Αγαπητοί σύντροφοισες
Ο ευέλικτος και ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, το νέο σχήμα της καπιταλιστικής δομής, έρχεται -με το δημοκρατικοφανή μανδύα της «Αποκέντρωσης»- από τη μια να παραπλανήσει ιδεολογικά τη λαϊκή βάση για τις προθέσεις των ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ και από την άλλη να εδραιώσει το καθεστώς της ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ, δηλαδή της κατάργησης της εργασιακής μονιμότητας.
Η «Αποκεντρωμένη δομή της Εκπαίδευσης», την οποία εισηγείται η Πράσινη Βίβλος, καθώς και τα ΤΟΠΙΚΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ, τα οποία θεσμοθετεί η Λευκή Βίβλος, αποτελούν τους κατευθυντήριους άξονες για τη ληστρική επέλαση του Κεφαλαίου σε θεμελιώδεις κατακτήσεις στο χώρο της Παιδείας, της Εργασίας, της Ασφάλισης και της Υγείας.
Στα πλαίσια αυτά η κ. Διαμαντοπούλου, όπως σας είναι γνωστό, ενώ αποσιωπά τη χρηματοδότηση, τα ταμεία, το μισθό και τη σύνταξη διαλαλεί την αξιολόγηση και την κακόφημη αποκέντρωση αρμοδιοτήτων -που αφορούν στην εκπαίδευση και στους εκπαιδευτικούς- στις περιφέρειες. Πιστεύουμε πως έτσι, αντί να λυθούν τα προβλήματα, το σχολείο θα απαξιωθεί περισσότερο. Και τούτο διότι η αποκέντρωση θα επιφέρει νομοτελειακά σαρωτικές αλλαγές στο σύστημα πρόσληψης, μοριοδότησης, τοποθέτησης, μετάθεσης και απόσπασης εκπαιδευτικού. Τελικά ανοίγει το δρόμο για την αναίρεση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και την υποταγή της στις ανάγκες της αγοράς.
Στο θέμα αυτό υπάρχει ξεκάθαρη σύμπλευση κυβέρνησης-αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το επίδικο της αποκέντρωσης δεν είναι αυτό που παρουσιάζεται, δηλαδή ότι «το σχολείο θα γίνει περισσότερο ευέλικτο για να αντιμετωπίσει τις πολυσχιδείς ανάγκες της τοπικής κοινωνίας». Το πραγματικό επίδικο είναι η σταδιακή αλλαγή των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, η μείωση του κόστους της δημόσιας εκπαίδευσης και η δημιουργία ενός ευέλικτου καθηγητικού δυναμικού που θα είναι πολιτικά υποταγμένο, συνδικαλιστικά ακάλυπτο, μπερδεμένο μέσα σε ένα σύννεφο πελατειακών σχέσεων. Οι σχέσεις αυτές θα ξεκινούν από το γραφείο του βουλευτή και θα φτάνουν ακόμη και μέχρι το καφενείο της γειτονιάς, όπου συχνάζει κάποιος δημοτικός σύμβουλος που μπορεί να «πει κάποια καλή κουβέντα» για την πρόσληψή του.
Επίσης, με την ψευδεπίγραφη αποκέντρωση επιδιώκεται από το κράτος η μετάθεση του οικονομικού κόστους της λειτουργίας της εκπαίδευσης και η παραπέρα ιδιωτικοποίησή της. Άμεσος στόχος είναι η εξεύρεση πόρων έξω από τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι πόροι αυτοί θα βρεθούν από ιδιωτικές επιχειρήσεις – χορηγούς, που θα παρεμβαίνουν και θα καθορίζουν τα αναλυτικά προγράμματα, το περιεχόμενο σπουδών και εν γένει τη λειτουργία των σχολείων, από δημοτικούς φόρους και από εισφορές γονέων. Αυτό είναι το φτηνό και ευέλικτο σχολείο της αγοράς. Αυτό είναι το επιχειρηματικό σχολείο των «κουπονιών», έρμαιο της αγοράς, που λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Αυτό το μοντέλο, επίσης, θα έχει ως συνέπεια την αξιολογική-ιεραρχική κατάταξη των σχολείων, προκειμένου να γίνουν οι επιλογές των γονιών. Αποτέλεσμα αυτών των αξιολογήσεων και των μετακινήσεων μαθητών, θα είναι η διαφορετική δυνατότητα των σχολείων να χρηματοδοτηθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό. Σχολεία που δε θα προσελκύουν μαθητές, θα έχουν μοιραία χαμηλότερη χρηματοδότηση.
Η Υπ. Παιδείας, ενώ φαίνεται να αγνοεί το όποιο κόστος θα της επιφέρει η πιθανή αντίθεση του σώματος των εκπαιδευτικών, προετοιμάζει κατάλληλα από καιρό την ελληνική κοινωνία για την ανάγκη της “ποιοτικής αναβάθμισης της εκπαίδευσης”. Για την περιφερειακότητα, το παράδειγμα της ρημαγμένης Ιρλανδίας που προβλήθηκε σαν «Κέλτικη τίγρης» και κατέληξε πρωταθλήτρια στην ανεργία και τις ιδιωτικοποιήσεις, είναι ενδεικτικό.
Τελικά, τα «έξυπνα σχολεία», η «αξιολόγηση» και η «περιφερειακότητα», θα αποτελέσουν τους «δούρειους ίππους» για την εκ των έσω άλωση της δημόσιας εκπαίδευσης.
Με βάση τα παραπάνω σας προτρέπουμε να επιδιώξετε να υπάρξουν ψηφίσματα από δήμους, νομαρχίες, σωματεία, Νομαρχιακά τμήματα ΑΔΕΔΥ κλπ, με κατάληξη:
• Αρνούμαστε την αξιολόγηση-χειραγώγηση και την περιφερειακότητα-«αποκέντρωση», η οποία κατακερματίζει το δημόσιο σχολείο.
• Όχι στην αποκέντρωση, που στοχεύει στην πλήρη αποδόμηση της γνώσης και την κατάτμηση των εργασιακών κατακτήσεων,
• Όχι στην αξιολόγηση-χειραγώγηση εκπαιδευτικών και σχολικών μονάδων και στην περιφερειακότητα-διάλυση
• Διαφωνούμε κατηγορηματικά με τις περιφερειακές εξετάσεις και με οποιαδήποτε κατεύθυνση περιφερειακής οργάνωσης της εκπαίδευσης (διορισμοί, διαχείριση προσωπικού, αναλυτικά προγράμματα, κ.λπ.).