Να οργανώσουμε την απεργιακή μας απάντηση για να μην περάσουν τα νέα αντεργατικά μέτρα που αποφασίζουν κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ πλαίσια της 3ης αξιολόγησης και να ανατρέψουμε την αντιδραστική πολιτικής τους, παλιά και νέα μνημόνια.
Ο αγώνας είναι μονόδρομος για να εμποδίσουμε τις επιθέσεις της κυβέρνησης και να πάρουμε πίσω τις κατακτήσεις που μας έκλεψαν. Αναδεικνύεται και από τους αγώνες των εργαζομένων το τελευταίο διάστημα ενάντια στην αξιολόγηση στο δημόσιο, για διορισμούς στα νοσοκομεία, για τα ταμεία σε τράπεζες, λιμάνια και ΜΜΕ, για μισθούς στον ΟΤΕ ενάντια στην ελαστικοποίηση της εργασίας και τις απολύσεις συμβασιούχους.
Ποιος πιστεύει την κυβέρνηση Συριζα-Ανελ, όταν ισχυρίζεται πως έρχεται «η ανάπτυξη και το τέλος των μνημονίων»; Όταν δίνει τα πάντα στις αγορές και τους ιδιώτες αντί να συγκρουστεί με δανειστές και κεφάλαιο και να υιοθετήσει τα αιτήματα του εργατικού κινήματος για διαγραφή του χρέους, κρατικοποίηση τραπεζών και επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο, σύγκρουση με ΕΕ-Ευρώ.
2,4 δις για πολεμικούς εξοπλισμούς φορτώνει στις ήδη επιβαρημένες από τη μνημονιακή καταιγίδα πλάτες μας και μετατρέπει την Ελλάδα σε ορμητήριο στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, με σαφή εμπλοκή σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους των ΗΠΑ.
Την ίδια ώρα, υποδέχεται τα κλιμάκια της τρόικας για «γρήγορο κλείσιμο» της τρίτης αξιολόγησης και φέρνει νέα επώδυνα μέτρα: προϋπολογισμό τεράστιων περικοπών για να πιάσει το στόχο του 3,5% πλεόνασμα για το 2018, φοροληστεία, ιδιωτικοποιήσεις σε ενέργεια, νερό, τρένα…, επιτάχυνση των αντιασφαλιστικών αναδιαρθρώσεων και άμεση μείωση των συντάξεων (νέες περικοπές προνοιακών και οικογενειακών επιδομάτων), προώθηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών λαϊκής κατοικίας.
Το μνημονιακό βαρέλι όμως δεν έχει πάτο, έχει ήδη δεσμευτεί για μέτρα μέχρι το 2060 ενώ η οικονομική κρίση βαθαίνει διεθνώς.
Για να μπορέσουν να εφαρμόσουν αυτές τις αντιδραστικές επιλογές ετοιμάζουν αντιαπεργιακό νόμο που περιορίζει τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και χτυπά τα πρωτοβάθμια σωματεία. Θα απαιτείται το 50%+1 των μελών για να αποφασίσουν μια απεργία, σε αντίθεση με τα δευτεροβάθμια και τα τριτοβάθμια, γεγονός που αποδεικνύει ότι η οργάνωση της βάσης των συνδικάτων ενοχλεί και όχι ο συνδικαλισμός των ηγεσιών τύπου Παναγόπουλου γιατί μπορεί να πιέζει τις ηγεσίες να προχωρήσουν σε απεργιακούς αγώνες και με συντονισμούς μεταξύ τους να τις ξεπερνούν όταν χρειάζεται.
Και στην εκπαίδευση φέρνει κομματιαστά τις επιθέσεις για να δημιουργήσει την εντύπωση ότι η ζημιά είναι μικρή ενώ εντάσσονται στο συνολικό πακέτο των μνημονιακών μέτρων για μηδενικούς διορισμούς συντριβή εργασιακών δικαιωμάτων, υποχρηματοδότηση και ετοιμάζουν την αξιολόγηση και αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας με κείμενο «ΠΡΟΤΑΣΗ_Νέες Δομές Υπ Εκπ Έργου»,που έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Υπουργείου.
Εκεί βαφτίζει την αξιολόγηση αποτίμηση, προωθεί τη διαφοροποίηση στα σχολεία, εισάγοντας την αυτονομία και την ίδια στιγμή ενισχύει τον συγκεντρωτισμό στις δομές. Αν τα συνδέσουμε με το σχέδιο νόμου για το νέο Λύκειο του Γαβρόγλου και την επίθεση που έχουν δεχθεί τα ΕΠΑΛ με την κατάργηση ολιγομελών τμημάτων δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κυβέρνηση στοχεύει στη συρρίκνωση του δημόσιου σχολείου, το άνοιγμά τους σε χορηγούς, τον περιορισμό των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών.
Κλιμάκια του ΟΟΣΑ, εγκατεστημένα όλο τον Σεπτέμβρη στο υπουργείο Παιδείας σχεδίασαν το νέο γύρο επίθεσης στο δημόσιο και δωρεάν σχολείο, είχαν το πολιτικό θράσος να επισκεφτούν τα δημόσια σχολεία που μαστίζονται από την αδιοριστία, την ελαστική απασχόληση και τη χρόνια υποχρηματοδότηση. Με την εισβολή τους στα σχολεία φάνηκε η υποταγή της διοίκησης στις μνημονιακές επιταγές, όταν ανοίγουν διάπλατα οι πόρτες των σχολείων για να εισέλθουν ξένοι ελεγκτικοί μηχανισμοί ενώ ταυτόχρονα ποινικοποιείται η παρουσία του νόμιμα εκλεγμένου σωματείου, όπως έγινε στην Εύβοια.
Συγχωνεύσεις Μαθημάτων, Εκπαιδευτικών Ειδικοτήτων, Σχολείων…Για περισσότερες πληροφορίες στον ΟΟΣΑ που θέλει «Νέο Λύκειο» για την εκπλήρωση των Μνημονίων. Το (ΙΕΠ) “προβλέπει” για του χρόνου… Ο Υπουργός Παιδείας κάθε τόσο εξαγγέλλει και κάτι καινούριο, διαφορετικό…Τι σημαίνουν αυτά; H συρρίκνωση των γνωστικών αντικειμένων «διαφημίζεται» από το Υπουργείο, ώστε να εντυπωθεί καλύτερα στο μυαλό του κόσμου και των εκπαιδευτικών, κι έτσι να θεωρείται κάτι «τετελεσμένο» και να μην αντιδρά κανείς …μέχρι να ψηφιστεί;
Παράδειγμα Ι: Γίνεται να «μειώνονται» βασικά μαθήματα με το να μην είναι πλέον υποχρεωτικά (εκτός από τα Θρησκευτικά βέβαια…) και να μιλάμε για γνώση στο Λύκειο; Με πρόσχημα το αποτυχημένο σύστημα του Λυκείου, ο Υπουργός προχωράει σιγά-σιγά στην κατάργηση του ίδιου του Λυκείου ως χώρου γνώσης και προσανατολισμού των νέων και στη θέση του ετοιμάζεται να βάλει υποκατάστατα των γνωστικών αντικειμένων με τη μορφή …”Εμβάθυνσης”!
Τα μαθήματα περικόπτονται πανηγυρικά και οι ειδικότητες των εκπ/κών ενοποιούνται με εντελώς αντιεπιστημονικό τρόπο και, φυσικά, για λόγους οικονομίας, όπως προστάζουν τα Μνημόνια στην υποτελή χώρα.
Παράδειγμα ΙΙ: Κατά τα άλλα, στο «αποτυχημένο σύστημα» το μόνο που παραμένει σταθερό είναι οι Πανελλαδικές εξετάσεις, οι οποίες απλώς αλλάζουν μορφή, σπάνε σε πολλά κομμάτια (για να μην υπάρχει …άγχος) και οργανώνονται κεντρικά (για να γίνεται και η περίφημη αξιολόγηση).
Συμπέρασμα: Το νοικοκυρεμένο σχολείο που θέλει ο ΟΟΣΑ δεν είναι σχολείο για ανθρώπους της εποχής μας αλλά για υποταγμένους υπανθρώπους!
Η επίθεση που δεχόμαστε είναι στη καρδιά του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του 12χρονου σχολείου, αφορά ολόκληρη την κοινωνία και η υπεράσπισή του είναι ιστορική ευθύνη μας και πρέπει να την αναλάβουμε.
Οι δυνάμεις που διαμορφώνουν την πλειοψηφία (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ-πρώην ΠΑΣΚ-) αρνήθηκαν, παρά τις προτάσεις που κατατέθηκαν στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ από την αρχή της χρονιάς, να οργανώσουν πανελλαδικές κινητοποιήσεις για τη λειτουργία των σχολείων και τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών (ολιγομελή, Ξένες γλώσσες, τμήματα μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες, πολιτική αδιοριστίας, κενά, προβλήματα των αναπληρωτών, κ.ά.). Αυτό επιβεβαιώνεται και από την ανυπαρξία προγράμματος δράσης με άμεσο ή μακροπρόθεσμο σχεδιασμό διεκδίκησης των αιτημάτων, που αποτυπώθηκε και στη συνέλευση προέδρων των ΕΛΜΕ.
Ο συντονισμός των ΕΛΜΕ και των επιτροπών αγώνα, τοπικά και πανελλαδικά, είναι κρίσιμος για να οργανώσουμε έναν παρατεταμένο πολύμορφο απεργιακό αγώνα.
Η μαχητική διεκδίκηση των πάγιων αιτημάτων μας
Να μην περάσει η γ΄ αξιολόγηση και τα νέα μέτρα.
Παλεύουμε για την ανατροπή της αντιδραστικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση στα πλαίσια των κατευθύνσεων των ΕΕ-ΔΝΤ-ΟΟΣΑ-ΣΕΒ
Να μην κατατεθεί ο αντισυνδικαλιστικός νόμος που στοχεύει στην να καταργήσει στην πράξη το δικαίωμα στην απεργία. Κάτω τα χέρια από τα πρωτοβάθμια σωματεία.
Όχι στην αυτοαξιολόγηση/αυτονομία της σχολικής μονάδας και την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού.
Κανένα διάλογο της ΟΛΜΕ με την κυβέρνηση για το νέο λύκειο!! Δεν θα επιτρέψουμε να κατατεθεί το σχέδιο Γαβρόγλου για το «νέο» Λύκειο. Έξω ο ΟΟΣΑ από τα σχολεία.
Κανένας ταξικός και εξεταστικός φραγμός, ελεύθερη πρόσβαση στην μόρφωση ΟΛΩΝ, σε όλες τις βαθμίδες!
Δωδεκάχρονο, δημοκρατικό σχολείο θεωρίας και πράξης, των όλων και ίσων, με παιδαγωγική ελευθερία, χωρίς εξεταστικά φίλτρα με δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά, με πλήρη και ισότιμη ένταξη των παιδιών των προσφύγων στα σχολεία για να έχουν όλα τα παιδιά ίσες ευκαιρίες πρόσβασης στη γνώση.
Παλεύουμε για μόνιμους μαζικούς διορισμούς στα σχολεία, 15% για την παιδεία από τον κρατικό προϋπολογισμό. Έξω οι χορηγοί και οι επιχειρήσεις. Σχολεία σε κάθε γειτονιά, όχι στην γιγάντωση των σχολείων μας, καμία συγχώνευση – κατάργηση σχολείων και τμημάτων, 20 μαθητές στο τμήμα, 15 στις κατευθύνσεις και 10 μαθητές ανά καθηγητή στα εργαστήρια. Οργανική θέση για όλους. Όχι στις υποχρεωτικές μετακινήσεις και τις πλασματικές υπεραριθμίες. Κατάργηση της αύξησης του ωραρίου-επαναφορά στα επίπεδα του 2013. Επαναφορά του 3ωρου των υπευθύνων εργαστηρίων. Όχι στις αναθέσεις λάστιχο.
Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, κατάργηση του μισθολογίου – βαθμολογίου της φτώχειας και της χειραγώγησης. Κάλυψη των απωλειών στο εισόδημα, άμεση επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, ξεπάγωμα των μισθολογικών κλιμακίων, άμεση ενσωμάτωση της προσωπικής διαφοράς στο μισθό. Φραγμός στην ανελέητη φοροληστεία και τη λεηλασία του εισοδήματός μας!
Διεκδικούμε την κατάργηση του αντιδραστικού θεσμού της μαθητείας, και λέμε όχι στην κατάρτιση. Έγκριση όλων των «ολιγομελών» τμημάτων τεχνικής και γενικής εκπαίδευσης.
ΑΜΕΣΑ 24ωρη απεργία με προσπάθεια πανεργατικών ή έστω πανεκπαιδευτικών χαρακτηριστικών ενάντια στην κατάργηση του κοινωνικού αγαθού της παιδείας, ενάντια στην κατάργηση συνδικαλιστικών ελευθεριών και την επιβολή της αξιολόγησης. Για να μην περάσει ο νέος προϋπολογισμός λιτότητας και περικοπών όπως και τα υπόλοιπα προαπαιτούμενα της γ΄ μνημονιακής αξιολόγησης.
Κάντε το πρώτο σχόλιο