Η μεγάλη απάτη με τους μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών

Αθέατες πλευρές των εξαγγελιών για προσλήψεις εκπαιδευτικών

Παρουσία του πρωθυπουργού, πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου, η πρώτη συνεδρίαση της 20μελούς επιτροπής εμπειρογνωμόνων, διακομματικής συναίνεσης, που θα μελετήσει τα οικονομικά της εκπαίδευσης.

Το στίγμα του αντικειμένου της Επιτροπής έδωσε ο υπουργός Παιδείας, Κ. Γαβρόγλου, την περασμένη Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου στην Ολομέλεια της Βουλής, δηλώνοντας, ότι «θα είναι μια επιτροπή» εμπειρογνωμόνων «που θα μελετήσει τα οικονομικά της Εκπαίδευσης και η κυβέρνηση δεσμεύεται σε τρία χρόνια να κλείσει τουλάχιστον τις ψαλίδες ως προς τις ανελαστικές δαπάνες, για να μην υπάρχει τουλάχιστον η παθογένεια που υπάρχει μέχρι σήμερα ως προς αυτό το σημείο. Πιστεύουμε μέχρι τον Ιούνιο να έχουμε τα πρώτα πολύ καλά αποτελέσματα».

Αν όμως από αυτή την Επιτροπή, έχουμε, σύμφωνα με τον Υπουργό Παιδείας, τα πρώτα αποτελέσματα τον Ιούνιο, άγνωστη παραμένει ακόμη η ημερομηνία, της εξαγγελθείσας από τον Υπουργό Παιδείας, Διϋπουργικής Σύσκεψης για τον τριετή προγραμματισμό των προσλήψεων μονίμων διορισμών εκπαιδευτικών.

Την ανακοίνωση της Σύσκεψης είχε εξαγγείλει ο κ. Κώστας Γαβρόγλου στις 2 Ιανουαρίου με τη δήλωση ότι «διϋπουργική σύσκεψη για τον τριετή προγραμματισμό των προσλήψεων αυτών, που θα αφορούν τα έτη 2018 – 2020 αναμένεται να συγκληθεί την ερχόμενη εβδομάδα».

Ο Υπουργός Παιδείας στην ίδια δήλωση ανακοίνωσε ότι «η Κυβέρνηση ετοιμάζεται να προχωρήσει, μέσω του ΑΣΕΠ για αρκετές χιλιάδες προσλήψεις εκπαιδευτικών.

Σύμφωνα με τον κ. Κώστα Γαβρόγλου, το νέο σύστημα διορισμού των εκπαιδευτικών το οποίο θα αποφασιστεί μετά από διάλογο με τις ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών, θα πρέπει να συνδυάζει δύο πράγματα: α. να ακολουθεί την υπάρχουσα νομοθεσία και νομολογία και β. να εξαντλήσει την όποια δυνατότητα έχει το Υπουργείο Παιδείας για να ενισχύσει όλους εκείνους τους αναπληρωτές που τόσο καιρό στηρίζουν την εκπαίδευση και οι οποίοι θα πρέπει οπωσδήποτε να δουν τον εαυτό τους μέσα σ΄ αυτούς τους διορισμούς.

Να πούμε, λοιπόν καθαρά, την εκτίμησή μας για αυτή τη νέα εξέλιξη, σε επίπεδο, βεβαίως, δηλώσεων.

Αυτό που έχει γίνει φανερό είναι ότι όλες οι διακηρύξεις των Υπουργών Παιδείας για 20.000 μόνιμους διορισμούς, από τον Ανδρέα Λοβέρδο και τον Αριστείδη Μπαλτά μέχρι και το Νίκο Φίλη ήταν τουλάχιστον παρελκυστικές. Προσπαθούσαν να κερδίσουν χρόνο και να χορτάσουν με ελπίδες το ρημαγμένο εκπαιδευτικό σώμα όταν δεν είχε εξασφαλιστεί τίποτε. Ήταν μια επικοινωνιακή πολιτική, ένας χειρισμός την ίδια ώρα που έμπαιναν σε λειτουργία αλλεπάλληλοι “κόφτες” στις θέσεις εκπαιδευτικών.

Το τραγικό αστείο σε όλη αυτή την υπόθεση είναι και οι δηλώσεις του υπουργού Επικρατείας Χριστόφορου Βερναρδάκη ο οποίος την Τετάρτη 4 Γενάρη 2017 σε συνέντευξη του στην ΕΡΑ της Τρίπολης δήλωσε σχετικά με τις προσλήψεις εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση: «Την ερχόμενη εβδομάδα θα βγει προκήρυξη για μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών».

Το ξεκαθαρίζουμε: Το Υπουργείο Παιδείας δεν σκοπεύει να κάνει μόνιμους διορισμούς.

Θέλουμε να το ξεκαθαρίσουμε ότι αν τελικά προχωρήσει η Κυβέρνηση σε μόνιμες προσλήψεις αυτές θα είναι λίγες, ελάχιστες, δεν θα έχουν καμιά σχέση με τις προηγούμενες διακηρύξεις. Και αυτό το γνωρίζει καλά και ο νέος Υπουργός Παιδείας. Και γι αυτό δεν κάνει καμιά αναφορά σε αριθμούς. Καμιά. Και γι αυτό μίλησε για “σύσταση μιας επιτροπής εμπειρογνωμόνων που θα μελετήσει τα οικονομικά της εκπαίδευσης και θα υπάρξει δέσμευση ότι σε τρία χρόνια να αντιμετωπιστούν όλες οι ανελαστικές ανάγκες σε ανθρώπινο δυναμικό”.

Διορισμοί, λοιπόν δεν θα γίνουν για πολλούς λόγους σημαντικούς και δυσοίωνους. Πρώτον, γιατί το Υπουργείο Παιδείας έχει “στο τσεπάκι” και άλλους “κόφτες” για τον περιορισμό των αναγκών σε προσωπικό. Είναι φανερό ότι στα ΕΠΑΛ τη νέα σχολική χρονιά θα γίνουν νέες μαζικές συγχωνεύσεις τμημάτων στη βάση της εγκυκλίου για έλεγχο των φοιτούντων (και όχι εγγεγραμμένων) μαθητών. Επίσης στα ΕΠΑΛ τη νέα σχολική χρονιά θα έχουμε πολύ λιγότερα τμήματα καθώς θα έχει αποφοιτήσει η φετινή Γ΄ τάξη η οποία είναι οριοθετημένη με βάση το προηγούμενο σύστημα.

Παράλληλα, το Υπουργείο Παιδείας προβλέπει νέα μείωση του ωρολογίου προγράμματος, αυτή τη φορά στις δυο τελευταίες τάξεις του νέου Λυκείου που έχει εξαγγείλει, μείωση που οδηγεί σε περικοπή θέσεων περίπου 1000 καθηγητών.

Τελειώσαμε; Δυστυχώς τα χειρότερα έπονται. Να θυμίσουμε ότι στις προσλήψεις προσωπικού για το 2017 ισχύει το : μία πρόσληψη σε κάθε τέσσερις αποχωρήσεις. Το δυστύχημα είναι ότι αν και αυτή είναι μια καλύτερη αναλογία από αυτή που ίσχυε το 2016 (που βεβαίως δεν τηρήθηκε ούτε και αυτή), οι αποχωρήσεις στην σχολική εκπαίδευση είναι τα τελευταία χρόνια εξαιρετικά λίγες. Οι εκπαιδευτικοί, μπροστά στο φόβο ραγδαίας μείωσης των συντάξεων, προτιμούν να παρατείνουν όσο μπορούν περισσότερο την παραμονή τους στο σχολείο και στη “σιγουριά” του μισθού.

Και το χειρότερο, που το γνωρίζει ο κ. Γαβρόγλου: Σύμφωνα με τα στοιχεία της πρόσφατης Έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα (Σεπτέμβριος 2016) θα έχουμε μείωση του μαθητικού δυναμικού τα επόμενα 6 χρόνια 2017-2012 κατά 120.000 μαθητές (!). Ναι είναι αλήθεια. Αυτό είναι το αποτέλεσμα των μνημονίων στις γεννήσεις, οι οποίες από το 2010/11 και μετά, είναι μειωμένες κατά 15 – 20.000 ετησίως σε σχέση με την περίοδο 2005 – 2010.Και αυτό το γνωρίζουν οι επιτελείς του Υπουργείου και γι αυτό λέμε ότι μοιάζουν όλες οι διακηρύξεις τους για προσλήψεις μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού σαν επιχείρηση κερδίσματος χρόνου.

Αυτό σημαίνει ότι, αν οι μόνιμοι αλλά και οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί πέσουν στην “παγίδα” που στήνει το Υπουργείο και χωριστούν σε “ομάδες συμφερόντων” (προϋπηρεσία, ΑΣΕΠ, μεταπτυχιακά κλπ κλπ), αν η αντιπαράθεση αντί να επικεντρωθεί στην απαίτηση για μόνιμους διορισμούς ίσους με τον αριθμό των εκπαιδευτικών που αποχώρησαν την τελευταία εξαετία, αναλωθεί στον τρόπο διορισμού, τότε θα αλληλοφαγωθούν για ένα “αδειανό πουκάμισο”. Στην κυριολεξία. Και αν γίνει αυτό, τότε όλοι μαζί, θα υποστούν όσα δεν φαντάζονται.

ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ Ο ΣΕΒ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

Την ίδια ώρα ο γνωστός ΣΕΒ στην πρόσφατη Έκθεσή του (Φεβρουάριος 2017) με τίτλο «Η έξοδος από την κρίση ξεκινάει στα θρανία» αναφορικά με τους εκπαιδευτικούς, διαπιστώνει «υπερεπάρκεια ανθρώπινων πόρων» και κακή διαχείρισή τους, λίγες ώρες διδασκαλίας ανά εκπαιδευτικό, ευνοϊκή αναλογία δασκάλων προς μαθητές, ενώ συγκρίνει το κόστος μισθοδοσίας σημειώνοντας πως στην Ελλάδα η μισθοδοσία αποτελεί το 80% των δημόσιων δαπανών για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, αντί του 60% στην ΕΕ και 50% στη Φινλανδία. Στα πλαίσια αυτά για τη στελέχωση των σχολείων προτείνει «καλύτερη διαχείριση των ανθρωπίνων πόρων, ώστε να αυξηθούν οι μέσες ώρες διδασκαλίας και να μειωθούν οι ανάγκες για έκτακτους εκπαιδευτικούς».