Δεκέμβρης 2017
ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ
Οι φετινές εκλογές για τα Δ.Σ. των ΕΛΜΕ, πραγματοποιούνται μέσα στο καθεστώς της αντιλαϊκής πολιτικής που υπαγορεύουν τα μνημόνια διαρκείας. Ενώ τα αρχικά σοκαριστικά μέτρα των 2 πρώτων μνημονίων είναι σε πλήρη λειτουργία, η σημερινή κυβέρνηση με το 3ο μνημόνιο και την 2η αξιολόγηση εμβάθυνε και μονιμοποίησε την φτώχεια, την ανεργία, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, τη συρρίκνωση στο Δημόσιο.
Στα πλαίσια της Γ΄ αξιολόγησης η Κυβέρνηση έχει ήδη δεσμευτεί για: αντιαπεργιακό νόμο, αντεργατική προώθηση αξιολόγησης δομών και εργαζομένων στο Δημόσιο, αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση(Νέο Λύκειο, ΕΠΑΛ, ΠΠΔΕ), νέες μειώσεις στις συντάξεις, νέα φορολεηλασία, αθρόες ιδιωτικοποιήσεις, ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, επέκταση επισφαλούς εργασίας, κατάργηση Κυριακάτικης αργίας. Και αν σκεφτούμε, ότι έχουν δεσμευτεί για πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2023 και 2% μέχρι το 2060 συμπεραίνουμε ότι θα έχουμε μέτρα και επιτροπεία δίχως τέλος.
Ως εκπαιδευτικοί έχουμε υποστεί μεγάλες μειώσεις στους μισθούς μας. Η κυβέρνηση διατηρεί το καθεστώς του παγώματος στους μισθούς, ενώ με την εφαρμογή των νέων ασφαλιστικών κρατήσεων από τις αρχές του 2017 και του νέου αφορολόγητου ορίου ήρθαν και νέες περικοπές.
Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, βαδίζοντας στα χνάρια των προκατόχων της, επιβάλλει μέτρα μνημονιακής κοπής για να «περιορίσει» τα δραματικά κενά που παράγει το καθεστώς της διαρκούς αδιοριστίας. Πέρα από την αύξηση του ωραρίου (η οποία παραμένει), το υπουργείο Παιδείας εφαρμόζει κάθε είδους μέτρα (υπεύθυνοι εργαστηρίων, μείωση ωρολόγιου προγράμματος με βάση τα ελλείμματα ειδικοτήτων, αύξηση μαθητών στα τμήματα, δημιουργία αυτόματου πλαισίου κατάργησης ολιγομελών τμημάτων κ.λ.π) που βάλλουν ευθέως ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Έτσι, τείνει να γίνει «κανονικότητα» η περιπλάνηση ενός μεγάλου τμήματος των εκπαιδευτικών σε δύο, τρία ή ακόμα και πέντε σχολεία. Οι στρατιές των αναπληρωτών που κάθε χρόνο βρίσκονται σε καθεστώς εργασιακής ομηρίας, αναπληρώνοντας επί της ουσίας «τους εαυτούς τους» αποτελούν μόνιμο φαινόμενο. Ενώ, ο αντιασφαλιστικός νόμος «Κατρούγκαλου» οδηγεί χιλιάδες συναδέλφους σε εργασιακή ομηρία μέχρι τα 67 χρόνια.
Το Δημόσιο σχολείο στο επίκεντρο των νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων
Η κυβέρνηση υλοποιώντας μνημονιακές δεσμεύσεις και με τις οδηγίες του ΟΟΣΑ μεταλλάσσει το DNA της δημόσιας εκπαίδευσης! Το αυτόνομο σχολείο, με «ελευθερία» στην εξεύρεση πόρων και στην επιλογή του διδακτικού προσωπικού είναι η νέα στρατηγική, που οδηγεί στην κατηγοριοποίηση των δημόσιων σχολείων μέσω της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων, όπου βασικό της κριτήριο θα αποτελούν οι επιδόσεις των μαθητών μέσω «αντικειμενικών εθνικών εξετάσεων». Η εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων αυτών θα έχει ως συνέπεια: νέες περικοπές, αύξηση ωραρίου, αναγκαστική κινητικότητα, απολύσεις (που προς το παρόν αναχαιτίστηκαν κάτω από την πίεση και τους αγώνες του εκπαιδευτικού κινήματος), συρρίκνωση τομέων, ειδικοτήτων και μονάδων σχολείων, ΕΠΑΛ κ.ά., δηλαδή την βίαιη επέλαση στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών, στο δημόσιο σχολείο και στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Μάλιστα, το πιο πρόσφατο παράδειγμα υπονόμευσης των εργασιακών δικαιωμάτων των αποφοίτων των καθηγητικών σχολών αποτελεί το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας.
Οι εξαγγελίες του υπουργού Παιδείας για το «Νέο Λύκειο» δείχνουν ότι η κυβέρνηση έχει στα σκαριά μια από τις πιο αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Ο δραματικός περιορισμός των γνωστικών αντικειμένων, ο εξοβελισμός της γενικής γνώσης, η φροντιστηριοποίηση, οι πολλαπλές εξετάσεις, η αμφισβήτηση του παιδαγωγικού ρόλου του εκπαιδευτικού και του σχολείου, οι νέες στρατιές υπεράριθμων συναδέλφων, η πλήρης ευελιξία και κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, είναι μόνο μερικά από αυτά που συνεπάγονται οι διακηρύξεις του Υπουργείου.
Με την επιλογή όλων των μαθημάτων εκτός από τέσσερα, το ενιαίο πρόγραμμα σπουδών καταργείταικαι τα σχολεία οδηγούνται σε ακόμη πιο ταξική κατηγοριοποίηση .Με τις διπλές «κεντρικά οργανωμένες» εξετάσεις και την εκπόνηση των εργασιών το υπουργείο μετατρέπει ουσιαστικά τη Γ΄ Λυκείου σε εξεταστική αρένα. Στην πραγματικότητα, το Λύκειο αντικαθίσταται από ένα προπαρασκευαστικό κέντρο με κυρίαρχο χαρακτηριστικό του ένα «αέναο κυνήγι» βαθμών μέσω άκαιρων ατομικών διαδρομών και προγραμμάτων σπουδών.
Τι παρατηρούμε από την αποκωδικοποίηση των παρεμβάσεων της εκπαιδευτικής ιεραρχίας (ΙΕΠ, ΑΔΙΠΠΔΕ, Υπουργείου) αλλά και των οικονομικών ελίτ (ΟΟΣΑ, ΣΕΒ,); Όλοι μαζί, εμμονικά, συντεταγμένα, με αιχμή του δόρατος αυτή την Κυβέρνηση, προωθούν ένα συνεκτικό σχέδιο που καταλήγει σε λιγότερη γνώση, λιγότερους μαθητές, λιγότερους καθηγητές, αξιολόγηση με βάση τις επιδόσεις. Μα γιατί; Επειδή οι αλλαγές στην εκπαίδευση πρέπει να αντιστοιχηθούν με τις αντιδραστικές αλλαγές στην εργασία, με τον εγκλωβισμό σε ευέλικτες, στενές καταρτίσεις και δεξιότητες μιας χρήσης. Πριμοδοτείται δηλαδή η τυποποιημένη, αποσπασματική γνώση, που θα παρέχεται από ένα κερδοφόρο δίκτυο μη τυπικής εκπαίδευσης μέσω της μαθητείας, κάτι που θα οδηγήσει και τα ΕΠΑΛ σε συρρίκνωση και σε αλλοίωση του εκπαιδευτικού ρόλου του καθηγητικού τους δυναμικού.
Oι βίαιες ανατροπές σε όλο το πλέγμα των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού πρέπει και μπορεί να αποκρουστούν με την ανάπτυξη μεγάλων, παλλαϊκών αγώνων, ενώ ο μετασχηματισμός της πλατιάς λαϊκής αντίθεσης και οργής σε οργανωμένη αντίσταση και πάλη προβάλλει όσο ποτέ επιτακτικά αναγκαίος.
Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αναμονής και εφησυχασμού. Απέναντι στη «μία και μοναδική αλήθεια » που θέλουν να επιβάλλουν κυβέρνηση – κεφάλαιο – ΕΕ – ΟΟΣΑ είναι επιτακτική ανάγκη να αντιπαραθέσουμε την αλήθεια των αναγκών του λαού, των εργατικών δικαιωμάτων, της κοινωνικής αξιοπρέπειας.
Ξαναπιάνουμε το νήμα των μεγάλων κινητοποιήσεων και διεκδικούμε:
- Δημόσια και δωρεάν παιδεία. Ενιαίο 12χρονο σχολείο και δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά
- Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί ΤΩΡΑ
- Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ
- Καμία αύξηση του διδακτικού ωραρίου – επαναφορά του στα ισχύοντα το 2013.
- Ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη – αποκατάσταση απωλειών.
- Όχι στη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Δημόσια κοινωνική ασφάλιση, υγεία – πρόνοια.
- Οριστική διαγραφή του χρέους.
- Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
- Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη.
- Ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών λιτότητας και ύφεσης, κυβέρνησης – ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ – ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ και ΡΗΞΗ με την Ευρωζώνη την ΕΕ και τις υπόλοιπες συστημικές δομές
- Κατοχύρωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων
Μα αν είναι να χαθεί κάποτε ο κόσμος θα χαθεί από τους φρόνιμους.
Γιατί αυτοί κάναν τους ισχυρούς ισχυρότερους.
Μενέλαος Λουντέμης
Κάντε το πρώτο σχόλιο