Είναι κάτι στιγμές…

Του Γιάννη Λαθήρα

Είναι κάτι στιγμές… που σε κάνουνε να νοιώθεις άνθρωπος, δημιουργός των γεγονότων, Να γράφεις τα στιγμιότυπα των μεγάλων αφηγήσεων. Να λες πως δεν ξόδεψες έτσι στα χαμένα τη ζωή σου. Να λοιδορείς το φόβο. Να μετριέσαι με όλους αυτούς που θαύμασες, που τους έκανες πρότυπα στη ζωή σου. Να ζεις στις σκηνές από τα ντοκιμαντέρ του μέλλοντος… Να γίνεσαι για μια μόνο φορά στη ζωή σου, εσύ ο βαμμένος Παοκτσής, ναι να γίνεσαι Ηρακλής!

“τη ζωή μας κάνατε σαν τον Ηρακλή

 θα μας στείλουν όλους στη Δ΄εθνική”

Τέτοιες ήταν οι σημερινές απίστευτες στιγμές! Η Θεσσαλονίκη στα καλά της, ένας λαμπερός ήλιος, η ομορφιά στους δρόμους και το πλήθος να τραγουδά το:

“πότε θα κάνει ξαστεριά” …σχεδόν είχε γίνει.!
“όχι στη νέα κατοχή όλοι στους δρόμος για την ανατροπή”

Πραγματική γιορτή! ούτε θλιβερές παράτες, ούτε χιλιοπαιγμένο θέαμα, ούτε άγονη νοσταλγία μιας πάλαι ποτέ  ηρωικής εποχής. Να βλέπεις τους “επισήμους” ενός κόσμου που χάνεται, τους ακριβοπληρωμένους προέδρους της “δημοκρατίας” ποιας δημοκρατίας;  τους υπουργούς άμυνας, ποιάς άμυνας; να βάζουν την ουρά στα σκέλια και να αποχωρούν εκνευρισμένοι!

 “Παπούλια παραιτήσου και μη χαμογελάς
σε ξεπέρασε κι αυτός ο …Μεταξάς!”

Στημένη κάτω ακριβώς από την Γερμανική Πρεσβεία, εικόνα που έδινε παραστατικά το στίγμα της νέας εποχής, η εξέδρα άδειασε σε λίγα λεπτά!

Χαμός! Πανικός! ο φόβος πέρασε απέναντι…

Τη θέση τους στην εξέδρα να την παίρνει ένας λαός που παραληρούσε, ζητωκραύγαζε, αγκαλιάζονταν ,φιλιά, χειραψίες, χαμόγελα, αναμνηστικές φωτογραφίες:  “ήμουν και εγώ  εκεί”. Ο λαός έδινε παράσταση στις περίφημες καρέκλες των καρεκλοκένταυρων, χλεύαζε την εξουσία.

Ένας ανεπανάληπτος παππούς παρίστανε τον…  Παπούλια , μοίραζε ρουσφέτια στους περαστικούς ….! άλλοι κάνανε τους βουλευτές, τους υπουργούς, τις κυρίες τους… Οι αστυνομικοί σε αμηχανία δεν ήξεραν τι γίνεται. Οι αρχηγοί τους μας φώναζαν με τα μικρά μας ονόματα και εκλιπαρούσαν να ….φύγουμε! Τώρα που ήρθαμε;

“Σκασμός. Σκασμός τώρα μιλάει ο λαός!” απαντούσαμε …

Κάτω από την πίεση των χιλιάδων λαού, οι κλούβες των λαομίσητων ΜΑΤ μετακινήθηκαν δεξιά -αριστερά ,σαν να άνοιγε η αυλαία να ξεπροβάλλει ο αληθινός πρωταγωνιστής: ο ΛΑΟΣ!

“Σκασμός. Σκασμός παρέλαση θα κάνει τώρα ο λαός!

Αφήσαμε να περάσει μπροστά μια μπάντα και  ξεχυθήκαμε πίσω….! Με τον ήχο της μουσικής , τον Ηλία χαρούμενο όσο ποτέ να δίνει όλη του την ψυχή στο σύνθημα: “ή τώρα η ποτέ εξέγερση λαέ” κι ο τόνος να μπαίνει στο ΤΩΡΑ!
Ο κόσμος, μας επευφημούσε… αλλάξαμε σελίδα, ΜΠΟΡΟΥΜΕ είπαμε και εκείνο το γλυκό κορίτσι με τα μαλλιά σηκωμένα ψηλά με φίλησε και μου ψιθύρισε συγκινημένη!

Έρχεται η δική μας εποχή!

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.


*