Οι επιχειρούμενες συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολικών μονάδων εξελίσσονται σε ένα κακόγουστο σήριαλ και μάλιστα ερήμην της εκπαιδευτικής κοινότητας. Πέρα από το μύθο περί «παιδαγωγικών συγχωνεύσεων» που λανσάρισε έντεχνα το Υπουργείο Παιδείας, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Συγχωνεύσεις με κύριο στόχο τη μείωση των δαπανών για τα σχολεία και με μαθητές στοιβαγμένους σε 30άρια τμήματα, μαθητές (ιδίως των απομακρυσμένων περιοχών) σε όλο και μεγαλύτερη καθημερινή ταλαιπωρία και εκπαιδευτικούς σε όλο και μεγαλύτερη εργασιακή ανασφάλεια, είναι συγχωνεύσεις που υποβαθμίζουν τη δημόσια εκπαίδευση.
Κι ως προς την διαδικασία τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Την απόκρυψη των προτάσεων των Διευθυντών Εκπαίδευσης (με κύρια ευθύνη των περιφερειακών Διευθυντών); Τη διαρροή τους στον Τύπο και μάλιστα με αναλυτικά στοιχεία (με ευθύνη του Υπουργείου); Την αναγόρευση κάποιων δημάρχων (και μάλιστα χωρίς αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων) σε ντελάληδες της κυβερνητικής πολιτικής και τιμητές πάντων και πασών;
Η ΟΛΜΕ περιμένει να τηρηθεί η δέσμευση του Υπουργείου Παιδείας (από τις 28/2) και να δοθούν οι προτάσεις για τις συγχωνεύσεις. Δεν υπάρχει όμως εμπιστοσύνη. Όταν σύμφωνα με εξακριβωμένα στοιχεία οι προτάσεις των Διευθυντών Εκπαίδευσης που δεν πρότειναν (καθόλου) ή πρότειναν ελάχιστες συγχωνεύσεις παρακάμπτονται από την ηγεσία του Υπουργείου (με βάση ποιο νομικό πλαίσιο άραγε;), τι μπορεί να περιμένει κανείς; Μήπως νέες Γκράβες ή απλώς κλείσιμο σχολείων ανάλογα με τις χιλιομετρικές αποστάσεις μεταξύ τους και μάλιστα με αποφάσεις ανθρώπων που δε γνωρίζουν ούτε εξ όψεως τις αντίστοιχες περιοχές;
Καλούμε τις ΕΛΜΕ μαζί με τους συλλόγους των καθηγητών, τους συλλόγους γονέων και τους μαθητές να συνεχίσουν με ένταση αλλά και με επιχειρήματα τον αγώνα για τη διάσωση των σχολείων. Ο αγώνας αυτός είναι αγώνας όλης της κοινωνίας. Η Παιδεία κι η Ελλάδα του ΔΝΤ δεν είναι μονόδρομος.
ΥΓ. Αν εκεί στο Υπουργείο υπάρχουν κάποιοι από όσους παίρνουν τις αποφάσεις που έχουν μπει σε τάξη τα τελευταία χρόνια, να σκεφτούν αν θα άντεχαν να διδάξουν σε 30 παιδιά.
Αγωνιστικές Παρεμβάσεις – Συσπειρώσεις – Κινήσεις Δ.Ε.