Διακήρυξη της Αγωνιστικής Ενότητας για Παρέμβαση στο ΠΥΣΔΕ Αχαΐας, ΑΠΥΣΔΕ Δυτ. Ελλάδας, ΚΥΣΔΕ

Αγωνιστική Ενότητα για Παρέμβαση

στο ΠΥΣΔΕ Αχαΐας & ΑΠΥΣΔΕ Δυτ. Ελλάδας

ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ–ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ, Εκπ. Παρέμβαση Α΄ & Αγων. Παρέμβαση Β΄Αχ., Αγων. Παρέμβαση Α΄& Ρ.Α.Σ. Β΄ Αιτ/νίας.

Στη μνήμη των συναγωνιστών μας

Γιάννη Κωστόπουλου & Λίτσας Χουσάκου

«Και να αδερφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα, ήσυχα και απλά»

Αλήθεια συνάδελφοι η σφοδρή  επίθεση που δέχεται η κοινωνία, ο κόσμος της εργασίας, της υγείας και της Εκπαίδευσης τα τελευταία χρόνια της κρίσης, μας έχει κάνει όλους να βλέπουμε την πραγματικότητα κάτω από ένα άλλο πρίσμα.

Είναι οι αγώνες που δίνονται, οι μάχες που κερδήθηκαν (π.χ. μη εφαρμογή υποχρεωτικών μεταθέσεων, καθυστέρηση αξιολόγησης) και αυτές που χάθηκαν απέναντι σε μια λερναία ύδρα κυβερνήσεων οδοστρωτήρα του λαού μας που μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε απλά τον κόσμο: Ανεργία, φτώχεια, εκμετάλλευση, αλλά και αξιοπρέπεια, αγώνας, αλληλεγγύη είναι λέξεις που η γενιά μας ξαναμαθαίνει από την ιστορία που γράφει η ίδια στους δρόμους στους χώρους δουλειάς στα Πανεπιστήμια και τα σχολειά.

Ο Λαός μας το κίνημα το εργατικό το εκπαιδευτικό στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα όλα αυτά τα χρόνια σαν άμπωτη και πλημμυρίδα βγαίνει στο προσκήνιο και αποτραβιέται, κάνει πότε βήματα μπροστά και πότε πίσω, ρίχνει κυβερνήσεις την μία μετά την άλλη αλλά και μένει μετέωρο και ανολοκλήρωτο, ταυτόχρονα ελπιδοφόρο δείχνοντας πως πλέων έχουμε περάσει σε άλλους καιρούς παράξενους. Καταλαβαινόμαστε τώρα δεν χρειάζεται περισσότερα.

Είναι οι Καθαρίστριες έξω από το υπουργείο οικονομικών, οι Διαθέσιμοι και Απολυμένοι συνάδελφοι Εκπαιδευτικοί, οι Δημόσιοι υπάλληλοι που δεν υπέκυψαν στις σειρήνες της αξιολόγησης,  οι αξιοπρεπείς διευθυντές στο στενό δημόσιο τομέα, αλλά και κάποιοι στην Εκπαίδευση, που  θύμισαν στο Μητσοτάκη ότι υπάρχει Χώρα που λέγεται Ελλάδα και έχει σύνταγμα. Είναι ο λαός έξω από την ΕΡΤ απέναντι στην λογική της δικτατορίας του μαύρου, στα αντιφασιστικά συλλαλητήρια απέναντι στην συγκυβέρνηση Μπαλτάκου-Σαμαρά-Βενιζέλου, απέναντι στο δεξί χέρι του συστήματος, την δολοφονική φασιστική χρυσή αυγή.

Διαλέγουμε λοιπόν, συνάδελφοι, σήμερα παρά ποτέ το δρόμο του αγώνα της αλληλεγγύης και κυρίως της αξιοπρέπειας.

Με μια συνέπεια και συνέχεια λόγων και έργων τα σχήματα των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων στην Δ.Ε. στην Δυτική Ελλάδα σε Αχαΐα, Ηλεία και Αιτωλοακαρνανία επιμένουμε στην ενότητα του κόσμου της Εκπαίδευσης, του κόσμου του αγώνα και απευθύνουμε ανοιχτό κάλεσμα σε όλες τις δυνάμεις της αγωνιστικής και κοινωνικής αριστεράς, στους ανεξάρτητους αγωνιστές  και στον κλάδο που αντιστέκεται σε κοινή συσπείρωση.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Όσα ζούμε σήμερα δεν είναι ο πάτος του βαρελιού – είναι μια ενδιάμεση στιγμή. Απο την Μεγάλη Ύφεση του 2009 εώς σήμερα, η κρίση έδωσε την ευκαιρία στην αστική τάξη να ικανοποιήσει τις πάγιες επιδιώξεις της σε βάρος των εργαζομένων. Σε αυτή την επίθεση είχε συμμάχους το ξένο κεφάλαιο και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του (Ε.Ε, Ε.Κ.Τ, Δ.Ν.Τ, ΝΑΤΟ). Τα μέτρα που προκύπτουν από το 2010 και μετά δεν αφορούν απλώς την απομείωση των δημοσίων δαπανών, των ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους. Πολλά από τα μέτρα είχαν βέβαια αυτόν τον χαρακτήρα, όπως η μείωση της απασχόλησης στο δημόσιο τομέα, η μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, η μείωση των δαπανών για δημόσια έργα και κυρίως η ελλάτωση στις κοινωνικές δαπάνες.

Όμως η κύρια κατεύθυνση των μέτρων αφορά τη μείωση του ”εργασιακού κόστους”, μεσκοπό την απόσπαση μεγαλύτερης υπεραξίας από τους εργαζομένους, άρα και την αύξηση του ποσοστού κέρδους και επομένως και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου που δρά και εδρεύει στην χώρα. Έτσι με το τρίτο μνημόνιο (νόμος 4093 /2012) η κυβέρνηση νομοθετεί τους κατώτατους μισθούς στα 586 ευρώ για εργαζόμενους άνω των 25 ετών και 510 ευρώ για εργαζομένους κάτω των 25 ετών. Η βασική μέθοδος για να σπάσουν οι ”αγκυλώσεις” της αγοράς και του δημοσίου τομέα, δηλαδή όλες οι κατακτήσεις των εργαζομένων που τους επέτρεπαν να διαπραγματεύονται συλλογικά και όλα εκείνα τα όπλα που τους επέτρεπαν να αντιστέκονται σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ήταν το σπάσιμο των συλλογικών συμβάσεων εργασίας από την μία και ο θεσμός της αξιολόγησης από την άλλη.

Όμως τι σχέση έχουν όλα αυτά με τις εκλογές των αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια; Οι αιρετοί των συμβουλίων ΠΥΣΔΕ, ΑΠΥΣΔΕ, ΚΥΣΔΕ (εκτός ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, όπως ο αιρετός μας στο ΠΥΣΔΕ Αχαΐας) μέχρι τώρα:

δεν συγκρούονταν ανοικτά με την διοίκηση.

«Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι και να λένε: “Τέτοια ποιήματα σου φτιάχνω εκατό την ώρα“».

Ο μετωπικός συνδυασμός μεταξύ της Παρέμβασης και του συνδικαλιστικού σχήματος του ΣΥΡΙΖΑ, είχε έναν μοναδικό στόχο: Την αποτροπή της μονοπώλησης των αιρετών από το παλαιό δικομματικό σύστημα Ν.Δ-ΠΑ.ΣΟ.Κ. Όμως, μετά την κρίση, η δυναμική των πολιτικών εξελίξεων, άλλαξε και την τακτική και στο συνδικαλιστικό κίνημα απο πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ, όπως φάνηκε στις κρίσιμες συγκρούσεις του κλάδου με την κυβερνητική πολιτική (απεργία-σπάσιμο επιστράτευσης Μαϊου 2013, απολύσεις – διαθεσιμότητες Ιουλίου 2013, απεργία Σεπτεμβρίου 2013), όπου η στάση των συνδικαλιστικών του παρατάξεων ήταν στην καλύτερη περίπτωση, “πύρινη” στα λόγια, αλλά υποχωρητική στην πράξη.

Στην μνημονιακή εποχή, το ζητούμενο είναι να εκλεγούν αιρετοί, οι οποίοι θα συντελούν με την σκέψη και την δράση τους στην συλλογική αντίσταση του εκπαιδευτικού κινήματος και ταυτοχρόνως να εκφράζουν με υπόδειγμα προς τους εργαζομένους στην πολιτική αρχή του δημοκρατικού ελέγχου των Υ.Σ.

Με βάση τα προηγούμενα, προκειμένου να υπάρχει κριτική στήριξη κοινών συνδυασμών, θέσαμε ως παράταξη τα εξής προαπαιτούμενα:

► Στους συνδυασμούς, δεν θα περιλαμβάνονται διευθυντές από την στιγμή που που ξεκίνησε η αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας και σχεδιάζεται να αρχίσει η αξιολόγηση των συναδέλφων, όπου οι διευθυντές θα έχουν κεντρικό ρόλο.

► Να ξεκαθαριστεί τώρα η στάση μας για τις επερχόμενες κρίσεις των Διευθυντών το ερχόμενο Καλοκαίρι του 2015. Σε περίπτωση που δεν θα αποκλεισθούν οι αιρετοί και δεν έχει ανατραπεί η αξιολόγηση να σκληρύνουμε τη στάση μας μη βαθμολογόντας.

► Ο αιρετός θα είναι ανακλητός ανά πάσα στιγμή από τις γενικές συνελεύσεις.

► Ο αιρετός θα ενημερώνει αναλυτικά και σε τακτά χρονικά διαστήματα, όχι μονο την παραταξή του, αλλά ολόκληρο τον κλάδο με όλα τα μέσα (δια ζώσης και ηλεκτρονικά).

► Θα απαιτεί, σε συνεδριάσεις του Υ.Σ για σοβαρά θέματα την ανοικτή δημοκρατική παρακολούθηση από συναδέλφους, ρισκάροντας την καθαιρεσή του, ακομα και την ποινική του δίωξη (υπάρχει ιστορικό προηγούμενο στην Ηλεία).

► Να υπάρχει εναλλαγή κατά μικρότερα χρονικά διαστήματα (όπως συμβολικά έκανε πράξη ο δικός μας αιρετός της Παρέμβασης, δίνοντας οικιοθελώς σχεδόν ολόκληρο τον ενεργό 2^ο χρόνο στις δυνάμεις των ΣΥΝΕΚ-ΣΥΡΙΖΑ χωρίς κανένα προαπαιτούμενο), ώστε να μη μετατρέπεται αυτός σε «παράγοντα» και οι συνάδελφοι σε «πελάτες» (όπως καθιέρωσαν στην πράξη οι αιρετοί των ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ).

Δυστυχώς, και παρά την ομόφωνη πρόθεσή μας να παλέψουμε με νέα συνδικαλιστική-πολιτική συμφωνία και αυτή τη φορά για κοινή κάθοδο, οι συγκεκριμένες θέσεις δεν έγιναν αποδεκτές από την πλειοψηφία της συνδικαλιστικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλύπτοντας την πραγματική θέση και στρατηγική τους. Ταυτόχρονα αποκαλύφθηκε ο σχεδιασμός τους για πλήρη εξοβελισμό εκπροσώπων των αυτόνομων σχημάτων των Παρεμβάσεων από τα όλα τα Υ.Σ. της περιοχής, αρχής γενομένης από την Αιτ/νία… Φάνηκε ξεκάθαρα και αποκαλύφθηκε, ότι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκε το μέχι χθες ενιαίο ψηφοδέλτιο, έχουν εκλείψει πια, ενώ οι προϋποθέσεις για την δημιουργία νέου κοινού ψηφοδελτίου δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα.

Η βασικότερη αιτία – της παρούσης ιστορικής στιγμής – είναι οτι ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας γιγαντωθεί απότομα από ένα κόμμα του 3% σε κόμμα του 28-30%, έχοντας αδύναμη εως τώρα οργανωτική συγκρότηση και χαλαρούς δεσμούς με την μάζα των ψηφοφόρων του, προσδοκά να κυριαρχήσει στο συνδικαλιστικό κίνημα, απαλλαγμένος από φωνές κριτικές και «αιρετικές» που μπορεί να αμφισβητήσουν την μελλοντική τους κυβερνητική πολιτική μέσα στα σωματεία και Υ.Σ.

Έτσι, πέρα από την μη δέσμευση για το νέο πλαίσιο που προτείναμε σε κοινή μας συνάντηση στην Πάτρα (με εκπροσώπους και από τους τρεις νομούς) εν όψει της προσπαθειας επιβολής των πολλαπλών αξιολογήσεων, βρεθήκαμε μπροστά, αντί για  δεσμεύσεις ανά σχήμα, τις 2 επόμενες μέρες και στο «παρα πέντε»:

Ιδού οι υπεύθυνοι για την αποδυνάμωση και του κοινού μετώπου στα Υ. Σ. που κατακτήθηκε χρόνια τώρα στη Δυτ. Ελλάδα. ΄Ετσι λοιπόν δημιουργείται στους περισσότερους συναδέλφους σύγχυση και απογοήτευση. Ενισχύεται η τάση για ιδιωτία, αντί της ενεργής συμμετοχής τους…

«Σ΄όλες τις καρδιές, σ’ όλα τα χείλη. Έτσι να λέμε πια τα σύκα-σύκα και την σκάφη-σκάφη»

►Γιατί αρνούνται να δεσμευτούν στα συγκεκριμένα προαπαιτούμενα και περιορίζονται σε γενικόλογες διαπιστώσεις;

►Ποιούς ωφελεί ο «μικρομέγαλος εγωισμός», λίγο πριν «κυβερνήσει» η νέα ΔΗΜΑΡ, με μια νέα μορφή κυβερνητικού συνδικαλισμού που η τοπική ηγεσία των ΣΥΝΕΚ κατάφερε να προετοιμάσει, χωρίς να το συνειδητοποιήσει ούτε η βάση τους;

► Υποστηρίζοντας έναν μελλοντικό κυβερνητικό αιρετό, θα μπορέσει το εκπαιδευτικό κίνημα να βρεθεί σε τροχιά ανάκαμψης, δημιουργώντας διεκδικητικό κλίμα απο την πρώτη μέρα ανάληψης των καθηκόντων του;

«Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου»

Απέναντι σε όλα αυτά, έχοντας μια συνέπεια λόγων και πράξεων, τα σχήματα των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων-Κινήσεων-Συσπειρώσεων Δ.Ε στην Αχαϊα και την Δυτική Ελλάδα, επιμένοντας στην ενότητα από την βάση του κόσμου της εκπαίδευσης, του κόσμου του αγώνα και απευθύνουμε ανοικτό κάλεσμα τους ανεξάρτητους αγωνιστές, σε όλους τους αριστερούς, σ’ όλο τον κλάδο που αντιστέκεται, σε κοινή συσπείρωση στα σχολεία, στο σωματείο, στις επιτροπές αγώνα, στους δρόμους, στις δράσεις:

– Όπως κάναμε και από την αρχή της κρίσης και της επίθεσης εναντίον των εργαζομένων, όταν η ΠΑΣΚ μίλαγε για το νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο και διατυμπανίζαμε οτι διασύρουν τους εκπαιδευτικούς και το Δημόσιο γενικότερα.

– Τοποθετηθήκαμε ξεκάθαρα υπέρ της απεργίας του Μάη 2013 για την μη αύξηση του ωραρίου και τις υποχρεωτικές μεταθέσεις, υποστηρίζοντας το σπάσιμο της επιστράτευσης στις πανελληνιες εξετάσεις, να ηττηθεί η κυβέρνηση πριν προχωρήσει σε απολύσεις, όπως και έγινε τον Ιούλιο του ιδίου έτους.

– Συμμετείχαμε ενεργά, στηρίξαμε και πήγαμε εως το τέλος την απεργία του Σεπτεμβρίου 2013 που έβαλε το πρώτο φρένο στην λαίλαπα της κυβέρνησης, ενάντια στην δήθεν αναστολή του Μετώπου.

– Αρνηθήκαμε την αξιολόγηση και πρωταγωνιστήσαμε στα γεγονότα κατά της αυτοαξιολόγησης των σχολείων ενεργά και με τη φυσική μας παρουσία στους συλλόγους και την διοίκηση, αλλά και με κείμενά μας.

Εμείς πιστεύουμε πραγματικά στην ενότητα του κλάδου σε αγωνιστική κατεύθυνση μέσα από ανοιχτές διαδικασίες βάσης, σχολείων, δρόμων και συνελεύσεων και θέλουμε να υπάρξει μια συνολικά διαφορετική κουλτούρα και στην αριστερά και στο κίνημα, πολύ δε περισσότερο στούς αιρετούς του κλάδου τώρα που δίνουμε την μεγάλη μάχη ενάντια στο νέο μισθολόγιο φτωχολόγιο που φέρνει η αξιολόγηση στο δημόσιο.

«Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο»

►Επαναφέρουμε στα Υ.Σ. εκτός των άλλων το σύνολο των αιτημάτων που αποφασίστηκαν στο 16ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ καθώς και τις πρόσφατες Γεν. Συνελεύσεις των προέδρων των ΕΛΜΕ. Πιο συγκεκριμένα αγωνιζόμαστε μέσα και έξω από τα συμβούλια για τα παρακάτω:

► Ριζική αύξηση του προϋπολογισμού για την παιδεία ώστε να διασφαλιστεί σχολείο σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πόλη και κάθε χωριό, με τις αναγκαίες υποδομές, αναλώσιμα και δωρεάν βιβλία. Κατηγορηματικό όχι σε συγχωνεύσεις-κλεισίματα σχολείων.

►Υγεία – Παιδεία – Πρόνοια – Κοινωνική Ασφάλιση είναι λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις. Αγωνιζόμαστε για την υπεράσπισή τους. Υπεράσπιση των συνδικαλιστικών και πολιτικών μας ελευθεριών και δικαιωμάτων. Να σταματήσουν τώρα οι διώξεις αγωνιστών εκπαιδευτικών – συνδικαλιστών. Όχι στα νομικού εμπόδια στις απεργίες, όχι στη χειροτέρευση του ν.1264/82

► Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς με ακώλυτη μισθολιγική έξελιξη. Καμιά περικοπή σε συντάξεις και εφάπαξ, πλήρη σύνταξη με 30 χρόνια εργασίας, με ανάλογες αυξήσεις. Επαναφορά του διδακτικού ωραρίου μας στην προ του 2013 κατάσταση. Όχι στο νέο μισθολόγιο (φτωχολόγιο)–βαθμολόγιο (σφαγείο) με περισσότερους βαθμούς, μικρότερους βασικούς και εισαγωγή των bonous  για τους λίγους. Ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη για όλους τους εργαζομένους

►Να καταργηθεί όλο το αυταρχικό – αντιδραστικό πλαίσιο της αξιολόγησης. Να καταργηθούν όλοι οι σχετικοί νόμοι και ο νόμος για το Μισθολόγιο-Πειθαρχικό δίκαιο. Να καταργηθεί το αντιδημοκρατικό πειθαρχικό δίκαιο, που καταργεί το «τεκμήριο της αθωότητας», όπου στιγματίζει και θέτει σε αργία υπαλλήλους.

► Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο. Κανείς αξιολογητής στις τάξεις και στα σχολεία.

►Μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών τώρα, με βάση την προϋπηρεσία (η οποία πρέπει να προσμετρηθεί στο σύνολό της από το 2010) και την ημερομηνία λήψης πτυχίου, ώστε να καλυφθούν όλα τα κενά. Όχι στις ελαστικές μορφές εργασίας. Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους. Κατοχύρωση της προϋπηρεσίας, ώστε να οδηγεί σε διορισμό.

►Κανένας εκπαιδευτικός δεν περισσεύει. Να επιστρέψουν πίσω όλοι συνάδελφοί μας που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα. Οργανικές θέσεις για όλους τους εκπαιδευτικούς με διατήρηση των δικαιωμάτων που κατοχυρώνει το Σύνταγμα και ο διορισμός. Όλες οι υπηρεσιακές μεταβολές με κριτήρια, μόρια, διαφάνεια και αντικειμενικότητα. Τα πάντα στη δημοσιότητα! Σύλλογος διδασκόντων με ουσιαστικές αρμοδιότητες και συλλογικό όργανο διοίκησης του σχολείου. ΟΧΙ στις διασιμότητες, απολύσεις βιομηχανία αργιών και τρομοκρατία στο σχολείο.

► Όχι στην κατεδάφιση της Δημόσιας Παιδείας. Να καταργηθεί ο αντιεκπαιδευτικός νόμος 4186/13 για το «νέο σχολείο» και όλο το μνημονιακό νομοθετικό οπλοστάσιο. Αγωνιζόμαστε για πραγματικά Ενιαία 12χρονη Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση για όλους. Όχι στο «Νέο Σχολείο» στην πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

► Δημόσια και δωρεάν Λυκειακή Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση με ποσοστό θέσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων. Μετατροπή των ΣΕΚ σε Μέσες Επαγγελματικές Σχολές Τεχνών και Επαγγελμάτων που θα ανήκουν στο τυπικό σύστημα της ΤΕΕ, με ταυτόχρονη κατάργηση της Μαθητείας.

► Συγκρότηση τμημάτων: 20 μαθητές στο τμήμα, 15 στην κατεύθυνση και για κάθε 10 μαθητές δύο εκπαιδευτικοί στα εργαστηριακά μαθήματα (Ε).

►Καμία ειδικότητα και κλάδος χωρίς 1η ανάθεση, όπου το σύνολο των αναθέσεων πρέπει να καλύπτει κάθε φορά τον απαιτούμενο ελάχιστο  αριθμό διδακτικών ωρών για την διασφάλιση της οργανικής θέσης.

Στις κρατικές εκλογές για υπηρεσιακά συμβούλια που έρχονται  και αποτελούν σταθμό για το μέλλον και τις μάχες που έχει να δώσει ο κλάδος, καλούμε όλους τους συναδέλφους σε ενωτική ταξική κατεύθυνση να στηρίξουν τα αιτήματα:

►Να επιστραφούν οι εκλογές στα συνδικάτα,

►Να αποτελεί το δίκαιο και η ισονομία βάση και όχι η επιλεκτική νομιμότητα.

►Να μη αποδέχονται τα Υ.Σ. τους συνεχείς αιφνιδιασμούς του Υπουργείου.

► να αυξηθεί ο αριθμός των αιρετών στα Υ.Σ. ώστε να αποτελούν πλειοψηφία,

► να επανέλθουν οι αρμοδιότητες των πειθαρχικών σ’ αυτά,

► να παρακολουθεί εκπρόσωπος του συνδικάτου οσάκις το επιδιώκει, παράλληλα με τις μάχες ανατροπής όλου του αρνητικού πλαισίου και στην εκπαίδευση.

► Να είναι ανοικτά όταν καθορίζονται τα πλαίσια αποφάσεων είτε στο σώμα των εκπαιδευτικών, είτε σε ειδικά στρώμματα (π.χ. αναπληρωτές, ωρομίσθιους), είτε σε ειδικότητες (π.χ. διαθέσεις σε α/βάθμια).

► Ενημερώνουμε έγκυρα τους συναδέλφους και τις ΕΛΜΕ για όσα αποφασίζονται στα Υ.Σ.  Ο Αιρετός από τα δικά μας ψηφοδέλτια θα είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΑΘΕΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ μαζί με την αγωνιστική πτέρυγα των κλάδου σε κάθε σχολείο για να μην περάσουν την πόρτα οι αξιολογητές. Δεν αναγνωρίζουμε κανένα σώμα αξιολογητών.

Αγωνιζόμαστε λοιπόν για την υπεράσπισή τους. Υπεράσπιση των συνδικαλιστικών και πολιτικών μας ελευθεριών και δικαιωμάτων. Να σταματήσουν τώρα οι διώξεις αγωνιστών εκπαιδευτικών – συνδικαλιστών. Ενημερώνουμε έγκυρα τους συναδέλφους και τις ΕΛΜΕ για όσα αποφασίζονται στα Υ.Σ. Ο Αιρετός από τα δικά μας ψηφοδέλτια θα είναι μπροστά μαζί με την αγωνιστική πτέρυγα των κλάδου σε κάθε σχολείο για να μην περάσουν την πόρτα οι αξιολογητές. Δεν αναγνωρίζουμε κανένα σώμα αξιολογητών.

-Τέλος είναι αναγκαία η κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των εφαρμοστικών νόμων που πηγάζουν απο αυτά, η άμεση παύση πληρωμών προς όλους τους τοκογλύφους – δανειστές και η μονομερής διαγραφή του χρέους – εκτός αυτού πρός τα ασφαλιστικά ταμεία -, η σεισάχθεια, η αυτοδύναμη οικονομία, η ρήξη με Ε.Ε. και ΔΝΤ. Η μονομερής διαγραφή του χρέους είναι αναγκαία και απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία οποιασδήποτε προσπάθειας ανάκαμψης της οικονομίας και βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, καθώς θα απελευθερωθούν τεράστιοι πόροι ικανοί να χρηματοδοτήσουν όλες τις κοινωνικές ανάγκες και κατά συνέπειες και τις ανάγκες της παιδείας. Η ανάγκη αυτή συνδέει τα άμεσα αιτήματα των εκπαιδευτικών και εργαζομένων με τον αγώνα του λαού για την αποτίναξη της κηδεμονίας της Ε.Ε, Ε.Κ.Τ, και  Δ.Ν.Τ.

Για: ΠΥΣΔΕ Αχαΐας, ΑΠΥΣΔΕ Δυτ. Ελλάδας & με (*) ΚΥΣΔΕ

Από Αχαΐα

Και από Αιτωλοκαρνανία για ΑΠΥΣΔΕ Δυτ. Ελλάδας

Οκτώβρης 2014