Παρεμβάσεις ΔΕ: αιτία πολέμου τα μέτρα κυβέρνησης-“Θεσμών”

ΑΙΤΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – «ΘΕΣΜΩΝ»

Παρεμβάσεις ΔΕ: αιτία πολέμου τα μέτρα κυβέρνησης-"Θεσμών"Έκλεισε  η συμφωνία του Υπουργείου Παιδείας με την τρόικα και τον ΟΟΣΑ για τα προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης για την εκπαίδευση. Μεταξύ άλλων συμφωνήθηκαν α) Νέες συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, β) Αξιολόγηση για όλους μέσα στο 2018, γ) Υποχρεωτικό εργασιακό 30ωρο για όλους δ) Συμμετοχή του ΑΣΕΠ στην επιλογή στελεχών

Η συμφωνία περιλαμβάνει όλα όσα δεν έχουν προλάβει να υλοποιήσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις  ΠΑΣΟΚ και ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και έχουν ήδη προγραμματιστεί και εξαγγελθεί να υλοποιηθούν απ’ τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σύμφωνα με τις επιταγές και τα προαπαιτούμενα του τρίτου μνημονίου.

Στην οχτάχρονη μνημονιακή λαίλαπα όλες οι κυβερνήσεις υλοποίησαν με απόλυτη συνέπεια τις επιταγές ΕΕ-ΔΝΤ-ΟΟΣΑ για την συρρίκνωση του δημόσιου σχολείου (συγχωνεύσεις, αύξηση ωραρίου εκπαιδευτικών , διαθεσιμότητες, ωρολόγια προγράμματα κ.λ.π).  Η κυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έρχεται όχι μόνο  να ολοκληρώσει της αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, αλλά και να μετατρέψει το δημόσιο σχολείο σ’ ένα οργανισμό εκπαιδευτικών υπηρεσιών, με το κράτος από εγγυητή σε συντονιστή αυτού του «Νέου Σχολείου».

Όλα αυτά που συμφωνήθηκαν έχουν εξαγγελθεί ήδη απ’ το υπουργείο Παιδείας  ή βρίσκονται ήδη στο στάδιο της υλοποίησης.

Στο στάδιο της υλοποίησης βρίσκεται η προσπάθεια συρρίκνωσης των σχολικών μονάδων που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων.

  • Η λειτουργία τμημάτων με αριθμό περισσότερων των 27 μαθητών είναι προαπαιτούμενο τα τελευταία χρόνια.
  • Η κατάργηση ολιγομελών τμημάτων προσανατολισμού και κατεύθυνσης στα ΓΕΛ, καθώς και τομέων και ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ, αποτελεί πολιτική του Υπουργείου Παιδείας τα τελευταία χρόνια, που την υλοποιεί μέσω νομοθετικής κατοχύρωσης βήμα-βήμα κάθε χρόνο. Φέτος λειτουργούν χιλιάδες ολιγομελή τμήματα (1400 περίπου στα ΕΠΑΛ και άγνωστος αριθμός στα ΓΕΛ)…. παρά το νόμο με υπουργικές αποφάσεις. Του χρόνου;
  • Οι εξαγγελίες του Υπουργείου Παιδείας για το Νέο Λύκειο μεταξύ άλλων θα συρρικνώσουν  το Λύκειο, θα προξενήσουν με μαθηματική ακρίβεια συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων και θα οδηγήσουν χιλιάδες εκπαιδευτικούς στους δρόμους της ελαστικής εργασίας, των απολύσεων και της εργασιακής περιπλάνησης.

Continue reading

Παρεμβάσεις ΔΕ: Εισήγηση προς τις Γενικές Συνελεύσεις [Γ.Σ Προέδρων των ΕΛΜΕ 7-10-2017]

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ

Εισήγηση προς τις Γενικές Συνελεύσεις [Γ.Σ Προέδρων των ΕΛΜΕ 7-10-2017]

Για τη γενική πολιτική κατάσταση

Βαδίζουμε για 8ο χρόνο μέσα στο μάτι του μνημονιακού κυκλώνα. Το μπαράζ αντιλαϊκών μέτρων που έφεραν οι απαιτήσεις των δανειστών και επέβαλε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τη διαβόητη 2η αξιολόγηση σημαίνουν φτώχεια, εξαθλίωση και ανεργία διάρκειας. Σημαίνουν μειώσεις συντάξεων και μισθών των πιο χαμηλόμισθων με πρωτοφανή μείωση του αφορολόγητου, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, περικοπές στα επιδόματα τέκνων/φτώχειας/θέρμανσης, νέα αξιολόγηση και κινητικότητα στο Δημόσιο. Το νέο υπερμνημόνιο αόριστης διαρκείας δεν είναι τίποτα άλλο παρά η επιβεβαίωση του καθεστώτος της επιτροπείας και της εξάρτησης από την ΕΕ και την αντιλαϊκή πολιτική που υπαγορεύει.

Αν από τη μια μεριά ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί την καλύτερη εφεδρεία της αστικής τάξης, της ΕΕ και του ΔΝΤ, οι τελευταίες διακηρύξεις του Κυρ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ επιβεβαιώνουν πως η ΝΔ αποτελεί την “άλλη” όψη της ίδιας πολιτικής με απροκάλυπτα κυνικό και νεοφιλελεύθερο πρόσημο.

Παλεύουμε για την ανατροπή της αντιδραστικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση στα πλαίσια των κατευθύνσεων των ΕΕ-ΔΝΤ-ΟΟΣΑ-ΣΕΒ. Αγωνιζόμαστε για αξιοπρεπή εργασία και ζωή – εκπαίδευση δημόσια και ουσιαστική για όλα τα παιδιά.

Παλεύουμε για την ανατροπή της αντιδραστικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση στα πλαίσια των κατευθύνσεων των ΕΕ-ΔΝΤ-ΟΟΣΑ-ΣΕΒ. Αγωνιζόμαστε για αξιοπρεπή εργασία και ζωή – εκπαίδευση δημόσια και ουσιαστική για όλα τα παιδιά.

Η «δίκαιη ανάπτυξη» που διατυμπανίζει σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, στηρίζεται στη δραστική μείωση των μισθών και του εργασιακού κόστους. To παραπλανητικό αφήγημα της κυβέρνησης, που εκφράστηκε και με τις δηλώσεις Τσίπρα στη ΔΕΘ, για την «οριστική έξοδο της χώρας από την κρίση και τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018», αποκρύπτει επιμελώς το καθεστώς επιτροπείας και εφαρμογής σκληρών αντιλαϊκών πολιτικών στο διηνεκές που συνεπάγεται η συμφωνία της 15ης Ιούνη και ότι εάν ο στόχος των πλεονασμάτων δεν εκπληρωθεί, θα περικοπούν κατ’ αρχήν οι προσωπικές διαφορές στις συντάξεις και τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων!

Οι κυβερνητικές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ και το ΔΝΤ στα πλαίσια της γ΄ αξιολόγησης, θα φέρουν με βεβαιότητα νέα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων.  Ο Μακρόν ήταν σαφής κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα: η κυβέρνηση «θα πρέπει να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της και να ενισχυθούν οι μεταρρυθμίσεις». Με άλλα λόγια, προϋπόθεση για τη μετατροπή της χώρας σε «επενδυτικό Ελ Ντοράντο» είναι η ισοπέδωση των λαϊκών δικαιωμάτων και η καταλήστευση του φυσικού πλούτου. Η καθημαγμένη κοινωνία, που βλέπει το παρόν της να διαλύεται και το μέλλον της να καταστρέφεται, δεν έχει τίποτε θετικό να περιμένει από αυτούς. Ακόμη και η ανάπτυξη που όλο υπόσχονται, αφορά τα κέρδη τους, εκτινάζοντας την ανεργία και επιβάλλοντας την εξαθλίωση των ανθρώπων. Είναι ανάγκη το εργατικό και λαϊκό κίνημα να μπει ξανά σε τροχιά αντίστασης και αγωνιστικής ανασύνταξης για να αντιμετωπίσει, να αναχαιτίσει και να ανατρέψει το νέο κύμα αντιλαϊκών και αντεργατικών μέτρων που προετοιμάζουν κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ –κεφάλαιο.

Το Δημόσιο σχολείο στο επίκεντρο των νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και το υπουργείο Παιδείας, δίνουν τα χέρια με τα επιτελεία του ΟΟΣΑ της ΕΕ και του ΣΕΒ και επελαύνουν με τον πιο αντιδραστικό τρόπο στο DNA της δημόσιας εκπαίδευσης! Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας είχε δηλώσει πως όλες οι αλλαγές και οι “παρεμβάσεις” στην εκπαίδευση θα γίνουν “μέσα στο πλαίσιο που επιβάλλουν οι μνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης απέναντι στους δανειστές”. Το αυτόνομο σχολείο (κατά ΟΟΣΑ-ΣΕΒ), με «ελευθερία» στη διαχείριση πόρων (και στην εξεύρεσή τους), στην οργάνωση, ακόμη και στην επιλογή του διδακτικού προσωπικού (κατά ΝΔ), είναι η νέα στρατηγική που οδηγεί στην κατηγοριοποίηση του δημόσιου σχολείου και εν τέλει στην ιδιωτικοποίηση του. Κατηγοριοποίηση που θα πραγματοποιηθεί μέσω της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων που βασικό της κριτήριο θα αποτελούν οι επιδόσεις των μαθητών μέσω «αντικειμενικών εθνικών εξετάσεων» (κατά ΟΟΣΑ). Πάμφθηνη και χωρίς δικαιώματα εργασία με 300 ευρώ, αμορφωσιά, «ευέλικτες καταρτίσεις», διαρκές κυνήγι «προσόντων», αυτό είναι το όραμα για το Νέο Σχολείο του ΣΕΒ, της ΕΕ και όλων των κυβερνήσεων που υπηρετούν αυτή τη στρατηγική. Continue reading

Παρεμβάσεις ΔΕ: Νέο Λύκειο: Βίαιη επέλαση στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών, στο δημόσιο σχολείο και στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ – ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ 

 Νέο Λύκειο: Βίαιη επέλαση στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών,

στο δημόσιο σχολείο και στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.

          Αγαπητοί συνάδελφοι, μαθητές και γονείς

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και το υπουργείο Παιδείας, δίνουν τα χέρια με τα επιτελεία του ΟΟΣΑ της ΕΕ και του ΣΕΒ και επελαύνουν με τον πιο αντιδραστικό τρόπο στο DNA της δημόσιας εκπαίδευσης!

 Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας είχε δηλώσει πως όλες οι αλλαγές και οι “παρεμβάσεις” στην εκπαίδευση θα γίνουν “μέσα στο πλαίσιο που επιβάλλουν οι μνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης απέναντι στους δανειστές”.  Και να που οι εξαγγελίες του κ. Γαβρόγλου το επιβεβαιώνουν με τον πιο αποκρουστικό τρόπο!

Παρεμβάσεις ΔΕ: Νέο Λύκειο: Βίαιη επέλαση στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών,  στο δημόσιο σχολείο και στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.Δεν αφήνουν τίποτα όρθιο από το ήδη καθημαγμένο σώμα της λυκειακής βαθμίδας και στη θέση του απλώνουν την απόλυτη έρημο: τόσο για τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και το μέλλον τους, όσο και για τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.

Συγκεκριμένα:

Η κυβέρνηση, το υπουργείο «Παιδείας», οι επιτελείς τους, ο ΣΕΒ, ο ΟΟΣΑ και η μνημονιακή χολέρα που έχουν αποδεχτεί και επιβάλει πάνω στη χώρα και το λαό μας γνωρίζουν ότι η γνώση είναι δύναμη. Και επιχειρούν να την εξοστρακίσουν διά παντός από το ελληνικό σχολειό.

Ακριβώς τότε που οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα να κρίνουν, να συγκρίνουν, να συνθέτουν προγενέστερες γνώσεις, να αναγνωρίζουν τον εαυτό τους, τον κόσμο και την κοινωνία μέσα στην οποία ζουν, ακριβώς τότε – στη Β΄ και Γ΄ Λυκείου – το υπουργείο τούς λέει ότι πρέπει να τα ξεχάσουν όλα. Η αξία της γνώσης, που πάσχιζαν να τους «περάσουν» οι δάσκαλοί τους από το νηπιαγωγείο έως την Α΄ Λυκείου, δεν υφίσταται ως τέτοια.

Διαγράφουν, λοιπόν, τα γνωστικά αντικείμενα που – με άλλο αναλυτικό πρόγραμμα και άλλα βιβλία (και όχι μόνο) – θα μπορούσαν να εμφυσήσουν στους μαθητές το ενδιαφέρον για μάθηση και μειώνουν δραστικά τα μαθήματα από 18 στη Β΄ Λυκείου σε 10 και από 15 στη Γ΄ Λυκείου σε 7(!).

Να σημειώσουμε ότι ο κλάδος των καθηγητών στο Εκπαιδευτικό Συνέδριο στα Χανιά είχε διαφωνήσει έντονα με τα Αναλυτικά Προγράμματα και τα βιβλία που προωθούνταν και τελικά επιβλήθηκαν στα σχολεία.

Να σημειώσουμε, επίσης, ότι στην Α΄ και Β΄ Δημοτικού οι μαθητές διδάσκονται 10 μαθήματα, ενώ στην Ε΄ και ΣΤ΄ διδάσκονται 13. Το υπουργείο θεωρεί, δηλαδή, ότι οι έφηβοι μαθητές πρέπει να διδάσκονται λιγότερα μαθήματα απ’ ό,τι στο δημοτικό κι ότι αυτό τάχατες είναι για το καλό τους!

Ταυτόχρονα, με την επιλογή όλων των μαθημάτων εκτός από τη Νέα Ελληνική Γλώσσα – Γραμματεία και άλλων τριών που δεν έχουν ακόμη ανακοινώσει (προφανώς για να αποσοβήσουν αντιδράσεις), το ενιαίο πρόγραμμα σπουδών καταργείται και τα σχολεία οδηγούνται σε ακόμη πιο ταξική κατηγοριοποίηση.

Όμως, μ’ ένα σμπάρο το υπουργείο χτυπά πολλά τρυγόνια.

Η μείωση και η επιλογή των μαθημάτων οδηγεί αναπόδραστα σε αναγκαστικές μετεγγραφές μαθητών (σε πρώτη φάση), γιατί είναι αδύνατον ένα σχολείο να μπορέσει να δημιουργήσει τμήματα με όλες τις πιθανές επιλογές, και (σε δεύτερη φάση) θα υποβοηθήσει τις  συγχωνεύσεις και καταργήσεις λυκείων, όπου όλα θα λειτουργούν με την κανονικότητα(!) του ΟΟΣΑ – σύμφωνα με τον οποίο δεν πρέπει να υπάρχουν σχολεία με λιγότερους από 250 μαθητές.

Όσο για τους εκπαιδευτικούς, μαύρο φίδι που τους έφαγε. Πλεονάσματα εκρηκτικά σε όλες τις ειδικότητες και αναγκαστική κινητικότητα. Διορισμοί τέλος και παγίωση της αδιοριστίας. Προσλήψεις αναπληρωτών με το σταγονόμετρο.

Το παζλ θα συμπληρώσει η μεθοδευμένη μείωση του μαθητικού δυναμικού που εισάγεται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ο Υπουργός Παιδείας δήλωσε πρόσφατα ότι σκέφτεται να θέσει βάσεις εισαγωγής για κάθε σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Ο εφιάλτης, όμως, δεν τελειώνει εδώ.

Πολύ εύχαρις ο κος υπουργός εξήγγειλε την κατάργηση των πανελλαδικών, τη μετονομασία τους σε «κεντρικά οργανωμένες» (έχουν φαντασία οι επιτελείς του υπουργείου!) και το διπλασιασμό τους. Η θέσπιση των εξετάσεων του Ιανουαρίου, που είναι κοινές για όλους τους υποψήφιους, είπε πως έχει ως βασικό στόχο «να αποδραματοποιήσει τις τελικές εξετάσεις του Ιουνίου, να μειώσει το άγχος που προκαλεί η ιδέα ότι τα πάντα κρίνονται σε μια τρίωρη εξέταση».

Παίζει «ἐν οὐ παικτοῖς» ο κύριος υπουργός. Οι εξετάσεις πάντα προκαλούν άγχος. Πόσο μάλλον όταν έχουν πανελλαδικό χαρακτήρα.

Και στη συνέχεια ψεύδεται όταν λέει ότι «η  απόδοση του Ιανουαρίου θα είναι μία εξέταση που θα λειτουργεί ευνοϊκά για τους μαθητές» καθώς «θα συνυπολογίζεται στον τελικό βαθμό μόνον αν βελτιώνει τον βαθμό του Ιουνίου». Διότι, σε άλλο σημείο των εξαγγελιών του (για να μην είναι εύκολος ο συσχετισμός),  λέει ότι ο βαθμός του Ιανουαρίου θα συνυπολογίζεται στο βαθμό του απολυτηρίου, που θα συμμετέχει στο βαθμό πρόσβασης στα ΑΕΙ την πρώτη χρονιά κατά 20%  «και σταδιακά θα αυξάνεται, καθώς θα εμπεδώνεται η εμπιστοσύνη στην ενδοσχολική αξιολόγηση».

Ταυτόχρονα, οι μαθητές θα πρέπει να εκπονήσουν εκτενή εργασία σε όλα τα μαθήματα με την καθοδήγηση – επίβλεψη του καθηγητή τους (δεν μας είπαν σε ποιο χρόνο θα γίνεται αυτό). Η εργασία θα κατατίθεται σε ειδική πλατφόρμα όπου θα  ελέγχεται για την περίπτωση  αντιγραφής και θα βαθμολογείται ανώνυμα από αξιολογητές ειδικού μητρώου.

Πώς εννοούν, λοιπόν, την εμπέδωση της εμπιστοσύνης στην ενδοσχολική αξιολόγηση, όταν τα δύο από τα τρία στοιχεία που συνυπολογίζονται στο απολυτήριο (εξετάσεις Γενάρη και εργασίες – το τρίτο είναι η συμμετοχή στην τάξη) θα αξιολογούνται από απρόσωπους μηχανισμούς (ηλεκτρονικό σύστημα) για τις εξετάσεις του Γενάρη και άγνωστους καθηγητές για τις εργασίες;

Εννοούν ότι οι μαθητές πρέπει να εμπεδώσουν ότι η προηγούμενη αξιολόγησή τους, με τη συμφωνία τους ή και τη διαφωνία τους με τον καθηγητή τους, με την αιτιολόγηση του βαθμού και τον εντοπισμό των λαθών, τελείωσε. Ο βαθμός θα είναι κάτι σαν θέσφατο που δεν μπορούν να το κρίνουν, απλά πρέπει να το αποδεχθούν. Και πρέπει, επίσης, να εσωτερικεύσουν τις επιταγές ΕΕ και ΟΟΣΑ ότι είναι τάχατες αναγκαίο να αξιολογούνται συνέχεια. Και στο σχολείο και όταν βγουν στην αγορά εργασίας. Κι αν δεν πάρουν καλό βαθμό ή αν δεν μπουν στο Πανεπιστήμιο, δεν φταίει το εκπαιδευτικό σύστημα. Κι αν δεν βρουν δουλειά δεν φταίει ο καπιταλισμός που έχει εξακοντίσει τα ποσοστά ανεργίας σε δυσθεώρητα ύψη.  Φταίνε οι ίδιοι που δεν έχουν «αξιοπρεπές» portfolio και δεν στάθηκαν «επάξια» απέναντι στον άγνωστο αξιολογητή τους.

Με τις διπλές πανελλαδικές ή «κεντρικά οργανωμένες» εξετάσεις και την εκπόνηση των εργασιών το υπουργείο βομβαρδίζει το Λύκειο, μετατρέποντας ουσιαστικά τη Γ΄ Λυκείου σε εξεταστική αρένα και επιδρώντας καταλυτικά, βεβαίως, και στις υπόλοιπες τάξεις. Προσδένει το Λύκειο με το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση πιο ασφυκτικά από ποτέ και εξαφανίζει τον παιδαγωγικό του ρόλο. Τσακίζει τη μαθητική εφηβεία επιβάλλοντας την απόλυτη πειθαρχία που προϋποθέτει ο απίστευτος φόρτος εργασίας που επωμίζονται οι μαθητές και εξαχνώνει τις όποιες ανάσες έχουν απομείνει στο Λύκειο (πολιτιστικές δραστηριότητες, εκπαιδευτικές επισκέψεις, ακόμη περίπατοι και εκδρομές).

Στους ισχυρισμούς του κ. Γαβρόγλου ότι με το νέο σύστημα θα χτυπήσει την παραπαιδεία αντιτάσσουμε ότι το Νέο Λύκειο είναι πεδίο δόξης λαμπρό για τα φροντιστήρια. Οι μαθητές θα προσφεύγουν σ’ αυτά πολύ νωρίτερα απ’ ό,τι μέχρι τώρα και για περισσότερα διδακτικά αντικείμενα. Πλάι, μάλιστα, στα φροντιστήρια ή και μέσα σ’ αυτά θα αναπτυχθούν γραφεία συγγραφής εργασιών.

Ο φόρτος και η πίεση των συνεχών εξετάσεων ειδικά στη Γ΄ Λυκείου και το κόστος προετοιμασίας που θα επιφέρουν, θα είναι ένας βασικός αποθαρρυντικός παράγοντας για πολλούς μαθητές να φοιτήσουν στο Γενικό Λύκειο. Είναι η δεύτερη προσπάθεια, μετά τη μεταρρύθμιση Αρσένη το 1997, για την απόλυτη συρρίκνωση του Γενικού Λυκείου που θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολικών μονάδων.

Τρεις μέρες μετά τις πρώτες εξαγγελίες, ο Υπουργός Παιδείας,  σε συνέντευξή του στο Real Fm, δήλωσε ότι «το διαγώνισμα του Ιανουαρίου θα είναι ένας τρόπος να δούμε αν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές είναι αποτελεσματικοί. Διότι κι αυτοί οι άνθρωποι καμιά φορά δεν είναι τόσο αποτελεσματικοί». Οι προθέσεις του υπουργού να προχωρήσει στην εξωτερική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και να την συνδέσει με τις επιδόσεις των μαθητών είναι προφανείς.

Η αξιολόγηση της επίδοσης των μαθητών μέσα από «εθνικά αντικειμενικές διαδικασίες», θα αποτελέσουν το βασικό εργαλείο για την «αντικειμενική» αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών (κατά ΟΟΣΑ). Δηλαδή θα καταργηθούν ως δια μαγείας οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που επιδρούν άμεσα στις μαθησιακές δυνατότητες των μαθητών. Στα πλαίσια του αυτόνομου (οικονομικά κλπ) σχολείου που απαιτεί ο ΣΕΒ και όλες οι εν δυνάμει  κυβερνητικές δυνάμεις, η αποδυνάμωση των Δημόσιων σχολείων κύρια στις οικονομικά υποβαθμισμένες περιοχές θα είναι ιδιαίτερα μεγάλη.

Η αναμενόμενη συρρίκνωση του Νέου Γενικού Λυκείου θα υπέθετε κανείς ότι θα επιφέρει την ενδυνάμωση του Επαγγελματικού Λυκείου (ΕΠΑΛ). Για το ΕΠΑΛ το Υπουργείο Παιδείας δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του. Οι εξαγγελίες αναφέρουν την δυνατότητα των μαθητών του Γενικού Λυκείου να παρακολουθήσουν και μαθήματα των ΕΠΑΛ.  Όμως δεν αναφέρουν αν οι μαθητές των ΕΠΑΛ θα παίρνουν απολυτήριο ισότιμο με αυτό του Γενικού Λυκείου. Οι σχεδιασμοί και οι αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας, με τη θεσμοθέτηση της Εθνικής Επιτροπής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης και της αντίστοιχης Τεχνικής Επιτροπής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, με την συμμετοχή πολιτικών και διοικητικών στελεχών των Υπουργείων Παιδείας, Εργασίας και του ΟΑΕΔ,  δείχνουν την κατεύθυνση των επιλογών της ΕΕ για την εφαρμογή συστημάτων μάθησης με βάση την εργασία (συστήματα μαθητείας) για τους μαθητές που τελειώνουν την Α΄ Λυκείου. Η εφαρμογή αυτών των επιλογών επιτάσσει την μετατόπιση μεγάλου μέρους των μαθητών απ’ τη Λυκειακή βαθμίδα σε  συστήματα κατάρτισης με βάση την μαθητεία.

Αγαπητοί συνάδελφοι, μαθητές και γονείς

Οι εξαγγελίες του υπουργού Παιδείας για το «Νέο Λύκειο» και την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια δείχνουν ότι η κυβέρνηση έχει στα σκαριά μια από τις πιο αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, ένα έκτρωμα για τη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

«Κατασκευάζουν» ένα πιο σκληρό ταξικό Λύκειο – φροντιστήριο, φθηνό και χωρίς ανάσα για τους μαθητές του, αποκλειστικά προσανατολισμένο στη διαδικασία της πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση.

Η αξιολόγηση των μαθητών θα είναι ανελέητη και συνεχής. Η τάξη, το τμήμα, οι συμμαθητές, ο δάσκαλος τελειώνουν στο Γυμνάσιο. Το Λύκειο στην πραγματικότητα δεν  διαμορφώνεται απλά για λίγους και εκλεκτούς, δεν  θα υπάρχει πια. Τη θέση του παίρνει το «αέναο κυνήγι» των βαθμών μέσω ατομικών διαδρομών και προγραμμάτων σπουδών, διαφοροποιημένης μάθησης,  ευελιξίας με προφανή πια τα αρνητικά μορφωτικά και κοινωνικά αποτελέσματα για τους μαθητές. Η δυνατότητα πρόσβασης στα ΑΕΙ απομακρύνεται ακόμη περισσότερο για τους πολλούς, ενώ η μαθητεία και η φθηνή κατάρτιση είναι το «κοστούμι» για τους περισσότερους έφηβους.

Για τους καθηγητές το περιβάλλον που διαμορφώνεται είναι η απομείωση του παιδαγωγικού τους ρόλου και η κατάργηση κάθε έννοιας εργασιακού δικαιώματος. Πλήρης ευελιξία και κινητικότητα για όλους. Προεξοφλούν μετακινήσεις προσωπικού, απώλεια του γνωστικού αντικειμένου και ανάγκη κατάρτισης και επιμόρφωσης για τη διδασκαλία νέων αντικειμένων. Η αξιολόγηση του προσωπικού και του σχολείου είναι το επόμενο βήμα  και θα συνδέεται άμεσα με τα μαθησιακά αποτελέσματα των μαθητών. Με κυνικό και ωμό  τρόπο (από το πόρισμα Λιάκου, που αντιγράφουν στα βασικότερα σημεία του) έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα, πως για «όσους είτε δεν μπορούν είτε δεν επιθυμούν να ενταχθούν στο νέο πλαίσιο, τότε να μεταταγούν σε άλλες υπηρεσίες εκτός σχολικής τάξης». Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται πως δεν υπάρχει   «καλή αξιολόγηση» χωρίς τιμωρητικό χαρακτήρα.

Αγαπητοί συνάδελφοι, μαθητές και γονείς

Να μην ανεχτούμε στον 21ο αιώνα με τη τεράστια ανάπτυξη της γνώσης, της τεχνολογίας και της επιστήμης, η παιδεία των παιδιών μας να γυρίσει χρόνια πίσω, ενώ μπορούν να απολαμβάνουν ολόπλευρη μόρφωση, σύγχρονο, ενιαίο, 12χρονο, δημόσιο και δωρεάν σχολείο με όλα τα παιδιά μέσα χωρίς αποκλεισμούς. Να μην ανεχθούμε το μέλλον τους να είναι η σύγχρονη δουλεία, χωρίς δικαιώματα.

Να μην ανεχτούμε να τσακίζονται τα εργασιακά μας δικαιώματα και η ζωή μας. Να μην ανεχτούμε τον εμφύλιο που προσπαθούν να επιβάλουν μεταξύ μας, γιατί τότε δε θα σωθεί κανείς.

  • Από τώρα πρέπει να ορθώσουμε τείχος στο σχέδιο τους. ΟΙ ΕΛΜΕ, το κάθε σχολείο και ο κάθε συνάδελφος θα πρέπει να ενημερώσουν γονείς και μαθητές και να οργανώσουμε τις κινητοποιήσεις ανατροπής αυτής της αντιδραστικής αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.
  • Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Δ.Ε. θα συμβάλουμε με όλες μας τις σ’ αυτή τη νέα πρόκληση.
  • Η ΟΛΜΕ πρέπει να πάρει άμεσα θέση ενάντια στα προωθούμενα μέτρα, να καλέσει Γενικές Συνελεύσεις και να οργανώσει την αντίσταση του κλάδου.
  • Ο λόγος είναι και πάλι στον κλάδο με τις συνελεύσεις, τις συγκεντρώσεις, τις κινητοποιήσεις.
  • Εκπαιδευτικοί – μαθητές – γονείς συγκροτούμε ενιαίο πανεκπαιδευτικό μέτωπο αντίστασης ενάντια στην αντιεκπαιδευτική λαίλαπα της κυβέρνησης!

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΣ – ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ

ΕΝΙΑΙΟ 12ΧΡΟΝΟ ΔΗΜΟΣΙΟ  ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΜΟΡΦΩΣΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

 ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΜΙΣΘΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΤΟ ΝΕΟ ΛΥΚΕΙΟ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ τους ΜΑΘΗΤΕΣ και το ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥΣ. ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ τις ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΤΕ ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ ΝΑ ΦΕΡΕΤΕ ΤΕΤΟΙΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΟΛΟΥΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΑΣ

6/9/2017

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ – ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

 

Παρεμβάσεις ΔΕ: Προαπαιτούμενα 4ου μνημονίου και συν. τύπου του Πρωθυπουργού: κυνική ομολογία αντιδραστικής αναδιάρθρωσης στην Εκπαίδευση

Οι εξαγγελίες του κ. Τσίπρα για τη δημόσια εκπαίδευση έγιναν λίγες μέρες  μετά τη συμφωνία του 4ου μνημόνιου με ΕΕ – ΟΟΣΑ, που προβλέπει νέα μέτρα λεηλασίας της κοινωνικής πλειοψηφίας. Προαπαιτούμενο του μνημονίου αποτελεί η νέα Έκθεση του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση, αυτή που οι διαρροές της Αυγής το χειμώνα, περιέγραφαν ότι χρησιμοποιεί σαν βέλτιστη πρακτική για τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης το πρότυπο των κουπονιών της Χιλής.  Η αρχική έκθεση του ΟΟΣΑ θα καταληχθεί τον Ιούλιο και η τελική το  Νοέμβριο του 2017. Μέχρι τότε, υπάρχουν ρητές δεσμεύσεις στο μνημόνιο για «εναρμόνιση»  των ωρών διδασκαλίας ανά εκπαιδευτικό και των αναλογιών μαθητών ανά τάξη και ανά εκπαιδευτικό, με τις βέλτιστες πρακτικές του ΟΟΣΑ. Αυτά σε συνδυασμό με τη ρητή νομοθέτηση των μηδενικών διορισμών μέχρι και το 2019 ανοίγει το δρόμο για αύξηση του ωραρίου προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες των σχολείων. με το υπάρχον προσωπικό. Η έκθεση θα προετοιμαστεί με βάση τη συμφωνία κυβέρνησης, ΟΟΣΑ, Θεσμών. Στα προαπαιτούμενα του νέου μνημονίου, προβλέπονται νέος νόμος για την αξιολόγηση στελεχών και την αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων, αναβάθμιση των οργάνων (ΑΔΙΠΔΕ) που θα έχουν την ευθύνη της αξιολόγησης δηλ. αναβάθμιση της εξωτερικής αξιολόγησης και ατομική αξιολόγηση σύμφωνη με αυτή στο υπόλοιπο Δημόσιο. Ακόμη θα νομοθετηθούν αντιδραστικές αλλαγές στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου, στο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ και  στα ίδια τα ΑΕΙ. Θεσμοθετούνται επιτροπές ελέγχου από επιχειρήσεις για την κατανομή του κερδοφόρου «φιλέτου της μαθητείας, καθώς και συμφωνία με τους θεσμούς για τήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας σε όλες τις επικείμενες αλλαγές.

Έχοντας δώσει τα χέρια με τους δανειστές για τη λεηλασία της ζωής μας και της δημόσιας παιδείας ο Πρωθυπουργός προσπάθησε να πείσει την κοινωνία πως «μέλημα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι η ποιοτική  αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου. Στην πραγματικότητα πέρα από τα επικοινωνιακά τρυκ ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε πως:

  • οι εξετάσεις για την εισαγωγή στα ΑΕΙ δεν καταργούνται αλλά αλλάζει ο χαρακτήρας τους . Η εισαγωγή στα ΑΕΙ συνδέεται άμεσα με το «Εθνικό Απολυτήριο». Αυτό σημαίνει πως έχει μπει η βούλα για το νέο αριστοκρατικό ταξικό ελιτίστικο  Λύκειο των λίγων  του κ. Λιάκου, που μέσα από ένα σκληρό πλέγμα ταξικών και εξεταστικών φίλτρων θα φθάνουν στο Απολυτήριο για να διεκδικήσουν τη δυνατότητα εισαγωγής στα ΑΕΙ, χωρίς να αποκλείει και πανελλαδικές εξετάσεις για περιζήτητες σχολές. Ο κ. Γαβρόγλου επίσης δήλωσε πως η αξιολόγηση των μαθητών για το Απολυτήριο θα περιλαμβάνει εργασίες και ενδοσχολικές εξετάσεις. Όλα τα έχει ο μπαξές. Αυτό το σχολείο δε θα έχει μόνο λιγότερους μαθητές αλλά και πολύ λιγότερους καθηγητές αφού προβλέπει λιγότερα μαθήματα με περισσότερες ώρες. Η δήλωση του πρωθυπουργού πως η νομοθέτηση των αλλαγών θα γίνει το Καλοκαίρι –με το πρόσχημα της αδιατάρακτης διενέργειας των πανελλαδικών εξετάσεων αποτελεί κυνική ομολογία για την αντιδραστικότητα τους και την προσπάθεια αποφυγής των αγωνιστικών αντιδράσεων μαθητών και εκπαιδευτικών. Να θυμίσουμε στον Πρωθυπουργό πως το ίδιο επιχείρησε και ο κ. Αρβανιτόπουλος  το καλοκαίρι του 2013 και αντιμετώπισε ένα θερμό καλοκαίρι αγώνων που ήταν η αρχή του τέλους για αυτόν και την πολιτική του.
  • η μαθητεία είναι η δυνατότητα των επιχειρήσεων να προσλαμβάνουν τους μαθητές μας ως προσωπικό, άρα  οι θεωρίες  περί εκπαίδευσης στην επιχείρηση είναι απλά το περιτύλιγμα. Ο εκπαιδευτικός θα εποπτεύει ως προσωπάρχης  την ένταξη στην εργασία. Οι εργοδότες δε θα βάλουν δεκάρα για αυτό το προσωπικό, αφού πληρώνει τα μισά λεφτά το κράτος και τα άλλα μισά τα παίρνουν από τα ΕΣΠΑ, το δημόσιο θα καλύπτει θέσεις μόνιμου προσωπικού και ο νέος των 19-24 χρόνων θα αμείβεται με το 75% του  υποκατώτατου  μισθού. Δεν βρήκε ούτε μία λέξη να πει για τα ΕΠΑΛ, για τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις  των  τομέων  και των  ειδικοτήτων,  τον αριθμό των μαθητών στα τμήματα, τη διασφάλιση του δικαιώματος του μαθητή να επιλέγει την ειδικότητα που θέλει στο σχολείο που φοιτά με την έγκριση όλων των τμημάτων κι όχι τα παιχνίδια περί ολιγομελών, τα τεχνητά πλεονάσματα των εκπαιδευτικών που δημιουργεί και τον εξαναγκασμό διάθεσής τους στη μη τυπική εκπαίδευση. Η περιχαρής δήλωση του πρωθυπουργού  πως πήρε η κυβέρνηση τα συγχαρητήρια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δηλ. των δανειστών, για την εφαρμογή της μαθητείας αποτελεί μνημείο υποτέλειας και υποταγής στα αφεντικά και αποτελεί ντροπή για τον ελληνικό λαό. Continue reading

Η έκθεση του ΟΟΣΑ και η “αποκλειστικότητα” της Αυγής

του Γιώργου Καλημερίδη

Η Αυγή με ουδέτερο τρόπο παρουσιάζει ότι δέσμευση της χώρας είναι η χρήση κουπονιών, η μετατόπιση δημόσιων κεφαλαίων για το σχολείο σε ιδιωτικούς φορείς. Σε τι διαφέρουν οι συγκεκριμένες προτάσεις για τις οποίες έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση, από αυτές του κ. Μητσοτάκη;

Η Αυγή με ουδέτερο τρόπο παρουσιάζει ότι δέσμευση της χώρας είναι η χρήση κουπονιών, η μετατόπιση δημόσιων κεφαλαίων για το σχολείο σε ιδιωτικούς φορείς. Σε τι διαφέρουν οι συγκεκριμένες προτάσεις για τις οποίες έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση, από αυτές του κ. Μητσοτάκη;

Στο κυριακάτικο φύλλο της Αυγής στις 12/2 έχουμε δημοσιευμένη, κατά αποκλειστικότητα, μια πρόγευση του τι θα περιλαμβάνει η περιβόητη επαναεπικύρωση της έκθεσης του ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Αν και η εφημερίδα δεν μας ενημερώνει για την πηγή της, ο αναγνώστης αποκτά ωστόσο μια ουσιαστική ενημέρωση για τις πολιτικές και εκπαιδευτικές κατευθύνσεις των προτάσεων ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Θα ήταν ενδιαφέρον ασφαλώς να ενημερωθούν οι αναγνώστες της εφημερίδας για την ικανότητα του ιστορικού εντύπου της Αριστεράς να έχει μια τόσο διεισδυτική πρόσβαση στους μηχανισμούς ενός υπερεθνικού ιμπεριαλιστικού οργανισμού, όπως ο ΟΟΣΑ (1).

Πριν προχωρήσουμε, όμως, στο περιεχόμενο των προτάσεων ΟΟΣΑ, όπως παρουσιάζονται στο συγκεκριμένο δημοσίευμα, το πρώτο συμπέρασμα στο οποίο μπορεί, με ασφάλεια, κάποιος να καταλήξει είναι ότι στην πράξη η αναθεώρηση της έκθεσης ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι εδώ και καιρό ήδη ολοκληρωμένη και γνωστή στην κυβέρνηση. Αυτό που απαιτείται είναι πλέον το πολιτικό αμπαλάρισμα και περιτύλιγμα της πρότασης, προκειμένου να δει και επίσημα το φως της δημοσιότητας. Η έκθεση, όπως θα δείξουμε και παρακάτω, περιλαμβάνει όλες τις αντιδραστικές εκπαιδευτικές θέσεις του διεθνούς εκπαιδευτικού νεοφιλελευθερισμού και από πολλές απόψεις είναι πολύ πιο επιθετική και αντιεκπαιδευτική από αυτή του 2011, καθώς προχωρά στην πολύ πιο συγκεκριμένη εξειδίκευση των γενικών νεοφιλελεύθερων εκπαιδευτικών αρχών της προηγούμενης. Από αυτή την άποψη, το κύριο ζήτημα για την κυβέρνηση είναι το πώς θα δικαιολογήσει την έκθεση, παρά το πώς θα τοποθετηθεί πολιτικά απέναντι σε θέσεις που τις είναι ήδη εδώ και καιρό γνωστές.

Πιο συγκεκριμένα, η κυβέρνηση θα πρέπει να διευκρινίσει στον ελληνικό λαό και στην εκπαιδευτική κοινότητα γιατί δεσμεύτηκε στο Μνημόνιο 3 να ακολουθήσει τη γραμμή του ΟΟΣΑ για τα εκπαιδευτικά ζητήματα, όταν ο ΟΟΣΑ δεν ανήκει στο κουαρτέτο των “δανειστών” και το πολιτικό περιεχόμενο των εκπαιδευτικών θέσεων του είναι γνωστό παγκοσμίως. Ιδιαίτερα το Τμήμα Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ και οι εκπαιδευτικοί του, οι οποίοι ήταν επικριτές της έκθεσης του 2011, θα πρέπει να μας εξηγήσουν τι νεότερο περίμεναν από την επικαιροποίηση της αρχικής έκθεσης και αν πίστευαν πραγματικά ότι διαμέσου του ΟΟΣΑ θα ήταν εφικτό να διασφαλιστούν τα μορφωτικά δικαιώματα της κοινωνικής πλειοψηφίας. Σε κάθε περίπτωση την αποκλειστικότητα της αποκάλυψης αυτή τη φορά δεν την κάνει κάποιο άλλο έντυπο, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα της διάψευσης, αλλά η ίδια η εφημερίδα της κυβέρνησης. Αυτό μας κάνει να υποθέσουμε, βάσιμα, ότι τα χρονικά περιθώρια για τους κυβερνώντες έχουν στενέψει απελπιστικά. Continue reading

Ο εθνικός διάλογος για την παιδεία, το νέο λύκειο και η κρυφή γοητεία της ιδιωτικής εκπαίδευσης

Του Γιώργου Καλημερίδη

Ο Διάλογος καταλήγει στη διαφήμιση συγκεκριμένων ιδιωτικών συμφερόντων στο χώρο της εκπαίδευσης. Αυτή είναι η Αριστερά των Μνημονίων και δεν μπορούν να υπάρχουν πλέον αυταπάτες.

Ο Διάλογος καταλήγει στη διαφήμιση συγκεκριμένων ιδιωτικών συμφερόντων στο χώρο της εκπαίδευσης. Αυτή είναι η Αριστερά των Μνημονίων και δεν μπορούν να υπάρχουν πλέον αυταπάτες.

Η εκπαιδευτική κοινότητα έχει πλέον στα χέρια της το τελικό πόρισμα της Επιτροπής του Εθνικού Διαλόγου. Ένα κείμενο 130 σελίδων που επιθυμεί να αποτελέσει τον οδικό δείκτη της μεταρρύθμισης του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Τα τελικά πορίσματα της Επιτροπής, σύμφωνα με τον πρόεδρό της,  είναι αποτέλεσμα πολλών συζητήσεων, συμμετοχής πάνω από 120 προσωπικοτήτων από όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, δημοσιεύσεων στην ηλεκτρονική σελίδα του διαλόγου και της μαζικής συμμετοχής της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η έκθεση, συνεπώς, σύμφωνα με τους συντάκτες της,  είναι προϊόν συνολικής, συνθετικής προσπάθειας και διάλογου. Εμείς θα επικεντρωθούμε, όπως δηλώνει και ο τίτλος του άρθρου, σε μια μόνο διάσταση της έκθεσης, την πρότασή της για το νέο δίχρονο λύκειο και συνακόλουθα και τον νέο τρόπο εισαγωγής στο πανεπιστήμιο. Σε μεγάλο βαθμό είναι και το κυρίαρχο στοιχείο της έκθεσης.

Η πρόταση της Επιτροπής Διαλόγου. Η πρόταση της Επιτροπής Διαλόγου είναι ένα νέο διετές και ισχυρό Λύκειο, με αξιόπιστο εθνικό απολυτήριο και σε αποσύνδεση από τις εισαγωγικές εξετάσεις για το πανεπιστήμιο. Δεν τεκμηριώνεται βέβαια γιατί η αποσύνδεση του Λυκείου από τις εισαγωγικές εξετάσεις θα πρέπει να σημαίνει και συρρίκνωση του σε δύο χρόνια ή γιατί επιλέγεται μια εκπαιδευτική δομή που συνεχίζει να αναπαράγει το διαχωρισμό διαφορετικών εκπαιδευτικών βαθμίδων (δημοτικό-γυμνάσιο-λύκειο) και διακριτών εκπαιδευτικών δικτύων  (γενική-τεχνική εκπαίδευση). Δεν θα μείνουμε όμως εδώ. Αν καταλαβαίνουμε επίσης καλά,  στο τέλος της Δ γυμνασίου, στα 16 θα υπάρχει εξέταση, όπως συμβαίνει και στο αγγλικό εκπαιδευτικό σύστημα, διότι όπως τονίζεται “ θα είναι το σημείο, όπου θα οριστικοποιείται η απόφαση των μαθητών και των μαθητριών για τη συνέχεια της εκπαιδευτικής τους πορείας (σελ. 28)” . Στο νέο διετές Λύκειο κάθε μαθητής θα μπορεί να μελετάει 6 μαθήματα δύο υποχρεωτικά και τέσσερα μετά από προσωπική του επιλογή. Τα υποχρεωτικά μαθήματα είναι τα μαθήματα της νεοελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας και τα αγγλικά. Το πρόγραμμα θα συμπληρώνεται από την επιλογή που θα κάνει κάθε παιδί από 4 ομάδες : Μαθηματικά- Πληροφορική, Φυσικές Επιστήμες, Ανθρωπιστικές Επιστήμες και Πολιτισμός και Τέχνη. Το κάθε παιδί καταρτίζει ένα ατομικό επί της ουσίας πρόγραμμα, ενώ εισάγεται η καινοτομία ότι όλα τα μαθήματα θα προσφέρονται σε δύο επίπεδα : σε βασικό και σε υψηλό. Για να πάρει κάποιος εθνικό απολυτήριο και άρα να έχει πιθανότητες εισαγωγής στο πανεπιστήμιο θα πρέπει να έχει επιλέξει τρία μαθήματα υψηλού επιπέδου. Έχει τη δυνατότητα να πάρει και περισσότερα μαθήματα σε υψηλό επίπεδο, είτε λόγω ενδιαφέροντος είτε για να διευκολυνθεί στις σπουδές του. Η παρακολούθηση στα μαθήματα θα αντιστοιχηθεί με διεθνείς μονάδες, ώστε να διευκολύνεται η κυκλοφορία των μαθητών/μελλοντικών φοιτητών σε άλλα εκπαιδευτικά συστήματα στο εξωτερικό. Continue reading

Η Νέα Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης

Η σχέση της επιστημονικής με την καθημερινή γνώση, αν εξειδικευθεί στο πεδίο του παιδαγωγικού στοχασμού, δεν μπορεί να ιδωθεί ξεκομμένη από το φαινόμενο της σχολικής αποτυχίας/επιτυχίας, το οποίο με τη σειρά του συμβάλλει στον περαιτέρω διευθυντικό έλεγχο της παραγωγικής διαδικασίας

Του Δημήτρη Νικολούδη*

1. Το κοινωνικο-οικονομικό και επιστημονικό πλαίσιο

Η Νέα Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης αποτελεί μία τάση της Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης, ένα εγχείρημα της δεκαετίας του 1970 στην Αγγλία, στο οποίο ενεπλάκησαν παιδαγωγοί, κοινωνιολόγοι και δάσκαλοι για τον προσδιορισμό της κατασκευής, οργάνωσης, μεταβίβασης και αξιολόγησης της σχολικής γνώσης. Το εγχείρημα αυτό δεν αφορούσε την περιγραφή των εκπαιδευτικών περιεχομένων αλλά την κατανόηση του σκεπτικού που υπήρχε πίσω τους.

Μετά τη δοκιμασία του Β¢ Παγκοσμίου Πολέμου, η αναδόμηση των κοινωνιών σχεδιάστηκε με έναν τρόπο ο οποίος θα απέτρεπε την επανεμφάνιση των προβλημάτων της δεκαετίας του 1930. Στην Ευρώπη, όπως μας πληροφορεί ο Ντέιβιντ Χάρβεϊ, επικράτησαν κρατικές μορφές που επικέντρωσαν τις πολιτικές τους στην πλήρη απασχόληση και την κοινωνική ευημερία. Κοινό στοιχείο αυτών των μορφών ήταν πως ο μηχανισμός ο οποίος θα κατοχύρωνε την εσωτερική ειρήνη και τον ταξικό συμβιβασμό ανάμεσα στην εργασία και το κεφάλαιο θα ήταν το εθνικό κράτος. Για να επιτευχθούν οι παραπάνω στόχοι θα έπρεπε η κρατική εξουσία να αποφύγει τις πολιτικές λιτότητας και να τεθούν κριτήρια συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας (Χάρβεϊ, 2005, 36). Η διευρυμένη έννοια του πολίτη αποσκοπούσε στην ανάπτυξη ενός καθολικού και αδιαφοροποίητου συστήματος κοινωνικής προστασίας και διεύρυνσης των δημόσιων αγαθών της εκπαίδευσης, της περίθαλψης και του εγγυημένου εισοδήματος, στο πλαίσιο του έτσι κι αλλιώς άνισου καταμερισμού πλούτου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η μεταπολεμική σοσιαλδημοκρατική συναίνεση επέτρεψε για κάποιο χρονικό διάστημα την ενσωμάτωση ευρέων κοινωνικών στρωμάτων στο κυρίαρχο σύστημα. Όμως, στο τέλος της δεκαετίας του 1960 άρχισαν να γίνονται ορατά τα πρώτα σημάδια της κρίσης συσσώρευσης κεφαλαίου. Η χρυσή περίοδος της καπιταλιστικής ανάπτυξης από το 1950 έως το 1969 αποδείχθηκε μία παρένθεση στην εξελικτική πορεία της παγκόσμιας οικονομίας, η οποία ευνοήθηκε από συγκεκριμένους ιστορικούς συσχετισμούς (εσωτερικούς και διεθνείς). Ο στασιμοπληθωρισμός και η επιβράδυνση των ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης αποτέλεσαν όλη την επόμενη δεκαετία σοβαρούς ανασταλτικούς παράγοντες για τη δυναμική επανεμφάνιση συσσώρευσης κεφαλαίου (Foster & Magdoff, 2008). Οι παραδοσιακές κορπορατικές στρατηγικές του εμπεδωμένου φιλελευθερισμού αποδείχθηκαν, στα μέσα της δεκαετίας του 1970, αναποτελεσματικές και ασύμβατες με τη νέα οικονομική συγκυρία. Η απάντηση ήταν «αναπόφευκτη»: ο καπιταλιστικός κόσμος προσχωρούσε στο στρατόπεδο του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού.  Continue reading

Γ΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης: Για τις «πανελλήνιες εξετάσεις»

Γ΄ ΕΛΜΕ – ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ Θεσσαλονίκη 2/6/2015

Πρ. Κορομηλά 51

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 54622

e-mail: gelmeth3@gmail.com

http://3elmethess.blogspot.gr/

Για τις «πανελλήνιες εξετάσεις»

Πέφτει η αυλαία των φετινών «πανελλήνιων εξετάσεων» εν μέσω πλήθους κριτικών για την εξαιρετική δυσκολία των θεμάτων σε ορισμένα μαθήματα. Θέματα «δύσκολα» «βατά», «για καλά προετοιμασμένους » τα δυσκολότερα θέματα των τελευταίων ετών» οι ξύλινες εκφράσεις των εφημερίδων, των επιστημονικών ενώσεων, των κάθε λογής αναλυτών. Πληθαίνουν και οι φωνές ολοκληρωτικής απόρριψης του θεσμού ακόμα και στις προγραμματικές δηλώσεις των αρμοδίων υπουργών .

O μύθος του «αδιάβλητου» νομιμοποιεί χρόνια τώρα στην ελληνική κοινωνία τον πιο σημαντικό ταξικό φραγμό στην εκπαίδευση. Όλοι σχεδόν μιλούν περί του πιο «δοκιμασμένου», «άψογου», «αξιόπιστου», «αντικειμενικού» θεσμού.

Η αντικειμενικότητα του συστήματος που υπερθεματίζουν αφορά μόνο την πλευρά της τυπικά ισότιμης αντιμετώπισης των υποψηφίων (κοινά θέματα, κοινός χρόνος εξέτασης, αυστηρή επιτήρηση, μυστικότητα στη βαθμολογία κ.λ.π. ) που εξασφαλίζεται από την συνεπή και κακοπληρωμένη συμμετοχή της πλειοψηφίας του κατώτερου εκπαιδευτικού προσωπικού των σχολείων. Continue reading

Το εκπαιδευτικό όνειδος της κυβέρνησης

Αυτό που προτάσσεται σε όλη τη διδασκαλία στο Λύκειο, αλλά αντανακλάται ακόμη και στο Γυμνάσιο, είναι το εξεταστικά κι όχι το μαθησιακά χρήσιμο, κάτι που υπονομεύει καθοριστικά το μορφωτικό αποτέλεσμα.

Του Θοδωρή Βουρεκά* 

Κανείς δεν περίμενε πως θα ερχόταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τις αντίθετες διακηρύξεις, ακόμη και για την καθιέρωση δήθεν της ελεύθερης πρόσβασης, να εντείνει ακόμη περισσότερο την πιο αρνητική και νοσηρή όψη του εκπαιδευτικού μας συστήματος, που είναι οι λεγόμενες Πανελλαδικές Εξετάσεις στην Γ’ Λυκείου. Στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται για διαπιστωτκές εξετάσεις, αλλά για ένα ακραίο σύστημα ανταγωνιστικών διαγωνισμών.

Συγκεκριμένα τώρα, τα φετινά θέματα των μαθηματικών κατεύθυνσης, που παγίως προσφέρονται να παίξουν τον ρόλο του εξεταστικού κι επομένως ταξικού σφαγέα, ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Στις ασκήσεις των φετινών θεμάτων περιέχονταν πολλά δύσκολα σκέλη με κάποια απ’ αυτά να είναι ασύλληπτης, νοσηρής δυσκολίας, πράγμα εντελώς ακατανόητο ακόμη και για τους επιλεκτικούς σκοπούς αυτού του ανταγωνιστικού διαγωνισμού. Τα θέματα επίσης δεν είχαν εκείνη την κατάλληλη κλιμάκωση δυσκολίας, ώστε οι επιδόσεις να καλύπτουν όλη τη βαθμολογική κλίμακα από τη βάση κι επάνω με επάρκεια. Continue reading

Οι «καλοί μαθητές» και οι… άλλοι

MαθητέςΤου Χρήστου Κάτσικα
Η έρευνα πάνω στον εκπαιδευτικό θεσμό έχει διαπιστώσει ότι η σχολική επίδοση είναι συνάρτηση της κοινωνικής προέλευσης των μαθητευόμενων

Στο «Κοινωνικό Συμβόλαιο» το 1762, ο Ζαν Ζακ Ρουσό τονίζει πως στη «φυσική» κατάσταση οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι και πως οι εγγενείς διαφορές που υπάρχουν στα προσωπικά «χαρίσματα» δεν θέτουν σε κίνδυνο την κοινωνική ισότητα, εφόσον η κοινωνία ανταμείβει τους ανθρώπους σύμφωνα με την αξία τους και όχι σύμφωνα με την καταγωγή και την οικονομική τους κατάσταση.

Σύμφωνα με τον ίδιο συγγραφέα, μια «φυσική αριστοκρατία» εμφανίζεται, όταν η κοινωνία καταργεί τα προνόμια που αποτελούν τη βάση της «τεχνητής αριστοκρατίας», μια έκφραση ταυτόσημη με την κληρονομικώ δικαίω αριστοκρατία.

Στα χνάρια του Ρουσό, o Τόμας Τζέφερσον στο Προοίμιο της Αμερικανικής Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας γράφει ότι «όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι», δηλαδή ότι όλοι γεννιούνται με τα ίδια ηθικά και πολιτικά δικαιώματα, απλά είναι προικισμένοι με διαφορετικές-άνισες ικανότητες και προσόντα.

Σύμφωνα με τον Τζέφερσον, κανένα τεχνητό εμπόδιο δεν πρέπει να εμποδίζει τους ανθρώπους να πετύχουν την κοινωνική θέση που τους αξίζει, σύμφωνα με τα χαρίσματά τους.

Continue reading

Η κατάρρευση του δημόσιου σχολείου και οι ανισότητες

Του Γιώργου Καββαδία*

Το δημόσιο σχολείο αντιμετωπίζει χρόνια προβλήματα και κινδυνεύει με κατάρρευση ως συνέπεια των μνημονιακών πολιτικών της τελευταία πενταετίας. Από τη νέα κυβέρνηση προωθούνται νομοσχέδια και τροπολογίες που δεν αντιμετωπίζουν τα εκρηκτικά προβλήματα. Η λιτή διατύπωση «ό, τι έχει να κάνει με οικονομικά δεν μπορεί να ικανοποιηθεί» απέναντι στο σύνολο των αιτημάτων της εκπαιδευτικής κοινότητας σημαίνει ότι το δημόσιο σχολείο θα συνεχίσει να εκπέμπει SOS.

Η προεκλογική δέσμευση: «η αύξηση των δαπανών για την εκπαίδευση και την έρευνα δεν μπορεί παρά να αποτελεί αναγκαιότητα ακόμα και σε περιόδους οικονομικής ένδειας» παραπέμπεται στις καλένδες ή «σε βάθος χρόνου». Για το 2015 έχουν προβλεφθεί οι δαπάνες  μόλις στο 2,47 % του ΑΕΠ (35,6% μείωση σε σχέση με το 2009) και προβλέπεται να πέσουν στο τραγικά χαμηλό ποσοστό του 1,9%, όπως προβλέπει το νέο μεσοπρόθεσμο για το 2018, με το μέσο όρο δημόσιων δαπανών για την παιδεία στην Ε.Ε είναι 5.34% και στην Ευρωζώνη 5.02%. Continue reading

Στρώνουν PISA στην εκπαίδευση

Του Χρήστου Κάτσικα

Μέσω του διαγωνισμού PISA ο ΟΟΣΑ περνάει έναν μηχανισμό «παρακυβέρνησης» των εκπαιδευτικών συστημάτων των χωρών που συμμετέχουν, με στόχο την πολιτική επιτήρησης, συμμόρφωσης και πιστοποίησης εκπαιδευτικών προϊόντων και υπηρεσιών

Η κατάταξη της χώρας μας στις τελευταίες θέσεις του διαγωνισμού χρησιμοποιείται ως τεκμήριο από όποιον θέλει είτε να κατακρίνει την εκπαιδευτική πολιτική των κυβερνήσεων είτε να κατακεραυνώσει τους εμπλεκόμενους στη διαδικασία της εκπαίδευσης (δασκάλους, καθηγητές, γονείς, μαθητές) για την πλημμελή άσκηση των καθηκόντων τους.

45

Από τις 28 Απριλίου έως και τις 9 Μαΐου θα οργανωθεί τελικά, σε ένα επιλεγμένο τμήμα ελληνικών σχολείων, η πιλοτική φάση του PISA του ΟΟΣΑ, στον οποίο μετέχουν 15χρονοι μαθητές από 65 χώρες του πλανήτη.

Αυτό ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας μετά τον θόρυβο που ξεσήκωσαν τις προηγούμενες μέρες κάποιοι εκπαιδευτικοί αναλυτές επειδή λόγω «ολιγωρίας του υπουργείου Παιδείας» η χώρα μας «κινδυνεύει με αποβολή από τον διαγωνισμό PISA του ΟΟΣΑ». Αλλά ας δούμε το θέμα στην ουσία του γιατί είναι εξόχως σοβαρό.

Να θυμίσουμε καταρχάς ότι κροκοδείλια δάκρυα για τα ελληνικά σχολεία συνόδευσαν πριν από περίπου τέσσερις μήνες (Δεκέμβριος 2013) την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της έκθεσης PISA του ΟΟΣΑ, που διεξάγεται κάθε τρία χρόνια μετρώντας τις επιδόσεις των 15χρονων μαθητών στην κατανόηση κειμένου, τα Μαθηματικά και τις Φυσικές Επιστήμες.

Στην 42η θέση η Ελλάδα

Και αυτό, γιατί στο τεστ εκπαιδευτικής αξιολόγησης PISA 2012 η Ελλάδα βρέθηκε στην 42η θέση, μεταξύ των 65 χωρών που συμμετείχαν, σημειώνοντας πτώση 17 θέσεων, καθώς το 2009 ήταν στην 25η θέση.

Continue reading

«Εσείς παιδάκια ελάτε …»: ένα βίντεο για την εκπαίδευση


«Εσείς παιδάκια ελάτε …» είναι ο αθώος τίτλος ενός σαρκαστικού βίντεο κλιπ που έβγαλε το συνδικάτο μετάλλου Γερμανίας (IG Metall) για να καταγγείλει τον επιλεκτικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης και τις αδικίες που επιφέρει. O τίτλος αναφέρετε σε ένα παραδοσιακό γερμανικό χριστουγενιάτικο παιδικό τραγούδι. Μια τρυφερή παιδική φωνούλα τραγουδάει σε γνωστό ρυθμό και περιγράφει πως πετιούνται ένα-ένα τα παιδάκια εκτός συστήματος.

Το κλιπ εντάσσεται στην καμπάνια “Επανάσταση Εκπαίδευση” (Revolution Bildung) που ξεκίνησε τον περασμένο Μάρτιο το συνδικάτο IG Metall. Με δράσεις σε όλη τη Γερμανία προσπαθεί να αναδείξει τις κατάφορες αδικίες του γερμανικού εκπαιδευτικού συστήματος με στόχο να συσπειρώσει μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές και νέους εργαζόμενους  “Για καλή εκπαίδευση. Για όλους.” (Für gute Bildung. Für alle.).  Continue reading

Περί του θέματος Δ1 στη Βιολογία Γενικής Παιδείας

Των Κώστα Ντουράκη, ΠΕ 04.02, Λύκειο Μανταμάδου

Τριμανδήλη Μαρίας, ΠΕ 04.04, Λύκειο Ιστιαίας

Αναστασοπούλου Ιωάννας, ΠΕ 04.04, 2ο Λύκειο Καλλιθέας

Στο θέμα Δ1 της Βιολογίας Γενικής Παιδείας δίνεται ένα διάγραμμα ποσοτήτων οξυγόνου και αποικοδομητών σε συνάρτηση με την απόσταση από κάποιο σημείο απόρριψης αστικών λυμάτων. Οι μαθητές καλούνται να κρίνουν ποια καμπύλη αντιστοιχεί σε ποια ποσότητα.

Το θέμα Δ1 όπως ακριβώς δόθηκε:

Το μήνυμα των πανελλήνιων εξετάσεων 2012. Προς γονείς και μαθητές λαϊκών και λοιπών πληβειοποιημένων στρωμάτων: Πού πας έρμε Καραμήτρο;

Της Αγγελικής Φατούρου*

ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΔΝΤ… 

Στενάζει το διαδίκτυο από χιλιάδες καταγγελίες, διαμαρτυρίες, απειλές δικαστικών προσφυγών κλπ από γονείς και μαθητές από το μεσημέρι της Παρασκευής 25/5, ανάστατοι οι καθηγητές-βαθμολογητές  για το διαβόητο πλέον Γ4 θέμα της Φυσικής, και την τροπή που πήρε μετά την απόφαση του ΥΠΕΠΘ να το ακυρώσει.

Παρ’ όλο που αντιλαμβάνομαι ότι για τους εμπλεκόμενους γονείς και μαθητές είναι δύσκολο να αποστασιοποιηθούν από το συγκεκριμένο και να γενικεύσουν, νομίζω ότι έχει αξία να αναδείξουμε το πραγματικό «μήνυμα» που στέλνει το κυρίαρχο αστικό πολιτικό σύστημα στη λεηλατημένη ελληνική οικογένεια και στα παιδιά μας, ιδιαίτερα αυτά των πιο φτωχών τάξεων και στρωμάτων: Continue reading