Ένα μικρό σημείωμα, μια απάντηση στον οχετό των απολογητών

Του Λευτέρη Παπαθανάση, μέλους του ΔΣ της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων

Εμείς, "που διδάσκουμε τα παιδιά", πρέπει να μάθουμε τα παιδιά ότι μπροστά στο δυνάστη πρέπει να σκύβουν το κεφάλι, να του λένε ότι έχει πάντα δίκιο: Αυτό είναι το μάθημα που θεωρεί σωστό ο εκπρόσωπος του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ.
Εμείς, “που διδάσκουμε τα παιδιά”, πρέπει να μάθουμε τα παιδιά ότι μπροστά στο δυνάστη πρέπει να σκύβουν το κεφάλι, να του λένε ότι έχει πάντα δίκιο: Αυτό είναι το μάθημα που θεωρεί σωστό ο εκπρόσωπος του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτοί οι άνθρωποι διδάσκουν τα παιδιά μας”. Αυτή τη σπόντα θεώρησε ότι έπρεπε να σερβίρει σαν φρέσκο γλυκάκι από τηλεόρασης στη συντηρητική κοινή γνώμη ο εκπρόσωπος του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ, αναφερόμενος σε όσους εκπαιδευτικούς αντιδράσαμε, φωνάζοντας συνθήματα, στην παρουσία των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στο μπλοκ του συλλόγου ΔΕΠ-ΠΙ κατά τη χθεσινή πορεία. Πρόκειται για την πιστή αναπαραγωγή του δημόσιου λόγου των εκπροσώπων των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων. Εμείς, “που διδάσκουμε τα παιδιά”, πρέπει να μένουμε σιωπηλοί όταν οι εκτελεστές της κοινωνίας επιχειρούν να εξαπατήσουν για μια ακόμη φορά τα θύματα των πολιτικών τους, όταν επιχειρούν να πάρουν “αγωνιστικές” νομιμοποιήσεις κατεβαίνοντας στις πορείες της Μνήμης περιστοιχισμένοι από “στελέχη” και “μετακλητούς”. Εμείς, “που διδάσκουμε τα παιδιά”, πρέπει να δείχνουμε αστική ευγένεια απέναντι στα ειρωνικά γέλια των παρατρεχάμενων, απέναντι στις δηλώσεις “ναι, ψηφίζουμε μνημόνια και μαγκιά μας”. Εμείς, “που διδάσκουμε τα παιδιά”, πρέπει να μάθουμε τα παιδιά ότι μπροστά στο δυνάστη πρέπει να σκύβουν το κεφάλι, να του λένε ότι έχει πάντα δίκιο. Αυτό είναι το μάθημα που θεωρεί σωστό ο εκπρόσωπος του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ.

Εύγε! Καταφέρατε να βυθιστείτε τόσο βαθιά στο βάλτο της πολιτικής εξαθλίωσης που ανασύρατε το βρωμερό νήμα που σας συνδέει με τις διώξεις του μετεμφυλιακού κράτους ενάντια στους αριστερούς δασκάλους, με την “αποστολή του εκπαιδευτικού” της 7ετίας, με τον επιθεωρητισμό και τον έλεγχο της δημόσιας και πολιτικής ζωής των εκπαιδευτικών, που οι μαζικοί αγώνες έστειλαν στον αγύριστο. Μπορείτε κι ακόμη χαμηλότερα, είμαστε βέβαιοι.

Εμείς λοιπόν, “που διδάσκουμε τα παιδιά”, θα συνεχίσουμε να το κάνουμε με αξιοπρέπεια, με καθημερινό αγώνα μέσα κι έξω από την αίθουσα, ξέροντας πως αν τα σχολεία λειτουργούν ακόμη, αυτό οφείλεται στο φιλότιμο του κόσμου της Εκπαίδευσης. Εμείς, “που διδάσκουμε τα παιδιά”, θα συνεχίσουμε να τους μιλάμε για την Ιστορία, τις μεγάλες στιγμές της ανθρωπότητας, τα τιτάνια έργα των ανθρώπων που πάντα την Ελευθερία και την Αξιοπρέπεια υμνούσαν και ποτέ το γλύφτη και το ρουφιάνο, για τους νόμους κίνησης της φύσης και των κοινωνιών που μας διδάσκουν ότι όλα αλλάζουν και τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Τίποτα. Πόσο μάλλον μια θλιβερή κυβέρνηση και ένας γελοίος κύκλος απολογητών…

Λευτέρης, 17-11-2016, 21:30

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.


*