Κοινή Πρόταση Παρεμβάσεων και Ενωτικής Εκ-κίνησης στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ (17.10.14)

Η πρόταση πήρε 9 ψήφους, ενώ το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ αποφάσισε να εξουσιοδοτήσει την Εκτελεστική Επιτροπή για μια 24ωρη στα μέσα του Νοέμβρη με παράλληλες δράσεις. Την απόφαση στήριξαν ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ (που εμφανίστηκαν διασπασμένες), ΜΕΤΑ και Δημοσιοϋπαλληλική Ανατροπή. Το ΠΑΜΕ πρότεινε 24ωρη με άλλο πλαίσιο και κλιμάκωση με την 24ωρη της ΓΣΕΕ. Η ΕΡΓΑΣ-Ταξική Πορεία πρότεινε 48ωρη προειδοποιητική απεργία και κλιμάκωση με συνελεύσεις και απεργιακό πρόγραμμα κινητοποιήσεων.

ΚΟΙΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ:

Ανεξάρτητη Ενωτική Εκ-Κίνηση Δημοσίων Υπαλλήλων

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

προς το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ της 17-10-2014

ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟ

Εδώ και πάνω από τέσσερα χρόνια ο λαός μας δοκιμάζεται από τη βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Καμιά κυβερνητική προπαγάνδα περί “εξόδου από την κρίση και τα μνημόνια” και “επιστροφής στην ανάκαμψη” δεν μπορεί να αποκρύψει τη ζοφερή πραγματικότητα που ζουν οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι της χώρας μας. Το πολυδιαφημιζόμενο “success story” της κυβέρνησης είναι ο εφιάλτης μας. Στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής μπαίνουν ξανά τα λαϊκά εισοδήματα. Η επιβολή ακόμα μεγαλύτερης φοροληστρικής πολιτικής με τα νέα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ, οι επερχόμενες νέες αντιλαϊκές ανατροπές σε μισθούς και συντάξεις θα βαθύνουν και θα διευρύνουν ακόμα περισσότερο τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Οι κοινωνικές δομές (Παιδεία – Υγεία – Πρόνοια) που κατακτήθηκαν με πολύχρονους αιματηρούς αγώνες και θυσίες κατεδαφίζονται καθημερινά και χαρίζονται ως “φιλέτα” στους μεγαλοκαρχαρίες της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας».

Η αντιλαϊκή πολιτική έχει ως απαραίτητο πυλώνα της την όξυνση της κρατικής τρομοκρατίας. Από την ανοιχτή και ωμή βία και καταστολή μέχρι τα φύλλα επιστράτευσης που απλόχερα μοιράζει η κυβέρνηση σε όποιον κλάδο εργαζομένων ορθώνει ανάστημα, μέχρι τις σχεδιαζόμενες αντιδραστικές ανατροπές στο πλαίσιο λειτουργίας του συνδικαλιστικού κινήματος, ο στόχος είναι πάντα ένας. Να ανακοπεί η πορεία συγκρότησης ενός πανεργατικού – παλλαϊκού μετώπου αντίστασης, πάλης και ανατροπής της πολιτικής που επιβάλλουν κυβέρνηση- κεφάλαιο-ΕΕ-ΔΝΤ.

Στο χώρο του Δημοσίου, οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης στοχεύουν στο λεγόμενο «νέο δημόσιο» με ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, χιλιάδες απολύσεις και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, νέες μειώσεις μισθών, δημόσιοι υπάλληλοι υποταγμένοι στις «προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής», ένα «νέο δημόσιο» πιο ακριβό και δυσπρόσιτο για τον πολίτη, χωρίς κοινωνικές υπηρεσίες, που θα καλύπτει μόνο τις υπηρεσίες που δεν θέλουν να πάρουν οι ιδιώτες. Με διαλυμένη και συρρικνωμένη κάθε δημόσια δομή όπως υγεία, παιδεία, ασφάλιση, πρόνοια, πολιτισμό, και μόνες δομές τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, τις υπηρεσίες εξυπηρέτησης των «επενδυτών» και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Ένα Δημόσιο προσανατολισμένο αποκλειστικά στις ανάγκες του κεφαλαίου. Γι αυτό, η μάχη για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των δομών και υπηρεσιών, αφορά όλους τους εργαζόμενους. 

Ο λεγόμενος εκσυγχρονισμός του κράτους, με την εφαρμογή της κακόφημης αξιολόγησης συναντά τις σημαντικές αντιστάσεις της πλατιάς πλειοψηφίας των εργαζομένων στο Δημόσιο, που συμμετείχαν στην απεργία-αποχή που κήρυξε η ΑΔΕΔΥ. Απονομιμοποιήθηκε και αποκαλύφθηκε στη συντριπτική πλειοψηφία το πραγματικό περιεχόμενο και ο ρόλος της επιχειρούμενης αξιολόγησης, ως εργαλείο που ανοίγει την πόρτα σε μελλοντικές διαθεσιμότητες-απολύσεις, που επιβάλλει φτώχεια διαρκείας στην πλειονότητα των εργαζομένων, που αποδομεί και κατακερματίζει τις συλλογικές σχέσεις εργασίας, ενώ ταυτόχρονα αναδιαρθρώνει το σύνολο του Δημοσίου προς το αντιδραστικότερο, ακριβώς για να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης και του κεφαλαίου. Ο αγώνας των εργαζομένων στο Δημόσιο πρέπει να συνεχιστεί το επόμενο διάστημα με αμείωτη ένταση και να διευρυνθεί.

Η πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ μπορεί και πρέπει να ανατραπεί. Απαραίτητος όρος είναι ο ενιαίος και παρατεταμένος αγώνας διάρκειας όλων των εργαζομένων. Πιάνοντας το νήμα των αγώνων της προηγούμενης περιόδου, οφείλουμε να επαναφέρουμε στην ημερήσια διάταξη τους άξονες:

1. Μισθός – Σύνταξη

2. Παιδεία – Υγεία – Πρόνοια

3. Μόνιμη και σταθερή εργασία

4. Συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες, ενάντια στην κρατική τρομοκρατία, την καταστολή και  τα πειθαρχικά

ως βάση πραγματικών αιτημάτων που μπορούν να συσπειρώσουν ευρύτερες εργατικές και λαϊκές δυνάμεις, που θα εμπνέουν τους εργαζόμενους και θα τους δημιουργούν την πεποίθηση ότι μπορούν να αντιστρέψουν τη μαύρη πραγματικότητα, ότι μπορούν να αποκρούσουν τον εργασιακό εφιάλτη κυβέρνησης και τρόικας.

Μπορούν να προκύψουν αγώνες μαζικοί, ενωτικοί, ταξικοί, αποφασιστικοί και νικηφόροι. Αναγκαία είναι σήμερα η δημιουργία ενός ισχυρού μετώπου στην «κορυφή» του συνδικαλιστικού κινήματος αλλά και κυρίως στη βάση των εργαζομένων, στους βασικούς τομείς του λεγόμενου «κοινωνικού κράτους», αλλά και με τους εργαζόμενους στο χειμαζόμενο ιδιωτικό τομέα. 

Είναι απαραίτητη η αγωνιστική συνεννόηση και συμπόρευση πρώτα-πρώτα σε όλες τις Ομοσπονδίες και όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία του Δημοσίου Τομέα, και η οικοδόμηση ενός ισχυρού πανδημοσιοϋπαλληλικού-πανεργατικού μετώπου αντίστασης και πάλης.

Χρειάζεται γενικευμένη αντεπίθεση τώρα!

Είναι ο μόνος δρόμος για την συνολική ανατροπή των πολιτικών τους

Προτείνουμε:

ένα συγκεκριμένο πλαίσιο διεκδίκησης

και πρόγραμμα δράσης

που απαντά στο μέγεθος της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι.

Σήμερα που έχουν μπει στο στόχαστρο της αστικής τάξης τα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά μας δικαιώματα, το δικαίωμα στην εργασία, στην κατοικία, στα στοιχειώδη που εξασφαλίζουν την αξιοπρεπή διαβίωση, χρειάζεται ένα πλαίσιο διεκδίκησης και ένα πρόγραμμα δράσης που δεν φοβάται να οδηγήσει το κίνημα σε σύγκρουση με τη συνολική κυβερνητική πολιτική, με στόχο την ανατροπή της.

Που θα βάλει τα εργατικά και λαϊκά αιτήματα στο προσκήνιο της πολιτικής, που θα ενοποιεί ανέργους και εργαζομένους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, συνολικά τον λαό και την νεολαία και θα μπορεί να οδηγήσει σε νίκη. Που θα θέτει στην προμετωπίδα του και θα διεκδικεί το χαμένο πλούτο, τον απεγκλωβισμό από την θηλιά του χρέουςαπαιτώντας τηδιαγραφή του, επιβάλλοντας την παύση πληρωμής του.

Που θα απαιτεί την ανατροπή του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότηταςπου επιβάλει η Ε.Ε., την ακύρωση των δανειακών συμβάσεων, των μνημονίων κι όλου του μνημονιακού νομικού οπλοστασίου που μας αλυσοδένει η ΤΡΟΙΚΑ, την σύγκρουση και ρήξη με την Ε.Ε και το ευρώ, την κοινωνικοποίηση των τραπεζών και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, τον εργατικό έλεγχο, την αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου σε σύγκρουση με το κεφάλαιο προς όφελος της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΓΩΝΑ

1. Φραγμό στην ανεργία τις απολύσεις και την ομηρία

• Κατάργηση του 4250 και όλων των Νόμων για την αξιολόγηση, τις διαθεσιμότητες και απολύσεις.

• Επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων. Επιστροφή στη δουλειά όλων των «διαθέσιμων» με αποκατάσταση των καταργημένων δομών.

• Μείωση των ωρών εργασίας και μαζικές προσλήψεις για να καλυφθούν τα τεράστια κενά σε Δημόσιες Υπηρεσίες, Υγεία, Παιδεία, Τοπική Αυτοδιοίκηση κλπ.

• Να μπει τέλος στην ομηρία των συμβασιούχων. Κατάργηση των προγραμμάτων φτηνής και ελαστικής εργασίας. Δουλειά και όχι δουλεία, μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας, με ίση αμοιβή για ίση δουλειά, ενιαία μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα

• Μέτρα για τους ανέργους. Διπλασιασμός του επιδόματος ανεργίας και επέκτασή του σε όλους. Δωρεάν περίθαλψη υγεία συγκοινωνίες ρεύμα νερό κ.α.

2. Αυξήσεις στους μισθούς και υπεράσπιση των ασφαλιστικών καταχτήσεων για αξιοπρεπή ζωή.

• Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Να ζούμε με αξιοπρέπεια εμείς και οι οικογένειές μας από το μισθό μας. Τώρα επαναφορά του μισθού του νεοδιόριστου στα επίπεδα του 2009 και ανάλογη αύξηση των συντάξεων.

• Επαναφορά του 13^ου-14^ου μισθού και της ακώλυτης βαθμολογικής και μισθολογικής εξέλιξης .

• Συλλογικές διαπραγματεύσεις για υπογραφή γενικών και κλαδικών συμβάσεων που θα ικανοποιούν τις ανάγκες των εργαζομένων στο Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα.

• Άμεση χρηματοδότηση όλων των ταμείων (ΜΤΠΥ, ΤΕΑΔΥ, ΤΠΔΥ) για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς τους δικαιούχους.

Όχι στη διάλυση της επικουρικής ασφάλισης και στη μείωση των εφάπαξ.

Επιστροφή των κλεμμένων στα ασφαλιστικά Ταμεία. Να δώσει το Κράτος τα χρήματα που δεν έχει αποδώσει για χρόνια στα Ταμεία του δημοσίου. Ο έλεγχος των ταμείων να περάσει άμεσα στα χέρια των εργαζόμενων.

• Να ακυρωθούν-καταργηθούν όλες οι αντιδραστικές αλλαγές που έγιναν με τα αντι-ασφαλιστικά μέτρα και νόμους την τελευταία δεκαετία. Δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα με εργατικό έλεγχο, που να καλύπτει πλήρως και ποιοτικά τις ανάγκες των εργαζόμενων και των συνταξιούχων.

3. Φραγμός στη στην φοροεπιδρομή και την φοροληστεία του εισοδήματος.

• Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και κάθε είδους χαρατσιού παλιού και νέου στους εργαζομένους.

• Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη

• Άμεση Μείωση των τιμών στα βασικά είδη διατροφής – ένδυσης κ.ο.κ. καθώς και των τιμών για τις στοιχειώδεις κοινωνικές υπηρεσίες (φως, νερό, τηλέφωνο. Με την δραστική μείωση της έμμεσης φορολογίας και την κατάργησή της για τα είδη πρώτης ανάγκης

4. Υπεράσπιση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών και περιουσίας.

• Όχι στη διάλυση και εμπορευματοποίησή – ιδιωτικοποίηση των δημόσιων κοινωνικών δομών υπηρεσιών και αγαθών. Με άμεσες εκχωρήσεις σε εργολάβους και εταιρίες ή έμμεσες ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ – Μ.Κ.Ο κ.τ.λ.

• Δημόσια, δωρεάν και ποιοτική περίθαλψη και υγεία, παιδεία και πρόνοια πολιτισμός και αθλητισμός για την κοινωνική πλειοψηφία.

• Όχι στην εκποίηση και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και των fast –track περιβαλλοντοκτόνων νόμων.

• Κατάργηση του ΕΣΑΝ στην Υγεία. Να ανατρέψουμε το νόμο και την πολιτική που υποτάσσει την υγεία στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Επαναλειτουργία όλων των Νοσοκομείων και μονάδων που έχουν καταργηθεί.

• Επαναλειτουργία των καταργημένων τομέων στην Τεχνική Εκπαίδευση ενιαίο δημόσιο δωρεάν δωδεκάχρονο σχολείο και δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή.

5. Διεύρυνση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζομένων.

• Κατάργηση του Ν. 4093 που καταργεί το τεκμήριο της αθωότητας και θέτει σε αργία υπαλλήλους για τους οποίους έχει κινηθεί διαδικασία πειθαρχικού ή έχει ασκηθεί δίωξη για συγκεκριμένα αδικήματα. “Επίορκοι” είναι οι πολιτικές ηγεσίες και όσοι χρησιμοποιούν τη θέση τους όχι για να υπηρετήσουν τις κοινωνικές ανάγκες αλλά τα ιδιωτικά συμφέροντα και όχι οι εργαζόμενοι που υπερασπίζονται τα πολιτικά και συνδικαλιστικά τους δικαιώματα.

• Κατάργηση των αντισυνδικαλιστικών νόμων, για πλήρη ελευθερία στην συνδικαλιστική δράση, την απεργία, τη διαδήλωση. Κατάργηση του θεσμού της πολιτικής επιστράτευσης, όχι στο νέο «330» που ετοιμάζει η άθλια κυβέρνηση.

6. Για την αξιολόγηση:

• Συλλογική αντιμετώπιση: Υπογραφή δήλωσης (δημόσια λίστα υπογραφών) ότι, εργαζόμενοι και στελέχη, δεν προχωράμε στη διαδικασία αξιολόγησης: ΔΕΝ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΜΕ-ΔΕΝ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΜΑΣΤΕ. Σε συγκεκριμένη ημερομηνία, να δημοσιοποιηθούν οι υπογραφές από τα σωματεία και να κατατεθούν στις αντίστοιχες διευθύνσεις. (Η διαδικασία αυτή έχει ήδη ξεκινήσει στο χώρο της εκπαίδευσης.)

• Συνεχίζουμε την απεργία-αποχή. Επαναπροκήρυξη της από τις Ομοσπονδίες και την ΑΔΕΔΥ και μετά την 1^η Νοέμβρη.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ

Πρέπει να ξεφύγουμε από τις μέχρι τώρα πρακτικές του συνδικαλιστικού κινήματος που κινείται στα όρια της διαμαρτυρίας και της απλής καταγγελίας, προτείνοντας αποσπασματικές 24ωρες απεργίες.

Χρειάζεται ένας αγώνας σκληρός, διαρκής, συγκρουσιακός και ανυποχώρητος. Μόνο ένας τέτοιος αγώνας μπορεί να είναι νικηφόρος.

Γι αυτό προτείνουμε προς όλους τους κλάδους, όλες τις Ομοσπονδίες όλα τα Πρωτοβάθμια Σωματεία και καταθέτουμε σε όλες τις Γενικές Συνελεύσεις, ένα πλαίσιο αιτημάτων και ένα πρόγραμμα δράσης που θα έχει τα χαρακτηριστικά της διάρκειας, με επαναλαμβανόμενες απεργίες, που θα αποφασίζονται από γενικές συνελεύσεις όλων των κλάδων και χώρων και θα ανανεώνονται με αποφάσεις της βάσης.

Καλούμε όλους τους κλάδους και όλα τα σωματεία να προχωρήσουν άμεσα σε Γενικές Συνελεύσεις. Σε αυτές, καταθέτουμε μια ενιαία πρόταση αγώνα και καλούμε όλους τους εργαζόμενους να την υιοθετήσουν. Μια πρόταση αγώνα με το αναγκαίο πλαίσιο διεκδικήσεων και με σαφή προοπτική σύγκρουσης.

Καμιά Κυβέρνηση δεν μπορεί να αντέξει για μεγάλο χρονικό διάστημα μια τέτοια πίεση, ενός οργανωμένου και μαζικού εργατικού κινήματος που διεκδικεί πίσω τη ζωή του!

Σε ένα τέτοιο σχέδιο με προοπτικής νίκης καλούμε πρώτα από όλα τον κόσμο του αγώνα σε όλους τους χώρους δουλειάς και τις συνδικαλιστικές παρατάξεις που αντιτίθενται στο μαύρο μέτωπο των πολιτικών κυβέρνησης – κεφάλαιου – Ε.Ε. και ΔΝΤ.

Πρόγραμμα δράσης

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

Κατεύθυνση παρατεταμένης απεργιακής σύγκρουσης με την πολιτική Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ Κεφαλαίου. Καμιά αυταπάτη, οι νόμοι καταργούνται στα πεζοδρόμια. Για την ανατροπή όλων των σχεδιαζόμενων νέων μέτρων (διάλυση εργασιακών σχέσεων, ιδιωτικοποιήσεις, χτύπημα εισοδήματος, νέο μισθολόγιο συνδεδεμένο με την αξιολόγηση, φορολογία, διάλυση συνδικαλιστικών ελευθεριών, αντιασφαλιστική επιδρομή, τσεκούρωμα των συντάξεων, διάλυση ταμείων κλπ).

Γι αυτό χρειάζεται:

Κύκλος Γενικών Συνελεύσεων σε όλο το Δημόσιο με πρόταση από το Γενικό Συμβούλιο για επαναλαμβανόμενες (48ωρες, 3ημερες κλπ) απεργιακές κινητοποιήσεις, με έναρξη στα μέσα του Νοέμβρη. Τις αποφάσεις των Πρωτοβάθμιων Σωματείων και Ομοσπονδιών θα επικυρώσει το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ που θα συγκληθεί για να κηρύξει την έναρξη των κινητοποιήσεων.

Καλούμε να συγκροτηθούν Συντονισμοί Πρωτοβάθμιων Σωματείων σε τοπικό επίπεδο. 

Να συγκληθεί άμεσα η σύσκεψη των Πρωτοβάθμιων Σωματείων, Ομοσπονδιών και Επιτροπών Αγώνα.

Για να προχωρήσουμε μαζί, σήμερα, στην κατεύθυνση της οργάνωσης, ενός αποφασιστικού πανεργατικού αγώνα διαρκείας με στόχο την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, και των διαχειριστών της.

Πρέπει τα συνδικάτα να μπουν μπροστά και με αποφασιστικότητα να οδηγήσουν έναν ανυποχώρητο αγώνα για την ανατροπή αυτών των πολιτικών που τους έχουν φέρει στα όρια της εξαθλίωσης, τους οδηγούν στην ανεργία, τους καταρρακώνουν την αξιοπρέπεια.

Σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσουμε και όλες τις κινητοποιήσεις που έχουν ήδη εξαγγελθεί από Πρωτοβάθμια Σωματεία και Ομοσπονδίες.

Ιδιαίτερης σημασίας είναι η διοργάνωση παναττικής κινητοποίησης με αποκλεισμό του κέντρου της Αθήνας στις 6 Νοέμβρη, ήμερα που έρχεται η τρόικα.

Στηρίζουμε την κινητοποίηση στη Θεσσαλονίκη, στις 23 Οκτώβρη, ημέρα δίκης για τους 10 κατηγορούμενους της «παρέλασης του λαού» του Οκτώβρη του 2011.

Είναι καιρός για αγώνες ανατροπής.

17-10-2012