ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΠΕ-ΔΕ
Ο αγώνας συνεχίζεται. Μέχρι τη νίκη!
ΔΟΕ/ΟΛΜΕ να προκηρύξουν τώρα Γενικές Συνελεύσεις και Γ.Σ. προέδρων
Οι Σύλλογοι Π.Ε. και οι ΕΛΜΕ να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους!
Ιανουάριος 2019
Ένα συγκλονιστικό δεκαήμερο έζησε ο κόσμος της εκπαίδευσης. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί διαδήλωσαν σε όλες τις πόλεις. Οι δρόμοι της Αθήνας πλημμύρισαν από διαδηλωτές που συμμετείχαν στα πιο μαζικά συλλαλητήρια των τελευταίων χρόνων και διεκδίκησαν τα αυτονόητα, το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους, μόνιμους μαζικούς διορισμούς αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία. Τα αιτήματα δημιούργησαν πραγματικούς όρους συσπείρωσης του κόσμου γιατί δεν αποκλείουν κανέναν, δεν παζαρεύουν τον αριθμό των μορίων, ούτε συνδιαλέγονται με την προσπάθεια μοιράσματος των αναγκαίων διορισμών σε μια πίτα που δεν τους χωρά όλους! Έβαλαν στο στόχαστρο το μοντέλο εργαζόμενου του ΟΟΣΑ και της ΕΕ – του ελαστικά ανασφαλούς εργαζόμενου, της περιπλάνησης, της ανακύκλωσης της ανεργίας – του εργαζόμενου που με ατομική του ευθύνη και οικονομική επιβάρυνση δια βίου θα αποδεικνύει (με κυνήγι “προσόντων”) την ικανότητά του για εργασία. Αυτά τα αιτήματα οφείλουν να συνδεθούν τώρα με την ανάπτυξη αγώνων ενάντια στο σύνολο των αντιεκπαιδευτικών μέτρων που διαλύουν το δημόσιο σχολείο και περικόπτουν θέσεις εργασίας (αξιολόγηση σχολείου, Νέο Λύκειο, υποβάθμιση της ειδικής εκπαίδευσης, στοίβαγμα μαθητών στα τμήματα, αύξηση ωραρίου, «ολιγομελή», 3μερείς επιτροπές -μετακινήσεις μαθητών-Π.Δ. 79, μειωμένες συντάξεις, κ.ά.).
Αναπληρωτές, μόνιμοι, φοιτητές προχώρησαν σε κατάληψη της Πρυτανείας μετατρέποντάς την σε κέντρο του αγώνα, πραγματοποίησαν μαζικότατες συνελεύσεις δίνοντας χώρο στους ίδιους τους αγωνιζόμενους να συνδιαμορφώσουν (μαζί με εκπαιδευτικά σωματεία) το αγωνιστικό σχέδιο και να σηματοδοτήσουν τις μορφές για την εξέλιξη και ανάπτυξη του αγώνα που κινούνταν στη λογική της αποφασιστικής κλιμάκωσης, σύγκρουσης και ανατροπής, κόντρα στην τυπική διαμαρτυρία για την “τιμή των όπλων.” Ανέπτυξαν πολύμορφες δράσεις, έκαναν παρέμβαση στο δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ, σπάζοντας την εκκωφαντική σιωπή της τηλεόρασης. Συμμετείχαν στην παράσταση διαμαρτυρίας ενάντια στην κρατική καταστολή, σε κινητοποίηση και μαζική συζήτηση με τον υπόλοιπο κόσμο της ελαστικής εργασίας και πρωτοβάθμια σωματεία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Ο κόσμος της ελαστικής εργασίας, οι χιλιάδες αναπληρωτές, που ήταν οι πρωταγωνιστές σε αυτόν τον μεγάλο αγώνα, κόντρα στον ατομικισμό και τον ανταγωνισμό που επιβάλλει το υπουργείο, πρόβαλλαν τις συλλογικές διαδικασίες και αξίες, επανέφεραν στο προσκήνιο ότι κερδίζουμε όταν διεκδικούμε όλοι μαζί και όχι ο καθένας μόνος του. Όλα αυτά αποτελούν χαρακτηριστικά πολύτιμα για την ανάπτυξη του κινήματος, παρακαταθήκη για νικηφόρους αγώνες και αναδεικνύουν για το συνδικαλιστικό κίνημα τις δυνατότητές του όχι μόνο να διατυπώνει σχέδια αγώνων, αλλά και να τα υλοποιεί ανοίγοντας το δρόμο της νίκης.
Ο νόμος έκτρωμα – προσοντολόγιο- να καταργηθεί!
Η αντιλαϊκή- αντιεκπαιδευτική πολιτική κι η καταστολή μπορεί να νικηθεί!
Η κυβέρνηση απέναντι στους αγωνιζόμενους εκπαιδευτικούς επέλεξε την αδιαλλαξία και την πιστή μέχρι τέλους υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων με την Ε.Ε. και τον ΟΟΣΑ. Κατέφυγε για άλλη μια φορά στα δακρυγόνα, τις βόμβες κρότου λάμψης, τις ρίψεις χημικών για να τους διαλύσει. Εμπόδισαν στις 11 και στις 14 Γενάρη τις μαζικότατες πορείες να φθάσουν στο Μέγαρο Μαξίμου και στη Βουλή αντίστοιχα. Διαδηλωτές τραυματίστηκαν, ενώ άλλοι παρουσίασαν σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα. Οι εκπαιδευτικοί δεν φοβήθηκαν, δεν οπισθοχώρησαν, δεν κάμφθηκαν, έσπασαν τη σιωπή και τη συναίνεση, απέδειξαν ότι αποτελούν τη μόνη πραγματική αντιπολίτευση. Δεν έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην πολιτική της ΕΕ και του ΟΟΣΑ και στην κυβέρνηση που την υλοποιεί. Ο ανυποχώρητος και παρατεταμένος αγώνας διάρκειας, η συμμετοχή στα συλλαλητήρια, στις διαμαρτυρίες, στις απεργίες, ανάγκασαν την κυβέρνηση να αναδιπλωθεί, προσδοκώντας να μειωθούν οι αντιδράσεις των εκπαιδευτικών. Προσπάθησαν να αξιοποιήσουν οτιδήποτε θα μπορούσε να μειώσει τη δυναμική των αγώνων και των αγωνιζόμενων ενάντια στα μέτρα κυβέρνησης, ΕΕ, ΟΟΣΑ. Το Υπουργείο σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, να αποπροσανατολίσει από το κύριο μέτωπο και να κατευνάσει τις αντιδράσεις ψήφισε τη μείωση των μαθητών σε 22 στο νηπιαγωγείο και την Α΄ τάξη από το σχ. έτος 2019 -2020, ενώ υποσχέθηκε ότι θα ψηφίσει τροπολογία για 3,5 μήνες άδεια λοχείας στις αναπληρώτριες μητέρες. Όλα τα παραπάνω είναι αποτέλεσμα της μεγάλης μάχης που δόθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα για μόνιμους μαζικούς διορισμούς, για ίσα εργασιακά δικαιώματα σε μόνιμους και αναπληρωτές. Δείχνουν τη δυνατότητα πως με τον αγώνα μας μπορούμε να επιβάλουμε επιμέρους κατακτήσεις και κυρίως ότι πρέπει να συνεχίσουμε και να δυναμώσουμε τον αγώνα για να πετύχουμε ολοκληρωτική νίκη. 
ΔΟΕ/ΟΛΜΕ στον αστερισμό της υποταγής και της ήττας!
Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, με ευθύνη των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ-ΠΕΚ, από την στιγμή που κατατέθηκε το προσοντολόγιο έκτρωμα αντί να οργανώσει την αντίσταση του κλάδου έπαψε να συνεδριάζει, αρνήθηκε να οργανώσει έγκαιρα τους αγώνες και να δώσουν προοπτική αποφασιστικής κλιμάκωσης. Χαρακτηριστική ήταν η αναβολή της τακτικής συνεδρίασης του Δ.Σ. στις 12/1/2019, και η απόφαση δια περιφοράς με mail, άλλης μίας τρίωρης διευκολυντικής στάσης την ημέρα ψήφισης του προσοντολόγιου! Το βεβαρυμμένο παρελθόν των συγκεκριμένων δυνάμεων (κατάθεση της ΟΛΜΕ το 2016 στο Υπουργείο Παιδείας πρότασης νόμου για τους διορισμούς με κριτήρια προσοντολόγιου και με ταβάνι στην προϋπηρεσία, κατάθεση νέας πρότασης το 2017, κ.ά.), αποτέλεσε μέρος του οπλοστασίου του Γαβρόγλου και της κυβέρνησης. Η θέση τους για τους διορισμούς υπονόμευσε το κίνημα απέναντι στο νσχ του Γαβρόγλου. Απέρριψαν όλες τις προτάσεις να γίνουν ΓΣ και ΓΣ Προέδρων, ώστε να μπει ο κλάδος σε θέση μάχης. Δεν δέχθηκαν να καταγγελθεί η κυβερνητική καταστολή και ο τραυματισμός συναδέλφων και διαδηλωτών. Ειδικά τα ΣΥΝΕΚ, επιδόθηκαν ως άλλοι κυβερνητικοί εκπρόσωποι, σε διασπορά ψευδών ειδήσεων περί αναβολής των απεργιών για να υπονομεύσουν τη δυναμική των κινητοποιήσεων. Η ΟΛΜΕ «για τα μάτια του κόσμου» συνυπέγραφε ανακοινώσεις με τη ΔΟΕ, χωρίς να έχει εκδώσει ούτε μία ανακοίνωση για το προσοντολόγιο της κυβέρνησης, ενώ βρέθηκε ακόμη και πίσω από την γνωστή ΑΔΕΔΥ που κήρυξε 24ωρη απεργία την ημέρα ψήφισής του.
Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΔΟΕ (ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΑΕΚΚΕ-ΕΡΑ) παρότι γνώριζε εξαρχής τους πυλώνες του επερχόμενου νσχ για το σύστημα διορισμών, επέλεξε να κρατήσει στάση αναμονής υπονομεύοντας κάθε δυνατότητα ανάπτυξης αποφασιστικού αγώνα ενάντια στο προσοντολόγιο έκτρωμα. Την ίδια στιγμή η πρόταση για την προϋπηρεσία ως «κυρίαρχο κριτήριο διορισμού» δηλώνει την αποδοχή ενός «καλού» προσοντολογίου. Οι δυνάμεις του κυβερνητικού, υποταγμένου συνδικαλισμού στο ΔΣ υποχρεώθηκαν να κηρύξουν τρεις 24ωρες απεργίες, κάτω από τις ασφυκτικές πιέσεις του κινήματος, που συσπειρώθηκε γύρω από τα πρωτοβάθμια σωματεία και την κατειλημμένη πρυτανεία. Όλες τους οι αποφάσεις ανακοινώθηκαν στο «παρά πέντε» επιδιώκοντας να “κόψουν” τη δυναμική τους και να βάλουν εμπόδια στη μαζική παρουσία της επαρχίας στις κινητοποιήσεις. Απέναντι στην κρισιμότητα της περιόδου καμιά συνεδρίαση του ΔΣ δεν πραγματοποιήθηκε, όλες οι αποφάσεις πάρθηκαν μέσω mail, περά από μία έκτακτη συνεδρίαση μετά από επανειλημμένα αιτήματα των Παρεμβάσεων και της ΑΣΕ, στην οποία κατέληξαν ότι δεν υπήρχε λόγος συζήτησης!
Η συνολική στάση των ΔΟΕ/ΟΛΜΕ έρχεται να επιβεβαιώσει ότι ο κλάδος δεν έχει να περιμένει τίποτα από τον υποταγμένο κυβερνητικό συνδικαλισμό και αυτό πρέπει άμεσα να συζητηθεί, να καταγγελθεί και με συντεταγμένο τρόπο να ξεπεραστεί μέσα από τη δράση των Συλλόγων Π.Ε. και των ΕΛΜΕ.
Το ΠΑΜΕ παρέμεινε δέσμιο της αναποτελεσματικής λογικής της εικοσιτετράωρης απεργίας διαμαρτυρίας την ημέρα ψήφισης για αυτό και δεν είχε πρόταση κλιμάκωσης του αγώνα. Η κριτική που ανέπτυξε στο πτυχίο και την προϋπηρεσία, που έγιναν βασικά αιτήματα του κινήματος, έσπερνε σύγχυση και δεν συνέβαλε στην πιο μαζική συμμετοχή των αναπληρωτών στον αγώνα. Ενώ αντιτάχθηκε στο νσχ της κυβέρνησης, ωστόσο δεν θέλει την ενότητα και την κοινή δράση που θα διευκόλυνε τη δημιουργία ενός ευρύτερου μετώπου για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Αρνήθηκε να συμπαραταχτεί με τους αγωνιζόμενους εκπαιδευτικούς, στην κατειλημμένη Πρυτανεία, προτιμώντας ελεγχόμενες συναντήσεις σε ξενοδοχεία ή επιχειρώντας απλά να ηγεμονεύσει με μικροφωνικές και σημαίες, αποδεικνύονται επικίνδυνες συμπεριφορές για την ανάπτυξη του κινήματος σε τέτοιες περιόδους που όλο το συστημικό μπλοκ θέλει να αποδείξει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την υποταγή. Η επίκληση των «αυταπατών του αυθόρμητου» κόσμου που βγαίνει στο προσκήνιο και ο φόβος απέναντι στη χρήση μορφών από τα κάτω οργάνωσης και δυναμικής αντιπαράθεσης με την εκάστοτε κυβέρνηση, οδηγούν στην ακύρωση της δυναμικής των αγώνων.
Να ανατρέψουμε τα αντεργατικά και αντιεκπαιδευτικά μέτρα και το προσοντολόγιο-έκτρωμα
Ο αγώνας για τη μόνιμη και σταθερή εργασία, για δημόσιο, δωρεάν 12χρονο σχολείο, για μόρφωση για όλα τα παιδιά, συνεχίζεται. Οι εκπαιδευτικοί θα σταθούμε όπως κάναμε μέχρι τώρα απέναντι σε κάθε επίδοξο διαχειριστή της εξουσίας που θα επιδιώξει να επιβάλει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και κατευθύνσεις της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ. Για να 
ανατρέψουμε τα αντιεκπαιδευτικά τους σχέδια, οργανωνόμαστε, παίρνουμε τον αγώνα στα χέρια μας, πιάνοντας το νήμα από το πρόσφατο αγωνιστικό ξεσηκωμό. Είναι απόλυτη ανάγκη να συνεχίσουμε με ανυποχώρητο αγώνα με στόχο την κατάργηση του νόμου – έκτρωμα για το σύστημα πρόσληψης, να μην επιτρέψουμε ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ, για μόνιμους, μαζικούς διορισμούς ΟΛΩΝ των αναπληρωτών με βάση αποκλειστικά το πτυχίο και όλη την προϋπηρεσία.
Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο αυτός ο αγώνας πρέπει να συνδεθεί με τον αγώνα ενάντια στις αντιεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που προωθούν, όπως το νσχ για την έξωση των μαθητών από το Λύκειο με το νέο εξεταστικό σύστημα, την εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης των σχολικών μονάδων, την υποχρηματοδότηση, την υποβάθμιση της ειδικής εκπαίδευσης και της τεχνικής εκπαίδευσης και τη μισθολογική καθήλωση των εκπαιδευτικών, τα μνημονιακά πλήγματα των προηγούμενων κυβερνήσεων στην παιδεία. Την ίδια στιγμή η Ν.Δ. λειτουργεί σαν «λαγός», ζητώντας περισσότερα, σκληρότερα, μονιμότερα μέτρα σε βάρος της δημόσιας εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών (αξιολόγηση παντού, ιδιωτικοποίηση, μάνατζερ Διευθυντές, κ.ά.). Δηλώνει προεκλογικά ότι «προσλήψεις χωρίς διαγωνισμούς δεν πρόκειται να γίνουν από την επόμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας» και ότι θα επανεξετάσει την ανάγκη μόνιμων διορισμών, αμφισβητώντας τις εκρηκτικές ανάγκες του δημόσιου σχολείου.
Προωθούμε τις διεκδικήσεις μας και τα αιτήματα αιχμής
Για την κατάργηση του νόμου για το προσοντολόγιο, για μαζικούς μόνιμους διορισμούς αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και όλη την προϋπηρεσία, διορισμό όλων των αναπληρωτών με έστω και με μία σύμβαση εργασίας. Καμιά απόλυση αναπληρωτή! Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Κανείς κάτω από 1.000 ευρώ καθαρά! Επαναφορά του 13ου-14ου μισθού. Πίσω όλα τα «κλεμμένα». Κατάργηση του ν. Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος στα 25 χρόνια υπηρεσίας. Σύνταξη με 30 χρόνια δουλειάς χωρίς όριο ηλικίας. Όχι στις περικοπές στους νέους συνταξιούχους μετά το 2016. Όχι στο νέο Λύκειο. Όχι στην αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση. Οργανώνουμε απεργία – αποχή. Επαναφορά του ωραρίου στα προ του 2013 επίπεδα στη Β/Θμια, , 15 μαθητές στο νηπιαγωγείο και την Α’&Β’ Δημοτικού, 20 στις υπόλοιπες τάξεις, – 20 μαθητές στο τμήμα στη Β/Θμια – 15 στις Ομάδες Προσανατολισμού -10 στα εργαστήρια. Όλα τα προσφυγόπουλα στα σχολεία. Υποστηρικτικές, ενισχυτικές δομές για όλους τους μαθητές χωρίς διακρίσεις.
Αξιοποιούμε τις παρακαταθήκες του μεγάλου αγώνα ενάντια στο προσοντολόγιο
Προωθούμε τον αγωνιστικό συντονισμό Συλλόγων Π.Ε. και ΕΛΜΕ για να συσπειρώσουμε μαζικά τους εκπαιδευτικούς σε ενιαίους αγώνες. Οργανώνουμε το πανεκπαιδευτικό μέτωπο μέσα από πανελλαδικά κέντρα αγώνα με τους φοιτητικούς συλλόγους, τους γονείς και άλλους εργασιακούς χώρους.
Καλούμε τώρα τις ΔΟΕ/ΟΛΜΕ να ορίσουν Γενικές Συνελεύσεις και Γ.Σ. προέδρων για την αποφασιστική κλιμάκωση του αγώνα μέχρι τις αρχές Φεβρουαρίου, με πρόταση προς τις ΓΣ για 48ωρη απεργία με συλλαλητήρια την πρώτη μέρα σε όλες τις πόλεις και πανελλαδική συγκέντρωση τη δεύτερη μέρα στην Αθήνα για να απαντήσουμε σε όλα τα μέτωπα που ανοίγουν στην εκπαίδευση. Συνεχίζουμε με αγωνιστικό σχεδιασμό κλιμάκωσης μέχρι το τέλος της χρονιάς!
Συμμετέχουμε στο επόμενο αγωνιστικό βήμα, στο πανελλαδικό συλλαλητήριο το Σάββατο 26 Γενάρη στα Προπύλαια, στις 12 μ.μ. και στις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών σωματείων σε όλη τη χώρα. Καλούμε στην πανελλαδική συνέλευση αγώνα που θα πραγματοποιηθεί μετά την κινητοποίηση.
