Απολογισμός και προοπτική των κινητοποιήσεων – Εt preterea censeo Carthago delenda est!

Απολογισμός και προοπτική των κινητοποιήσεων

  Εt preterea censeo Carthago delenda est!

Κι επιπλέον, πιστεύω ότι η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί! 

(Όπως έπρεπε για τον Ρωμαίο συγκλητικό Κάτωνα  να καταστραφεί η Καρχηδόνα, έτσι για την Κεραμέως πρέπει να καταστραφεί η Παιδεία)

Η καπιταλιστική βαρβαρότητα και η νέα φάση μετεξέλιξης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, έδειξε στην πρόσφατη πανδημία το αποκρουστικό και αντικοινωνικό της πρόσωπο, με 420000 νεκρούς ως τώρα παγκοσμίως. Καθόλου, όμως, η καταστροφή αυτή δεν πτοεί τους επικυρίαρχους του πλανήτη, Τραμπ, Μέρκελ, Πούτιν κλπ. Αντιθέτως, αυτοί που σπέρνουν τη φτώχεια, την ανεργία, τον πόλεμο και τον θάνατο, θέλουν να συνεχίσουν την επιβολή της κυριαρχίας τους, με την γενίκευση της κρατικής καταστολής και της θεσμοποιημένης βίας, όπως απέδειξε και η αντιμετώπιση της συνεχιζόμενης εξέγερσης των αμερικανών προλετάριων, μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ. Εφαρμόζουν τις ίδιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές της διάλυσης του κοινωνικού ιστού και των όποιων δημόσιων συστημάτων Παιδείας, Υγείας, πρόνοιας, ασφάλισης, περίθαλψης απομένουν σε όλο τον κόσμο. Και όχι μόνο. Στην Ελλάδα, η συμφωνία του πολιτικού κατεστημένου και του αστικού κοινοβουλευτικού κόσμου στον πυρήνα των ασκούμενων αντιλαϊκών πολιτικών, στις κατευθύνσεις Ε.Ε.-ΟΟΣΑ-ΣΕΒ, αλλά και του βαμμένου στο αίμα των λαών ιμπεριαλισμού ΗΠΑ-Ε.Ε.-ΝΑΤΟ, αποδεικνύεται καθημερινά, ακόμα κι αν έχουν διαφορετική μεθοδολογία επίτευξης κάποιες φορές.

Ταξική συναίνεση και εθνική ομοψυχία!

Η καθολική επιβολή των ιδιωτικοποιήσεων και της μισής δουλειάς, μισής ζωής, μισών δικαιωμάτων, η συνεχιζόμενη ισχύς των ΠΝΠ, αλλά και άλλων 26 νομοθετημάτων που επιβάλλονται με fast track διαδικασίες δείχνουν ανάγλυφα τη «νέα κανονικότητα». Πρόσφατα ψήφισαν νόμο που ενισχύει τη λεηλασία της φύσης και την καταστροφή του περιβάλλοντος, στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης» και των επενδύσεων. Ξεπουλούν τη ΔΕΗ. Θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν τις πηγές του νερού και τις εγκαταστάσεις της δημόσιας ΕΥΔΑΠ. Σε 4 μόνο χρόνια επιβλήθηκαν δύο αντιασφαλιστικοί νόμοι που έκαναν για χιλιάδες εργαζόμενους τη σύνταξη όνειρο θερινής νυκτός ή τη μετατρέπουν σε επίδομα. Διαλύθηκε το δημόσιο σύστημα ασφάλισης και η ιδιωτικοποίηση είναι προ των πυλών. Στην προσφυγική κρίση στον Έβρο όλοι μίλησαν για «ασύμμετρη απειλή». Η αντιπροσφυγική πολιτική της κυβέρνησης, συνεχίζοντας τις πολιτικές Ε.Ε.-κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με νέους νόμους, έφτασε σήμερα να πετάει έξω από τις δομές-στρατόπεδα 11.237 ανθρώπους και να επαναπροωθεί χιλιάδες πρόσφυγες. Είναι βαθιά ρατσιστική και αντικοινωνική.

Όμως αυτές οι εγκληματικές πολιτικές δεν θα προχωρούσαν χωρίς «συναίνεση και ομοψυχία». Σημαντική υπήρξε η συμφωνία ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ στο τεράστιο πρόβλημα της πανδημίας, με το «καθόμαστε σπίτι και θα λογαριαστούμε μετά», με την επιβολή καθεστώτος απαγορεύσεων κάθε είδους, σύμφωνα με την τακτική της αποστασιοποίησης. Τη δήθεν επιτυχία της κυβέρνησης η χώρα θα τη βρει μπροστά της και στο κρίσιμο ζήτημα του ανοίγματος των σχολείων τον Σεπτέμβρη. Το ΕΣΥ ενισχύθηκε μόνο με 400 επικουρικούς γιατρούς και 2500 συμβασιούχους νοσηλευτές, σε σύνολο 28000 κενών. Ούτε ένας μόνιμος διορισμός. Μερικές δεκάδες ΜΕΘ άνοιξαν επιπλέον των 600 περίπου υπαρχουσών, ενώ οι πραγματικές ανάγκες είναι 3500 (ΜΕΘ-ΜΑΦ).

Ενώ η ύφεση θα ξεπεράσει το 10% και η ανεργία θα φτάσει το 30% των μνημονιακών χρόνων, 1 εκατ εργαζόμενοι βρίσκονταν σε καθεστώς «αναστολής σύμβασης», εκατοντάδες χιλιάδες είναι οι νέοι άνεργοι και οι μακροχρόνια άνεργοι, κυβέρνηση και αντιπολίτευση δηλώνουν ικανοποιημένες από το ύψος της «βοήθειας» της Ε.Ε. των 32 δις ευρώ και τις νέες υπερεθνικές οικονομικές συμφωνίες, με λεκτικές μόνο διαφοροποιήσεις. Ο Βρούτσης ανακοίνωσε μέτρα απελευθέρωσης των απολύσεων, με τον μανδύα προγραμμάτων «Συν-εργασίας»-SURE, που μονιμοποιούν την εκ περιτροπής εργασία, την ελαστική εργασία, τις κατά τουλάχιστον 20% μειώσεις μισθών, περιορίζουν τις δαπάνες των εργοδοτών στο μισό, εξασφαλίζουν επιδότηση για τα προγράμματα αυτά από το κράτος και στοχεύουν σε εφαρμογή και στον (ευρύτερο) δημόσιο τομέα, με τους δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχους.

Παιδεία για λίγους κι εκλεκτούς!

Μέσα στο κλίμα αυτό, η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε στη Βουλή το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο, παρά τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών και τις μεγάλες μαζικές και μαχητικές κινητοποιήσεις από το μέσα Απρίλη, όταν εν μέσω πανδημίας το έβαλε σε «διαβούλευση». Σε νέα επίδειξη πυγμής και αυταρχισμού, παρά τους ελιγμούς της το προηγούμενο διάστημα, μπροστά στην καθολική αντίθεση στα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί, διαμορφώνει όρους τετελεσμένων, για ένα σχολείο προσαρμοσμένο στους νόμους της αγοράς, με ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας. Με εκπαιδευτικούς καθολικά υποταγμένους και με τους μαθητές  να χάνουν στοιχειώδη μορφωτικά δικαιώματα. Να διώχνονται από την «τυπική εκπαίδευση» και το σχολείο και να ωθούνται μαζικά στη φτηνή κατάρτιση που το κράτος διευρύνει και προωθεί ακόμη περισσότερο. Η κυβέρνηση με την ψήφιση του νομοσχεδίου στοχεύει σε λιγότερη γνώση, λιγότερους μαθητές και εκπαιδευτικούς, λιγότερα σχολεία, με περισσότερες εξετάσεις και μεγαλύτερη πρόσδεση της εκπαίδευσης με το σύστημα πρόσβασης στα ΑΕΙ, στα πλαίσια της ενίσχυσης της ιδιωτικοποίησης και της δραστικής μείωσης των εισακτέων. Έχει εξαγγείλει ήδη την εισαγωγή στα ΑΕΙ μέσω Εθνικού Απολυτηρίου με την προσμέτρηση των  βαθμών των τριών τάξεων του Λυκείου. Την ίδια στιγμή προωθεί την εφαρμογή της διαβόητης τροπολογίας και υπουργικής απόφασης για τις κάμερες και την «εξ αποστάσεως εκπαίδευση», πλήττοντας ανεπανόρθωτα κάθε έννοια εκπαιδευτικής διαδικασίας και παιδαγωγικού ρόλου των εκπαιδευτικών. Προωθεί νέες αλλαγές στην πολύπαθη Τεχνική Εκπαίδευση, γι’ αυτό και δε συμπεριέλαβε στο νομοσχέδιο που κατέθεσε το όριο φραγμό στην εγγραφή στα ΕΠΑΛ για μαθητές άνω των 17 ετών.  Ακολουθεί νέος νόμος με ΤΕΕ και «δομές εκπαίδευσης» σε συνέχεια του ν4547 του Γαβρόγλου. Προωθεί την «αυτονομία της σχολικής μονάδας» και αυτό επιβεβαιώνεται και μέσω διαρροών από τα ΜΜΕ για τη μεταφορά των σχολείων συνολικά στους δήμους, ενώ με τις ομάδες σχολείων που προβλέπονται στο νόμο Κεραμέως θα καταργηθούν οργανικές θέσεις. Είναι μέρος της πολυπόθητης για τις κυβερνήσεις «αξιολόγησης της σχολικής μονάδας και του εκπαιδευτικού». Η αύξηση των προτύπων και η αξιολόγηση των προτύπων-πειραματικών και του προσωπικού τους αποτελούν το όχημα. Ο κόσμος της εκπαίδευσης βρίσκεται μπροστά σε μια νέα κατάσταση.  Δεν πρόκειται για αποσπασματικά μέτρα, αλλά για ένα συνολικό σχέδιο με το οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί να αλλάξει ριζικά το DNA της δημόσιας εκπαίδευσης, υποτάσσοντας το σχολείο στις αρχές της επιχειρηματικότητας, των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων, της υπερίσχυσης των «δεξιοτήτων» έναντι της γνώσης, της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, της απόλυσης χιλιάδων αναπληρωτών και της αποδυνάμωσης του εκπαιδευτικού/παιδαγωγικού μας ρόλου.

Συνδικαλισμός των διαδρόμων και του αστισμού!

Όλο το προηγούμενο διάστημα, που το Υπουργείο Παιδείας έχει εξαπολύσει την άνευ προηγουμένου επίθεσή του στους εκπαιδευτικούς και το Δημόσιο σχολείο με το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο, την τροπολογία για εξ αποστάσεως και κάμερες και την εγκύκλιο για την υλοποίησή τους, η ιερά συμμαχία των ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ έχει ποδηγετήσει την ΟΛΜΕ. Αρνούνταν πεισματικά σύγκληση Γ.Σ. των ΕΛΜΕ και Γ.Σ. των προέδρων. Έφτασαν στο σημείο να αλλάξουν τρεις φορές την ημερομηνία της Γ.Σ. των προέδρων, από τις 23/5 στη 1/6 ή 4/6 και τελικά τη μετέφεραν στις 6/6, για να πραγματοποιηθεί, αφού η κυβέρνηση είχε καταθέσει στη Βουλή το νομοσχέδιο στη 1/6 και 4 μέρες πριν ψηφιστεί.

Στόχος τους ήταν να ανακόψουν την κλιμάκωση των αγώνων που αναπτύχθηκαν με πρωτοβουλία και συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων, των ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ και ήταν και οι μαζικότεροι.  Δεν αντιπαρατέθηκαν, όπου το έκαναν, με το σύνολο της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, αλλά με πλευρές της. Στη ΔΑΚΕ αρέσει το σχολείο σωφρονισμού και τα περισσότερα άρθρα του νόμου,  οι ΣΥΝΕΚ αρνούνταν κυρίως την εξωτερική αξιολόγηση.  Είναι χαρακτηριστική της αγωνίας τους να συντρέξουν την κυβερνητική πολιτική και του απόλυτα κοινοβουλευτικού τρόπου αντιμετώπισης της δράσης των σωματείων η πανομοιότυπη στάση που κράτησαν και στα δύο αντιεκπαιδευτικά νομοσχέδια, του Γαβρόγλου πέρσι και της Κεραμέως φέτος. Πέρυσι με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έβρισκαν θετικά σημεία στον νόμο Γαβρόγλου και δεν ψήφιζαν την απόσυρσή του, που για αντιπολιτευτικούς λόγους και ταυτιζόμενη με τη Ν.Δ. ζητούσε η παράταξη της ΔΑΚΕ. Φέτος, με κυβέρνηση Ν.Δ., άλλαξαν οι ρόλοι, ήρθε η σειρά της ΔΑΚΕ να βρίσκει θετικά σημεία στον νόμο Κεραμέως και οι ΣΥΝΕΚ να ζητούν την απόσυρσή του.

Οι γραφειοκρατικές συνδικαλιστικές ηγεσίες, κυβερνητικές και άλλες, αντί να αναδείξουν τη συνολική επίθεση, αντί να στηρίξουν και να οργανώσουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των εκπαιδευτικών που εκφράστηκαν τις προηγούμενες εβδομάδες για την ανατροπή της επίθεσης στο σύνολό της, κινήθηκαν στην αντίθετη κατεύθυνση. Αυτή της αποκλιμάκωσης και της ελεγχόμενης διεκπεραίωσης. Η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ κινείται στην κατεύθυνση της αποδοχής/υποταγής, με ανακοινώσεις που συγκαλύπτουν τους βασικούς ενόχους και στόχους της πολιτικής ΕΕ-ΟΟΣΑ και κυβέρνησης ΝΔ. Η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ, εξαφανίζοντας αποφασισμένες απεργιακές κινητοποιήσεις, αλλάζοντας συνεχώς ημερομηνίες στις αποφάσεις, αλλά και η ηγεσία του ΠΑΜΕ, επιχείρησαν να στήσουν αναχώματα ανάσχεσης των αγώνων ενάντια στην κυβερνητική αντιεκπαιδευτική πολιτική.

Η ηγεσία του ΠΑΜΕ δεν συνέβαλε στην οργάνωση και στην προοπτική νίκης του αγώνα. Δεν κατέθετε τοπικά στις ΕΛΜΕ  και κεντρικά στην ΟΛΜΕ ενιαίο πρόγραμμα δράσης. Αρνήθηκαν ΓΣ στην ΕΛΜΕ Πειραιά, που έγινε τελικά μόνο μετά τη συλλογή 270 υπογραφών, αλλά και σε άλλες ΕΛΜΕ το κρίσιμο διάστημα που άνοιξαν τα σχολεία. Προχώρησαν σε ανακοινώσεις για κινητοποιήσεις εξαφανίζοντας σωματεία που δεν ελέγχουν (Θεσσαλονίκη) και δεν συμμετείχαν σε κινητοποιήσεις που δεν ήταν στο δικό τους σχεδιασμό (π.χ. 8/5). Με κλασικές μανούβρες επιχείρησαν να εξαφανίσουν την κινητοποίηση στις 30/4 (ΠΑΜΕ-ΔΑΚΕ). Όλοι τους δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα με την εξαφάνιση της ΓΣ προέδρων των ΕΛΜΕ στις 6/6, όπως έγινε με τις 3ωρες στάσεις εργασίας τη μέρα κατάθεσης στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων και δεν θα συναινούσαν αν δεν σέρνονταν από το κίνημα. Δεν είναι τυχαίο ότι η ηγεσία του ΠΑΜΕ πρότεινε αρχικά «ανοιχτά ΔΣ», αντί για ΓΣ των ΕΛΜΕ και η 24ωρη στις 9/6 ήταν η μόνη κλαδική απεργία με ημερομηνία που τελικά πρότειναν τα τελευταία χρόνια. Υπερασπίζονται ακόμα και τώρα την «εξ αποστάσεως εκπαίδευση» του Υπουργείου, δεν συνδέουν τον αγώνα ενάντια στις κάμερες με τις επιδιώξεις εφαρμογής της αξιολόγησης και της όποιας άλλης χρήσης της εξ αποστάσεως στο μέλλον. Καταλυτικός ήταν ο ρόλος τους στη θεσμοθέτηση της εξ αποστάσεως, ενώ όλο το διάστημα που τα σχολεία ήταν κλειστά την πρόβαλλαν ως τη μέγιστη κοινωνική προσφορά. Αυτόν τον αρνητικό ρόλο, επηρεασμένοι από την πολιτική εθνικής ομοψυχίας στην ευρύτερη πολιτική σκηνή, θέλησαν να αντιπαρέλθουν με το απίστευτο επιχείρημα ότι «επειδή ο κλάδος έκανε εξ αποστάσεως, απέρριψε τις κάμερες». Έμεινε βέβαια το θεσμικό οπλοστάσιο και κάποιοι έκαναν εξ αποστάσεως και με ανοιχτά σχολεία. Την ταύτισή τους με την πλειοψηφία στην ΟΛΜΕ και την κυβερνητική πολιτική, η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο.

Η προοπτική των αγώνων!

Το ζητούμενο για εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς, για όλο τον λαό, δεν είναι η κριτική που θεωρεί ως «αναπόφευκτη» την επιβολή αυτής της πολιτικής, τη συντριβή των δικαιωμάτων μας. Το ζητούμενο δεν είναι μια αντιπολιτευτική φασαρία που βάζει στη γωνία το κίνημα και τον αγώνα. Το ζητούμενο είναι ο μαζικός ανυποχώρητος και παρατεταμένος πανεκπαιδευτικός αγώνας αντίστασης και ανατροπής! Αυτόν τον αγώνα πρέπει και πάλι να πάρουμε στα χέρια μας οι αγωνιζόμενοι εκπαιδευτικοί και να τον κάνουμε υπόθεση όλης της κοινωνίας. Αυτή ήταν και είναι η αναγκαία προϋπόθεση για να δημιουργηθούν οι όροι ανατροπής του νόμου συνολικά και για να μην εφαρμοστεί.  Οι αποφασιστικοί από τα κάτω αγώνες  εκπαιδευτικών, ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ είναι ο δρόμος για να συνεχίσουμε.

Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα  είναι αποτέλεσμα της δράσης των πρωτοβάθμιων σωματείων, που αποτελούν την ατμομηχανή του κινήματος, επιμένουν στον συντονισμό τους και με εμπιστοσύνη υπηρετούν αυτόν τον σκοπό. Ξεπέρασαν το κλίμα αναμονής και απραξίας των ηγεσιών σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ οργανώνοντας τις κινητοποιήσεις του κλάδου. Δεν εναντιώθηκαν απλά στα αντιεκπαιδευτικά σχέδια της κυβέρνησης, αλλά οργάνωσαν και συμμετείχαν σε δεκάδες διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, σε Βουλή, Υπουργεία, ΔΔΕ και ΠΔΕ και συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις και στήριξαν και τις διεκδικήσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων των υγειονομικών για μέτρα ενίσχυσης της δημόσιας υγείας. Συνέβαλαν στο να μην μπουν σε καραντίνα η δράση των σωματείων και τα δικαιώματα των εργαζομένων σε όλους τους χώρους, αλλά και οι κοινωνικοί-ταξικοί αγώνες, κάτι που η κυβέρνηση, αξιοποιώντας την πανδημία του κορωνοϊού, είχε σαν βασική επιδίωξη. Ο εκπαιδευτικός κόσμος δεν μπορούσε να βρίσκεται σε αναμονή των κινητοποιήσεων που εξήγγειλαν μόνο για τις ημέρες ψήφισης του νομοσχεδίου η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ, αλλά να βρίσκεται σε διαρκή αγώνα όλες τις κρίσιμες μέρες. Καλούμε τα πρωτοβάθμια εκπαιδευτικά σωματεία, τις ΕΛΜΕ και τους ΣΕΠΕ με αποφάσεις και κυρίως με τη δράση τους, σήμερα, να συμβάλουν στην οργάνωση και συνέχιση του αγώνα με πολύμορφες κινητοποιήσεις.

Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες συναδέλφους που σε όλη την Ελλάδα έδωσαν και δίνουν τη μάχη ενάντια στις αντιδραστικές εξελίξεις, απέργησαν, διαδήλωσαν, διαμαρτυρηθήκαν με όλες τους τις δυνάμεις, κόντρα σε «θεούς και δαίμονες». Ο αγώνας αυτός δεν πάει χαμένος. Σύντομα οι υπηρετούντες αυτές τις πολιτικές θα κληθούν να τις υλοποιήσουν. Κι εκεί θα μετρήσει η ενότητα, η αλληλεγγύη, η αποφασιστικότητα των σωματείων για τη μη εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου και την απόκρουση του συνόλου των αντιεκπαιδευτικών μέτρων που ήρθαν και θα έρθουν. Καταδικάζουμε την κυβερνητική απόφαση να παρατάξει κλούβες και δεκάδες διμοιρίες ΜΑΤ έξω από τη Βουλή, την ημέρα της πανελλαδικής απεργίας, απαγορεύοντας στα εκπαιδευτικά σωματεία και σε χιλιάδες εκπαιδευτικούς να πορευτούν ελεύθερα μέχρι την είσοδο της Βουλής και να καταθέσουν τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους. Καταδικάζουμε κάθε απόπειρα να αντιμετωπιστεί με καταστολή ο αγώνας των εργαζομένων σε κάθε κοινωνικό-εργασιακό χώρο.

Την κρίση να πληρώσουν οι καπιταλιστές!

Ο αγώνας των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων μπορεί να ακυρώσει τον αντιεκπαιδευτικό νόμο στην πράξη, όπως έχει γίνει αρκετές φορές στο παρελθόν, μόνο αν συνδυαστεί με ένα απεργιακό μέτωπο και πανεκπαιδευτικό αγώνα διαρκείας, ενάντια  στην ενιαία αντιεκπαιδευτική πολιτική όλων των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια (ΝΔ- ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ). Μόνο αν αναδειχθεί ο αντιλαϊκός κι αντικοινωνικός χαρακτήρας των μέτρων διάλυσης της εκπαίδευσης ευρύτερα και συνδεθεί με τα αιτήματα όλου του λαού για Υγεία και κοινωνικά αγαθά για όλους, για σταθερή εργασία για όλους, ενάντια στις πολιτικές των απολύσεων και των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Συνεχίζουμε τον αγώνα για Δημόσια Δωρεάν Παιδεία, μόνιμη και σταθερή δουλειά, μόρφωση για όλα τα παιδιά, για να καταργηθούν όλες οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, όλα τα αντεργατικά μέτρα που ψηφίστηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Την κρίση να πληρώσουν οι καπιταλιστές!

Μαχητικός, παρατεταμένος αγώνας για να μην εφαρμοστεί και να καταργηθεί ο νόμος Κεραμέως! Να μην εφαρμοστούν τα αντιεκπαιδευτικά και αντικοινωνικά μέτρα της κυβέρνησης στο σύνολό τους!

• Καλούμε στην Πανυγειονομική απεργία στις 16 Ιούνη.  Στην Αθήνα συγκέντρωση στην Πλατεία Μαβίλη 8.30 πμ και πορεία στο Υπουργείο Υγείας. Να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα των υγειονομικών. Η ΑΔΕΔΥ έχει κηρύξει στάση εργασίας 8 έως 11πμ για το λεκανοπέδιο.

• Συμμετέχουμε και καλούμε στην Εργατική Διαδήλωση Αντίστασης και Διεκδίκησης την Τρίτη 23 Ιούνη από τα Χαυτεία, στις 7μμ, για εργασιακά δικαιώματα, ενάντια στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την ανεργία. Δίνουμε χαρακτήρα ενάντια στα αντιεκπαιδευτικά μέτρα, για μαζικούς μόνιμους διορισμούς άμεσα, αλλά και προσλήψεις αναπληρωτών τώρα. Καλούμε τις ΕΛΜΕ, να πάρουν αντίστοιχες αποφάσεις.

• Συμμετέχουμε στις δράσεις και τις κινητοποιήσεις για τους πρόσφυγες ενάντια στις εξώσεις και για στέγαση, άσυλο, δικαιώματα.

• Οι ενημερώσεις, οι πολύμορφες δράσεις και οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται τον Ιούνιο ενάντια στην αντιεκπαιδευτική και αντικοινωνική πολιτική της κυβέρνησης.

• Νέες ΓΣ των ΕΛΜΕ και ΓΣ προέδρων 4 Ιούλη που, με το χαρακτήρα μετασυνεδριακής, μπορεί να καθορίσει τα αγωνιστικά απεργιακά βήματα του κλάδου και πολύμορφες κινητοποιήσεις με το άνοιγμα των σχολείων τον Σεπτέμβρη, για νέες διεκδικήσεις, την κατάργηση και μη εφαρμογή του αντιεκπαιδευτικού ν. Κεραμέως. Απεργία – Αποχή από κάθε μορφή αξιολόγησης. Καμία ενέργεια για έναρξη της αξιολόγησης των σχολείων και των εκπαιδευτικών. Για τμήματα με 15 μαθητές, υποστηρικτές δομές, υγειονομικά μέτρα προστασίας, μαζικούς διορισμούς μονίμων εκπαιδευτικών τώρα, μονιμοποίηση αποκλειστικά με πτυχίο και όλη την προϋπηρεσία. Κανείς αναπληρωτής να μην απολυθεί. Ανανέωση των συμβάσεων των αναπληρωτών από 1/7, με ετήσια διάρκεια, με ανοιχτούς πίνακες και δικαίωμα όλων στην συμμετοχή. Πλήρη εξίσωση δικαιωμάτων μόνιμων και αναπληρωτών.

Με συλλογικές -αγωνιστικές αποφάσεις και των Συλλόγων Διδασκόντων, προωθούμε τις διεκδικήσεις των ΕΛΜΕ και του κλάδου. Συγκροτούμε Επιτροπές Αγώνα για την προώθηση των διεκδικήσεων.  Η ΟΛΜΕ να καταθέσει, ενιαίο πρόγραμμα δράσης αποφασιστικής συνέχισης και κλιμάκωσης του αγώνα και τον Σεπτέμβρη, με προοπτική μαζικής αντίστασης όλης της κοινωνίας στα σχέδια της κυβέρνησης κι όχι μιας ανούσιας διαμαρτυρίας-εκτόνωσης, χαλιναγωγημένης από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό και τα κόμματα.