ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Δ.Ε.
ΜΑΖΙΚΟΙ, ΜΟΝΙΜΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΩΡΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Η σχολική χρονιά τελειώνει με πάνω από 1.000 κενά μόνο στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι μηδενικοί διορισμοί και η έλλειψη αναγκαίου αριθμού πιστώσεων ακόμη και για προσλήψεις αναπληρωτών προκειμένου να λειτουργήσουν τα σχολεία, παγιώνονται με την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Τα νέα μέτρα ύψους 5,5 δις που συμφωνούν κυβέρνηση με ΕΕ και ΔΝΤ να πληρώσουν πάλι οι εργαζόμενοι, για να «κλείσει επιτυχώς(!;) η αξιολόγηση», δεν αφήνουν κανένα περιθώριο. Ακόμη και οι διορισμοί, σε βάθος τριετίας που υπόσχεται ο υπουργός παιδείας, δεν αποτελούν δέσμευση της κυβέρνησης αλλά αίτημα προς τους «Θεσμούς», που φαίνεται να απορρίπτεται. Με δηλωμένη την πλήρη υποταγή του υπουργού παιδείας και της κυβέρνησης στις αποφάσεις των «Θεσμών», στο 3ο μνημόνιο που υπέγραψαν, επιδίδονται από τη μια σε μια επικοινωνιακή πολιτική δηλώσεων, ώστε να μην χρεωθούν το πολιτικό κόστος και από την άλλη καλλιεργούν την ανθρωποφαγία πατώντας στην αγωνία των ανθρώπων για μεροκάματο. Συνεχίζουν πιστά την εφαρμογή της πολιτικής Διαμαντοπούλου, Αρβανιτόπουλου, Λοβέρδου, των κατευθύνσεων της ΕΕ και της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, που υπέγραψαν στα μνημονιακά παραδοτέα και υλοποιούν μέσω του ΕΣΠΑ 2014-2020.
Την ίδια στιγμή διαρροές πληροφοριών και δημοσιεύσεις, για αύξηση ωραρίου, αύξηση της διδακτικής ώρας ή μείωση των ωρών των μαθημάτων, για μετακινήσεις – μετατάξεις εκπαιδευτικών, πεντάμηνα και voucher, με πρόβα στις προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού στα κέντρα προσφύγων, επιβεβαιώνουν ότι το Υπουργείο Παιδείας με ένα πράγμα ασχολείται: Πώς θα εξασφαλίσει την τυπική έναρξη λειτουργίας των σχολείων το Σεπτέμβρη, με διαχείριση του υπάρχοντος μόνιμου προσωπικού, υπονομεύοντας και καταπατώντας την ίδια στιγμή μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα. Η κυβέρνηση και το υπουργείο παιδείας προσπαθούν να κρύψουν την πολιτική τους επιλογή, να θυσιάσουν και φέτος την ανάγκη μαζικών, μόνιμων διορισμών στο βωμό της απρόσκοπτης υλοποίησης των μνημονίων, πίσω από τη νομολογία του ΣτΕ και τις όποιες δικαστικές αποφάσεις. Την ίδια στιγμή που ψηφίζουν μνημόνια εν μια νυκτί και αναμορφώνουν αμέσως όλο το εργατικό δίκαιο έτσι, ώστε να τα υπηρετεί.
Η ανατροπή των μνημονίων ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΠΟΤΑΜΙ, πρέπει να είναι η πολιτική επιλογή και προτεραιότητα της Ομοσπονδίας, για να υπερασπίσουμε ως συνδικαλιστικό, εκπαιδευτικό κίνημα τα συμφέροντα και τις ανάγκες εκπαιδευτικών, εκπαίδευσης και κοινωνίας. Όλη της η λειτουργία και προσπάθεια οφείλει να αναμετρηθεί αποφασιστικά με αυτό το καθήκον. Μόνο στο έδαφος αυτής της πάλης το εκπαιδευτικό κίνημα θα γίνεται «επικίνδυνο» για την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και θα μπορεί να αποσπά κατακτήσεις.
Οι ελαστικά εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί είναι από τα πιο πολύπαθα κομμάτια της εκπαίδευσης και η οργάνωση και κινητοποίηση τους δεν μπορεί να γίνεται με επικλήσεις ή αφορισμούς. Θέλει ειδική ενασχόληση, προσπάθεια και μέτρα. Όσο θα υποχωρεί η αγωνιστική διεκδίκηση του συλλογικού δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή δουλειά όλων, τόσο θα καλλιεργείται η λογική του κοινωνικού αυτοματισμού και της διάσπασης των εργαζόμενων.
Αντ’ αυτής της προσπάθειας, η μόνιμη πλέον συμπόρευση ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ, στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, αναγνωρίζει ως μόνο πλαίσιο «ρεαλιστικής» διεκδίκησης το πλαίσιο που ορίζουν μνημόνια (αφού είναι νόμοι του κράτους πια), Θεσμοί, κυβέρνηση και δικαστικές αποφάσεις, δηλώνοντας ότι θα θέσει υπό αίρεση ακόμη και τις αποφάσεις Συνεδρίων, αν αποδειχθεί η «αντισυνταγματικότητά» τους. Την εποχή που θέλουν να κυριαρχεί το «σύνταγμα» των μνημονίων, η συγκεκριμένη στάση επιτρέπει στην κυβέρνηση και ειδικά στο υπουργείο παιδείας, να εμπαίζει την Ομοσπονδία ασύστολα, με το να την εγκαλεί να στηρίξει νομικά τα αιτήματα του κλάδου(!). Με ευθύνη της πλειοψηφίας των ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ, η Ομοσπονδία μετατρέπεται από μάχιμο όργανο στην υπηρεσία του κλάδου και των διεκδικήσεών του, σε ουραγό της κυβέρνησης και της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας. ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ θέλουν να μετατρέψουν την Ομοσπονδία των εκπαιδευτικών σε έναν ακόμα «νομικό σύμβουλο» στην αυλή του υπουργείου, συνομιλητή στην εισαγωγή όλο και περισσότερων κριτηρίων σε ένα σύστημα (μη) διορισμών του «διαίρει και βασίλευε. ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ δικαιολογούν τη στάση της υποταγής τους απέναντι στην μνημονιακή πολιτική των μηδενικών διορισμών με το πρόσχημα του «δημοκρατικού διαλόγου» και της «ισοτιμίας». Στην πράξη δίνουν βήμα για τη νομιμοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής που διαιωνίζει το καθεστώς αδιοριστίας, που κατακερματίζει τα εργασιακά δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας και μετατρέπει τη συλλογική διεκδίκηση για σταθερή και μόνιμη δουλειά σε ένα απέραντο ατομικό προσοντολόγιο. Η πολιτική επιλογή των κυβερνήσεων για μηδενικούς διορισμούς στην εκπαίδευση, ενσωματώνεται σαν ατομική αδυναμία στον κάθε αδιόριστο ή αναπληρωτή, γιατί δεν έχει καλό βαθμό πτυχίου, δεν απέκτησε μεταπτυχιακό ή διδακτορικό, δεν συμμετείχε σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ κλπ. Ταυτόχρονα καλλιεργείται ένα κλίμα αναμονής και δίνεται πολιτικός χρόνος στην κυβέρνηση, που αφοπλίζει τη δυσαρέσκεια των ανθρώπων αντί αυτή να οργανώνεται σε συλλογική διεκδίκηση.
Ας διδαχτούμε από την εμπειρία του κινήματος. Η μαζική, ενωτική, αποφασιστική σύγκρουση των εκπαιδευτικών για το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και τη λογική της απαξίωσης του πτυχίου, ως μοναδικό εφόδιο διορισμού, έξω από τα εξεταστικά κέντρα το 1998, ήταν ο συλλογικός αγώνας που άνοιξε το δρόμο για μετέπειτα υποχωρήσεις της κυβέρνησης και την υλοποίηση μόνιμων διορισμών των αναπληρωτών, που χρόνια υπηρετούσαν στις εσχατιές της χώρας.
Με αυτή τη λογική τοποθετηθήκαμε στο 17ο Συνέδριο ως Παρεμβάσεις, απέναντι στην πρόταση που ψήφισαν ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ. Με την ίδια λογική πρέπει να απαιτήσουμε:
Μόνιμους, μαζικούς διορισμούς στην εκπαίδευση τώρα, με βάση την προϋπηρεσία και την ημερομηνία λήψης πτυχίου, σύμφωνα με τις μορφωτικές ανάγκες και την κάλυψη των πραγματικών αναγκών της εκπαίδευσης κι όχι ό,τι περισσεύει από τον μνημονιακό Προκρούστη.
Κατάργηση του ν.3848/10 και του γραπτού διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, που απαξιώνει τις σπουδές και τα εργασιακά δικαιώματα των πτυχίων
Όχι στα «προσοντολόγια» και σε οτιδήποτε επιδιώκει την αφαίρεση εργασιακών δικαιωμάτων από το πτυχίο.
Για την ανεργία δε φταίνε οι δεξιότητες των εργαζόμενων που είναι λειψές, αλλά η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να υπηρετήσει τα μνημόνια και την πολιτική ΕΕ – ΔΝΤ, ώστενα γεμίζουν οι τσέπες του κεφαλαίου, των τραπεζών και της αγοράς και να μένουν ακάλυπτες οι μορφωτικές και κοινωνικές ανάγκες, να γίνει η εργασία σκλαβιά χωρίς δικαιώματα και η ανεργία πολιορκητικός κλοιός. Αυτή η πολιτική επιλογή βρίσκει την τέλεια κάλυψή της πίσω από την δικαστική εξουσία και όσο θα συνεχίζεται, θα συνθλίβονται τόσο το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία των αδιόριστων όσο και τα εργασιακά δικαιώματα των μονίμων εκπαιδευτικών. Θα σφαγιάζεται η δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση και τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών μας.
Καμιά ανοχή στην κυβερνητική, αντιεκπαιδευτική πολιτική και στον κυβερνητικό συνδικαλισμό παλιάς και νέας κοπής, ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ. Μόνιμοι, αναπληρωτές και αδιόριστοι να συγκροτήσουμε το δικό μας ανεξάρτητο κέντρο αγώνα. Ενωμένοι μέσα από τις ΕΛΜΕ, τα σωματεία μας, σε συντονισμένη, αποφασιστική αναμέτρηση στους δρόμους, για να ανατραπεί η βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ, ΔΝΤ. Μαζί με όλο τον αγωνιζόμενο λαό, τους εργαζόμενους, τη νεολαία να βρεθούμε απέναντί τους.
Μαζική συμμετοχή στην απεργία στις 7 Απρίλη, με τους εργαζόμενους σε όλο το Δημόσιο. Αποφασιστική σύγκρουση στην 48ωρη απεργία αν η κυβέρνηση τολμήσει να φέρει προς ψήφιση το αντιασφαλιστικό έκτρωμα και τη φορολογική λεηλασία.
Αυτόν το δρόμο αξίζει να βαδίσουμε!
ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΗ ΒΑΡΒΑΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΕΕ – ΔΝΤ
Αθήνα, 5 Απρίλη 2016
Κάντε το πρώτο σχόλιο