Αρχεία Συντάκτη: admin

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

OXI ΣΤΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ, ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ,

ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ!

Nα μην επιτρέψουμε στη νεοφιλελεύθερη «κανονικότητα» να επιβληθεί στα σχολεία και την κοινωνία!

(με αφορμή τη συνάντηση ΟΛΜΕ-ΥΠΑΙΘ την Πέμπτη 21/11)

Έχουμε μπει σε βαρύ, νεοφιλελεύθερο χειμώνα. Ο Μητσοτάκης συνεχίζει να υλοποιεί τα σκληρά προγράμματα λιτότητας και των μνημονίων όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων στην πιο ακραία μορφή τους. Πωλούνται τα πάντα, ιδιωτικοποιούνται κοινωνικά αγαθά και δημόσιες υπηρεσίες με την καραμέλα του σπάταλου κράτους, με πρώτη τη ΔΕΗ, τη μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας, εκποιείται ο δημόσιος πλούτος και παραδίδονται σε ιδιώτες εκτάσεις, δάση, αιγιαλός… Επιβάλλονται η παγίωση  των περικοπών, το γκρέμισμα των εργατικών κατακτήσεων, αλλά και των λαϊκών δικαιωμάτων… «Νόμος και τάξη» σε κάθε επίπεδο…. να μην επιβιώνει ρουθούνι ενδεχόμενης κοινωνικής αμφισβήτησης και ανεξέλεγκτου….. Στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων αντί για στέγη και αξιοπρεπή διαβίωση…. Ξερονήσια λένε για τους «ανεπιθύμητους»… και μαζί με το κυνηγητό των προσφύγων, οξύνεται η άγρια αστυνομική βία και καταστολή με συνεχείς εισβολές σε ΑΣΟΕΕ και Εξάρχεια, αλλά και σε βάρος όποιου τολμά να διαμαρτύρεται.  Η επιβολή της κυρίαρχης τάξης και του πολιτικού της υπηρετικού προσωπικού πάνω στους πολλούς. Άνεργοι με προοπτική για εργασία των 400 ευρώ… η ανάπτυξη για το κεφάλαιο φέρνει περισσότερη κακοπληρωμένη και απλήρωτη εργασία, μεγαλύτερη φτώχεια για τον εργαζόμενο. Οι κοινωνίες των ελάχιστων που καλοπερνούν και των εκατομμυρίων αποκλεισμένων είναι εδώ! Οι τραπεζίτες παίρνουν με νόμο – συγχώρεση για θαλασσοδάνεια κερδίζουν το ακαταδίωκτο. Νομιμοποίηση οικονομικού εγκλήματος και του «μαύρου χρήματος»…. φοροαπαλλαγές για τους έχοντες… αύξηση του κόστους διαβίωσης για τους μη έχοντες… Η κρατική βία οξύνει τη δικαστική εκτράχυνση με μεγάλες ποινές για παραδειγματισμό στους συλληφθέντες σε διαμαρτυρίες. Η διάλυση των κλαδικών συμβάσεων, όπου υπήρχαν και της διαμεσολάβησης μεταξύ εργοδότη-εργαζόμενου, ο κρατικός έλεγχος στα σωματεία με ηλεκτρονικό φακέλωμα, παρέμβαση στη λήψη αποφάσεων για απεργία με ηλεκτρονική ψηφοφορία και 50%+1, είναι στοιχεία από το νέο ελντοράντο των «επενδυτών»… Η επίθεση στην κοινωνική ασφάλιση, με μειώσεις στις συντάξεις και αυξήσεις στις εισφορές πολλών κατηγοριών… τα κανόνια των ασφαλιστικών εταιρειών που θα διαχειρίζονται την επικουρική ή όλη την σύνταξη είναι μπροστά μας.

 Έρχεται η διάλυση του σημερινού σχολείου και η δημιουργία ενός ευέλικτου και πιο ταξικού της καπιταλιστικής αγοράς… με χιλιάδες λιγότερους μαθητές και λιγότερους μόνιμους εκπαιδευτικούς. Οι 12000 αναπληρωτές στη Δ.Ε., η άρνηση των κυβερνήσεων να προχωρήσουν σε μαζικούς μόνιμους διορισμούς, η εφαρμογή του προσοντολογίου για τις προσλήψεις στην ειδική αγωγή, η σκληρή και τιμωρητική του επιβολή με τα πωλούμενα πανταχόθεν χαρτιά-«προσόντα», ο στόχος για καθολική αξιολόγηση δομών και εκπαιδευτικών και   «αυτονομία», η κατηγοριοποίηση που σπάζει το ενιαίο της χρηματοδότησης και των αναλυτικών προγραμμάτων, η είσοδος γονέων και δήμων με ρόλο επόπτη του εκπαιδευτικού έργου, το εθνικό απολυτήριο, η τράπεζα θεμάτων, η βάση του 10 και ο δραστικός περιορισμός των εισακτέων στα ΑΕΙ και η επιλογή στελεχών μάνατζερ… είναι τα επόμενα βήματα της νεοφιλελεύθερης ισοπέδωσης. 

Για την συνάντηση την Πέμπτη 21-11, με την πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ να επισημάνουμε:

1. Για τους διορισμούς της ειδικής αγωγής και την σύσταση οργανικών στα τμήματα ένταξης. Η μεγάλη καθυστέρηση διορισμών Ειδικής Αγωγής και της ανακοίνωσης της αναλογίας  μεταξύ Α/θμιας και Β/μιας, αποπροσανατολίζει από το βασικό πρόβλημα, που είναι λίγοι αριθμητικά διορισμοί, με πίνακες φτιαγμένους με το πιο σκληρό προσοντολόγιο-αξιολόγηση. Σύσταση οργανικών και βέβαια λάθη και ανακοινοποίηση πινάκων, που δεν καλύπτουν ούτε τις μισές από τις πραγματικές ανάγκες, αλλά ούτε τον αριθμό ειδικής αναπληρωτών φέτος (2300 ΣΜΕΑΕ-ΤΕ, 1300 παράλληλη στήριξη). Διαφαινόμενη εξαφάνιση της παράλληλης τα επόμενα χρόνια, από δήλωση στη συνάντηση. Είναι πασιφανές ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη να συσταθούν χιλιάδες ακόμα οργανικές και να καλυφθούν από μόνιμο προσωπικό, με μόνιμους διορισμούς.

2. Για τους διορισμούς μονίμων γενικής καθώς και για τον τρόπο πρόσληψης αναπληρωτών το επόμενο καλοκαίρι, κάλυψη όλων των λειτουργικών κενών (ΓΕΛ, Γυμνάσια, ΕΠΑΛ, Μουσικά, Καλλιτεχνικά, Προσφυγική εκπ/ση, Σχολεία Φυλακών κ.α.). Καμία ουσιαστική απάντηση για τους μόνιμους διορισμούς που ήδη το ΥΠΑΙΘ έχει παραπέμψει για μετά το 2021, στο πλαίσιο της «βιωσιμότητας του συστήματος». Ο μεγάλος αριθμός των προσλήψεων αναπληρωτών που ξεπερνά φέτος τις 37000, δείχνει την γενική κατεύθυνση, που είναι παγίωση και αύξηση της ελαστικής εργασίας. Καθόλου δεν ενδιαφέρει το ΥΠΑΙΘ ότι τα κενά συμπλρηρώνονται μετά το Νοέμβρη. Όμως, επέμειναν στην άρνηση πρόσληψης 1067 αναπληρωτών και ότι πρέπει να υπάρχει σχετική ποινή. Σε λίγες ώρες βγήκε εγκύκλιος, που καλεί να δηλώσουν ονομαστικά προτίμηση στα πάνω από 700 κενά πανελλαδικά στη β/θμια, με προβλεπόμενη 2ετή ποινή. Εμείς απορρίψαμε τη λογική των ποινών και τονίσαμε την έλλειψη κινήτρων εξαιτίας των αλλαγών με το προσοντολόγιο (απαξίωση της προϋπηρεσίας και του βασικού πτυχίου) και την ανάγκη ουσιαστικής υποστήριξης των αναπληρωτών με μέτρα για αύξηση μισθού, δωρεάν στέγαση, σίτιση, μετακίνηση. Είναι επιλογή του συστήματος η αποδόμηση του Δημόσιου σχολείου, η επιβολή του προσοντολογίου-αξιολόγησης παντού και η διαφήμιση των ιδιωτών. Είναι προφανές ότι ο κλάδος πρέπει να δώσει σκληρούς αγώνες για να πετύχει μαζικούς μόνιμους διορισμούς.

3. Στα πάγια αιτήματα του κλάδου για αύξηση των δαπανών για την εκπαίδευση, επαναφορά ωραρίου στο πριν του ‘13, μετακινήσεις μέχρι 2 σχολεία, σύνταξη στα 60 με 30 έτη, αξιοπρεπείς μισθούς, μείωση μαθητών ανά τμήμα, δεν υπήρξε καμιά θετική απάντηση. Αντίθετα στις επιχειρούμενες κρατικές αναδιαρθρώσεις τις οποίες συνεχίζει συνεκτικά με τις προηγούμενες εκδοχές η κυβερνητική πολιτική, δεν σηκώνει μύγα στα σπαθί της και θα προωθείται στο ακέραιο: με περικοπές και διαρκή συρρίκνωση.

4. Το πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία, συντάσσεται, θα κατατεθεί Δεκέμβρη και θα ψηφιστεί τον Γενάρη. Θα αφορά αξιολόγηση και αυτονομία σχολικών μονάδων, νέο τρόπο επιλογής στελεχών, δομές, συμβούλους, επιμόρφωση εκπαιδευτικών, πρότυπα και πειραματικά. Παρόλο που ήδη εφαρμόζεται το νέο ΓΕΛ με Εθνικό Απολυτήριο, για τον υπάρχοντα νόμο μελετάται η ύπαρξη τριών κατευθύνσεων με 4 ομάδες προσανατολισμού και μείωση του 7ωρου, μια «θεραπεία» όπως ειπώθηκε του νόμου Γαβρόγλου. Το δικό τους σχέδιο για το ΓΕΛ θα εφαρμοστεί συνολικά σε βάθος 3ετίας. Έτσι, το πιστοποιητικό γλωσσομάθειας ως προϋπόθεση για τη λήψη του απολυτηρίου, η Τράπεζα θεμάτων, η βάση του 10, όπως βεβαίως και η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού, πάνε μάλλον για λίγο αργότερα. Με αφορμή και τις απαράδεκτες και προσβλητικές δηλώσεις του «λαγού» Αντωνίου, του νέου προέδρου του ΙΕΠ εκφράσαμε την πλήρη αντίθεσή μας στο θέμα της αξιολόγησης κι είπαν τελικά ότι είναι πολιτική της κυβέρνησης και το πρόγραμμά της το ψήφισε ο ελληνικός λαός και ήδη το υλοποιούν.

5. Θέσαμε επίσης το ζήτημα των συγχωνεύσεων – καταργήσεων σχολείων με βάση και την πληροφόρηση από Νέα Σμύρνη και Β΄ Αχαϊας και ότι είμαστε απολύτως αντίθετοι και σημείωσαν το θέμα δίχως σχόλια, παρά την σχετική εγκύκλιο Ζαχαράκη από 22/10.

Με βάση τις εξελίξεις αυτές έχουμε να αντιμετωπίσουμε το επόμενο διάστημα: ψήφιση αντιλαϊκού προϋπολογισμού, με νέες μειώσεις στις κοινωνικές δαπάνες. Μείον 134 εκατομμύρια στην Παιδεία κλπ. Πολυνομοσχέδιο για την β΄/ θμια, αλλά και τα ΑΕΙ, στην κατεύθυνση της παραπέρα ιδιωτικοποίησης. Και βέβαια νέο αντιασφαλιστικό νόμο ισοπέδωσης των συντάξεων και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων του λαού. Πρόκειται για συνολική επίθεση σε βάρος του λαού και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί.

 Από την αντίπερα όχθη το φοιτητικό κίνημα που δυναμώνει ξανά με μαζικές ΓΣ, με καταλήψεις σχολών και δυναμικά συλλαλητήρια ενάντια στην  κατάργηση του ασύλου και τα αντιδραστικά σχέδια για την Τριτοβάθμια, τα εκπαιδευτικά συλλαλητήρια για μόνιμους μαζικούς διορισμούς και δημόσια δωρεάν εκπαίδευση χωρίς ταξικούς φραγμούς, οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις και τα συλλαλητήρια ενάντια στο αναπτυξιακό νόμο, που αν και δεν εντάσσονταν σε κανένα σχεδιασμένο απεργιακό αγώνα από ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ, είχαν μεγάλη συμμετοχή και παλμό, η μαζικότατη πορεία του Πολυτεχνείου, δίνουν ελπίδα και τις βάσεις για να χτιστούν μέτωπα αντίστασης σε συντονισμό με φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.

 Στην κατεύθυνση αυτή, προτείνουμε:

•  Κινητοποίηση στις 29/11, στο Υπουργείο Παιδείας, 13.00μμ και σε όλες τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης και Περιφερειακές Διευθύνσεις στην υπόλοιπη Ελλάδα για όλα τα ανοιχτά ζητήματα της εκπαίδευσης. Κάλεσμα σε ΔΟΕ – ΟΛΜΕ να συμμετέχουν και να στηρίξουν με στάσεις εργασίας την κινητοποίηση.

• Το Σάββατο 30/11, στις 12μμ στην πλατεία Κοραή, συγκέντρωση ενάντια στο νέο ασφαλιστικό της ΝΔ  και συμμετοχή στην εργατική διαδήλωση για ΣΣΕ, μισθούς, και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

• Παρέμβαση διαμαρτυρίας για τα εργασιακά δικαιώματα, με έμφαση στις άδειες μητρότητας, την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου, 14.00, Υπουργείο Εργασίας.

• Συμμετοχή στο Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Παρασκευή 6/12 στις 12.00 στα Προπύλαια και στις κινητοποιήσεις της 6^ης Δεκέμβρη στη μνήμη της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ενάντια στην καταστολή και τον αυταρχισμό.

• Πανεκπαιδευτική κινητοποίηση, την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου, 13.00, Προπύλαια.

• 24ωρη Απεργία την μέρα ψήφισης του προϋπολογισμού, με μαχητικά συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα καταδίκης και αντίστασης στα αντιλαϊκά μέτρα κυβέρνησης και Ε.Ε.

• Από τις 9 Δεκέμβρη ο κλάδος να βρίσκεται σε επαγρύπνηση. Σε εκλογοαπολογιστικές συνελεύσεις, αλλά και σε εκτάκτες ΓΣ, οι συνάδελφοι ενημερώνονται και οργανώνονται για τη λαίλαπα που προωθεί η ΝΔ σε Παιδεία, ασφάλιση και σύνταξη, αλλά και για το νέο αντιλαϊκό προϋπολογισμό. Καλούμε τις ΓΣ να πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις απεργιακών κινητοποιήσεων, με ΓΣ προέδρων των ΕΛΜΕ 21/12.

• Συμμετοχή στα συλλαλητήρια της 9/1 με απεργιακή κινητοποίηση της ΟΛΜΕ, για να τιμήσουμε τον αγωνιστή καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα που δολοφονήθηκε από στέλεχος της ΝΔ το 1991, με διαδηλώσεις καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής.

• 16 και 17 Γενάρη, 48ωρη Απεργία για να μην περάσουν τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα και το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο. Την πρώτη μέρα συλλαλητήρια σε κάθε πόλη και τη δεύτερη Πανελλαδικό στην Αθήνα. Νέες ΓΣ και ΓΣ προέδρων των ΕΛΜΕ αμέσως μετά.

Για άλλη μια φορά η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ), στην τελευταία  συνεδρίασή του, καταψήφισε  όλες τις αγωνιστικές προτάσεις που κατατέθηκαν, υπονομεύοντας κάθε προοπτική αγώνα από τον κλάδο, σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία και μάλιστα δεν αποφασίστηκε συνεδρίαση του ΔΣ την επόμενη βδομάδα, με πρόσχημα το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ (3-5/12).

Καλούμε όλα τα σωματεία ΠΕ και ΔΕ που συμμετέχουν σε συσκέψεις συντονισμού να καλέσουν νέα αποφασιστική σύσκεψη σχεδιασμού, κλιμάκωσης και απεργιακών κινητοποιήσεων για να μην περάσουν τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα.

Καλούμε τις ΕΛΜΕ να αντιμετωπίσουν  τα αντιλαϊκά (προϋπολογισμός 2020, φορολογία κλπ), αντιεκπαιδευτικά (νόμος Κεραμέως/Γαβρόγλου κλπ), αντιασφαλιστικά μέτρα (νέος νόμος Βρούτση), αλλά και την ένταση της κρατικής καταστολής, και με αιτήματα αιχμής-άξονες πάλης: μαζικούς διορισμούς μονίμων/ όχι σε κάθε είδους αξιολόγηση/ αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις/ κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών (Κατρούγκαλου κλπ) και αντισυνδικαλιστικών νόμων, να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, να ενισχύσουν και να συντονίσουν τις προτεινόμενες κινητοποιήσεις για να μην περάσουν τα αντιδραστικά σχέδια κυβέρνησης, ΟΟΣΑ, Ε.Ε.

ΝΟ PASARAN!

26/11/2019

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

Μαζικοί διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών 

Kατάργηση προσοντολογίου!

Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών

με πτυχίο και προϋπηρεσία!

Απεργιακοί ανυποχώρητοι αγώνες για το Δημόσιο Σχολείο!

ΟΛΟΙ κι ΟΛΕΣ το ΣΑΒΒΑΤΟ, 23/11, στις 12μμ στα Προπύλαια,

στην ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ και ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ!

Το ζήτημα των αναπληρωτών και της ελαστικής εργασίας είναι κύριο για τις εξελίξεις στην εκπαίδευση. Οι αναπληρωτές στην β΄/θμια είναι 17% και μέσα στα τελευταία 5 χρόνια ο αριθμός τους έχει αυξηθεί 100%, ενώ 1 στους 4 είναι αναπληρωτής συνολικά σε α/θμια και β/θμια. Η κυβέρνηση ΝΔ πανηγυρίζει για εξισορρόπηση του συστήματος, ενώ όλοι οι κυβερνώντες περιφέρουν δεκάδες χιλιάδες συναδέλφους σε όλη την Ελλάδα για πολλά χρόνια και τα κενά αδυνατούν ή αργούν να καλυφθούν. Το νεοφιλελεύθερο σχέδιο προβλέπει αύξηση και όχι μείωση της ελαστικής εργασίας. Η δραματική κατάσταση των σχολείων, απόρροια των μηδενικών μόνιμων διορισμών και της υποχρηματοδότησης για πάνω από 10 χρόνια, έχει τραγικές συνέπειες στις υλικοτεχνικές υποδομές και, αποτυπώνεται στις χιλιάδες προσλήψεις αναπληρωτών. 11.450 στη β/θμια φέτος. Εκατοντάδες είναι οι παραιτήσεις συναδέλφων που αδυνατούν να ανταποκριθούν στα εξοντωτικά ενοίκια, στις πολλαπλές μετακινήσεις, ακόμα και στην ικανοποίηση βασικών βιοποριστικών αναγκών τους. Οι δυνάμεις του αστικού εκσυγχρονισμού και τα συνδικαλιστικά τους δεκανίκια έχουν ήδη αποφανθεί: διορισμοί μόνο στα πλαίσια της «βιωσιμότητας του συστήματος» και βέβαια με «προσοντολόγιο». Για το λόγο αυτό παραμένουμε στους μηδενικούς διορισμούς. Δεν είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης ή προτεραιοτήτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ έταξε προεκλογικά διορισμούς που, όμως, τους παρέπεμπε στην επόμενη κυβέρνηση.

Το προσοντολόγιο και η αποδοχή του είναι το πρώτο βήμα για να περάσει η αξιολόγηση σε όλη την εκπαίδευση.  Η ελαστική εργασία είναι φανερό σε όλους πια, ότι αποτελεί κεντρική πολιτική επιλογή των αστικών επιτελείων και των κυβερνήσεων. Αυτό άλλωστε επιτάσσουν οι «βέλτιστες πρακτικές» των ΕΕ-ΟΟΣΑ-κεφαλαίου. Στόχος τους είναι η διαμόρφωση των εργαζομένων-λάστιχο, με μειωμένα έως ανύπαρκτα δικαιώματα. Ευέλικτοι, προσαρμόσιμοι και πλήρως υποταγμένοι στις απαιτήσεις της αγοράς, που χρειάζεται το μοντέλο ενός πειθήνιου εργαζόμενου προκειμένου να διατηρήσει την κερδοφορία της. Ενός εργαζόμενου, έτοιμου να δεχτεί πως πάντα κάτι θα του λείπει, πάντα κάπου θα υστερεί, πως είναι δική του ευθύνη που δεν προσπάθησε αρκετά ή που έχει αποτύχει να διαμορφώσει ένα αξιοπρεπές παρόν διαβίωσης. Καταλήγει να είναι ευχαριστημένος που εργάζεται με καθεστώς μαθητείας, ως ωφελούμενος, ως συμβασιούχος λίγων μηνών και κάθε φορά λαμβάνει στην κυριολεξία μισθό ισοδύναμο της οριακής επιβίωσής του κι έτσι συνεχίζει να είναι αναλώσιμος. Αυτή είναι η πραγματικότητα των εργασιακών σχέσεων και στην εκπαίδευση, συμβάσεις ΕΣΠΑ, μειωμένου ωραρίου, Προγράμματα Δημοσίων Επενδύσεων, κρατικού προϋπολογισμού κλπ, που δημιουργούν διαφορετικά και κάποιες φορές αντιτιθέμενα συμφέροντα.

Σε αυτό ακριβώς στοχεύει η εκπαιδευτική πολιτική του νέου πιο ταξικού Λυκείου, των εξοντωτικών διαρκών εξετάσεων, της αποστήθισης, της κατακρεούργησης της κριτικής σκέψης των μαθητών και της υποβάθμισης των πτυχίων των Πανεπιστημίων, που εδώ και χρόνια διατυμπανίζεται σε όλους τους τόνους πως δεν επαρκούν στην αναζήτηση εργασίας. Επιπλέον, έρχεται η βάση του 10 για τα ΑΕΙ, που είναι βάση του μηδέν στα ισότιμα ιδιωτικά κολλέγια, οι τράπεζες θεμάτων, η εφαρμογή για πρώτη φορά του εθνικού απολυτηρίου, η δεδομένη μείωση των εισακτέων στα ΑΕΙ.

Αυτός ο στόχος του ευέλικτου και αγοραίου σχολείου, αν προσθέσουμε και τις αλλαγές που έγιναν στα ΕΠΑΛ, επισφραγίζεται μέσω του ν.4589 του προσοντολογίου, της σκληρής τιμωρητικής αξιολόγησης, των απολύσεων και της ανθρωποφαγίας, που απαιτεί οι εργαζόμενοι να αναλάβουν αυτοί την ευθύνη της απόλυσης και της ανεργίας τους, καθώς δεν κατάφεραν να επιβιώσουν στην αρένα του ακραίου ανταγωνισμού, των διαρκών πιστοποιήσεων και της συγκέντρωσης δικαιολογητικών, προσόντων και βεβαιώσεων, που κάθε φορά θα αλλάζουν ανάλογα με τις ορέξεις των ειδωλολατρών της αγοράς!

 Το βάρος της ειδικής αγωγής έχει σηκωθεί όλα αυτά τα χρόνια από αναπληρωτές συναδέλφους. Το γεγονός αυτό από μόνο του δείχνει και τον τρόπο που οι πολιτικές ηγεσίες του ΥΠΑΙΘ αντιλαμβάνονται το ζήτημα: «ευκαιριακότητα», πελατειακές σχέσεις κ.ά. Στις κατευθύνσεις αυτές είναι κι η πρόσφατη νομοθετική πρωτοβουλία του ΥΠΑΙΘ για… οργανικές θέσεις στα τμήματα ένταξης (ΤΕ) στη β/θμια: οδηγεί σε δραστική μείωση των οργανικών στα σχολεία κάτω από 300 μαθητές που είναι και τα περισσότερα, αλλά και στα πάνω από 300 με επίταση της ανθρωποφαγίας για μια θέση ανάμεσα στους μόνιμους και τους όποτε νεοδιοριζόμενους. Επίσης, οι μνημονιακοί διορισμοί ειδικής αγωγής θα περιοριστούν στην καλύτερη περίπτωση γύρω στους 1500 στη β/θμια από τους 4500 σ΄όλη την εκπαίδευση.  Καταλαβαίνει κανείς ότι είναι ελάχιστοι, όταν υπάρχουν  1800 θέσεις ΣΜΕΑΕ και 3500 σχολικές μονάδες δευτεροβάθμιας, που όμως, όλες θα πρέπει να έχουν ένα τμήμα ένταξης. Αν προστεθεί και η παράλληλη στήριξη βρισκόμαστε πολύ μακριά από τις πραγματικές ανάγκες. Αλλά η σύσταση των όποιων οργανικών ΤΕ (περίπου 1350) είναι επίσης πολύ πίσω από τους αναπληρωτές που δουλεύουν φέτος στην ειδική:  2300 στη ΣΜΕΑΕ-ΤΕ και 1300 στην παράλληλη στήριξη. Είναι πασιφανές ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη να συσταθούν χιλιάδες ακόμα οργανικές και να καλυφθούν από μόνιμο προσωπικό.

Οι δυναμικές κινητοποιήσεις των φοιτητών, οι  μαζικές συνελεύσεις και καταλήψεις μας δείχνουν τον δρόμο! Να δώσουμε από κοινού την μάχη ενάντια στην εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση της παιδείας, την κατάργηση του ασύλου, να υπερασπιστούμε τα επαγγελματικά δικαιώματα που απορρέουν από το πτυχίο, να δώσουμε αταλάντευτα τη μάχη για την υπεράσπιση της συλλογικής διεκδίκησης και των ελευθεριών!

Αγωνιζόμαστε  σε κοινό αγώνα όλων των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για αυξήσεις στους μισθούς, μείωση του εργάσιμου χρόνου, υπεράσπιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, για τη μόνιμη και σταθερή εργασία ΟΛΩΝ!

• Στηρίζουμε στην κινητοποίηση στις 20/11 στις 12μμ στο Υπ. Εργασίας των συμβασιούχων που απασχολούνται μέσω του προγράμματος του ΟΑΕΔ και αφορά τις προσλήψεις 5.500 νέων ηλικίας 25-29 ετών σε φορείς του δημοσίου.

• Καλούμε το Σάββατο 23/11 στα Προπύλαια σε συγκέντρωση και πορεία στη Βουλή για να βροντοφωνάξουμε: Τέρμα στην κοροϊδία των κυβερνήσεων και του καθεστωτικού συνδικαλισμού που μας καθησυχάζει. Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών τώρα! Αποκλειστικά με το πτυχίο και την προϋπηρεσία! Αν δεν ματώσουμε με σκληρούς ταξικούς αγώνες, διορισμούς δεν πρόκειται να πετύχουμε. Καλούν ΕΛΜΕ, ΣΕΠΕ, ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, συλλογικότητες αναπληρωτών. Διεκδικούμε αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, δημόσιο σύστημα ασφάλισης, κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών και αντισυνδικαλιστικών νόμων.

Να σπάσουμε το ρεαλισμό των μειωμένων απαιτήσεων και προσδοκιών! Να σπάσουμε την «κανονικότητά» τους διεκδικώντας μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, αυξήσεις στους μισθούς, μείωση του χρόνου εργασίας, πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά, ίσα συνδικαλιστικά δικαιώματα για όλους!

Ενάντια σε κάθε μορφή ελαστικής εργασίας, σε κάθε κλάδο και ειδικότητα, να επιδιώξουμε τον κοινό βηματισμό και σχεδιασμό με όλους τους εργαζόμενους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα! Στους συναδέλφους μας που βιώνουν την εργασιακή βαρβαρότητα του ιδιωτικού τομέα, της εργοδοτικής τρομοκρατίας και ασυδοσίας!

Καλούμε όλους/όλες τους συναδέλφους σε δυναμική συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων τους, να προχωρήσουν σε συγκρότηση επιτροπών αγώνα σε κάθε ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ. Απαιτούμε την κατάργηση του ν.4589 για το προσοντολόγιο, τον άμεσο διορισμό/μονιμοποίηση ΟΛΩΝ αποκλειστικά με πτυχίο και προϋπηρεσία!

Συγκροτούμε πανεκπαιδευτικό μέτωπο εκπαιδευτικών – φοιτητών – μαθητών ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική κυβέρνησης ΝΔ – ΕΕ – ΟΟΣΑ που διαλύει το δημόσιο δωρεάν σχολείο και το πανεπιστήμιο, που καταπατά τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας, που επιδιώκει να συντρίψει τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών!

19/11/19

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

Με αφορμή τις αντικαταστατικές – πραξικοπηματικές ενέργειες στη ΓΣ προέδρων ΕΛΜΕ 2/11

Τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν στις διαδικασίες των ΓΣ προέδρων αντιδημοκρατικές και αντικατασταστικές παρεμβάσεις του Προεδρείου, ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ, που συγκροτούν και την πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ. Οι παρεμβάσεις αυτές που αποτελούν πλέον πραξικοπήματα, αποσκοπούν στην ακύρωση αποφάσεων των ΓΣ προέδρων, αλλά και στην απαγόρευση κατάθεσης προτάσεων από τις ΕΛΜΕ, που κατά τη γνώμη του προεδρείου δεν εμπίπτουν στα θέματα της ημερήσιας διάταξης ή εντελώς αυθαίρετα και κατά το δοκούν τις χαρακτηρίζει αντικαταστατικές. Χαρακτηριστικά δείγματα γραφής είχαμε και στην πρόσφατη Συνέλευση προέδρων στις 2/11 σε μια περίοδο όπου η κυβέρνηση πλήττει συνολικά τη Δημόσια Εκπαίδευση. Προετοιμάζει την ιδιωτικοποίησή της με την αξιολόγηση και την «αυτονομία» των σχολείων, την εφαρμογή του πιο ταξικού και ανταγωνιστικού «Νέου Λυκείου» και την επίθεση με όλα τα μέσα στα Πανεπιστήμια με την κατάργηση του ασύλου, εξίσωση με κολέγια, πανάκριβα μεταπτυχιακά, κλείσιμο 37 νέων τμημάτων και τη χρήση άγριας αστυνομικής καταστολής παραμονές του Πολυτεχνείου. Τέλος, αρνείται να προχωρήσει σε μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών!

Σε αυτές τις συνθήκες, το προεδρείο, που τονίζουμε ότι είναι όργανο ολόκληρης της ΓΣ και όχι της πλειοψηφίας του ΔΣ, εφάρμοσε και νέες αντικαταστατικές πρακτικές. Αρχικά, έκοψε την 3ωρη στάση εργασίας στην κινητοποίηση που ψηφίστηκε για τη δίκη Μιχαλολιάκου, με τον ισχυρισμό ότι πρόκειται για απεργία που θέλει τα 2/3 των ψήφων. Αν είναι έτσι πώς το ΔΣ της ΟΛΜΕ, αλλά και των ΕΛΜΕ προκηρύσσουν 3ωρες; Θα έπρεπε όλες να στέλνονται σε ΓΣ προέδρων!… Και το επόμενο και κυριότερο ήταν ότι επικαλέστηκε το 8ο Συνέδριο του 1997 για να εμποδίσει αντικαταστατικά την κατάθεση στο σώμα πρότασης για απεργία-αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης που υπογράφουν 42 ΕΛΜΕ. Όμως, πιο πρόσφατα  συνέδρια (15ο, 16ο), αλλά και το ίδιο το ΔΣ της ΟΛΜΕ (8/1/2014) και η ΓΣ των προέδρων (25/1/2014), έχουν πάρει αποφάσεις ενάντια σε αυτοαξιολόγηση και αξιολόγηση. Μάλιστα, για να δημιουργήσουν τετελεσμένα στις 2/11, οι περισσότεροι πρόεδροι που πρόσκεινται σε ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ αποχώρησαν λήγοντας με αυτόν τον τρόπο αναγκαστικά τη ΓΣ. Αντίστοιχα, στη Συνέλευση προέδρων στις 28/4/18, αν και μπήκε σε ψηφοφορία, μετά από μεγάλο αγώνα, πρόταση για αποχή από την αξιολόγηση, η οποία πλειοψήφησε στο σώμα, με ανάλογες μεθόδους το Προεδρείο ακύρωσε την απόφαση, επικαλούμενο μέχρι τέλους ότι απαιτούνται τα 2/3, γιατί δήθεν υποκρύπτεται απεργία για να γίνει αποχή.

Επίσης, θυμίζουμε ότι ήδη από το 2013 είχαμε την από κοινού μεθόδευση των ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ για να μην περάσει η απεργία στις εξετάσεις, με αφορμή την αύξηση του ωραρίου, αλλά και άλλα σημαντικά κλαδικά αιτήματα. Προχώρησαν σε μια άνευ προηγουμένου κίνηση, ακυρώνοντας στην ουσία τα αποτελέσματα των συνελεύσεων των τοπικών ΕΛΜΕ που είχαν ψηφίσει με συντριπτική πλειοψηφία υπέρ της απεργίας. Έτσι, ενώ στην αρχή η πρόταση για απεργία μέσα στις εξετάσεις συγκέντρωσε το 92% των προέδρων των ΕΛΜΕ, που μετέφεραν τις αποφάσεις από συνελεύσεις 22.000 συναδέλφων, στη συνέχεια η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ μεθόδευσε την ακύρωση αυτής της απόφασης. Κατέθεσαν αυθαίρετα και δεύτερη πρόταση και οι πρόεδροι κλήθηκαν να ψηφίσουν για το αν υπάρχουν «οι όροι και οι προϋποθέσεις» για να πραγματοποιηθεί η απεργία. Οι πρόεδροι, οι οποίοι δεν είχαν εξουσιοδότηση να ψηφίσουν για ένα τέτοιο θέμα, ψήφισαν στην πλειοψηφία τους λευκό και δεν πέρασε η απεργία τότε. Βέβαια, έγινε τον  Σεπτέμβρη, αλλά αφού είχαν προηγηθεί το κλείσιμο της ΕΡΤ και η διαθεσιμότητα 2.500 συναδέλφων, και χιλιάδων άλλων εργαζόμενων στο Δημόσιο και τους ΟΤΑ.

Προφανώς, όλοι αυτοί οι χειρισμοί οφείλονται σε πολιτικές και συνδικαλιστικές επιδιώξεις των ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ, που θέλουν να εμποδίσουν με κάθε τρόπο ό,τι αντιβαίνει τις θέσεις τους και δημιουργεί όρους συγκρότησης κινήματος από τα κάτω. Η αντίσταση στην αξιολόγηση με τη μορφή απεργίας-αποχής από κάθε διαδικασία, που επιβάλλεται να έχει η Ομοσπονδία σαν γραμμή στους συλλόγους διδασκόντων και σε κάθε συνάδελφο, είναι ένα κομβικό ζήτημα που ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ θέλουν πάση θυσία να εμποδίσουν.

Ήδη η πλειοψηφία έχει δείξει ορατά δείγματα των θέσεών της, γιατί ουσιαστικά συμφωνεί με τον πυρήνα των ασκούμενων αντιεκπαιδευτικών, αντιδραστικών πολιτικών με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές που προωθούν κυβέρνηση, ΕΕ, ΟΟΣΑ και ΔΝΤ. Αυτονομία σχολικής μονάδας με απαλλαγή του κράτους από την ευθύνη χρηματοδότησής τους, σύνδεση σχολείου με όρους υποταγής στην αγορά εργασίας, προώθηση της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας εκπαίδευσης, αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών σαν βασικό εργαλείο μεταφοράς της ευθύνης στους εκπαιδευτικούς και μηχανισμό για να περάσουν όλες οι αντιδραστικές πολιτικές. Η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ  προσπαθεί να μετατρέψει την ομοσπονδία σε ένα εργοδοτικό γραφειοκρατικό μόρφωμα που βλέπει όλα τα μέτρα να περνούν. Προσοντολόγιο, Νέο Λύκειο, ολιγομελή-συνδιδασκαλίες, αντισυνδικαλιστικός νόμος είναι γι’ αυτήν περασμένα ξεχασμένα. Δεν σκέφτεται ούτε μπορεί να διεκδικήσει μαζικούς μόνιμους διορισμούς, απεργία – αποχή, ανθρώπινες συνθήκες για όλους στα σχολεία, ελεύθερη πρόσβαση στα ΑΕΙ, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις των εκπαιδευτικών κι όσα ακόμη αποτελούν την παρακαταθήκη των μεγάλων νικηφόρων αγώνων, των σκληρών απεργιών του κλάδου, αλλά και όσα είναι πάγια αιτήματά του.

Η ΔΑΚΕ, συμβαδίζοντας και με το ακροδεξιό κομμάτι της ΝΔ και το Υπουργείο, περιφρονεί και εμποδίζει, όσο περνάει από το χέρι της, με απαξιωτικούς όρους, κάθε κινητοποίηση, ειδικά αν περιλαμβάνει απεργιακές μορφές. Έχει κάνει μεγάλη ζημιά στον κλάδο τα τελευταία χρόνια και έχει μεγάλη ευθύνη για την καθήλωση των μισθών και την ανυπαρξία μαζικών μόνιμων διορισμών, τις συγχωνεύσεις σχολείων κ.ά, παρόλο που ειδικά στους αναπληρωτές ειδικής αγωγής λόγω των ειδικών προσόντων διατηρεί εκλογική πελατεία. Αποτρέπει την οποιαδήποτε αναφορά στα ζητήματα των προσφύγων, αλλά και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η προσφυγική εκπαίδευση που υπολειτουργεί σε μεγάλο ποσοστό.

Οι ΣΥΝΕΚ, ως συνέπεια της μετάλλαξής τους σε  κυβερνητική παράταξη, τα προηγούμενα χρόνια, όπως αντίστοιχα ο ΣΥΡΙΖΑ στο παρόν σύστημα ατελούς δικομματισμού, προσπαθούν με τον καλύτερο τρόπο να σώσουν από πιθανές αντιδράσεις και κινητοποιήσεις τα βασικά αντιεκπαιδευτικά μέτρα και λειτουργούν αποπροσανατολιστικά στο εκπαιδευτικό κίνημα όλα αυτά τα χρόνια. Χαρακτηριστικές είναι οι μηδενικές αντιδράσεις τους ως παράταξης στην ψήφιση του αντισυνδικαλιστικού, θεωρώντας σαν δεδομένο τον αντίστοιχο αντισυνδικαλιστικό του 50% + 1 της Αχτσιόγλου, η θέση στήριξης για τη μαθητεία, τα σχέδια δράσης του «Νόησις» στα ΕΠΑΛ, η στήριξη του νόμου για τις νέες δομές, η αμφίσημη θέση για το νόμο Γαβρόγλου. Με τη συνεχή δικαιολογία «δεν κάνουμε κινητοποιήσεις και απεργίες γιατί ο κόσμος δεν τραβάει» προσπαθούν να απενεχοποιηθούν για τη συμβολή τους στην απονεύρωση του εκπαιδευτικού κινήματος και για την άρνηση να συγκροτηθεί το πανεκπαιδευτικό μέτωπο.

Το ΠΑΜΕ, υπηρετώντας μια γραμμή συσπείρωσης δυνάμεων γύρω από τον εαυτό του, παίρνει μια σειρά από πρωτοβουλίες, που δεν έχουν στόχο να δοθούν οι αναγκαίες μάχες, αφού στις κρίσιμες στιγμές που ο κλάδος πρέπει να προετοιμαστεί και να προχωρήσει σε ένα αγωνιστικό απεργιακό προγραμματισμό με συνέχεια και με κλιμάκωση, υποκλίνεται στους δήθεν απεργιακούς σχεδιασμούς εκτόνωσης των ηγεσιών των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ,  που κατά τα άλλα κατακεραυνώνει. Με επίκληση δανεικών συνθημάτων, όπως «από τα κάτω», με κινητοποιήσεις χωρίς σύγκρουση και κλιμάκωση, με ουσιαστική αποδοχή των μέτρων που «έχουν ήδη περάσει», ή με υπεραπλούστευση ότι στον καπιταλισμό δεν ενδιαφέρει η παραμονή ή μη στο ευρώ, η φύση των δημόσιων υπηρεσιών κλπ.  Από την άλλη, και παρά τις διακηρύξεις, δεν προωθεί το πανεκπαιδευτικό μέτωπο  βάζοντας εκεί που μπορεί να ελέγξει, διαφορετικές ημερομηνίες κινητοποιήσεων για εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές, φοιτητές. Στις Γενικές Συνελεύσεις προέδρων στην καλύτερη περίπτωση «κάνει το καθήκον του» χωρίς ουσιαστική μάχη για να μην περάσουν τα πραξικοπήματα και οι αντικαταστατικές ενέργειες και με αυτό τον τρόπο αφήνει χώρο να περάσουν τα σχέδια του κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Το μοντέλο του συνδικαλισμού που τείνει να καθιερωθεί στην ΟΛΜΕ αντιγράφει και προάγει κοινοβουλευτικές πρακτικές που οδηγούν τον κλάδο στην αγωνιστική παραίτηση. Ο μόνος δρόμος για να βγούμε από το τέλμα είναι να στηριχθούμε στα πρωτοβάθμια σωματεία μας, τις ΕΛΜΕ. Μέσα από την αναζωογόνηση της ίδιας της λειτουργίας τους και την ενασχόλησή τους με όλα τα ζητήματα που απασχολούν τον κλάδο και τους εκπαιδευτικούς. Μέσα από την προώθηση του συντονισμού τους σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο για να διαμορφώνονται όροι μαζικής συμμετοχής. Μέσα από τη συνεργασία με τους Συλλόγους Π.Ε. επιδιώκοντας πανεκπαιδευτικό συντονισμό των σωματείων μας, με την προώθηση της συνεννόησης αγωνιστικών δυνάμεων και τη συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα. Η προώθηση του συντονισμού των σωματείων μας αποκτά επείγοντα χαρακτήρα για να ανακόψουμε το νέο γύρο προώθησης αντιεκπαιδευτικών μέτρων. Με αιχμή τα αιτήματα για διορισμούς, προβλήματα αναπληρωτών, μισθούς και συντάξεις, για να μην περάσουν τα νέα αντιεκπαιδευτικά μέτρα για Λύκειο, δομές, αξιολόγηση, κ.ά. που προωθεί για ψήφιση η κυβέρνηση. Να πραγματοποιηθούν Γ.Σ. που θα καθορίσουν την κλιμάκωση του αγώνα μέχρι τις εξετάσεις.

Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να αποτρέψουμε τους αντιδραστικούς σχεδιασμούς  των κυβερνήσεων, ΕΕ, ΟΟΣΑ, ΣΕΒ και για να συμβάλουμε στην ανάπτυξη ενός πανεκπαιδευτικού μαζικού κινήματος που θα εμπνεύσει τους συναδέλφους και θα δώσει νικηφόρους αγώνες. Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας ξεκινώντας έναν πολύμορφο, διαρκή και αδιάλλακτο αγώνα με άμεσο στόχο την υπεράσπιση του Δημόσιου σχολείου και των δικαιωμάτων μας. Κυβερνήσεις και συνδικαλιστές του εργοδοτικού συνδικαλισμού θα μας βρουν μπροστά τους!

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

Ο αγώνας για Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία συνεχίζεται!

 ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ 

στις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής το τριήμερο 15-17/11, στο Πολυτεχνείο

στην πορεία στην Αμερικάνικη Πρεσβεία, την Κυριακή 17/11   

Προσυγκέντρωση στη Σταδίου στο ύψος του ΟΤΕ,

πλ. Κολοκοτρώνη 4μ.μ.

«Τα δάκρυα που στα μάτια μας
θα δείτε ν’ αναβρύζουν,
ποτέ μην τα πιστέψετε
απελπισιάς σημάδια.
Υπόσχεση είναι μοναχά,
γι’ αγώνα υπόσχεση».

Αλέκος Παναγούλης

46 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου και οι στόχοι του αγώνα και οι ελπίδες των εξεγερμένων, όπως εκφράζονται και από το τρίπτυχο «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», δεν δικαιώθηκαν. Διατηρούν την ιστορικότητά τους εκφράζοντας σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, η κυβερνητική πολιτική σχεδιάζεται από τη νέα «χούντα» της αγοράς και του ΔΝΤ, βάζοντας στο γύψο με τα συνεχιζόμενα μνημόνια-σταθεροποιητικά προγράμματα κι αυτήν ακόμα την αστική δημοκρατία. Η κυβερνητική πολιτική της ΝΔ, αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων, όπως εξυφαίνεται από τις Βρυξέλλες και το ΔΝΤ, κατεδαφίζει δικαιώματα και κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα, όπως η μόνιμη και σταθερή εργασία, το οκτάωρο, οι συλλογικές συμβάσεις, η δημόσια κοινωνική ασφάλιση. Ιδιωτικοποιεί τις κοινωνικές υπηρεσίες (υγεία, παιδεία, πρόνοια),  ξεπουλά τη δημόσια περιουσία και «απελευθερώνει» τις απολύσεις.

Σε κανένα άλλο τόπο και χρόνο, σε καμιά άλλη χώρα σε καιρό ειρήνης δεν σημειώθηκε τόσο βίαιη ανακατανομή πλούτου, που οδήγησε στην κατάρρευση του επιπέδου ζωής, στη μαζική πτώχευση του λαού, στις αυτοκτονίες, στην ανεργία και την πείνα. Το  ψωμί λιγοστεύει καθημερινά. Ο «πλουσιότερος φτωχός» ζούσε πέρυσι με 5.373 ευρώ. Ο πληθυσμός που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό ανήλθε το 2018 στο 31,8% ή 3.348.500 άτομα (ΕΛΣΤΑΤ, Ιούνιος 2019). Χωρίς τα επιδόματα ή άλλες κρατικές παροχές – στις οποίες η ΕΛΣΤΑΤ συνυπολογίζει και τις συντάξεις- το 50% θα ζούσε στα όρια της φτώχειας. Ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού είναι υψηλότερος στην περίπτωση των ατόμων ηλικίας 18-64 ετών (35,0%). Σχεδόν το ένα στα δύο παιδιά ζει στην Ελλάδα σε συνθήκες υλικής αποστέρησης. Με ποσοστό 45% η Ελλάδα είναι η χώρα όπου τα παιδιά αντιμετωπίζουν την υψηλότερη υλική αποστέρηση μεταξύ των 14 παλαιοτέρων χωρών-μελών της Ε.Ε. (Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNICEF, ετήσια Έκθεση «Η Κατάσταση των Παιδιών στην Ελλάδα 2017 – Τα παιδιά της κρίσης»). Η μνημονιακή πολιτική των τελευταίων κυβερνήσεων δημιούργησε τη γενιά των φτωχών εργαζομένων των 360 ευρώ. Δηλαδή, των εργαζομένων χωρίς προοπτική, χωρίς ελπίδα! Δικαιώνεται έτσι αυτό που τονιζόταν στην ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής των φοιτητών του Πολυτεχνείου: «Έχουν δεμένους χειροπόδαρα τους εργάτες κι όλους τους μισθοσυντήρητους και τούτο για να μπορέσουν να περάσουν τα αντιλαϊκά τους μέτρα και να εκμεταλλευτούν ασύδοτα το λαό»!  Γι΄ αυτό και το αίτημα για «ψωμί» που συμβολίζει τις υλικές ανάγκες των εργαζομένων, είναι δραματικά επίκαιρο.

Ταυτόχρονα το αίτημα για μια καθολική δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση που να αγκαλιάζει όλα τα παιδιά, βρίσκει την ιστορική αναφορά στο ανθρωπιστικό όραμα για μια λαϊκή παιδεία, όπως αποτυπώθηκε στα ντοκουμέντα του Νοέμβρη, ενάντια στην παιδεία που υποτάσσεται στους νόμους της αγοράς. Η εκπαιδευτική πολιτική  συρρικνώνει τις ήδη χαμηλές δαπάνες με λιγότερα σχολεία, χωρίς να καλύπτονται οι βασικές ανάγκες λειτουργίας τους και με ελλείψεις εκπαιδευτικών, αφού στην 10ετία των μνημονίων οι διορισμοί εκπαιδευτικών παραμένουν σχεδόν στο μηδέν! Η παιδεία μετατρέπεται σε εμπόρευμα για «λίγους και εκλεκτούς», με τη χορηγία των κάθε λογής ειδωλολατρών της αγοράς και του ΔΝΤ, στο πλαίσιο του «νέου Λυκείου». Έτσι οικοδομούν το «σχολείο της αγοράς» και το «πανεπιστήμιο – επιχείρηση», υποβαθμίζοντας τη μόρφωση σε δεξιότητες δια βίου ειδίκευσης και κατάρτισης. Διαμορφώνει μια εκπαίδευση που είναι μακριά από τα δικαιώματα και τις ανάγκες των νέων, αδυνατώντας να προάγει την κριτική σκέψη και να διαμορφώσει ελεύθερους και σκεπτόμενους πολίτες.

«Η εγκαθίδρυση της  Λαϊκής κυριαρχίας συνδέεται αναπόσπαστα με την Εθνική Ανεξαρτησία από τα ξένα συμφέροντα,  που χρόνια στηρίζουν την τυραννία της χώρας μας», έγραφε η διακήρυξη της Σ.Ε. του Πολυτεχνείου και  το σύνθημα «ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ-ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ»,  που ήταν γραμμένο στην πύλη του Πολυτεχνείου, επανέρχεται με τον πιο επίκαιρο τρόπο. Η κυβέρνησητης ΝΔ, αλλά και οι προηγούμενες προσφέρουν  «γη και ύδωρ» στις ΗΠΑ. Οι πρόσφατες εξελίξεις σηματοδοτούν στα Βαλκάνια πιέσεις σε Αιγαίο, ελληνοτουρκικές σχέσεις, Κυπριακό και όξυνση της προσφυγικής κρίσης. Πιέσεις για το χρέος, τις «μεταρρυθμίσεις» και για την προώθηση των αμερικανικών μονοπωλιακών συμφερόντων στην Ελλάδα. Αλλά και σε ζητήματα ενεργειακής εκμετάλλευσης στον εδαφικό και θαλάσσιο χώρο της Ελλάδας (ΑΟΖ). Δεν είναι τυχαίο ότι λίγες μέρες μετά τις επισκέψεις Πομπέο και Στόλτεμπεργκ, όπου η χώρα δέθηκε χειροπόδαρα με νέες πολυετείς συμφωνίες για τις Βάσεις και προνόμια για τις αμερικανικές πολυεθνικές συμπράξεις σε ενέργεια, πετρέλαια, ναυπηγεία κλπ., νέες πολεμικές επιχειρήσεις ξεκίνησαν στη Β. Συρία από τους κυρίαρχους του πλανήτη σε βάρος του συριακού και κουρδικού λαού, με πρωταγωνιστή τον τοποτηρητή τους, την Τουρκία.

Η κυβέρνηση της ΝΔ κατέλυσε με νόμο το καλοκαίρι το πανεπιστημιακό άσυλο που κατακτήθηκε με την εξέγερση του Νοέμβρη. Έχουν το θράσος άτομα του υπουργικού συμβουλίου να αποδίδουν την αντιδικτατορική αντίσταση σε «ψυχικά νοσούντες». Γκρεμίζουν όσες κλαδικές συμβάσεις και εργατικά δικαιώματα περισώθηκαν από το μνημονιακό σύστημα και ψηφίζουν αντισυνδικαλιστικούς νόμους. Με το δόγμα «νόμος και τάξη» καταστέλλουν κάθε κοινωνική αντίδραση, περιστέλλουν τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες. Ετοιμάζουν με τροπολογίες και νομοσχέδια την ιδιωτικοποιημένη και ευέλικτη παιδεία των ταξικών φραγμών και των «αρίστων» των κολεγίων, ένα σχολείο, με αλλαγμένο DNA, των περικοπών, της λιτότητας, της αξιολόγησης και των απολύσεων, με έναν στους τέσσερεις εκπαιδευτικούς ελαστικά εργαζόμενους, με μαθητές και δασκάλους περιφερόμενους,  ΑΕΙ-επιχειρήσεις με δίδακτρα. Μαθητές και φοιτητές αντιδρούν. 75σχολές και δεκάδες σχολεία καταλήφθηκαν. Μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις οργανώνονται συνεχώς, αντιδρώντας στους νόμους Γαβρόγλου και τους νόμους και τα σχέδια Κεραμέως που υλοποιούν τα ενιαιοποιημένα αντιεκπαιδευτικά σχέδια των ταξικών φραγμών και της ιδιωτικοποίησης. Στο πνεύμα της εξέγερσης του Νοέμβρη και των μεγάλων εργατικών λαϊκών αγώνων αυτών των δεκαετιών είναι και η σθεναρή και μαζική αντίσταση φοιτητών και εργαζομένων ενάντια στην άγρια καταπάτηση του πανεπιστημιακού ασύλου στην ΑΣΟΕΕ. Απέναντι  στα λαϊκά δικαιώματα και τις κατακτήσεις η κυβέρνηση αντιτάσσει την ωμή βία του νέου αστυνομικού κράτους.

Το πραγματικό νόημα της εξέγερσης ενοχλεί όσους θέλουν να μετατρέψουν την επέτειο του Πολυτεχνείου σε μία αποστειρωμένη επετειακή γιορτή που τα αιτήματά της δε συνδέονται με τη σημερινή πραγματικότητα και όπου οι εξεγέρσεις και ο αγώνας ανήκουν στο μακρινό παρελθόν. Ενοχλεί όσους εξαργύρωσαν τις θυσίες των συναγωνιστών τους για μία καρέκλα στα υπουργικά ή βουλευτικά έδρανα, η οποία τους έδωσε σήμερα τη δυνατότητα να γίνουν συμμέτοχοι στο σφαγιασμό του λαού. Παραβλέπουν, όμως, ότι σε κάθε έναν που εξαργύρωσε την στάση του για τότε, αντιστοιχούν χιλιάδες ανώνυμων αγωνιστών, που πλήρωσαν με εξορίες, βασανιστήρια ακόμα και με τη ζωή τους τον αγώνα τους ενάντια στη δικτατορία των συνταγματαρχών.

Το Πολυτεχνείο στέλνει μήνυμα και προς τα αριστερά. Αφού και τότε η Αριστερά της «ευθύνης», η συστημική Αριστερά μιλούσε είτε για τους 300 προβοκάτορες, είτε για αξιοποίηση της «φιλελευθεροποίησης» με το Μαρκεζίνη, προβάλλοντας την πολιτική του συμβιβασμού στο πλαίσιο της εθνικής αντιδικτατορικής ενότητας.

Λαός που ξεχνάει την ιστορία του είναι λαός χωρίς μέλλον. Η ιστορική λήθη είναι αυτή που επιτρέπει σήμερα σε φαντάσματα του παρελθόντος, αλλά και υπουργούς, να προπαγανδίζουν τα «καλά της Χούντας», «ξεχνώντας» την επταετία της μαζικής μετανάστευσης, τα ατέλειωτα σκάνδαλα και τη διαφθορά, τις φυλακίσεις, τα βασανιστήρια, τις εξορίες και τις δολοφονίες αγωνιστών. Μιλούν για «πατριώτες – στρατιωτικούς», «ξεχνώντας» το ξεπούλημα της χώρας στους Αμερικάνους, αλλά και το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου και την προδοσία της Κύπρου. Οι υποστηρικτές τόσο των ναζιστικών και φασιστικών καθεστώτων του μεσοπολέμου, όσο και της στρατιωτικής δικτατορίας του 1967, προωθούν τις πρακτικές και τις αξίες αυτών των καθεστώτων, που βύθισαν στο σκοτάδι και το αίμα την ανθρωπότητα και τη χώρα μας.

Τιμάμε τους νεκρούς του Πολυτεχνείου πιάνοντας το νήμα της εξέγερσης, αγωνιζόμενοι σήμερα ενάντια σε ντόπιους και ξένους δυνάστες, ενάντια σε μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, ενάντια σε ΕΕ και ΔΝΤ, ενάντια στα φασιστικά φαντάσματα που επανέρχονται με αστικό κοινοβουλευτικό μανδύα προσφέροντας ως λύση την ανθρωποφαγία και την τυφλή βία απέναντι σε ταλαίπωρους και εξαθλιωμένους ντόπιους, πρόσφυγες και μετανάστες. Τιμάμε τους νεκρούς που έπεσαν παλεύοντας ενάντια στη Χούντα, γνωρίζοντας ότι ο εχθρός είναι το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα, που στο όνομα του κέρδους εξαθλιώνει και εξανδραποδίζει τους εργαζόμενους και την κοινωνία.

13/11/2019