλει να αντισταθεί στην αντιεκπαιδευτική πολιτική κυβέρνησης – Ε.Ε – ΟΟΣΑ αναπτύσσοντας ενωτικούς, μαζικούς, ταξικούς, πανεκπαιδευτικούς αγώνες, απαιτώντας λύσεις  στα προβλήματα της παιδείας με βάση τις διεκδικήσεις του για το δημόσιο σχολείο, τα εργασιακά δικαιώματα, τις ανάγκες του εκπαιδευτικού και ταμορφωτικά δικαιώματα των μαθητών.

Απαιτούμε:

  • Το Υπουργείο να αποσύρει την εγκύκλιο και να εκδώσει νέα που θα δίνει τη δυνατότητα στους συλλόγους διδασκόντων να συνεδριάσουν και να τοποθετηθούν με βάση τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων.

  • Ο υπολογισμός των κενών – πλεονασμάτων να γίνει σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες, τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.

  • Να δοθούν όλες οι οργανικές θέσεις για μεταθέσεις και διορισμούς στην ειδική αγωγή.

  • 20 μαθητές στο τμήμα, 15 στις κατευθύνσεις και 10 μαθητές ανά καθηγητή στα εργαστήρια.

  • Τα κενά να υπολογιστούν με βάση τη λειτουργία όλων των ολιγομελών τμημάτων, αλλά και με βάση τις προτάσεις των σχολείων για έγκριση ολιγομελών σε ομάδες προσανατολισμού, τομείς, ειδικότητες, λειτουργία εργαστηρίων, που δεν έγιναν αποδεκτές.

  • Καμιά συγχώνευση- κατάργηση σχολείων και τμημάτων.

  • Να μην ισχύσουν τα ασφυκτικά όρια για τη συγκρότηση τμημάτων ξένων γλωσσών, τμημάτων με μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες. Να συμπεριληφθούν στον προσδιορισμό των κενών και τα τμήματα των σχολείων που ζητήθηκε η έγκρισή τους και απορρίφθηκαν.

  • Να μην ισχύσει η διάταξη του χαρακτηρισμού φοίτησης «μη παρακολουθούντων» στα ΕΠΑΛ.

  • Επαναφορά του διδακτικού ωραρίου που ίσχυε έως το 2013.

  • Όχι στην κινητικότητα και τις υποχρεωτικές μετακινήσεις. Οργανικές θέσεις για όλους.

  • Όχι στη μετατροπή των ΠΥΣΔΕ σε «διακοσμητικά» όργανα.

Καλούμε την ΟΛΜΕ και τις ΕΛΜΕ να απαιτήσουν οι υπηρεσιακές μεταβολές να γίνουν με βάση τις θέσεις του κλάδου. Να απαιτήσουν παράταση των διαδικασιών. Το ίδιο να κάνουν και οι αιρετοί και να απαιτήσουν να μην γίνουν συνεδριάσεις των ΠΥΣΔΕ. Να μη νομιμοποιήσουν τη διαδικασία, να την καταγγείλουν, να απέχουν από τη σύνταξη των πινάκων, αν δε γίνουν δεκτές οι προτάσεις του κλάδου και να μην τους υπογράψουν.

21/2/2020

 

ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΒΙΑΣ ΣΤΟΝ ΒΥΡΩΝΑ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗ Ζ΄ ΕΛΜΕ ΑΘΗΝΑΣ

ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΒΙΑΣ ΣΤΟΝ ΒΥΡΩΝΑ

Το περιστατικό του άγριου ξυλοδαρμού του μαθητή του 1ου ΓΕΛ Βύρωνα συγκλόνισε ολόκληρη τη σχολική κοινότητα της περιοχής μας και προκάλεσε εύλογα το πανελλαδικό ενδιαφέρον. Δεν πρόκειται όμως για ένα μεμονωμένο περιστατικό, όπως διάφορες πλευρές προσπάθησαν να το παρουσιάσουν, αλλά ως ενδεικτικό φαινόμενο μιας κατάστασης που υφέρπει στις σχολικές αίθουσες και αυλές εδώ και πολλά χρόνια και εκδηλώνεται ανά καιρούς. Η βία– και όχι απλώς η πιο «αθώα» μορφή της, του bullying– είναι πια ένα φαινόμενο εγγεγραμμένο στις νεανικές ψυχές, ως αποτέλεσμα των πολιτικών λιτότητας της τελευταίας δεκαετίας, της φτωχοποίησης ενός μεγάλου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας, της απαξίωσης και διάλυσης των δημόσιων αγαθών, της επισφάλειας και της αμφισβήτησης των προσδοκιών της νεολαίας για ένα πιο φωτεινό μέλλον. Στο δημόσιο σχολείο η κίβδηλη «αριστεία» έχει αντικαταστήσει την αυταξία της μόρφωσης και η φροντιστηριοποίηση έχει υπονομεύσει κάθε ανθρωπιστική στόχευση. Με την έννοια αυτή, και παρόλο που προφανώς πρόκειται για ένα σύνθετο φαινόμενο, δεν πρέπει να πέφτουμε από τα σύννεφα με τη συσσωρευμένη βία στη νεανική ψυχή· οι νέοι είναι τα πρώτα θύματα του εκφασισμού προς τον οποίο ρέπει η ελληνική κοινωνία, η οποία μη μπορώντας να δει τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων της, τείνει να στοχοποιεί τον πιο αδύναμο, τον πρόσφυγα, τον ξένο, τον άλλο…

Για αυτό και οι αντιδράσεις της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας σφύζουν από υποκρισία και απαξίωση για το πραγματικό πρόβλημα. Κατά κανόνα, τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες ηγεσίες του ΥΠΑΙΘ αντιμετωπίζουν όλα τα προβλήματα που προκύπτουν στα σχολεία, πρώτον, ως εργαλεία για να προωθήσουν «φαεινές ιδέες» και μεταρρυθμίσεις του ΟΟΣΑ και, δεύτερον, για να αναμοχλεύσουν ζητήματα ευθυνών για τους εκπαιδευτικούς και να τους φορτώσουν με περισσότερες υποχρεώσεις και εξωδιδακτικά καθήκοντα. Έτσι στην περίπτωση αυτή η υπουργός ανακοίνωσε τον θεσμό του «δασκάλου εμπιστοσύνης», έννοια που– εκτός των άλλων– αγνοεί εντελώς και υποτιμά τον ίδιο τον ρόλο του εκπαιδευτικού που από τη φύση του προϋποθέτει την ανάπτυξη μιας σχέσης εμπιστοσύνης ανάμεσα στους μαθητές και τον εκπαιδευτικό. Το πόσο πετυχημένα είναι αυτά τα εργαλεία του ΟΟΣΑ φαίνεται από το γεγονός ότι εδώ και πάνω από δέκα χρόνια η αντιμετώπιση του bullying βρίσκεται στο επίκεντρο των παρεμβάσεων στα σχολεία, με εκατομμύρια να έχουν επενδυθεί σε σχετικές καμπάνιες, με αποτέλεσμα …γεγονότα όπως αυτά του Βύρωνα.

Φαίνεται λοιπόν ότι η κα Κεραμέως πήγε στον Βύρωνα με έτοιμες τις λύσεις αλλά εκεί είχε τα μάτια της κλειστά: γιατί δεν πρόσεξε την απουσία επαρκούς φύλαξης, δεν αντιλήφθηκε την απουσία του αναγκαίου υποστηρικτικού προσωπικού (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, νοσηλευτές), δεν πρόσεξε ότι εκεί συστεγάζονται δύο διαφορετικού τύπου σχολεία, δύο σχολεία που προήλθαν από συγχώνευση και το καθένα είναι ήδη υπερμεγέθες, δεν καταδέχτηκε να μπει στις αίθουσες-κλουβιά του Γυμνασίου όπου στοιβάζονται 27άρια τμήματα… Δεν κατάλαβε τίποτα δηλαδή από τις υλικές συνθήκες μέσα στις οποίες οι εκπαιδευτικοί μοχθούν για να βγάλουν σε πέρας το καθημερινό εκπαιδευτικό τους έργο. Για αυτό και όσο επιμένουν ότι για να αντιμετωπίσουν τα κοινωνικά προβλήματα που γεννούν τη βία αρκούν τα «παιδαγωγικά μέτρα» και οι φαεινές ιδέες του ΟΟΣΑ τόσο θα πρέπει να προετοιμαζόμαστε για νέα κρούσματα βίας.

Το εκπαιδευτικό κίνημα, αντίθετα, οφείλει άμεσα να διεκδικήσει όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη στοιχειώδη λειτουργία των σχολείων: προσωπικό για τη φύλαξη των σχολείων, υποστηρικτικές δομές και προσωπικό σε κάθε σχολείο, μαζικούς διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών, άμεση γενναία αύξηση της χρηματοδότησης των σχολικών μονάδων κ.λπ., στην κατεύθυνση της πάλης για την αναγκαία αλλαγή πολιτικής που θα αντιμετωπίζει τους λόγους που γεννούν τη νεανική βία.

15/2/20

Όλοι, όλες στην 24ωρη Παλλαϊκή Απεργία την Τρίτη 18/2 και στις συγκεντρώσεις!

Όλοι, όλες στην 24ωρη Παλλαϊκή Απεργία την Τρίτη 18/2 και στις συγκεντρώσεις!

Αποφασιστικοί απεργιακοί αγώνες για να μην περάσει ο νόμος Βρούτση,

να καταργηθούν ο νόμος Κατρούγκαλου και όλες οι αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις!

Κλιμάκωση του αγώνα τώρα!

 

Κατατέθηκε στη Βουλή απ’ την κυβέρνηση ΝΔ το σχέδιο νόμου για ένα «νέο» Ασφαλιστικό-Συνταξιοδοτικό σύστημα, το τρίτο των τελευταίων δέκα χρόνων, που ακολουθεί το δόγμα και τους στόχους των προκατόχων του, για συρρίκνωση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζόμενων, με κατεύθυνση να δοθούν στο μέλλον βορά στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Είναι νωπές οι εξαγγελίες του Μητσοτάκη και των υπουργών του, ότι στοχεύουν στην λειτουργία ενός Ασφαλιστικού – Συνταξιοδοτικού συστήματος με πρώτο πυλώνα την Εθνική σύνταξη με μικρή κρατική συμμετοχή, δεύτερο πυλώνα με υψηλό ποσοστό ανταποδοτικότητας των εισφορών των εργαζόμενων (ένας ατομικός κουμπαράς από τις εισφορές) και τρίτο πυλώνα την ιδιωτική ασφάλιση, μέσω των επαγγελματικών ταμείων και των ιδιωτικών εταιριών που το κόστος θα το φορτωθεί όποιος έχει την δυνατότητα να πληρώσει επιπλέον.

Μπορεί το σχέδιο νόμου που κατέθεσε η κυβέρνηση, πιστό στις κατευθύνσεις ΕΕ, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, να μην υλοποιεί άμεσα και ξεκάθαρα τον στόχο για τον τρίτο πυλώνα, όμως ακολουθεί κατά γράμμα την λογική της ανταποδοτικότητας και της «νοητής κεφαλαιοποίησης» του νόμου Κατρούγκαλου, λογική που ανοίγει τον δρόμο και οδηγεί στην ιδιωτική ασφάλιση, ενώ ταυτόχρονα όχι μόνο βάζει ταφόπλακα στις προσδοκίες για αυξήσεις, αλλά παραπέμπει σε μειώσεις των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων μέχρι το 2060. Ρητά καθορίζει ότι «ανά τριετία, η Εθνική Αναλογιστική Αρχή εκπονεί υποχρεωτικά αναλογιστικές μελέτες, οι οποίες επικυρώνονται από την Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αντικείμενο τη συνεχή παρακολούθηση της εξέλιξης της εθνικής συνταξιοδοτικής δαπάνης. Με ειδικό νόμο ανακαθορίζονται οι συντάξεις με στόχο τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος. Το ύψος των ανωτέρω δαπανών για την εθνική, την ανταποδοτική και την επικουρική σύνταξη, προβαλλόμενο έως το έτος 2060, δεν πρέπει να υπερβαίνει το περιθώριο αύξησης των 2,5 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ, με έτος αναφοράς το 2009».

Ψεύδεται, λοιπόν, η κυβέρνηση όταν μιλάει για αύξηση των συντάξεων! Το μειωμένο κατά 226εκ ευρώ (155 εκατ. ευρώ για τις κύριες συντάξεις και 71 εκατ. ευρώ για τις επικουρικές) κονδύλι του φετινού προϋπολογισμού είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Επιπλέον, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν δεσμευτεί ότι η συνολική συνταξιοδοτική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ θα μειωθεί από 17,3% το 2016 στο 14% το 2020, στο 13% το 2025 και στο 12,5% το 2030!  Έτσι οι αυξήσεις στις συντάξεις, που διατυμπανίζει ο Βρούτσης, που υποτίθεται ότι θα πάρουν οι σημερινοί συνταξιούχοι με τις αυξήσεις της ανταπόδοσης για τους έχοντες εργασιακό βίο 30 έτη και πάνω αφορά πολύ λίγους, αφού κατά κύριο λόγο μειώνει την προσωπική διαφορά, ενώ αφορά ελάχιστους από τους μελλοντικούς συνταξιούχους, αφού με την μακρόχρονη ανεργία την μαύρη εργασία και με τις εργασιακές σχέσεις της εκ περιτροπής εργασίας και της μερικής απασχόλησης, που έχουν κυριαρχήσει, η ασφαλισμένη εργασία των 30 χρόνων, πολύ περισσότερο των 40 χρόνων, αποτελεί όνειρο θερινής νύχτας. Αυτό αφορά όχι μόνο την ελαστική εργασία στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και όλους τους συμβασιούχους στο δημόσιο και τους αναπληρωτές στην εκπαίδευση. Μετά τις αποφάσεις του ΣτΕ και την αύξηση που προβλέπει σε μόλις 0,5% του ΑΕΠ, περίπου 1 δισ. ευρώ, η κυβέρνηση επιδιώκει να καλύψει την επιστροφή κάποιων ποσών από την περικοπή που επιβλήθηκε στις επικουρικές 300.000 συνταξιούχων και την αύξηση των συντελεστών αναπλήρωσης για ακόμα μικρότερο αριθμό συνταξιούχων με πάνω από 30 χρόνια εργασίας.

Θεωρείται δεδομένο για την κυβέρνηση η κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης που υποτίθεται ήταν μνημονιακό μέτρο και θα τελείωνε αμέσως μετά. Τηρεί σιγήν ιχθύος για την λεηλασία των 80δις ευρώ απ’ τα ασφαλιστικά ταμεία όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν καταργεί όπως εξήγγειλε, αλλά αντίθετα θωρακίζει και επεκτείνει το ν. Κατρούγκαλου, διατηρώντας όλες τις  αντιασφαλιστικές διατάξεις, όπως την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια ή με 40 χρόνια εργασίας και 62 ετών, με ίσα όρια για άντρες-γυναίκες, τη μείωση των συντάξεων μέσα από την καθιέρωση της εθνικής σύνταξης 384 ευρώ το ανώτερο και της εξαιρετικά χαμηλής ανταποδοτικής, την κατάργηση του ΕΚΑΣ και την θέσπιση της «προσωπικής διαφοράς». Διατηρεί την βασική νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση του νόμου Κατρούγκαλου που  μετατρέπει την ασφάλιση από κοινωνική και κρατική ευθύνη σε ατομική, δηλαδή σε ευθύνη του ίδιου του ασφαλισμένου, με το σύστημα των «νοητών ατομικών λογαριασμών».

Με την ελεύθερη επιλογή εισφορών για ελευθερους επαγγελματίες και αγρότες αποσυνδέει την ασφάλιση από τα χρόνια εργασίας και το εισόδημα, θεσπίζοντας ξανά τη λογική του «ατομικού κουμπαρά». Επιπλέον συγχωνεύει τον ΕΦΚΑ με το ΕΤΕΑΕΠ, αποβλέποντας αρχικά στην καταλήστευση των αποθεματικών για τα Εφάπαξ (7δις ευρώ), για να καλύψει τα ελλείμματα στις κύριες συντάξεις, χωρίς να έχει εγκαταλείψει (για άμεσο μέλλον) τον βασικό της στόχο, για παράδοση της επικουρικής ασφάλισης στις ιδιωτικές εταιρείες, μέσω των επαγγελματικών ταμείων. Δεν είναι τυχαίο ότι στην επιτροπή με σκοπό «την επεξεργασία και διατύπωση του μηχανισμού μετάβασης σε ένα νέο σύστημα κεφαλαιοποιητικής επικουρικής ασφάλισης» (Υ.Α(35886/Δ1.12150/31.8.2019) μετέχουν και εκπρόσωποι της ένωσης των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και της επιτροπής κεφαλαιαγοράς!

Στον αντίποδα αυτών των πολιτικών εμείς τονίζουμε ότι η καθολική ασφάλιση όλων και το καθολικό δικαίωμα στις παροχές υγείας και σε σύνταξη που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες διαβίωσης όλων των ηλικιωμένων, αποτελούν αδιαπραγμάτευτα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.  Αποτελούν κοινωνικό εισόδημα για όλους τους εργαζόμενους, τους ανέργους, την λαϊκή οικογένεια.

Οι ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές δαπάνες του κράτους αποτελούν βασικό πυλώνα αναδιανομής εισοδήματος προς όφελος της εργασίας. Οι εισφορές για σύνταξη και υγεία αποτελούν μέρος του μισθού, εντάσσονται στη σχέση αξίας εργατικής δύναμης και υπεραξίας που κλέβει το κε­φάλαιο. Η όποια μείωση των εργοδοτικών εισφορών ως επενδυτικό κίνητρο μεγαλώνει τον κλεμμένο μισθό από τον εργοδότη και μειώ­νει το αποθεματικό του εργαζόμενου.

Η κοινωνική ασφάλιση δεν μπορεί να είναι ατομική, ανταποδοτική υπόθεση ούτε προνόμιο κάποιου κλά­δου ή ομάδας εργαζομένων. Η λογική της ιδιωτικής ασφάλισης ή του επαγγελ­ματικού ταμείου όχι μόνο δεν εξασφα­λίζει τίποτα, αλλά καταργεί τη συλλογικότητα, τις συλλογικές συμβάσεις, κα­τακερματίζει τις διεκδικήσεις, μειώνει το συνολικό πραγματικό εισόδημα της εργασίας.

Τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις  κατεδαφίζουν το λειψό, αναδιανεμητικό σύστημα, που είχαν κατακτήσει με πολλούς αγώνες και θυσίες οι εργαζόμενοι. Η αναδιανομή είχε τη λογική οι «δυνατοί», δηλαδή οι εργαζόμενοι, να στηρίζουν τους «αδύναμους», παιδιά, γέροντες, αρρώστους. Η κυβέρνηση συνεχίζει το έργο των προηγούμενων δηλαδή την διάλυση σε ότι είχε απομείνει από το δημόσιο, ασφαλιστικό σύστημα, μετατρέποντας το σε ανταποδοτικό – κεφαλαιοποιητικό. Δηλαδή όποιος έχει, θα πληρώνει για την υγεία του αλλά και για την πιθανότητα να πάρει κάτι παραπάνω από ένα επίδομα πείνας, που θα πάρουν οι μη έχοντες στα βαθειά γεράματα. Ένα αναδιανεμητικό σύστημα, με την έννοια ότι οι νέοι πληρώνουν τις συντάξεις των παλιών, οι υγιείς την περίθαλψη των αρρώστων κοκ, επιβάλλεται να αποτελεί βασικό στόχο διεκδίκησης του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Η νέα αντιασφαλιστική επίθεση αφορά όλη τη ζωή μας, καθώς η κοινωνική ασφάλιση δεν είναι μόνο η σύνταξη αλλά σχετίζεται με  την υγεία, την πρόνοια, την περίθαλψη, τις άδειες, το δικαίωμα στη μητρότητα, τα ΑμεΑ, τις κοινωνικές παροχές, το χρόνο και την ασφάλεια της εργασίας κ.ά. και δημιουργεί κλίμα γενίκευσης της ελαστικής και της ανασφάλιστης εργασίας.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:

  • Το καθολικό δικαίωμα στην δημόσια κοινωνική ασφάλιση και δημόσια δωρεάν περίθαλψη για όλους, χωρίς προϋποθέσεις.

  • Αποκλειστικά δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα, που θα λειτουργεί με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες. Η ασφάλιση δεν είναι εμπόρευμα.

  • Ανώτατο συνταξιοδοτικό όριο στα 30 χρόνια εργασίας, χωρίς όριο ηλικίας ή στα 60 έτη ηλικία (58 για τις γυναίκες, τα Βαρέα/ανθυγιεινά, κλπ). Μόνο με τη μείωση του χρόνου εργασίας και τη μείωση των ορίων συνταξιοδότησης μπορεί να υπάρξει μεγάλη άμεση μείωση της ανεργίας, να βρουν οι νέοι δουλειά!.

  • Αυξήσεις στους μισθούς. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης στο δημόσιο. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας παντού, τώρα!

  • Δουλειά για όλους, μόνιμη και σταθερή, πλήρης και ασφαλισμένη. Κατάργηση της μαύρης-ανασφάλιστης εργασίας με αυστηρές ποινές στους εργοδότες. Κατάργηση όλων των μορφών ευέλικτης και ελαστικής εργασίας.

  • Η περίοδος ανεργίας να μετρά ως χρόνος ασφάλισης. Πλήρης ασφάλιση και περίθαλψη για τη μερική απασχόληση, την ελαστική και εκ περιτροπής εργασία, τις διάφορες μορφές μαθητείας και κατάρτισης, την απασχόληση με βάουτσερ ή σε προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας», τα χρόνια στράτευσης.

  • Καμιά σύνταξη κάτω από το βασικό μισθό τον οποίο παλεύουμε στα συνδικάτα και προτείνουμε στα σχέδια ΣΣΕ.

  • Όλοι οι πολίτες που διαμένουν στη χώρα, Έλληνες ή πρόσφυγες-μετανάστες, εργαζόμενοι ή άνεργοι να έχουν ελεύθερα και χωρίς προϋποθέσεις δωρεάν περίθαλψη από ένα αποκλειστικά δημόσιο υγειονομικό σύστημα.

  • Κίνητρα και ρυθμίσεις για αξιοπρεπή σύνταξη και σε αξιοπρεπή ηλικία για όλους τους εκπαιδευτικούς, μαζικοί μόνιμοι διορισμοί, κατάργηση του προσοντολογίου.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΩΡΑ:

  • Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια.

  • Να επιστραφούν στα ασφαλιστικά ταμεία τα αποθεματικά που υπεξαίρεσαν οι τράπεζες, οι εργοδότες και το κράτος: τα 70 δις ευρώ που λεηλατήθηκαν έως το 2010, τα δεκάδες δις που χάθηκαν με τα δομημένα ομόλογα, άλλα με το «κούρεμα» του PSI, όλα τα χρόνια των μνημονίων.

  • Να σταματήσει το αίσχος στις καθυστερήσεις έκδοσης και απονομής των συντάξεων και του εφάπαξ.

Εμείς πιστεύουμε ότι όλα αυτά είναι άμεσες ανάγκες μας, αποτελούν ζωτικά συμφέροντα και αιτήματα για να ζήσουμε ως άνθρωποι, με αξιοπρέπεια. Τίποτα λιγότερο! Γι’ αυτό, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αν δεν αγωνιστούμε να απαλλαγεί η κοινωνική ασφάλιση και όλη η ζωή μας απ’ ότι εμποδίζει την ικανοποίηση των αναγκών μας. Γι’ αυτό απαιτούμε αύξηση των κοινωνικών δαπανών με επιβάρυνση της εργοδοτικής πλευράς και όχι των μισθωτών.  Στον αντίποδα είναι οι απαιτήσεις των εργοδοτών, των «επενδυτών», της «ανάπτυξης» που θέλουν μια τυπικά ή ουσιαστικά ανασφάλιστη εργασία, με τη μείωση της εισφοράς τους ή κάλυψή της από το κράτους (δηλ. απ’ τους ίδιους τους εργαζόμενους μέσω της φορολογίας). Αυτά προωθούν και οι πολυεθνικοί οργανισμοί που συντονίζουν τα συμφέροντα της διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας, το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ  και η ΕΕ, που βρίσκονται  χρόνια τώρα, αλλά και στην εποχή των μνημονίων, πίσω από κάθε αντιασφαλιστικό μέτρο. Γι’ αυτό το εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει να απαιτεί μαζί με τη μη εφαρμογή των αντιασφαλιστικών  μέτρων, τη ρήξη και έξοδο από αυτoύς τους οικονομικούς και ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς.

Καλούμε σε γενικό απεργιακό και λαϊκό ξεσηκωμό. Καλούμε όλες τις μαχόμενες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις να πάρουν ξεκάθαρη θέση σε ένα ενωτικό, αγωνιστικό μέτωπο ανατροπής της επίθεσης. Καλούμαστε όλοι, χωρίς αναμονή, χωρίς την πρακτική της ανάθεσης, να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να ξεκινήσει ο αγώνας και να πάρει χαρακτηριστικά μαζικά και αποφασιστικά, ώστε να μην περάσουν τα νέα αντιασφαλιστικά.

Για να μην κατατεθεί, να μην ψηφιστεί, να μην εφαρμοστεί ο νόμος Βρούτση, να καταργηθεί ο νόμος Κατρούγκαλου και όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι, το μαζικό λαϊκό κίνημα θα χρειαστεί να δώσει μια πλατιά και αποφασιστική μάχη. Αυτή τη μάχη ΔΕΝ μπορούν και ΔΕΝ θέλουν να τη δώσουν η ΑΔΕΔΥ, η ΟΛΜΕ και άλλες Ομοσπονδίες. Παρόλα αυτά η απεργία στις 18/2 που αποφάσισε η ΑΔΕΔΥ πρέπει να μαζικοποιηθεί και στο χώρο της εκπαίδευσης και να γίνει εφαλτήριο κλιμάκωσης και ανατροπής με νέες απεργιακές κινητοποιήσεις και συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, ενάντια σε όλα τα αντιασφαλιστικά και αντιεκπαιδευτικά μέτρα. Καλούμε τις ΕΛΜΕ που έχουν απεργιακές αποφάσεις συνέχισης του αγώνα με οριζόντιο συντονισμό, αλλά κι όσες δεν έχουν να πάρουν και να απαιτήσουν από ΟΛΜΕ, ΑΔΕΔΥ και τα άλλα σωματεία του δημόσιου τομέα να στηρίξουν απεργιακά τις αποφάσεις αυτές.

Όλοι, όλες στην 24ωρη απεργία την Τρίτη 18/2 και στις απεργιακές συγκεντρώσεις!

 

 

8/2/2020: ΟΛΜΕ, η αρχή του τέλους για μια ιστορική Ομοσπονδία;

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

8/2/2020: ΟΛΜΕ, η αρχή του τέλους για μια ιστορική Ομοσπονδία;

Η Γενική Συνέλευση προέδρων ΕΛΜΕ κατέδειξε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο αυτό που κάθε αγωνιζόμενος εκπαιδευτικός που δίνει τη ζωή του στην καθημερινότητα του μαυροπίνακα, έχει αντιληφθεί. Ότι κάποιοι θέλουν να τελειώσει κάθε μετωπική και πλατιά διεκδίκηση του κλάδου, η οποία, άλλωστε, εκτός από τον Σεπτέμβρη του ΄13, έχει  χρόνια να εμφανιστεί. Η κομματική συνδικαλιστική γραφειοκρατία της προηγούμενης (ΣΥΡΙΖΑ) και της τωρινής (ΝΔ) κυβέρνησης έχει κλείσει κάθε παράθυρο και διέξοδο ελπίδας και αγωνιστικής διεκδίκησης και έχει ταμπουρωθεί στα ποσοστά της πελατειακής της μάζας. Όχι μόνο δεν πρόκειται να αφήσουν να περάσει οποιαδήποτε κατεύθυνση και οπτική ενός διεκδικητικού ανυποχώρητου συνδικαλισμού, αλλά θα τη συκοφαντήσουν με κάθε είδους τερτίπια και παρασκηνιακές συμφωνίες, θα προσπαθήσουν να αναδείξουν το μάταιο οποιουδήποτε αγώνα, ακόμη και για το ασφαλιστικό που κρίνει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Ενώ, έχοντας αναφορά σ’ ένα μέρος του ταξικού εκπαιδευτικού ζητήματος, οι ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ και από κοντά η ΠΕΚ, παίζουν το ρόλο του υποβολέα στις δηλώσεις, τις εξαγγελίες αλλά και τα μέτρα Κεραμέως και σηματοδοτούν, μετά τις συγκεντρώσεις ενάντια στο νόμο για τα κολέγια κ.ά., το πλαίσιο αυτού του συμβιβασμού και συνεργασίας.

Ενώ η Κεραμέως δηλώνει στην ΟΛΜΕ αυτά που τα δικά της παιδιά θέλουν να ακούσουν κι ενώ οι άμαζες ΓΣ είναι βούτυρο στο ψωμί τους και είναι οι κύριοι υπεύθυνοι γι’ αυτή την κατάντια, χρειάζονται έγγραφη «πιστοποίηση» για να κρατήσουν υποταγμένο το εκπαιδευτικό κίνημα. Η εισήγηση της ΟΛΜΕ προς τις ΓΣ των ΕΛΜΕ αποτελεί τη μεγαλύτερη παρωδία της «συνδικαλιστικής τέχνης» των ΣΥΝΕΚ, που καλούν, υποτίθεται, όλες τις παρατάξεις και τις ΕΛΜΕ να μπούνε και να συναινέσουν στην εξαπάτηση του κλάδου που εκπρόσωποί του βαφτίζονται οι… της ΔΑΚΕ. Για να περάσουν συναινετικά όλα τα μέτρα και τη βαρβαρότητα του νέου ταξικού σχολείου για λίγους και εκλεκτούς μαθητές και καθηγητές.

Με κύρια σημεία την αποδοχή και απόκρυψη όλων των αντιλαϊκών, φιλοαμερικάνικων και ευρωενωσιακών πολιτικών των τελευταίων κυβερνήσεων (συμφωνία για τις βάσεις, πολεμικό σκηνικό στην ευρύτερη περιοχή μας, συμμετοχή και εμπλοκή της χώρας στον εξανδραποδισμό των λαών της περιοχής), όλων των πολιτικών λιτότητας και περικοπών σε παιδεία, υγεία, κοινωνική πρόνοια, των πιο βάρβαρων και εξουθενωτικών για το χειμαζόμενο λαό, αντιασφαλιστικών, αντισυνταξιοδοτικών νόμων και μέτρων (ν. Κουτρουμάνη, Λοβέρδου, Κατρούγκαλου, Βρούτση).

Το δήθεν αίτημα της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ για «μαζικούς διορισμούς για την κάλυψη των πραγματικών κενών» που η κυβέρνηση «ήδη δρομολογεί» και επομένως «γιατί να αντιδράσουμε;», αποτελεί, με την αποδοχή του προσοντολογίου, την πιο σκληρή και τιμωρητική αξιολόγηση και προώθηση χιλιάδων απολύσεων σε βάρος συναδέλφων μας αναπληρωτών. Επικοινωνιακά προσπαθούν να κρύψουν την αλήθεια, ότι ακόμα και τώρα να γίνουν οι εξαγγελλόμενοι διορισμοί που δεν θα γίνουν και που είναι αποτέλεσμα των κινητοποιήσεων του Γενάρη ’19,  καλύπτουν μικρό μόνο μέρος των πραγματικών αναγκών.

Η «διασφάλιση της αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου με αποκλειστικά εσωτερικές δημοκρατικές διαδικασίες» που ύπουλα έβαλαν στα αιτήματα είναι, ταυτόχρονα, το καλύτερο εχέγγυο για να περάσουν οι αξιολογήσεις και όλες οι αντιλαϊκές νεοφιλελεύθερες πoλιτικές στην εκπαίδευση. Κανείς δεν μπορεί να τους πιστέψει, όταν ζητάνε «οικονομική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών», «ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών» κ.ά., ότι νοιάζονται στο ελάχιστο για τη λειτουργία, την υποχρηματοδότηση και τις εργασιακές σχέσεις στα σχολεία, αλλά και για τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας, για όλες τις περικοπές και την εξαθλίωση που οι κυβερνήσεις (τους) έχουν επιβάλει στον κλάδο και στο λαό.

Τα ΣΥΝΕΚ, για να δικαιολογήσουν τη συμπόρευσή τους με τη ΔΑΚΕ, επικέντρωσαν στις Αγωνιστικές Παρεμβάσεις και μόνο. Η ομιλία της εκπροσώπου τους στη ΓΣ των προέδρων ήταν μια επίθεση χωρίς καμιά συγκεκριμένη θέση και πρόταση δική τους. Προσπάθησαν να αποπροσανατολίσουν τη συζήτηση και να δικαιολογηθούν στα στελέχη και τα μέλη τους για την πολύχρονη, εδώ και 5 χρόνια τουλάχιστον, συμμαχία τους με τη ΔΑΚΕ, που έχει αδρανοποιήσει πλήρως την Ομοσπονδία που διολισθαίνει σε όλο και πιο αντιδραστικές θέσεις, καταπατώντας αποφάσεις συνεδρίων του κλάδου. Η χαρτοκοπτική των ΣΥΝΕΚ τους έφτασε στο σημείο να μας κατηγορήσουν για αντιφατική και παραπλανητική στάση στο 19ο Συνέδριο όσον αφορά στην αξιολόγηση και την πάγια θέση μας για απεργία-αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης και που μέχρι σήμερα είναι επίσημη απόφαση 78 ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ! Εδώ και 30 χρόνια είμαστε μπροστά και συμμετέχουμε στους αγώνες ενάντια σε κάθε είδους αξιολόγηση. Είναι μεγάλη νίκη του εκπαιδευτικού κινήματος η μη εφαρμογή των αξιολογήσεων όλα αυτά τα χρόνια. Είναι αλήθεια ότι η προσπάθεια της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ να φαλκιδεύσει θέσεις και αγώνες των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων ως ενεργού και ανατρεπτικού ρεύματος του εκπαιδευτικού κινήματος πέφτει πάντα στο κενό. Γιατί «το ψέμα είναι σαν το μικρό παιδί, όσο πιο μικρό είναι τόσο πιο πολύ φωνάζει» (Γκέμπελς). Σε όλες τις διαδικασίες του 19ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις προώθησαν με απόλυτη συνέπεια την απεργία-αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης.

Και σε αυτή τη ΓΣ προέδρων των ΕΛΜΕ, όπου ψηφίστηκε το πλαίσιο της ΟΛΜΕ, δεν αποφασίστηκε καμιά αγωνιστική δράση και κινητοποίηση, παρά το ότι το ασφαλιστικό είναι ήδη στη Βουλή, καμιά πρόταση που να κλιμακώνει ή να συνεχίσει έστω μετά την 24ωρη απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 18/2. Ακόμη και το ΠΑΜΕ δεν υποστήριξε πρόταση ΕΛΜΕ για 24ωρη απεργία την ημέρα ψήφισης του ασφαλιστικού. Καταψηφίστηκε και όποια άλλη κινητοποίηση προτάθηκε για τα αντιεκπαιδευτικά νομοσχέδια (προηγούμενο και επόμενο), μαζικούς μόνιμους διόρισμους χωρίς προσοντολόγιο, δικαιώματα αναπληρωτών, κενά, συνθήκες εργασίας κλπ, εκτός μόνο από τη σημερινή μαζική και μαχητική κινητοποίηση των μαθητών, για την οποία κηρύχτηκε 2ωρη(!) στάση εργασίας που ξεκινούσε την ίδια ώρα με την πορεία.

Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η απόρριψη από όλες τις άλλες παρατάξεις και της πρότασης της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου για πανελλαδική αντιπολεμική αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση στην αμερικανική βάση της Σούδας με πρωτοβουλία των εκπ/κών σωματείων της Κρήτης με την ομπρέλα της ΟΛΜΕ!… Μια κινητοποίηση «που θα συμβάλλει στην αναχαίτιση του κινδύνου μιας πολεμικής ανάφλεξης και θα προασπίζεται την ειρηνική συνύπαρξη των λαών», όπως ακριβώς έγραφε η εισήγηση της ΟΛΜΕ, αναδεικνύοντας για ακόμη μια φορά τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…

Σοβαρό ζήτημα προέκυψε με τις αποφάσεις κάποιων ΕΛΜΕ που, ενώ είναι υπέρ της απεργίας – αποχής από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, ψήφισαν την εισήγηση της ΟΛΜΕ που περιείχε την αξιολόγηση-αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου, για να τις βάλει από το παράθυρο στα σχέδια της συνολικής αξιολόγησης. Καλούμε αυτές τις ΕΛΜΕ, όπως ακριβώς έκανε τελικά η ΕΛΜΕ Πειραιά, να διαχωρίσουν κι αυτές τη θέση τους και να απορρίψουν την αξιολόγηση-αποτίμηση. Όμως, όχι μόνο αυτό! Συντονισμένα όλες οι ΕΛΜΕ και οι ΣΕΠΕ με αποφάσεις υπέρ της απεργίας-αποχής το επόμενο διάστημα να οργανώσουν περαιτέρω τον αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή αξιολόγησης με έντυπο υλικό, αφίσα, εκδηλώσεις, ενημερώσεις, δράσεις και κινητοποιήσεις, ως μέρος του αγώνα ενάντια στα αντιεκπαιδευτικά αντιλαϊκά μέτρα.

Όλες οι ΕΛΜΕ με αγωνιστικές αποφάσεις κλιμάκωσης του αγώνα ενάντια στο ασφαλιστικό και τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα είναι ανάγκη να δράσουν άμεσα. Σε συντονισμό αυτές οι ΕΛΜΕ με ΣΕΠΕ και άλλα πρωτοβάθμια σωματεία να οργανώσουν τις αγωνιστικές δράσεις και παρεμβάσεις των εργαζόμενων ώστε η παλλαϊκή απεργία στις 18/2 να είναι επιτυχής και να αποτελέσει εφαλτήριο για νέες απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις.

Τα αντιεκπαιδευτικά – αντιασφαλιστικά μέτρα δεν θα περάσουν!

Όλη στην 24ωρη απεργία την Τρίτη στις 18/2!

Τα δικαιώματα και οι ανάγκες του Δημόσιου σχολείου και των εκπαιδευτικών μπροστά!

Μαχητικοί μαζικοί πανεκπαιδευτικοί αγώνες για τη Δημόσια παιδεία!

Στην εφ΄ όλης της ύλης επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα, συνολική θα είναι η απάντηση!

10/2/20

Αποφασιστικοί απεργιακοί αγώνες για να μην περάσει ο αντιασφαλιστικός νόμος Βρούτση!

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

Αποφασιστικοί απεργιακοί αγώνες για να μην περάσει ο αντιασφαλιστικός νόμος Βρούτση, να καταργηθεί ο νόμος Κατρούγκαλου και όλες οι αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις!

Οι Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ να αποφασίσουν κλιμάκωση του αγώνα τώρα!

Τέθηκε πρόσφατα σε «διαβούλευση» απ’ την κυβέρνηση ΝΔ το σχέδιο νόμου για ένα «νέο» Ασφαλιστικό-Συνταξιοδοτικό σύστημα, το τρίτο των τελευταίων δέκα χρόνων, που ακολουθεί το δόγμα και τους στόχους των προκατόχων του, για συρρίκνωση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζόμενων, με κατεύθυνση να δοθούν στο μέλλον βορά στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Είναι νωπές οι εξαγγελίες του Μητσοτάκη και των υπουργών του, ότι στοχεύουν στην λειτουργία ενός Ασφαλιστικού – Συνταξιοδοτικού συστήματος με πρώτο πυλώνα την Εθνική σύνταξη με μικρή κρατική συμμετοχή, δεύτερο πυλώνα με υψηλό ποσοστό ανταποδοτικότητας των εισφορών των εργαζόμενων (ένας ατομικός κουμπαράς από τις εισφορές) και τρίτο πυλώνα την ιδιωτική ασφάλιση, μέσω των επαγγελματικών ταμείων και των ιδιωτικών εταιριών που το κόστος θα το φορτωθεί όποιος έχει την δυνατότητα να πληρώσει επιπλέον.

Μπορεί το σχέδιο νόμου που κατέθεσε η κυβέρνηση, πιστό στις κατευθύνσεις ΕΕ, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, να μην υλοποιεί άμεσα και ξεκάθαρα τον στόχο για τον τρίτο πυλώνα, όμως ακολουθεί κατά γράμμα την λογική της ανταποδοτικότητας και της «νοητής κεφαλαιοποίησης» του νόμου Κατρούγκαλου, λογική που ανοίγει τον δρόμο και οδηγεί στην ιδιωτική ασφάλιση, ενώ ταυτόχρονα όχι μόνο βάζει ταφόπλακα στις προσδοκίες για αυξήσεις, αλλά παραπέμπει σε μειώσεις των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων μέχρι το 2060. Ρητά καθορίζει ότι «ανά τριετία, η Εθνική Αναλογιστική Αρχή εκπονεί υποχρεωτικά αναλογιστικές μελέτες, οι οποίες επικυρώνονται από την Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αντικείμενο τη συνεχή παρακολούθηση της εξέλιξης της εθνικής συνταξιοδοτικής δαπάνης. Με ειδικό νόμο ανακαθορίζονται οι συντάξεις με στόχο τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος. Το ύψος των ανωτέρω δαπανών για την εθνική, την ανταποδοτική και την επικουρική σύνταξη, προβαλλόμενο έως το έτος 2060, δεν πρέπει να υπερβαίνει το περιθώριο αύξησης των 2,5 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ, με έτος αναφοράς το 2009.»

Ψεύδεται, λοιπόν, η κυβέρνηση όταν μιλάει για αύξηση των συντάξεων! Το μειωμένο κατά 226εκ ευρώ (155 εκατ. ευρώ για τις κύριες συντάξεις και 71 εκατ. ευρώ για τις επικουρικές) κονδύλι του φετινού προϋπολογισμού είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Επιπλέον, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν δεσμευτεί ότι η συνολική συνταξιοδοτική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ θα μειωθεί από 17,3% το 2016 στο 14% το 2020, στο 13% το 2025 και στο 12,5% το 2030!  Έτσι οι αυξήσεις στις συντάξεις, που διατυμπανίζει ο Βρούτσης, που υποτίθεται ότι θα πάρουν οι σημερινοί συνταξιούχοι με τις αυξήσεις της ανταπόδοσης για τους έχοντες εργασιακό βίο 30 έτη και πάνω αφορά πολύ λίγους, αφού κατά κύριο λόγο μειώνει την προσωπική διαφορά, ενώ αφορά ελάχιστους από τους μελλοντικούς συνταξιούχους, αφού με την μακρόχρονη ανεργία την μαύρη εργασία και με τις εργασιακές σχέσεις της εκ περιτροπής εργασίας και της μερικής απασχόλησης, που έχουν κυριαρχήσει, η ασφαλισμένη εργασία των 30 χρόνων, πολύ περισσότερο των 40 χρόνων, αποτελεί όνειρο θερινής νύχτας. Αυτό αφορά όχι μόνο την ελαστική εργασία στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και όλους τους συμβασιούχους στο δημόσιο και τους αναπληρωτές στην εκπαίδευση. Μετά τις αποφάσεις του ΣτΕ και την αύξηση που προβλέπει σε μόλις 0,5% του ΑΕΠ, περίπου 1 δισ. ευρώ, η κυβέρνηση επιδιώκει να καλύψει την επιστροφή κάποιων ποσών από την περικοπή που επιβλήθηκε στις επικουρικές 300.000 συνταξιούχων και την αύξηση των συντελεστών αναπλήρωσης για ακόμα μικρότερο αριθμό συνταξιούχων με πάνω από 30 χρόνια εργασίας.

Θεωρείται δεδομένο για την κυβέρνηση η κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης που υποτίθεται ήταν μνημονιακό μέτρο και θα τελείωνε αμέσως μετά. Τηρεί σιγήν ιχθύος για την λεηλασία των 80δις ευρώ απ’ τα ασφαλιστικά ταμεία όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν καταργεί όπως εξήγγειλε, αλλά αντίθετα θωρακίζει και επεκτείνει το ν. Κατρούγκαλου, διατηρώντας όλες τις  αντιασφαλιστικές διατάξεις, όπως την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια ή με 40 χρόνια εργασίας και 62 ετών, με ίσα όρια για άντρες-γυναίκες, τη μείωση των συντάξεων μέσα από την καθιέρωση της εθνικής σύνταξης 384 ευρώ το ανώτερο και της εξαιρετικά χαμηλής ανταποδοτικής, την κατάργηση του ΕΚΑΣ και την θέσπιση της «προσωπικής διαφοράς». Διατηρεί την βασική νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση του νόμου Κατρούγκαλου που  μετατρέπει την ασφάλιση από κοινωνική και κρατική ευθύνη σε ατομική, δηλαδή σε ευθύνη του ίδιου του ασφαλισμένου, με το σύστημα των «νοητών ατομικών λογαριασμών».

Με την ελεύθερη επιλογή εισφορών για ελευθερους επαγγελματίες και αγρότες αποσυνδέει την ασφάλιση από τα χρόνια εργασίας και το εισόδημα, θεσπίζοντας ξανά τη λογική του «ατομικού κουμπαρά». Επιπλέον συγχωνεύει τον ΕΦΚΑ με το ΕΤΕΑΕΠ, αποβλέποντας αρχικά στην καταλήστευση των αποθεματικών για τα Εφάπαξ (7δις ευρώ), για να καλύψει τα ελλείμματα στις κύριες συντάξεις, χωρίς να έχει εγκαταλείψει (για άμεσο μέλλον) τον βασικό της στόχο, για παράδοση της επικουρικής ασφάλισης στις ιδιωτικές εταιρείες, μέσω των επαγγελματικών ταμείων. Δεν είναι τυχαίο ότι στην επιτροπή με σκοπό «την επεξεργασία και διατύπωση του μηχανισμού μετάβασης σε ένα νέο σύστημα κεφαλαιοποιητικής επικουρικής ασφάλισης» (Υ.Α(35886/Δ1.12150/31.8.2019) μετέχουν και εκπρόσωποι της ένωσης των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και της επιτροπής κεφαλαιαγοράς!

Στον αντίποδα αυτών των πολιτικών εμείς τονίζουμε ότι η καθολική ασφάλιση όλων και το καθολικό δικαίωμα στις παροχές υγείας και σε σύνταξη που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες διαβίωσης όλων των ηλικιωμένων, αποτελούν αδιαπραγμάτευτα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.  Αποτελούν κοινωνικό εισόδημα για όλους τους εργαζόμενους, τους ανέργους, την λαϊκή οικογένεια.

Οι ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές δαπάνες του κράτους αποτελούν βασικό πυλώνα αναδιανομής εισοδήματος προς όφελος της εργασίας. Οι εισφορές για σύνταξη και υγεία αποτελούν μέρος του μισθού, εντάσσονται στη σχέση αξίας εργατικής δύναμης και υπεραξίας που κλέβει το κε­φάλαιο. Η όποια μείωση των εργοδοτικών εισφορών ως επενδυτικό κίνητρο μεγαλώνει τον κλεμμένο μισθό από τον εργοδότη και μειώ­νει το αποθεματικό του εργαζόμενου.

Η κοινωνική ασφάλιση δεν μπορεί να είναι ατομική, ανταποδοτική υπόθεση ούτε προνόμιο κάποιου κλά­δου ή ομάδας εργαζομένων. Η λογική της ιδιωτικής ασφάλισης ή του επαγγελ­ματικού ταμείου όχι μόνο δεν εξασφα­λίζει τίποτα, αλλά καταργεί τη συλλογικότητα, τις συλλογικές συμβάσεις, κα­τακερματίζει τις διεκδικήσεις, μειώνει το συνολικό πραγματικό εισόδημα της εργασίας.

Τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις  κατεδαφίζουν το λειψό, αναδιανεμητικό σύστημα, που είχαν κατακτήσει με πολλούς αγώνες και θυσίες οι εργαζόμενοι. Η αναδιανομή είχε τη λογική οι «δυνατοί», δηλαδή οι εργαζόμενοι, να στηρίζουν τους «αδύναμους», παιδιά, γέροντες, αρρώστους. Η κυβέρνηση συνεχίζει το έργο των προηγούμενων δηλαδή την διάλυση σε ότι είχε απομείνει από το δημόσιο, ασφαλιστικό σύστημα, μετατρέποντας το σε ανταποδοτικό – κεφαλαιοποιητικό. Δηλαδή όποιος έχει, θα πληρώνει για την υγεία του αλλά και για την πιθανότητα να πάρει κάτι παραπάνω από ένα επίδομα πείνας, που θα πάρουν οι μη έχοντες στα βαθειά γεράματα. Ένα αναδιανεμητικό σύστημα, με την έννοια ότι οι νέοι πληρώνουν τις συντάξεις των παλιών, οι υγιείς την περίθαλψη των αρρώστων κοκ, επιβάλλεται να αποτελεί βασικό στόχο διεκδίκησης του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Η νέα αντιασφαλιστική επίθεση αφορά όλη τη ζωή μας, καθώς η κοινωνική ασφάλιση δεν είναι μόνο η σύνταξη αλλά σχετίζεται με  την υγεία, την πρόνοια, την περίθαλψη, τις άδειες, το δικαίωμα στη μητρότητα, τα ΑμεΑ, τις κοινωνικές παροχές, το χρόνο και την ασφάλεια της εργασίας κ.ά. και δημιουργεί κλίμα γενίκευσης της ελαστικής και της ανασφάλιστης εργασίας.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:

  • Το καθολικό δικαίωμα στην δημόσια κοινωνική ασφάλιση και δημόσια δωρεάν περίθαλψη για όλους, χωρίς προϋποθέσεις.

  • Αποκλειστικά δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα, που θα λειτουργεί με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες. Η ασφάλιση δεν είναι εμπόρευμα.

  • Ανώτατο συνταξιοδοτικό όριο στα 30 χρόνια εργασίας, χωρίς όριο ηλικίας ή στα 60 έτη ηλικία (58 για τις γυναίκες, τα Βαρέα/ανθυγιεινά, κλπ). Μόνο με τη μείωση του χρόνου εργασίας και τη μείωση των ορίων συνταξιοδότησης μπορεί να υπάρξει μεγάλη άμεση μείωση της ανεργίας, να βρουν οι νέοι δουλειά!.

  • Αυξήσεις στους μισθούς. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης στο δημόσιο. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας παντού, τώρα!

  • Δουλειά για όλους, μόνιμη και σταθερή, πλήρης και ασφαλισμένη. Κατάργηση της μαύρης-ανασφάλιστης εργασίας με αυστηρές ποινές στους εργοδότες. Κατάργηση όλων των μορφών ευέλικτης και ελαστικής εργασίας.

  • Η περίοδος ανεργίας να μετρά ως χρόνος ασφάλισης. Πλήρης ασφάλιση και περίθαλψη για τη μερική απασχόληση, την ελαστική και εκ περιτροπής εργασία, τις διάφορες μορφές μαθητείας και κατάρτισης, την απασχόληση με βάουτσερ ή σε προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας», τα χρόνια στράτευσης.

  • Καμιά σύνταξη κάτω από το βασικό μισθό τον οποίο παλεύουμε στα συνδικάτα και προτείνουμε στα σχέδια ΣΣΕ.

  • Όλοι οι πολίτες που διαμένουν στη χώρα, Έλληνες ή πρόσφυγες-μετανάστες, εργαζόμενοι ή άνεργοι να έχουν ελεύθερα και χωρίς προϋποθέσεις δωρεάν περίθαλψη από ένα αποκλειστικά δημόσιο υγειονομικό σύστημα.

  • Κίνητρα και ρυθμίσεις για αξιοπρεπή σύνταξη και σε αξιοπρεπή ηλικία για όλους τους εκπαιδευτικούς, μαζικοί μόνιμοι διορισμοί, κατάργηση του προσοντολογίου.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΩΡΑ:

  • Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια.

  • Να επιστραφούν στα ασφαλιστικά ταμεία τα αποθεματικά που υπεξαίρεσαν οι τράπεζες, οι εργοδότες και το κράτος: τα 70 δις ευρώ που λεηλατήθηκαν έως το 2010, τα δεκάδες δις που χάθηκαν με τα δομημένα ομόλογα, άλλα με το «κούρεμα» του PSI,  όλα τα χρόνια των μνημονίων.

  • Να σταματήσει το αίσχος στις καθυστερήσεις έκδοσης και απονομής των συντάξεων και του εφάπαξ.

Εμείς πιστεύουμε ότι όλα αυτά είναι άμεσες ανάγκες μας, αποτελούν ζωτικά συμφέροντα και αιτήματα για να ζήσουμε ως άνθρωποι, με αξιοπρέπεια. Τίποτα λιγότερο! Γι’ αυτό, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αν δεν αγωνιστούμε να απαλλαγεί η κοινωνική ασφάλιση και όλη η ζωή μας απ’ ότι εμποδίζει την ικανοποίηση των αναγκών μας. Γι’ αυτό απαιτούμε αύξηση των κοινωνικών δαπανών με επιβάρυνση της εργοδοτικής πλευράς και όχι των μισθωτών.  Στον αντίποδα είναι οι απαιτήσεις των εργοδοτών, των «επενδυτών», της «ανάπτυξης» που θέλουν μια τυπικά ή ουσιαστικά ανασφάλιστη εργασία, με τη μείωση της εισφοράς τους ή κάλυψή της από το κράτους (δηλ. απ’ τους ίδιους τους εργαζόμενους μέσω της φορολογίας). Αυτά προωθούν και οι πολυεθνικοί οργανισμοί που συντονίζουν τα συμφέροντα της διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας, το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ  και η ΕΕ, που βρίσκονται  χρόνια τώρα, αλλά και στην εποχή των μνημονίων, πίσω από κάθε αντιασφαλιστικό μέτρο. Γι’ αυτό το εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει να απαιτεί μαζί με τη μη εφαρμογή των αντιασφαλιστικών  μέτρων, τη ρήξη και έξοδο από αυτoύς τους οικονομικούς και ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς.

Καλούμε σε γενικό απεργιακό και λαϊκό ξεσηκωμό. Καλούμε όλες τις μαχόμενες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις να πάρουν ξεκάθαρη θέση σε ένα ενωτικό, αγωνιστικό μέτωπο ανατροπής της επίθεσης. Καλούμαστε όλοι, χωρίς αναμονή, χωρίς την πρακτική της ανάθεσης, να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να ξεκινήσει ο αγώνας και να πάρει χαρακτηριστικά μαζικά και αποφασιστικά, ώστε να μην περάσουν τα νέα αντιασφαλιστικά.

Για να μην κατατεθεί, να μην ψηφιστεί, να μην εφαρμοστεί ο νόμος Βρούτση, να καταργηθεί ο νόμος Κατρούγκαλου και όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι, το μαζικό λαϊκό κίνημα θα χρειαστεί να δώσει μια πλατιά και αποφασιστική μάχη. Δεν είναι δεδομένο ότι αυτή τη μάχη μπορούν και θέλουν να τη δώσουν η ΑΔΕΔΥ, η ΟΛΜΕ και άλλες Ομοσπονδίες. Καταγγέλλουμε αρχικά την «οικουμενική» στους ομονοούντες απόφαση της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ, στην οποία συμπεριλήφθηκε το ΠΑΜΕ, να μην προκηρύξει 24ωρη απεργία για το ασφαλιστικό με την κατάθεση στις επιτροπές της Βουλής στις 13/2, όπως όφειλε  κι είχε αποφασίσει. Αυτή η πράξη αποτελεί στη δεδομένη στιγμή πράξη υποταγής και γονυκλισίας στην κυβέρνηση και υποτίμησης του λαϊκού κινήματος. Δεν υπάρχει ούτε σχέδιο, ούτε καμιά κλιμάκωση ώστε να μην περάσει το αντιασφαλιστικό. Παρόλα αυτά η απεργία στις 18/2 που αποφάσισε η ΑΔΕΔΥ πρέπει να μαζικοποιηθεί και στο χώρο της εκπαίδευσης και να γίνει εφαλτήριο κλιμάκωσης και ανατροπής με νέες απεργιακές κινητοποιήσεις και συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, με 48ωρη απεργία στις 20-21/2  (καταληκτική ημερομηνία ψήφισης του ν. Βρούτση), ενάντια σε όλα τα αντιασφαλιστικά και αντιεκπαιδευτικά μέτρα. Καλούμε τις ΓΣ των ΕΛΜΕ και την ΓΣ πρόεδρων να πάρουν τέτοιες αποφάσεις και όλα τα σωματεία του δημόσιου τομέα να στηρίξουν απεργιακά τις αποφάσεις αυτές.

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις: Πρόταση στις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις: Πρόταση στις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ

Τα αντιεκπαιδευτικά – αντιασφαλιστικά μέτρα δεν θα περάσουν!
Τα δικαιώματα και οι ανάγκες του Δημόσιου σχολείου και των εκπαιδευτικών μπροστά!
Μαχητικοί μαζικοί πανεκπαιδευτικοί αγώνες για τη Δημόσια παιδεία!
Στην εφ΄ όλης της ύλης επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα, συνολική πρέπει να είναι η απάντηση!

Εδώ και 7 μήνες η κυβέρνηση της ΝΔ, με την αλλαγή φρουράς στη διακυβέρνηση και συνεχίζοντας τις καταστροφικές πολιτικές όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων, έχει περάσει σε μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα λαϊκά στρώματα και τους εργαζόμενους.

Η αντιλαϊκή πολιτική συνεχίζεται

Με έναν προϋπολογισμό από τους αντιλαϊκότερους των τελευταίων χρόνων να αποτυπώνει μειώσεις δαπανών σε πρόνοια, υγεία, συντάξεις και μειώσεις φόρων για το κεφάλαιο. Συνεχείς αντεργατικές ρυθμίσεις (κατάργηση κλαδικών συμβάσεων, απολύσεις, αντισυνδικαλιστικός νόμος κ.ά.) και εφαρμογή μνημονιακών μέτρων με διευκολύνσεις για το κεφάλαιο και τις τράπεζες. Ο ΣΕΒ ζητάει τη μη εφαρμογή των τριετιών για να μη μετράει η προϋπηρεσία και να αμείβονται όλοι οι εργαζόμενοι με 650 ευρώ μεικτά (κατώτατος μισθός) με πλήρη απασχόληση. Όλα αυτά διανθίζονται με νέο αντιπροσφυγικό νόμο που συνάδει με την Ευρώπη-φρούριο, εκτεταμένη κρατική τρομοκρατία και το δόγμα «νόμος και τάξη», εκκένωση καταλήψεων και καταπάτηση στοιχειωδών δικαιωμάτων από την αστυνομική επιβολή.

Η αντιασφαλιστική πολιτική βαθαίνει

Ο νέος αντιασφαλιστικός νόμος Βρούτση που κατατίθεται τις επόμενες μέρες, ετοιμάζεται να συνθλίψει ό,τι έμεινε όρθιο από ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν καταργεί το ν. Κατρούγκαλου (αύξηση των ορίων ηλικίας, καθιέρωση της εθνικής σύνταξης 384 ευρώ, κατάργηση του ΕΚΑΣ, «προσωπική διαφορά», κ.ά.), αλλά αντίθετα τον θωρακίζει. Εισάγει κεφαλαιοποιητικό σύστημα με τη δήθεν «ελεύθερη επιλογή». Έτσι θα έχουμε σταδιακή μετατροπή της σύνταξης σε επίδομα για τους νέους συνταξιούχους και οριστική εξαφάνισή της για τους νεοεισερχόμενους στην εργασία. Δεν αποκλείονται και νέες μειώσεις για όλες τις συντάξεις. Η ιδιωτικοποίηση και διάλυση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης δεν περιλαμβάνει μόνο τη σύνταξη, αλλά θίγει και την περίθαλψη, το χρόνο και την ασφάλεια της εργασίας κ.ά. και δημιουργεί κλίμα γενίκευσης της ελαστικής και της ανασφάλιστης εργασίας. Είναι ψεύτικες οι διακηρύξεις της κυβέρνησης για αύξηση των συντάξεων με κύριο επιχείρημα τις αλλαγές στη φορολογία και τις εισφορές, την αύξηση του ποσοστού αναπλήρωσης για τους έχοντες εργασιακό βίο άνω των 30 χρόνων, καθώς θα μειωθεί η «προσωπική διαφορά». Η ανακοινωμένη συγχώνευση στον ΕΦΚΑ του ΕΤΕΑΕΠ, πέρα από τις αρχικές μειώσεις που θα επιφέρει στην επικουρική, στοχεύει στην κατάργηση ή παράδοση της επικουρικής, καταρχήν, ασφάλισης στις ιδιωτικές εταιρείες.
Υποτέλεια στους διεθνείς οργανισμούς ΝΑΤΟ, ΕΕ και στις ΗΠΑ

Η πολιτική των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ με τη συνεχή εμπλοκή στα ευρωΝΑΤΟικά σχέδια, με την επέκταση των συμφωνιών για τις αμερικάνικες βάσεις, αλλά και τη χρήση ελληνικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων η χώρα έχει μετατραπεί σε προκεχωρημένο φυλάκιο και ορμητήριο των δολοφονικών επεμβάσεων στη Μέση Ανατολή (συνέχιση του πολέμου στην Συρία, επέμβαση της Τουρκίας σε βάρος των Κούρδων, πρόσφατη δολοφονία από τις ΗΠΑ υψηλόβαθμων Ιρανών στην Βαγδάτη). Με τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, τις ΑΟΖ και τους αγωγούς φυσικού αερίου (με πρόσφατη τη συμφωνία για τον EastMed και τις εξελίξεις στη Λιβύη) η χώρα έχει τεθεί στο κέντρο επικίνδυνων πολεμικών εξελίξεων.

Νέα αντιεκπαιδευτικά μέτρα προωθούνται

Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές κλιμακώνονται σε κάθε επίπεδο και η κυβέρνηση της ΝΔ βαθαίνει και επεκτείνει την αντιεκπαιδευτική αναδιάρθρωση σε βάρος της δημόσιας εκπαίδευσης, στο πλαίσιο των κατευθύνσεων ΕΕ-ΟΟΣΑ. Με την κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου, με ρυθμίσεις που καταργούν τα δωρεάν μεταπτυχιακά στα ΑΕΙ, με τις κρατικές δαπάνες για τη Παιδεία τα τελευταία 10 χρόνια να έχουν μειωθεί κατά 30%. Με το νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση ενισχύει την ιδιωτική εκπαίδευση, εμπορευματοποιεί τα πτυχία και τα εξισώνει με αυτά των ιδιωτικών κολεγίων, μετατρέποντάς τα, σε τυπικό προσόν διορισμού/πρόσληψης στο δημόσιο, ενώ η επαγγελματική εξίσωση έχει ήδη συμβεί από ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ. Συνδέει την αξιολόγηση με τη χρηματοδότηση στα ΑΕΙ (αρχικά στο 20%) βάσει δεικτών ποιότητας. Αναστέλλει τη λειτουργία 37 τμημάτων ΑΕΙ. Με την αύξηση της ελαστικής εργασίας στην εκπαίδευση (υπερδιπλασιασμός των αναπληρωτών στην β/θμια, με τον εκπαιδευτικό-λάστιχο των πολλών σχολείων και αντικειμένων). Το «προσοντολόγιο» του ΣΥΡΙΖΑ, που εφαρμόζει η ΝΔ, σημαίνει κατάργηση των επαγγελματικών και ακαδημαϊκών δικαιωμάτων του πτυχίου, αλλά και συνιστά πράξη αμφισβήτησης της προϋπηρεσίας. Είναι στην πράξη η πιο άγρια, σκληρή και τιμωρητική αξιολόγηση. Ετοιμάζεται νέο νομοσχέδιο για τη β/μια με αξιολογήσεις, πρότυπα-πειραματικά (με βάση το ιδεολόγημα της ΝΔ περί «αριστείας») που αποτελούν βασικά στοιχεία του νεοφιλελεύθερου δόγματος, πασπαλισμένα και με ολίγη επιμόρφωση με μέντορες και συμβούλους ως άλλοθι για την τιμωρητική αξιολόγηση των απολύσεων. Προωθούν το νέο, πιο ταξικό και ευέλικτο Λύκειο της αγοράς (βάση του 10, τράπεζα θεμάτων, υπολογισμό των βαθμών σε κάθε τάξη για το Εθνικό απολυτήριο). Αλλάζει και ο τρόπος επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης ώστε να στηθεί το επιτελικό προσωπικό των αξιολογήσεων και γενικότερα της υλοποίησης των αντιλαϊκών πολιτικών στα σχολεία. Η παγίωση των περικοπών στους μισθούς την τελευταία 10ετία συνεχίζεται.

Οι εκπαιδευτικοί και οι ΕΛΜΕ πρωταγωνιστές – Πρόταση Αγώνα

Σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία που το δημόσιο σχολείο υπονομεύεται, τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών πριονίζονται συστηματικά, οφείλουμε να συμβάλουμε στη συσπείρωση και στον συντονισμό των δυνάμεων για ενίσχυση του αγώνα για την ανατροπή των αντιεκπαιδευτικών – αντεργατικών πολιτικών με συγκεκριμένο αγωνιστικό σχέδιο δράσης και αγώνα. Να ξαναπιάσουμε το νήμα των αγώνων του Γενάρη του ’19 και του Μάρτη του ’18 με τους οποίους καταγράψαμε νίκες (άδειες αναπληρωτών, διορισμούς). Σύμφωνα με τις νέες εξελίξεις η Πρόταση Αγώνα των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων Δ.Ε., ήδη από το 19o Συνέδριο της ΟΛΜΕ εξειδικεύεται:

Αιτήματα – Διεκδικήσεις

• Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί τώρα για την κάλυψη όλων των εκπαιδευτικών αναγκών. Όχι στο «προσοντολόγιο». Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών μόνο με πτυχίο και προϋπηρεσία. Ίσα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα για μόνιμους και αναπληρωτές. Καμιά τιμωρία για όσους παραιτούνται.
• Δημόσια κοινωνική ασφάλιση για όλους. Όχι στα σχέδια ιδιωτικοποίησης. Σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας. Κατάργηση του ν. Κατρούγκαλου και αντιασφαλιστικών νόμων. Όχι στο νέο αντιασφαλιστικό νόμο/να μην κατατεθεί.
• Όχι στην αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών. Απεργία – Αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης. Στηρίζουμε την πρωτοβουλία 74 ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ για απεργία-αποχή με άμεση έκδοση κοινής αφίσας και ανακοίνωσης.
• Όχι στα νέα αντιδραστικά σχέδια για το Λύκειο της αγοράς και των εξεταστικών φραγμών, στην «αυτονομία» των σχολικών μονάδων. Όχι στα ΕΠΑΛ της υποβαθμισμένης εκπαίδευσης, της μαθητείας και της φτηνής κατάρτισης.
• Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, καμία μετακίνηση των συναδέλφων στα σχολεία. Οργανικές θέσεις σε όλους. Επαναφορά του ωραρίου στα προ του ΄13 επίπεδα. 20 μαθητές/τμήμα, 15/ΟΠ, 10/εργαστήριο.
• Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Κανείς κάτω από 1.000 ευρώ καθαρά. Αναπλήρωση απωλειών, επαναφορά 13ου και 14ου μισθού/σύνταξης. Επαναφορά της χαμένης διετίας 2016-2017. Κλαδική Σ. Ε..
• Αύξηση των δαπανών για την παιδεία και τις ανάγκες των σχολείων στο 5% του ΑΕΠ ή 15% του προϋπολογισμού.
• Όχι στην εξίσωση των ιδιωτικών κολεγίων με τα Δημόσια Πανεπιστήμια.
• Όλα τα προσφυγόπουλα στα σχολεία με επαρκείς υποδομές και αναγκαίες προσλήψεις εκπαιδευτικών.
• Να κλείσουν τώρα όλες οι βάσεις – Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ. Καμιά θυσία για τα συμφέροντα κεφαλαίου – ιμπεριαλισμού. Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών. Ειρήνη και Φιλία ανάμεσα σε όλους τους λαούς.
• Όχι στην απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας από 1/5/20. Κάτω τα χέρια από τους αγωνιστές του κινήματος κατά των πλειστηριασμών.

Πρόγραμμα δράσης

 Καταθέτουμε πρόγραμμα δράσης πολύμορφου ανυποχώρητου αγώνα με ημερομηνία λήξης το τέλος της χρονιάς, που θα περιλαμβάνει και τις εξετάσεις, θα είναι ανοιχτό στις εξελίξεις και θα καθορίζεται από τις Γενικές Συνελεύσεις.

  • Οργάνωση δράσεων και παραστάσεων σε ΔΔΕ, ΠΔΕ, ΥΠΑΙΘ, με τα βασικά αιτήματα για διορισμούς/αναπληρωτές και τα δικαιώματά τους/κενά (12/2).

  • Με αρχή την 24ωρη απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 18/2, oι Γ.Σ. να αποφασίσουν κλιμάκωση με 48ωρη απεργία στις 20 και 21/2 (καταληκτική ημερομηνία ψήφισης του ν. Βρούτση) για τα αντιασφαλιστικά και τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα με συλλαλητήρια την πρώτη μέρα σε όλους τους νομούς και τη δεύτερη μέρα πανελλαδική συγκέντρωση στην Αθήνα, στις 12μμ. ΟΛΜΕ, ΕΛΜΕ να καλύψουν τα έξοδα μετακίνησης.

  • Αποφασίζουμε το απεργιακό πρόγραμμα να τροποποιηθεί αναλόγως αν τα αντιεκπαιδευτικά και τα αντιασφαλιστικά μέτρα προωθηθούν νωρίτερα ή αργότερα για ψήφιση στη βουλή.

  • Συστήνουμε απεργιακές επιτροπές.

  • Πέμπτη 27/2, απογευματινό Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, ενάντια σε παλιά και νέα αντιεκπαιδευτικά μέτρα.

  • Νέες Γ.Σ. των ΕΛΜΕ και Γ.Σ. των προέδρων στις 7/3 για αποφασιστική κλιμάκωση του αγώνα.

  • Ο αγώνας επιδιώκουμε να πάρει πανεκπαιδευτικά χαρακτηριστικά. Συναντήσεις με τη ΔΟΕ, τους Συλλόγους Π.Ε., τους συλλόγους γονέων και τους φοιτητικούς συλλόγους.. Επιστολή προς τους γονείς και τους μαθητές.

Η επιτυχία του προγράμματος να γίνει υπόθεση συντονισμού
των ΕΛΜΕ και των Επιτροπών Αγώνα

Καλούμαστε όλοι, χωρίς αναμονή, χωρίς την πρακτική της ανάθεσης, να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να ξεκινήσει ο αγώνας και να πάρει χαρακτηριστικά μαζικά και αποφασιστικά, ώστε να μην περάσουν τα νέα αντιασφαλιστικά – αντιεκπαιδευτικά μέτρα. Για την επιτυχία του προγράμματος, αν το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ και η Γ.Σ. των προέδρων δεν αποφασίσουν ένα αντίστοιχο πρόγραμμα διεκδικήσεων και δράσης, οι ΕΛΜΕ να το προωθήσουν και να το υλοποιήσουν σε τοπικό επίπεδο. Οι πρόεδροι των ΕΛΜΕ με αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων στη Γ.Σ. των προέδρων να συντονιστούν για την υλοποίηση ενός αντίστοιχου προγράμματος των ΕΛΜΕ σε πανελλαδικό επίπεδο, προσαρμόζοντας ανάλογα τις κινητοποιήσεις.