ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ!

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ!

ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ,                                               

ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ!

ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΗΝ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΩΝ ΝΟΕΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ!

Την Πέμπτη 30 Απρίλη συμμετέχουμε και καλούμε στις πανελλαδικές κινητοποιήσεις

από ΟΛΜΕ & ΕΛΜΕ στη 1μμ στη Βουλή, σε ΠΔΕ, ΔΔΕ

«Είδα το παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα νέο.
Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια
που κανένας δεν είχε ξαναδεί
και βρωμούσε νέες μυρωδιές σαπίλας
που κανείς δεν είχε πριν ξαναμυρίσει».
Μπέρτολτ Μπρεχτ

Η κυβέρνηση της ΝΔ, αφού επέβαλε το καθεστώς του κοινωνικού εγκλεισμού ως το μοναδικό μέτρο για την προστασία της δημόσιας υγείας, εγκαταλείποντας τα νοσοκομεία και το προσωπικό στη μοίρα τους και στην υπεράνθρωπη προσπάθεια των ιδίων, αφού επιχείρησε να βάλει στο γύψο τη συνδικαλιστική και πολιτική δράση, βγάζει στη διαβούλευση και άμεσα για ψήφιση ένα αντιδραστικότατο πολυνομοσχέδιο που αφορά όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης και επιδιώκει να πλήξει καίρια τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα μαθητών και εκπαιδευτικών, αλλά και να επιφέρει ένα τεράστιο χτύπημα στο δημόσιο σχολείο.  Συνεχίζοντας τις μεθόδους των προηγούμενων κυβερνήσεων να επιλέγουν τις διακοπές για να κατεβάσουν αντιδραστικά νομοσχέδια, όπως, μόνο τον τελευταίο χρόνο, συνέβηκε με την ψήφιση  του προσοντολογίου-λαιμητόμου του ΣΥΡΙΖΑ (Γενάρης ‘19), του ν. Γαβρόγλου (Μ. Τρίτη ΄19, συγχωνεύσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ, αλλαγές στο Λύκειο και στις πανελλαδικές κ.ά), την κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου (καλοκαίρι ΄19) από τη ΝΔ, τώρα προσπαθεί να περάσει το πολυνομοσχέδιο όσο γίνεται πιο ανώδυνα, σε μια περίοδο που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν Γενικές συνελεύσεις, ενημερώσεις, απεργίες και μαζικά συλλαλητήρια.

Οι κινητοποιήσεις στο Υπουργείο παιδείας, στο Υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης, στις ΠΔΕ και στις Διευθύνσεις, η μαζική, σε σχέση με τις δυσκολίες της περιόδου, κινητοποίηση δεκάδων  εκπαιδευτικών σωματείων, με συμμετοχή εκατοντάδων εκπαιδευτικών, Ενώσεων γονέων, φοιτητικών συλλόγων και μαθητών στο Σύνταγμα και σε όλη τη χώρα, την περασμένη Παρασκευή, κάνουν σαφές ότι η εκπαιδευτική κοινότητα έχει αντιληφθεί πλήρως τα αντιδραστικά σχέδια που είναι διαχρονικοί στόχοι της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και του ΣΕΒ για την εκπαίδευση και επιδίωξαν να εφαρμόσουν όλες οι κυβερνήσεις και ότι το μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα θα βρεθεί και πάλι μαζικά στους δρόμους για να τα αποτρέψει.    

Το πολυνομοσχέδιο εντείνει και πολλαπλασιάζει τους ταξικούς φραγμούς. Μετατρέπει το Γυμνάσιο και το Λύκειο σε εξεταστικά κέντρα-κάτεργα. Επαναφέρει την Τράπεζα Θεμάτων σε όλες τις τάξεις στο Γενικό Λύκειο και στο ΕΠΑΛ, στήνοντας έναν εξεταστικό μαραθώνιο, εν είδει τοπικών πανελλαδικών εξετάσεων, έτσι ώστε οι μαθητές που δεν έχουν το επαρκές οικονομικό υπόβαθρο, να ωθούνται στην μορφωτική και κοινωνική απόρριψη. Δείχνει στα λαϊκά στρώματα ότι είναι ανεπιθύμητα σε αυτήν την εκπαιδευτική βαθμίδα που προορίζεται μόνο για «λίγους και εκλεκτούς». Αυξάνει τα εξεταζόμενα μαθήματα σε όλες τις τάξεις, στο Γυμνάσιο από 4 σε 7.  Συμπληρώνει την επίθεση στους μαθητές, με την αύξηση του μέσου όρου προαγωγής σε 10 ανά μάθημα, για Γυμνάσια και Γενικά Λύκεια. Έτσι θα κατεβάζει στο Γυμνάσιο τον ταξικό αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση, την πρόωρη εισαγωγή στη λεγόμενη κατάρτιση, στην μισθωτή εργασία–κάτεργο, με ανειδίκευτους εργάτες, μισθούς-επιδόματα και χωρίς δικαιώματα.

Αντί να αυξήσει τους εισακτέους στα ΑΕΙ, -όπως θα έπρεπε από φέτος καθώς, λόγω της πανδημίας, οι μαθητές και οι μαθήτριες βιώνουν συνθήκες εγκλεισμού και μαθησιακών ανισοτήτων και το κράτος όφειλε να τους στηρίξει- στοχεύει, με την Τράπεζα Θεμάτων, αλλά και «Εθνικό Απολυτήριο» με βαθμούς που μετράνε από την Α΄ Λυκείου, να κλείσει περαιτέρω τη στρόφιγγα εισαγωγής. Ακόμα προχωράει σε ίδρυση ξενόγλωσσων προπτυχιακών τμημάτων με δίδακτρα που είναι προπομπός της πλήρους ιδιωτικοποίησης των ΑΕΙ και σε περιορισμό των μετεγγραφών, αντί για την αύξηση των μετεγγραφών με κοινωνικά κριτήρια.

Αντί να μειώσει τον αριθμό μαθητών ανά τμήμα σε όλα τα σχολεία σύμφωνα με τις πραγματικές μαθησιακές ανάγκες, στη βάση των οδηγιών του ΟΟΣΑ αυξάνει τον αριθμό αυτό στα δημοτικά (26), αλλά και στα νηπιαγωγεία, με αποτέλεσμα όχι μόνο την υποβάθμιση της διδασκαλίας, αλλά και την εξοικονόμηση του εκπαιδευτικού προσωπικού, που θα αποτρέψει τους μόνιμους διορισμούς, αλλά και θα μειώσει τις προσλήψεις αναπληρωτών σε όλα τα σχολεία. Μάλιστα προχωρά στην αύξηση των ποινών αποκλεισμού τουλάχιστον στα 2 έτη για τους αναπληρωτές που δεν αναλαμβάνουν υπηρεσία ή παραιτούνται, αφού πολλοί χωρίς κίνητρα και ουσιαστικά μέτρα στήριξης της διαβίωσης εκτός του τόπου μόνιμης κατοικίας τους, είναι αδύνατο να επιβιώσουν και αφού δεν μονιμοποιούνται.

Θέτει όριο εγγραφής στα ημερήσια ΕΠΑΛ τα 17 έτη με το απαράδεκτο επιχείρημα της «παραβατικής συμπεριφοράς». Το μέτρο αυτό καταργεί το δικαίωμα χιλιάδων μαθητών που είναι απόφοιτοι ΓΕΛ ή ΕΠΑΛ ή οποιωνδήποτε άλλων να συνεχίσουν τις σπουδές τους επιλέγοντας τομέα ή ειδικότητα στα ΕΠΑΛ, σπρώχνοντας τους στην αγκαλιά των ΙΕΚ. Δεδομένου ότι το 1/3 περίπου των φοιτούντων στα ΕΠΑΛ είναι ενήλικοι, η απαράδεκτη αυτή ρύθμιση θα οδηγήσει στην κατάργηση χιλιάδων τμημάτων ΕΠΑΛ ανά τη χώρα, δημιουργώντας περίσσιο εκπαιδευτικό δυναμικό για κάθε χρήση, εξυπηρετώντας σενάρια νέων διαθεσιμοτήτων. Θα επιφέρει άμεσα συγχωνεύσεις και καταργήσεις τομέων και ειδικοτήτων, σχολικών μονάδων ΕΠΑΛ και ΕΚ, με τραγικές συνέπειες στις εργασιακές σχέσεις, αφού θα χαθούν χιλιάδες οργανικές θέσεις.

Εισάγει νέες θεματικές και «εργαστήρια δεξιοτήτων» από το νηπιαγωγείο, αλλοιώνοντας ακόμα περισσότερο την μορφή της γνώσης, μετατρέποντάς την σε πληροφορία, εθελοντισμό, δεξιότητα. Αντιθέτως, υποβαθμίζει το μάθημα της κοινωνιολογίας και το αφαιρεί από τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα. Εισάγει το θεσμό του «εκπαιδευτικού εμπιστοσύνης», εξαφανίζοντας τη σοβαρότατη ανάγκη της κοινωνικής, παιδαγωγικής, ψυχολογικής στήριξης των μαθητών που απαιτεί την πρόσληψη και παρουσία του απαραίτητου επιστημονικού προσωπικού σε όλες τις σχολικές μονάδες. Ρίχνει στις πλάτες των εκπαιδευτικών επιπλέον καθήκοντα που δεν αντιστοιχούν στις σπουδές, τις δυνατότητές τους. Ακόμα σε σχέση με την ειδική αγωγή, οι τοποθετήσεις μονίμων νεοδιοριζόμενων θα γίνουν, όποτε γίνουν, μόνο σε ΣΜΕΑΕ (ειδικά σχολεία). Πολλοί θα βρεθούν εκτός περιοχών ενδιαφέροντός τους και δίχως δυνατότητα επιλογής της σχολικής δομής που θα εργαστούν. Έχουμε σαφές χτύπημα των άλλων δομών (ΤΕ και παράλληλης στήριξης) και κυρίως των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών με ειδικές μαθησιακές ανάγκες, αφού οι άλλες δομές θα στηρίζονται στον φθίνοντα αριθμό αναπληρωτών και σε συναδέλφους γενικών ειδικοτήτων (συμπλήρωση ωραρίου). Κόντρα στη σύγχρονη τάση που υπάρχει στην ειδική παιδαγωγική και τη συμπερίληψη, δε θα εντάσσονται τα παιδιά αυτά στο γενικό σχολείο. Επομένως, υπάρχει σαν τάση η επιστροφή της “ιατρικής άποψης” ή ιδρυματοποίησης από τη ΝΔ και τις πολιτικές της, σε μια εποχή που οι ειδικές μαθησιακές ανάγκες αυξάνουν.

Αυξάνει τον αριθμό των προτύπων σχολείων σε βάρος των πειραματικών, ενώ ενισχύει και διευρύνει το ρόλο τους, σύμφωνα με την ιδεοληψία της ΝΔ περί «αρίστων» – αρκεί να μην πρόκειται για «τα δικά της παιδιά». Ενισχύει τη διαφοροποίηση και την ταξική κατηγοριοποίηση μαθητών, εκπαιδευτικών και  σχολείων, γιατί, σύμφωνα με το νεοφιλελεύθερο μοντέλο, εχθρός είναι η ενιαία, καθολική, δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους και τα μορφωτικά δικαιώματα των όλων, των ίσων, των διαφορετικών. Το αντιδραστικό πλαίσιο λειτουργίας στόχος είναι να γενικευτεί στην εφαρμογή της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και της σχολικής μονάδας.

Ο νεοσυντηρητικός «ορθολογισμός» του αυταρχισμού και της πειθάρχησης με κλίμα αναμορφωτηρίου, προχωρά με την επαναφορά της αναγραφής της διαγωγής που στιγματίζει τους μαθητές, και αυξάνει τις ποινές με αποβολές μέχρι πέντε μέρες, σε ένα σχολείο που όλα δείχνουν ότι πρέπει να χρησιμοποιεί την τιμωρία για να επιβάλλει την «ομαλότητα». Εισάγει κεντρική εποπτεία και ασφυκτικό έλεγχο, αφού κάθε σχολική μονάδα οφείλει από το σχολικό έτος ‘20-21, να λειτουργεί με «εσωτερικό κανονισμό», που συντάσσεται ύστερα από εισήγηση του διευθυντή της σχολικής μονάδας και με τη συμμετοχή όλων των μελών του συλλόγου διδασκόντων, των μελών του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, καθώς και εκπροσώπου του Δήμου. Στις σχολικές μονάδες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη διαδικασία συμμετέχει και το προεδρείο του δεκαπενταμελούς μαθητικού συμβουλίου. Ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας θα πρέπει να εγκρίνεται από τον συντονιστή παιδαγωγικής ευθύνης της σχολικής μονάδας, καθώς και από τον Διευθυντή Εκπαίδευσης, ενώ με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων και μετά από εισήγηση του Ι.Ε.Π. μπορεί να εκδίδεται πρότυπος κανονισμός λειτουργίας των σχολικών μονάδων.

Θεσπίζει ξανά την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, εσωτερική και εξωτερική, με «άξονες και σχέδια δράσης», με προγραμματισμούς και αποτιμήσεις, ανάρτηση συνεχών ποσοτικών στοιχείων, από την επόμενη σχολική χρονιά. Η Αξιολόγηση γενικά είναι στυγνό μέτρο άρσης των εργασιακών και δημοκρατικών κατακτήσεων, μετατρέπει το σχολείο σε μονάδα με μετρήσιμα κριτήρια «απόδοσης», δηλαδή επίδοσης των μαθητών στις εξετάσεις και προσαρμογής των εκπαιδευτικών στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Στόχος είναι η δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων, η κατηγοριοποίηση, η σύνδεση της χρηματοδότησης με την αξιολόγηση, όπως θεσμοθετήθηκε για τα ΑΕΙ, το σπάσιμο του ενιαίου του αναλυτικού προγράμματος, το κλείσιμο σχολείων και η αποτροπή της μαζικής εκπαίδευσης.

Η «αξιολόγηση του εκπαιδευτικού», που εισάγεται με ΠΔ από το Σεπτέμβρη του ΄20 και μπαίνει σε όλα τα σχολεία ένα χρόνο μετά, αποδίδει στους εκπαιδευτικούς τις ευθύνες για τα αποτελέσματα της εκπαιδευτικής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων, Ε.Ε, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, τους κατηγοριοποιεί, σπάει τη συλλογικότητα, επιδιώκει την υποταγή και οδηγεί στην μισθολογική εξατομίκευση, αλλά και στις απολύσεις. Η «Ατομική Αξιολόγηση», μέτρο καλά δοκιμασμένο στο παρελθόν, προσαρμοσμένη τώρα στο νέο θεσπισμένο μοντέλο της περιφερειακής δόμησης της εκπαίδευσης (ΠΕΚΕΣ), δηλαδή της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας της, περνάει από την κρησάρα του διευθυντή-manager, του Σχολικού Συμβουλίου (με τη συμμετοχή εκπροσώπων της Τ. Αυτοδιοίκησης, των γονέων και των μαθητών), του Συμβούλου-Συντονιστή της ειδικότητας του εκπαιδευτικού και, γενικώς, όλων των συναφών προϊσταμένων.

Αυτή είναι η επιταγή της ΕΕ που αποκαλύπτει και τώρα, στην περίπτωση του κορωνοϊού, ξανά τα όρια της ψεύτικης και περιλάλητης αλληλεγγύης, εδραιωμένη στην αρχή του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού των ισχυρών και της στυγνής εκμετάλλευσης των λαών. Αυτή είναι, επίσης, και η απαίτηση του Ο.Ο.Σ.Α, του οργάνου του διεθνούς κεφαλαίου, αλλά και η αξίωση της εγχώριου πολιτικού κατεστημένου που αποτυπώνεται στα μέτρα της ΝΔ, αλλά έχει και την αμέριστη στήριξη όλων των μνημονιακών κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ κλπ. Γιατί και τα κόμματα αυτά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μέσω κυρίως των συνδικαλιστικών παρατάξεών τους, εξωραΐζουν τη βάρβαρη πολιτική μετονομάζοντάς την αξιολόγηση σε «αποτίμηση» του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών, στοχεύοντας στην πραγματικότητα στην απονέκρωση των αγωνιστικών διαθέσεων και τον αφοπλισμό των εργαζομένων από κάθε μέσο συλλογικής πάλης και διεκδίκησης.

Στο πλαίσιο αυτό, είναι προφανές ότι η μορφωτική απόρριψη των μαθητών είναι άρρηκτα δεμένη με την εργασιακή απόρριψη των εκπαιδευτικών, αφού στο σχολείο των ολίγων -για το οποίο έχουν ήδη θεσπιστεί από τον νόμο Γαβρόγλου ως συνέχεια προηγούμενων αντιεκπαιδευτικών πολιτικών, οι συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολείων- η συρρίκνωση των θέσεων εργασίας των εκπαιδευτικών είναι δεδομένη. Στη βάση αυτή, είναι σίγουρο ότι θα μειωθούν οι προσλήψεις των αναπληρωτών, που αποτελούν το πιο χτυπημένο τμήμα του κλάδου, με 10-20 χρόνια στην ελαστική απασχόληση, λόγω της συρρίκνωσης του μαθητικού δυναμικού, αλλά και των νέων αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που αφορούν στη δομή του σχολείου.

Ο ρεβανσισμός και η ταξική υπεροψία/αλαζονεία των κομματιών της αστικής τάξης που εκφράζεται σε αυτό το αντιδραστικό πολυνομοσχέδιο, που συντάχτηκε στα γραφεία σχολαρχών, μεγαλοφροντιστηρίων, ΚΕΚ και ΙΕΚ, κολεγίων και ιδιωτικών πανεπιστημίων, έχοντας σαν βασικό στόχο την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας εκπαίδευσης. Αποτελεί συνέχεια στις κατευθύνσεις και στα επιμέρους των νόμων Διαμαντοπούλου, Αρβανιτόπουλου, Γαβρόγλου και είναι ένα ακόμα σοβαρό βήμα στην αλυσίδα των μνημονιακών αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων, με καταβαράθρωση των μορφωτικών δικαιωμάτων σε ένα πιο ταξικό σχολείο, εξεταστικό γολγοθά, με περιορισμένη τη στρόφιγγα εισαγωγής στα ΑΕΙ και με ενίσχυση της πιο εκτεταμένης και βαθιάς ιδιωτικοποίησης.

Η κυβέρνηση της ΝΔ που αφήνει τον λαό έκθετο στον παθογόνο παράγοντα του κορωνοϊού, επιβάλλοντας ως σωτήριο μέτρο τον εγκλεισμό του, αντί της χρηματοδότησης και ενίσχυσης του ΕΣΥ, η κυβέρνηση που σπαταλά αφειδώς τα κρατικά κονδύλια, διοχετεύοντας πολλά πακέτα στα διάφορα ΚΕΚ και εμφανιζόμενη εκ των υστέρων ως δήθεν μετανοούσα, έριξε το βάρος στην ακριβοπληρωμένη προπαγάνδα των ΜΜΕ της υποταγής (μόνο το τελευταίο πακέτο φτάνει τα 20 εκ.), για να ισοπεδώσει και τα υπολείμματα των κατακτήσεών μας στην παιδεία, την υγεία, την εργασία, την ασφάλιση και την πολιτική δράση.

Απέναντι σε μια τέτοια αντιδραστική πολιτική ο μόνος δρόμος είναι η ενεργοποίηση και η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, η συλλογική πάλη, η ενότητα και πίστη στους μαζικούς και ανυποχώρητους αγώνες. Οι ΕΛΜΕ και η ΟΛΜΕ είναι υποχρεωμένες να εκφράσουν τη συντριπτική πλειονότητα των εκπαιδευτικών, που ήδη έχουν θιγεί και θα συνθλιβούν περαιτέρω, όσον αφορά μισθούς, δικαιώματα, θέσεις εργασίας, ασφάλιση-σύνταξη και ανθρώπινες σχέσεις και συνθήκες στα σχολεία.

Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις, έχοντας και αξιοποιώντας την πείρα, το ιστορικό βάρος και την ευθύνη, σε μεγάλο βαθμό, των νικηφόρων αγώνων του κλάδου, προτείνουν σαφές/συνεκτικό πλαίσιο και σχέδιο αγωνιστικών κινητοποιήσεων με πολύμορφες δράσεις εκπαιδευτικών, γονιών, μαθητών και μία κινητοποίηση/συγκέντρωση/διαδήλωση ανά εβδομάδα σε όλη τη χώρα, με σαφή στόχο να αποσυρθεί το πολυνομοσχέδιο της Κεραμέως, με Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ της χώρας 11 έως 15 Μάη και γενική συνέλευση προέδρων των ΕΛΜΕ 16 Μάη, για απεργιακές κινητοποιήσεις. Ταυτόχρονα έχουμε καλέσει σε όλες τις κινητοποιήσεις για την υγεία, τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαώματα με τα σωματεία και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ – ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

• Να πάρει πίσω η κυβέρνηση το αντιλαϊκό αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο.

• Όχι στο “Νέο Λύκειο” της επίτασης των ταξικών φραγμών στη γνώση, του εξεταστικού μαραθωνίου, της αποδόμησης των εργασιακών, δημοκρατικών, συλλογικών κατακτήσεων.

• ΚΑΜΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ-Διαβάθμιση-Απόλυση.

• Κατοχύρωση της σταθερής δουλειάς και οργανικής θέσης για όλους.

• ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ όλων των αναπληρωτών και ωρομισθίων.

• Μαζικοί διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών.

• Καμία μείωση μισθών-Κάτω το μισθολόγιο της πείνας.

• Κάλυψη ΤΩΡΑ όλων των αναγκών της Απολύμανσης, Αντισηψίας και Υγειονομικής Προστασίας στα σχολεία.

• Άμεση κάλυψη όλων των αναγκών του ΕΣΥ για την προστασία της υγείας του λαού. Επίταξη όλου του ιδιωτικού τομέα υγείας.

• Οι Συνδικαλιστικές και Πολιτικές ελευθερίες είναι αδιαπραγμάτευτες-Κάτω τα χέρια από τις λαϊκές ελευθερίες και τα δικαιώματα.

Μαζική αντίσταση στην αντιλαϊκή πολιτική της Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-Κεφαλαίου!

Όλοι στους αγώνες. Η συλλογική πάλη μπορεί να νικήσει!

Κλιμακώνουμε τους αγώνες μας για την υπεράσπιση της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας και Υγείας για όλους χωρίς αποκλεισμούς και για πλήρη εργασιακά δικαιώματα!

Συμμετέχουμε και καλούμε στις κινητοποιήσεις

Την Τρίτη 28 Απρίλη για την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας και παιδείας

και των δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων!

Την Πέμπτη 30 Απρίλη στο πανελλαδικό κάλεσμα από ΟΛΜΕ & ΕΛΜΕ για να αποσυρθεί το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο!

Tην Παρασκευή 1η Μάη για την Εργατική Πρωτομαγιά!

27 Απρίλη του ‘20