Του Δημήτρη Καλλέργη*
Και εγένετο φως. Φως ιλαρό, παράγωγο καύσης ασετυλίνης. Η χώρα μαστίζεται από έλλειψη πρώτων υλών, λόγω εξόδου από την ευρωζώνη. Η έβδομη κατά σειρά «κυβέρνηση σωτηρίας» της χώρας έχει αφήσει ανέπαφη την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Αυτή και το επιτελείο της απεργάζονται την με το στανιό εφαρμογή της «μεταρρύθμισης της τριακονταετίας». Ουδείς νοιάζεται γι’αυτό που συμβαίνει στους δρόμους των πόλεων, το μόνο που τους φτάνει, είναι να γίνει γρήγορα -το συντομότερο! Το θεσμικό πλαίσιο εξακολουθεί να τους δένει τα χέρια και διαπιστώνουν «περίσσευμα δημοκρατικών διαδικασιών». Η πρωτοβουλία της Υπουργού, ως από μηχανής θεός, λύνει το πρόβλημα. «Ο νόμος δεν χρειάζεται να εφαρμοστεί από τα ΑΕΙ. Θα τον εφαρμόσω εγώ και θα τους παραδώσω τη νέα κατάσταση έτοιμη!». Ιδιοφυές.
Φαντάζει μυθοπλασία η παραπάνω διήγηση;Στο τέλος του Οκτώβρη αποσύρει τα συγγράμματα από όσα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ δε στοιχήθηκαν με το μέρος της, ενώ την 1η Νοέμβρη ζητά τη δημιουργία εύρωστων, νέων Τμημάτων και Σχολών στα ΑΕΙ, τα οποία θα προκύψουν από καταργήσεις και συγχωνεύσεις των ήδη υπαρχόντων. Στο αρχικό μενού, προτείνει σε συγκεκριμένα Τμήματα των Τεχνολογικών Ιδρυμάτων να παρουσιάσουν το «νέο» τους πρόσωπο. Πρόκειται για Τμήματα, τα οποία κατά το σχεδιασμό της πρόκειται να δώσουν αναπτυξιακή πορεία στην οικονομία της χώρας. Σαν να μην έφταναν αυτά, δύο ημέρες αργότερα, ανακοινώνει την έναρξη χορήγησης κουπονιού σε όσους μαθητεύσουν σε ιδιωτικά ΙΕΚ.
Η ατομική λύση της Υπουργού βρίσκει πεδίο δόξης λαμπρό σε κουπόνια μαθητείας, σε θέσεις εργασίας φοιτητών εντός των Ιδρυμάτων (τροφοδοσία, βιβλιοθήκες, υπηρεσίες φύλαξης χώρων), σε ανταλλαγές συγγραμμάτων μεταξύ φοιτητών με ανταπόδοση, σε ατομικές συμβάσεις εργασίας διδασκόντων, σε τακτικές μονομερούς κατάργησης και συγχώνευσης Τμημάτων με στόχο την αναπτυξιακή πορεία της καπιταλιστικής οικονομίας της χώρας. Δεν πρόκειται για καταστροφή της Ανώτατης Παιδείας, πρόκειται για σχέδιο αλλαγής της νοοτροπίας όσων τη λειτουργούν –διδασκόντων και διδασκομένων. Και εκπονείται με χειρουργική ακρίβεια.
Η Υπουργός Παιδείας και οι συνεργάτες της σαφώς και γνωρίζουν ότι το σύστημα εκπαίδευσης αποτελεί ισχυρό ιδεολογικό μηχανισμό του αστικού κράτους, καθώς και ότι στην παρούσα συγκυρία δε μπορούν να μετασχηματίσουν το εκπαιδευτικό σύστημα μόνο με νόμους και θεσμικές πρακτικές. Η κα. Διαμαντοπούλου διέκρινε από την πρώτη στιγμή πως δεν θα βρει πληθώρα ενδο-ιδρυματικών συμμάχων στην εφαρμογή του ν.4009/2011 για την Ανώτατη Παιδείας και έστρεψε την προσοχή της στην επιβολή του ιδεολογικού πλαισίου που τον διέπει. Η ηγεμονεύουσα Αρχή του Υπουργείου Παιδείας έχει πια μετατραπεί σε τύραννο και προς αυτή την κατεύθυνση πράττει. Οι ηγεμονευόμενοι είναι απαραίτητο να λάβουν τα μέτρα τους.
Αποτελεί συλλογική ευθύνη των δυνάμεων της Αριστεράς, η συμπόρευση στην κατεύθυνση άρνησης της αδιέξοδης πολιτικής όσων υπηρετούν το εγχώριο και ξένο κεφάλαιο, μιας πολιτικής που δεν θα σταματήσει τα θεσμικά άλματα προκειμένου να θεμελιώσει με τον καλύτερο για εκείνους τρόπο την τωρινή και μελλοντική αποδοχή των σχεδίων τους. Από το κοινωνικό κράτος του χθες και τις μνημονιακές πολιτικές του σήμερα, ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός θέλει να συντηρηθεί και αύριο μαθαίνοντας τώρα στα νέα κύτταρα της κοινωνίας, στα παιδιά της, την εξατομικευμένη δράση.
Είναι ατομική η λύση της Υπουργού, ή ατομική βόμβα για την λαϊκή πλειοψηφία;
αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Εποχή», 6.11.2011
* Ο Δημήτρης Καλλέργης ανήκει στο επί συμβάσει εκπαιδευτικό προσωπικό του ΤΕΙ Πειραιά και προεδρεύει του Συλλόγου Εκτάκτου Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΣΕΕΠ) του Ιδρύματος. Εκπονεί τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο Πειραιά.
Κάντε το πρώτο σχόλιο