ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ – αντιτετράδια της εκπαίδευσης 

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ – ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΜΑΗ

Μαζικοί διορισμοί – κανένας αναπληρωτής να μην απολυθεί

Όχι στην κατηγοριοποίηση των σχολείων και στην ένταση των ταξικών φραγμών

Κάτω τα χέρια από το δημόσιο σχολείο

Και εμείς; Τι περιμένουμε; Ότι οι κουφοί παραχωρήσεις θα μας κάνουν

κι οι αχόρταγοι κάτι θε να μας δώσουν;

Ότι οι λύκοι θα μας ταΐσουνε αντί να μας καταβροχθίσουν;

Ότι από φιλία θα μας προσκαλέσει η τίγρη να της βγάλουμε τα δόντια;

Τέτοια περιμένουμε;

Όπως είναι ήδη γνωστό οι πρόσφατες παρεμβάσεις του Υπουργείου Παιδείας στα Νηπιαγωγεία (αύξηση των μαθητών ανά τμήμα), στα Δημοτικά σχολεία (ο λεγόμενος νέος τύπος ενιαίου ολοήμερου σχολείου που αντικαθιστά τα ΕΑΕΠ) και στην Ειδική Αγωγή (επιχειρείται η διάλυση των σταθερών δομών ειδικής αγωγής και η διεύρυνση των ελαστικά εργαζόμενων στο χώρο), έγιναν με στόχο, ανάμεσα σε άλλα, το σημαντικό περιορισμό των προσλήψεων, τη νέα σχολική χρονιά, αναπληρωτών νηπιαγωγών και δασκάλων. Με αυτόν τον τρόπο το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να αντιμετωπίσει το γεγονός ότι ούτε φέτος θα γίνουν μόνιμοι διορισμοί, καθώς και τις μειωμένες προσλήψεις αναπληρωτών, λόγω περιορισμένων πιστώσεων του ΕΣΠΑ. Χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικοί πετάγονται στο δρόμο ενώ για το μόνιμο προσωπικό επιφυλάσσεται ο ρόλος του εκπαιδευτικού – λάστιχο. «Οδηγός» του Υπουργείου Παιδείας δεν είναι οι ανάγκες των μαθητών, αλλά οι ανάγκες των ιμπεριαλιστών και της ντόπιας ολιγαρχίας. Κριτήριό τους δεν είναι η σταθερή εργασία, αλλά η εργασιακή ευελιξία και ομηρία. Κριτήριό τους δεν είναι το σχολείο όπου αμβλύνονται οι κοινωνικές και ταξικές ανισότητες, αλλά το πολυδιασπασμένο, φθηνό και ευέλικτο σχολείο της αγοράς

Η «Έκθεση του Προέδρου της Επιτροπής Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία», Αντώνη Λιάκου, για τα ως τώρα πεπραγμένα», “μυρίζει” από μακριά, εκτός των άλλων, επιχείρηση δραστικών παρεμβάσεων σε όλο το μήκος και το πλάτος της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Γυμνάσια – Λύκεια, Γενικά και Επαγγελματικά), με πρώτη στόχευση τον περιορισμό των προσλήψεων τη νέα σχολική χρονιά και φιλόδοξους στόχους για τις επόμενες. Αυτή τη στόχευση υπηρετούν, εκτός των άλλων, όσα τονίζονται στην «Έκθεση», για τις αλλαγές στο ημερήσιο πρόγραμμα του σχολείου και οι δηλώσεις του τύπου “αντί 6-7 μαθήματα σε 45λεπτα, δυο ή τρία αντικείμενα σε δίωρα”, σε αυτή τη στόχευση υποκλίνονται οι συγχωνεύσεις ειδικοτήτων, η μείωση μαθημάτων και η διεύρυνση των αναθέσεων, την ίδια ώρα που η επιμονή του για τετραετές Γυμνάσιο και διετές Λύκειο νομιμοποιεί, εκτός των άλλων, και τη μαζική συγχώνευση Λυκείων λόγω της μείωσης τμημάτων και μαθητών. Continue reading →

Να μην μετατραπούν οι εκπαιδευτικοί σε συνένοχους στην εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής

Καμία συμμετοχή στις διαδικασίες επιλογής διευθυντών

Μπαίνει σε εφαρμογή αυτές τις μέρες ο νέος τρόπος επιλογής των διευθυντών σε όλα τα σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Σύμφωνα με το πλαίσιο η επιλογή γίνεται με μοριοδότηση η οποία προβλέπει τη συμμετοχή του συλλόγου διδασκόντων – μέσω ψηφοφορίας – σε ένα ορισμένο ποσοστό. Το υπόλοιπο καθορίζεται από τα λεγόμενα «τυπικά» προσόντα του υποψήφιου διευθυντή.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για να πείσει για το εγχείρημα αυτό αξιοποιεί τον ισχυρισμό ενός «περισσότερο δημοκρατικού» τρόπου επιλογής των διευθυντών έναντι του προηγούμενου συστήματος. Βέβαια με περίτεχνο τρόπο βγάζει από το κάδρο το σύνολο σχεδόν της συνεχιζόμενης μνημονιακής πολιτικής στην εκπαίδευση. Στην κατεύθυνση αυτή οι φιλοκυβερνητικές δυνάμεις μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών κάνουν λόγο για τον «αέρα δημοκρατίας που πρέπει να φυσήξει στα σχολεία». Continue reading →

Από την Πρωτοχρονιά του 2014, η χώρα μας ανέλαβε την εξάμηνη προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με το σλόγκαν: «Ενωμένοι πλέουμε πιο μακριά», που συνοδεύεται από μία χάρτινη βαρκούλα, εφήμερης πλεύσης. Θυμίζουμε ότι η προηγούμενη προεδρία, ήταν το Γενάρη του 2003, με την κυβέρνηση Σημίτη να παρουσιάζει την ψευδαίσθηση μίας απαστράπτουσας Ελλάδας, με «αναδυόμενη» την επίπλαστη οικονομία των δύο ΚΠΣ και του αθρόου δανεισμού, με «πειραγμένο» -ελέω Lehman Brothers- το δημοσιονομικό έλλειμμα, με το βυθισμένο στη ρεμούλα και τις μίζες κυβερνητικό επιτελείο, με τον Καιάδα των χρηματιστηριακών limit ups, με τη «Χρυσή» -για τις κατασκευαστικές εταιρείες και τους μεγαλοεργολάβους- Ολυμπιάδα 2004, με τις ακατονόμαστες «αναθέσεις» στο ντόπιο και ξένο μονοπωλιακό κεφάλαιο.  Η τότε προεδρία είχε μπροστά της τη διεύρυνση της ΕΕ προς τα Βαλκάνια, το Ευρωσύνταγμα, τη «Συνθήκη της Λισαβόνας». Continue reading →

Ψηφίστηκε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και με την έναρξη των μαθητικών διακοπών του Πάσχα το πολυνομοσχέδιο της τρικομματικής κυβέρνησης που έρχεται να ολοκληρώσει τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, τη μείωση του κατώτατου μισθού, τη συντριβή της ασφάλισης και την απογείωση των απολύσεων στο δημόσιο τομέα.

Πρόκειται για ένα σαρωτικό νομοσχέδιο του οποίου οι επιπτώσεις θα φανούν σταδιακά , ενώ οι πρώτες συνέπειες θα φανούν άμεσα ακόμα και πριν το Πάσχα. Οι επιπτώσεις αυτές αφορούν τις απολύσεις αρκετών χιλιάδων εργαζομένων στο δημόσιο τομέα είτε με το πρόσχημα του επίορκου είτε με την κατάργηση φορέων του δημοσίου που θα οδηγήσει τους συμβασιούχους και τους εργαζομένους με σχέση ιδιωτικού δικαίου στην απόλυση, καθώς και την απόλυση όλων εκείνων των οποίων η οργανική θέση καταργείται. Continue reading →

EE και ΔNT- μαύρο συνδικάτο, η Eλλάδα δεν είναι προτεκτοράτο!

Tο κακόφημο ελληνικό PSI που για μήνες συνδέθηκε με τη «σωτηρία της πατρίδας», που για μήνες αποτέλεσε το υπαρξιακό στοιχείο της κυβέρνησης Παπαδήμου, που για μήνες έγινε πρωτοσέλιδο στα παγκόσμια MME, που για μήνες απασχόλησε τρείς Συνόδους Kορυφής και τέσσερις συνεδριάσεις του Eurogroup, που για μήνες οδήγησε στα σκληρότερα αντιλαϊκά μέτρα που πάρθηκαν ποτέ σε βάρος των εργατολαϊκών στρωμάτων, που για δεκαετίες θα σηματοδοτήσει την καταστροφική πορεία του λαού μας, έκλεισε στο 95,7% μαζί με την ενεργοποίηση των Cac’s (ρητρών συλλογικής δράσης). Continue reading →

Ο Εκπαιδευτικός Όμιλος Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης καταδικάζει τη δίωξη που ασκήθηκε από τον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης Αττικής Γ. Κουμέντο κατά της συναδέλφου Μαρίας Φραγκάκη, διευθύντριας στο 2ο Δ.Σ. Παιανίας, η οποία καλείται σε απολογία, γιατί όπως υποστηρίζει ο περιφερειακός δ/ντής, δεν υλοποίησε την εγκύκλιο 1477/8-2-12 και διέπραξε «το πειθαρχικό παράπτωμα της ατελούς εκπλήρωσης υπαλληλικού καθήκοντος γιατί αρνείται να εκτυπώσει και να αναρτήσει, σε εμφανές σημείο αφίσα της ευρωπαϊκής πράξεως “Στήριξη των σχολείων με Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα”», «ώστε να είναι διαθέσιμη σε κάθε έλεγχο»! Continue reading →

Σε σκληρό παζάρι εξελίσσεται η υπόθεση του κουρέματος του ελληνικού χρέους, του λεγόμενου PSI, μεταξύ Παπαδήμου, Bενιζέλου, οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης  και του εκπροσώπου της Ένωσης Tραπεζών (IIF), T. Nταλάρα που συντονίζει πάνω από 400 τράπεζες. Σημειώνουμε πως το τραπεζικό λόμπυ (τράπεζες, γερουσιαστές, υπουργοί, δημοσιογράφοι, σύμβουλοι, μεμονωμένοι επενδυτές, κ.α.), που εκπροσωπεί ο T. Nταλάρα, θεωρείται από τα ισχυρότερα. Continue reading →

Ο  νέος κρατικός προϋπολογισμός της κυβέρνησης ΠAΣOK-NΔ-ΛAOΣ  κομμένος και ραμμένος στα μέτρα των ξένων δανειστών και της ντόπιας ολιγαρχίας

O κρατικός προϋπολογισμός υπήρξε πάντα μια συμπύκνωση των ετήσιων κυβερνητικών οικονομικών στόχων και ένα εργαλείο για την προώθηση των επιδιώξεων της ντόπιας οικονομικής ολιγαρχίας, όπως αυτοί διαμορφώνονται μέσα στο πλαίσιο της πολιτικής ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της χώρας. Tόσο από την άποψη ότι έρχεται να επιβάλει μια αναδιανομή του εγχώριου παραγόμενου πλούτου [μέσα από τη φορολογία, τις κοινωνικές δαπάνες, τις παροχές στο κεφάλαιο κ.λπ., που μεταφέρει μεγάλους πόρους που ανήκουν στα λαϊκά στρώματα ή απαιτούνται για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών στους πιστωτές του ελληνικού κράτους και σε μεγαλοεπιχειρηματίες, με τη μορφή παχυλών τόκων, «επενδυτικών κινήτρων», φοροαπαλλαγών κ.ο.κ.], όσο και από την άποψη ότι λειτουργεί σαν στήριγμα μιας εξαρτημένης καπιταλιστικής οικονομικής ανάπτυξης που διοχετεύει σημαντικό μέρος του εγχώριου πλούτου που συγκεντρώνει το κράτος σε ξένους δανειστές του, σε οικονομικές δραστηριότητες σχεδόν καθολικά συνδεδεμένες με τα προγράμματα και τις πολιτικές της EE, όπως αυτές καθορίζονται από το γερμανογαλλικό διευθυντήριό της και σε στρατιωτικές δαπάνες υπαγορευόμενες από την ένταξη της χώρας στο NATO και σε άλλους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Continue reading →