Αγωνιστική Παρέμβαση
Διακήρυξη για τις εκλογές των ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
Ούτε βήμα πίσω! Συνεχίζουμε τον αγώνα για το δημόσιο σχολείο!
Όχι στα παλιά και στα νέα μνημόνια!
Όχι στον παλιό και στο νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό!
Η ελπίδα μας στα σωματεία μας και στους αγώνες μας!
“Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει….”
Μ. Αναγνωστάκης
Οι εκλογές των ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης γίνονται σε μια περίοδο που το κύριο χαρακτηριστικό της δεν είναι μόνο τα επελαύνοντα μέτρα των φονικών μνημονίων που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αλλά και η συνέχιση της κρίσης διακυβέρνησης της χώρας και των μνημονιακών κομμάτων εξουσίας όλων των αποχρώσεων. Αυτή η εξέλιξη είναι ενθαρρυντική για τους εργαζόμενους και το κίνημά τους, το οποίο, όπως έδειξαν και τα πρόσφατα μαζικά συλλαλητήρια στις απεργίες, μπορεί να επανακάμψει και να πρωταγωνιστήσει σε μια νέα και ελπιδοφόρα πορεία για την ανατροπή. Οι εργαζόμενοι, ξεπερνώντας τον κυβερνητικό συνδικαλισμό των δυνάμεων της ήττας και της συνθηκολόγησης, με τη συμμετοχή τους μπορούν να είναι ο καθοριστικός παράγοντας αυτής της πορείας!
Η Κοινωνία και οι εργαζόμενοι μπροστά σε νέα σαρωτικά μέτρα!
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προωθεί το σφαγιαστικό 3ο μνημόνιο με τα «προαπαιτούμενα» καταστροφικά μέτρα που οι δανειστές απαιτούν να εφαρμόσει για να εκταμιεύσει τις υποδόσεις των 2 δισ. και του 1 δισ. Ευρώ με τις οποίες προβλέπεται να ξεπληρώνεται το χρέος. Τα μέτρα δεν έχουν τέλος!
- Απελευθέρωση των πλειστηριασμών ακόμη και της πρώτης κατοικίας με προστασία περίπου μόνο του 25%!
- Διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης, περικοπή του ΕΚΑΣ, μείωση συντάξεων (1,8 δισ. το 2016), αύξηση εισφορών, ταφόπλακα στα επικουρικά, σύνταξη – επίδομα ελεημοσύνης.
- Νέο μισθολόγιο – φτωχολόγιο που παγώνει μέχρι και 15 χρόνια, ανάλογα με την κατάταξη στα Μ.Κ., κάθε αύξηση στους μισθούς, αντί της άμεσης ανακούφισης με την βαθμολογική προαγωγή των εκπαιδευτικών.
- Μπαράζ ιδιωτικοποιήσεων δημόσιας περιουσίας λιμανιών, αεροδρομίων ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΔΕΗ, κ.ά.
- Προϋπολογισμός για το 2016 που προβλέπει άλλα 4,7 δισ. ευρώ μέτρα λιτότητας.
- Άγρια φοροεπιδρομή με αυξήσεις σε ΦΠΑ, διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, αύξηση του φόρου σε αγρότες, ενοίκια.
Παιδεία στην πορεία της διάλυσης και των πελατειακών πρακτικών!
- Το 3ο μνημόνιο στην εκπαίδευση είναι εδώ! με χιλιάδες κενά, μηδενικούς διορισμούς, μειωμένες πιστώσεις αναπληρωτών, με νέες αυθαίρετες αναθέσεις μαθημάτων, αύξηση μαθητών στα τμήματα, συγχωνεύσεις ή καταργήσεις τμημάτων και μετακινήσεις εκπαιδευτικών, με μείωση δαπανών. Με εκρηκτικά προβλήματα στην Τεχνική Εκπαίδευση (ολιγομελή τμήματα, απουσία βιβλίων και αναλυτικών προγραμμάτων, υποχρεωτικές μετακινήσεις στα ΙΕΚ κ.ά.).
- Το 3ο μνημόνιο στην εκπαίδευση προβλέπει τη συνέχιση της εφαρμογής των αντιεκπαιδευτικών νόμων της Διαμαντοπούλου και του Αρβανιτόπουλου και άλλων μέτρων και μεταξύ αυτών, νέο πλαίσιο για την αξιολόγηση, εφαρμογή της μαθητείας, δηλ. της φτηνής-δωρεάν ανασφάλιστης εργασίας χωρίς δικαιώματα, νέο σύστημα κινητικότητας, καθώς και εφαρμογή της έκθεσης του ΟΟΣΑ του 2011 στην εκπαίδευση, δηλαδή συγχωνεύσεις, καταργήσεις σχολείων, αύξηση ωραρίου κλπ.
- Το καθεστώς της απαξιωτικής διεκπεραίωσης των Υπηρεσιακών Μεταβολών και των συνεπειών τους στις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών συνεχίζεται με πελατειακές εξυπηρετήσεις και αποδυνάμωση των συλλογικών διαδικασιών του κινήματος,. Αυτό επιβεβαιώνουν η αλλαγή των δύο μελών των Υ.Σ., η μη προώθηση του τρίτου αιρετού, η διατήρηση των περιφερειακών Διευθύνσεων, αυταρχικής δομής διοίκηση, καθώς και η συνέχιση παραβιάσεων των κριτήριων διαφάνειας και αντικειμενικότητας από τα ΠΥΣΔΕ.
Συνέχιση των μνημόνιων με τις πρακτικές των προκατόχων τους!
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση για να συγκαλύπτει την ταπεινωτική επιτροπεία των αξιολογήσεων της ΕΕ, για να αποκρύπτει την αντιδημοκρατική πρακτική ψήφισης του κατεπείγοντος στη βουλή, αλλά και για να αποδυναμώνει τις αντιδράσεις των εργαζομένων, χρησιμοποιεί την ίδια πρακτική των εκβιαστικών διλημμάτων που εφάρμοζαν οι προκάτοχοί της. Έτσι το «χρεοκοπία ή μέτρα» μετατρέπεται ανάλογα με τις εξελίξεις άλλοτε ως αναγκαιότητα «να ψηφιστεί το 3ο μνημόνιο για να μπούμε στην κανονικότητα» και άλλοτε «να γίνει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών για να μη γίνει κούρεμα των καταθέσεων»! Ακόμη η κυβέρνηση προανήγγειλε «εθνικό διάλογο», μεταξύ άλλων και για την παιδεία, εκτιμώντας ότι αποτελεί προνομιακό πεδίο για να εξασφαλίσει τη συναίνεση στα αντιλαϊκά της μέτρα. Αναγκαίος ο αγώνας ενάντια στην «Εθνική» μνημονίων.
Κι όχι αυταπάτες προπαντός.
Μ. Αναγνωστάκης
Ο απολογισμός της δράσης του συνδικαλιστικού κινήματος
Το συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Από τη μια τα μνημόνια που δεν ανατρέπονται, οι μνημονιακές κυβερνήσεις που συνεχίζουν, η ΕΕ με αυξημένο ρόλο εποπτείας της χώρας και των εργαζομένων και ιδιαίτερα η απόλυτη συνθηκολόγηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δημιουργούν μια αίσθηση αναποτελεσματικότητας των αγώνων. Από την άλλη όμως η ελπίδα για μια διαφορετική εξέλιξη της πορείας του κινήματος και των αγώνων έχει καταγραφεί στις συνειδήσεις των εργαζομένων με την μεγάλη έξαρση των αγώνων του ’10 – ’12, τους ηρωικούς αγώνες εκπαιδευτικών και διοικητικών ΑΕΙ σε διαθεσιμότητα, των καθαριστριών και της ΕΡΤ που έφτασαν στη νίκη, το μεγάλο λαϊκό όχι του δημοψηφίσματος κόντρα στο σύνολο του κατεστημένου (τράπεζες, ΣΕΒ, ΜΜΕ, ΕΕ, κόμματα εξουσίας, κ.ά.,) και ακόμη τα θετικά δείγματα επανάκαμψης του κινήματος με τα μαζικά συλλαλητήρια στις πρόσφατες απεργίες. Σε αυτό το τοπίο των δυνατοτήτων του κινήματος, αλλά και με βάση τη στάση της ΟΛΜΕ, κάνουμε τον απολογισμό των ΕΛΜΕ.
- Ο κλάδος των καθηγητών στην προηγούμενη περίοδο – των χρόνων της κρίσης προσπάθησε να ξεπεράσει τον χρεοκοπημένο συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και την αδράνεια της ΑΔΕΔΥ. Πρόταξε ένα διαφορετικό περιεχόμενο που απαντούσε στη γενικευμένη επίθεση που δέχεται το δημόσιο σχολείο. Έτσι οι διεκδικήσεις ενάντια σε Κυβερνήσεις, ΕΕ, ΔΝΤ, χρέος, τράπεζες, ΟΝΕ και ΕΕ συνέβαλαν στην πολιτικοποίηση του κινήματος, οδήγησαν στο διώξιμο των κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά και έδωσαν αυτοπεποίθηση για έναν ουσιαστικό ρόλο των εργαζομένων στις εξελίξεις. Οι μορφές αγώνα που πρόκρινε δεν έμειναν στις αποσπασματικές απεργίες διαμαρτυρίας, αλλά προχώρησε και σε αποφασιστικού χαρακτήρα αγώνες (κινητοποιήσεις Μαΐου 2013, απεργία διαρκείας Σεπτεμβρίου 2013, πολύμορφο παρατεταμένο αγώνα ενάντια στη διαθεσιμότητα, κ.ά.), οι οποίοι ακύρωσαν τις απολύσεις και επανέφεραν τους συναδέλφους στα σχολεία.
- Τη χρονιά όμως που μας πέρασε η ΟΛΜΕ με ευθύνη των δυνάμεων παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ) επέλεξε την αδράνεια και την αναμονή. Με την επιλογή τους αυτή απέναντι στην κυβέρνηση που υλοποιούσε και υπέγραφε αντιλαϊκές συμφωνίες, ήθελαν να νομιμοποιούν τις μνημονιακές πολιτικές των κομμάτων τους και οδηγούσαν τους εργαζόμενους στη σύγχυση και στην απογοήτευση. Την αδράνεια του κλάδου την υπηρέτησαν και πρωτοεμφανιζόμενα σχήματα στις εκλογές των ΕΛΜΕ.
- Ο αγωνιστικός συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων με την καθοριστική συμβολή Γ΄, Δ΄ και Ε΄ ΕΛΜΕ έδωσε τη δυνατότητα μαζικών κινητοποιήσεων και είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να σπάσει το κλίμα αναμονής και ανάθεσης και να συμβάλλει στην αναζωογόνηση των σωματείων.
- Για το πανεκπαιδευτικό μέτωπο. Καταγράφουμε στα θετικά κοινές εκδηλώσεις, κοινές παρεμβάσεις για αυθαιρεσίες στις διοικήσεις των ΕΛΜΕ. Ο συντονισμός όλων των ΕΛΜΕ και Συλλόγων ΠΕ, αναπληρωτών, φοιτητών, γονιών, μαθητών είναι αναγκαίος για την ανασυγκρότηση του κινήματος των εκπαιδευτικών.
- Πρόσφυγες. Στο ζήτημα των προσφύγων οι ΕΛΜΕ, ιδιαίτερα η Γ΄ και Ε΄ ΕΛΜΕ, έχουν συμβάλλει στην οργάνωση της αλληλεγγύης του κλάδου με επισκέψεις στην Ειδομένη και είδη πρώτης ανάγκης και ρουχισμού. Η ανταπόκριση στα σχολεία είναι θετική. Αρνητική είναι, όπως επισημάναμε στην υπουργό Μακεδονίας – Θράκης σε παράσταση, η ανυπαρξία κρατικής υποστήριξης. Οι ΕΛΜΕ με άλλα σωματεία συγκροτήσαμε το Συντονισμό συλλογικοτήτων για τους πρόσφυγες και οργανώσαμε αντιπολεμικό συλλαλητήριο.
- Για τις Υπηρεσιακές Μεταβολές οι ΕΛΜΕ, ιδιαίτερα οι Γ΄, Δ΄ και Ε΄, υπερασπίστηκαν την τήρηση κριτηρίων διαφάνειας και αντικειμενικότητας. Παρόλο που οι διαδικασίες έχουν καλυτερέψει με τη δημοσιοποίηση των κενών (διαδικασία που έγινε φέτος και στο Ανατολικό ΠΥΣΔΕ), συνεχίζονται μια σειρά παραβιάσεις (χρονοβόρες διαδικασίες, αδιαφάνεια στη συμπλήρωση ωραρίου, απόκρυψη κενών, στέρηση οδοιπορικών στους αναπληρωτές, παρατυπίες στις τοποθετήσεις ειδικής αγωγής, κ.ά. Όλα αυτά σχεδόν όλοι οι αιρετοί ούτε τα αποκαλύπτουν, ούτε τα καταγγέλλουν, αλλά ούτε τις ΕΛΜΕ ενημερώνουν για να γίνονται οι αναγκαίες παρεμβάσεις.
Γενικές Συνελεύσεις παντού! Αποφάσεις πανεργατικού αγώνας διαρκείας!
Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις, μετά και τα μαζικά συλλαλητήρια στις απεργίες και μπροστά στο νέο μπαράζ μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση καλούμε όλους τους συναδέλφους να απαιτήσουμε τώρα:
- Να σταματήσει ο παροπλισμός της ΟΛΜΕ που είναι αποτέλεσμα των υποβαθμισμένων αιτημάτων που ψηφίζουν ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ. Να αλλάξει η παρακολουθητική στάση της ΟΛΜΕ στο πρόγραμμα δράσης της ΑΔΕΔΥ που ψηφίζεται από ΣΥΝΕΚ, ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ και ΠΑΜΕ χωρίς προοπτική νίκης.
- Να επαναφέρουμε τις διεκδικήσεις του 17ουσυνεδρίου που απαντούν στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε.
- Οι συνελεύσεις να αποφασίσουν ο κλάδος να προχωρήσει σε συντονισμό με ομοσπονδίες και πρωτοβάθμια σωματεία σε πολύμορφο, αποφασιστικό και ανυποχώρητο πανεργατικό αγώνα που θα περιλαμβάνει απεργίες, συλλαλητήρια, καταλήψεις, αποκλεισμού, εκδηλώσεις, κ.ά. Σε μια τέτοια κατεύθυνση προτείνουμε κλιμάκωση με νέα 48ωρη απεργία από την ΟΛΜΕ και την ΑΔΕΔΥ.
Η παιδεία χρειάζεται ριζικές αλλαγές!
- Αγωνιζόμαστε και ονειρευόμαστε ένα άλλο σχολείο, το ενιαίο 12χρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο, με 2χρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή, που θα χωράει όλη τη γνώση, όλα τα παιδιά, όλους τους εκπαιδευτικούς και με διέξοδο στις ανάγκες των νέων ανθρώπων. Με μια αναβαθμισμένη τεχνική-επαγγελεματική εκπαίδευση στα πλαίσιά του.
- Όχι στο μισθολόγιο – πεινολόγιο. Αυξήσεις στους μισθούς για όλους τους εκπαιδευτικούς.
- Όχι στην κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, πλήρης σύνταξη στα 30 χρόνια και χωρίς όριο ηλικίας, να επιστραφούν τα κλεμμένα στα ταμεία.
- Όχι στην αξιολόγηση-όχι στην κινητικότητα που επιφέρουν ομηρία, μετακινήσεις, απολύσεις.
- Αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης. Να γίνουν αποδεκτές οι προτάσεις του κλάδου.
- Όχι μετακινήσεις στα ΙΕΚ. Αποκατάσταση μισθολογικών και εκπαιδευτικών δικαιωμάτων των συναδέλφων από τη διαθεσιμότητα. Λειτουργία 4ου έτους ειδίκευσης.
- 20 μαθητές στο τμήμα, 15/κατευθύνσεις, 10/εργαστήρια. Επαναφορά του ωραρίου.
- 000 διορισμούς καθηγητών τώρα. Πλήρη εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα στους αναπληρωτές. Όχι στις μετακινήσεις – Αντισταθμιστική διδασκαλία με διορισμούς εκπαιδευτικών.
- Όλες οι αρμοδιότητες στους Συλλόγους Διδασκόντων. Μόρια παντού! Όλα στη δημοσιότητα!
- Αγώνας ενάντια στους πλειστηριασμούς, τα χαράτσια, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.
- Συντονισμός – οργάνωση – αλληλεγγύη – αντιπολεμική δράση για πρόσφυγες – μετανάστες.
- Αγώνας για τα δημόσια κοινωνικά αγαθά. Παιδεία – υγεία – ασφάλιση -ρεύμα και νερό για όλο το λαό!
- Ανατροπή της πολιτικής Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου
- Διαγραφή του χρέους – Εθνικοποίηση των τραπεζών – Κατάργηση των Μνημονίων – άρνηση της νέας συμφωνίας – Έξοδος από ευρώ και ΕΕ
- Μάχη ενάντια στο φασισμό, το ρατσισμό, τον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό
“…όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα…”
Μ. Αναγνωστάκης
Μπροστά στις εκλογές των ΕΛΜΕ …
Επειδή το μοντέλο του κυβερνητικού και κομματικού συνδικαλισμού επανέρχεται ραγδαία και με κίνδυνο να καταργήσει κάθε δυνατότητα αυτοτελούς λειτουργίας των σωματείων μας επισημαίνουμε:
- Η ΔΑΚΕ στην ΟΛΜΕ και από κοινού με την ΠΕΚ (μετεξέλιξη της ΠΑΣΚ) στις ΕΛΜΕ μετά την απώλεια της διακυβέρνησης από τον πολιτικό της φορέα ασκεί την τακτική μιας «λελογισμένης» αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση για να «αθωώνεται» έτσι συνολικά η πολιτική των κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και για να μη θίγονται τα ιερά και τα όσια των ΕΕ – ΟΟΣΑ – ΔΝΤ, για αυτό δεν αποδέχεται τις ψηφισμένες αποφάσεις του 17ου συνεδρίου της ΟΛΜΕ. Συνηγορεί μαζί με τα ΣΥΝΕΚ στις κυβερνητικές επιλογές και οδηγούν σε αφωνία την ΟΛΜΕ και τις ΕΛΜΕ. Υπονόμευσε τις αποφάσεις του κλάδου ενάντια στη διαθεσιμότητα και τον αγώνα κατά της αξιολόγησης.
- Οι δυνάμεις των ΣΥΝΕΚ, που το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η ραγδαία μετάλλαξή τους σε κυβερνητική παράταξη, προσπαθούν να περιορίζουν το ρόλο των Δ.Σ. των ΕΛΜΕ σε όργανο αναπαραγωγής των θέσεων της ΟΛΜΕ τις οποίες αποφασίζουν μαζί με τη ΔΑΚΕ. Αρνούνται να καταγγέλλεται η κυβέρνηση που υπογράφει αντιλαϊκές συμφωνίες, δεν προωθούν τις αποφάσεις του συνεδρίου, υπονόμευσαν την εκδήλωση για το χρέος (13/3/2015), πρωτοστατούν στα Δ.Σ. να μην ψηφίζεται ο αγωνιστικός συντονισμός των σωματείων, αρνήθηκαν, όπως και η ΔΑΚΕ και το ΠΑΜΕ, να πάρει θέση ο κλάδος κατά των μετακινήσεων των συναδέλφων στα ΙΕΚ που φέρνουν την κινητικότητα, ανέβαλαν από κοινού με τη ΔΑΚΕ τις Γ. Σ. μετά την 24ωρη απεργία, αρνήθηκαν από κοινού με ΔΑΚΕ και ΠΑΜΕ συνάντηση των ΕΛΜΕ με τους αναπληρωτές. Στις συναντήσεις των ΕΛΜΕ με τις διοικήσεις παίρνουν θέση ανοιχτά υπέρ των κυβερνητικών θέσεων!
- Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ συνεχίζουν την αδιέξοδη συνδικαλιστική γραμμή της περιχαράκωσης και απορρίπτουν τις προτάσεις των Παρεμβάσεων για κινητοποιήσεις. Δε συμμετείχαν στην εκδήλωση των ΕΛΜΕ για την «κρίση και το χρέος», καταψήφισαν την κινητοποίηση για τα καθημερινά προβλήματα με τους γονείς τον Μάρτη, αρνήθηκαν στις Γ.Σ. (12/3/2015) να διαμορφωθεί πρόταση Συλλογικής Σύμβασης, αρνήθηκαν στην Α΄, Β΄ και Δ΄ ΕΛΜΕ η θεατρική παράσταση ΚΑΝΤΙΝΑ, αφιερωμένη στην διαθεσιμότητα, να συνεχιστεί από όλες τις ΕΛΜΕ, αρνήθηκαν την πρόταση για αγωνιστικά προεδρεία των ΕΛΜΕ και ψήφιζαν εκπροσώπους της ΔΑΚΕ και όχι των Παρεμβάσεων, δεν ψηφίζουν τα αιτήματα στη βάση των αναγκών που προτείνουν οι Παρεμβάσεις για τις υπηρεσιακές μεταβολές, πρωτοστατούν στα Δ.Σ. να μην ψηφίζεται ο αγωνιστικός συντονισμός των σωματείων.
Αγωνιστική Παρέμβαση …η παράταξή μας
Οι Παρεμβάσεις όλη την προηγούμενη χρονιά με την νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και τις αντιλαϊκές συμφωνίες που υπέγραφε, ήμασταν η μόνη δύναμη που:
- Επιμείναμε ο κλάδος χωρίς αναμονή να χαράξει αγωνιστική πορεία με βάση τις αποφάσεις των συνεδρίων και των Γ.Σ. και δε σταματήσαμε να καταθέτουμε προτάσεις κινητοποιήσεων (ημέρα επιστροφής των συναδέλφων της διαθεσιμότητας στα σχολεία, προώθηση αιτημάτων των αναπληρωτών, για τα καθημερινά προβλήματα, εκδήλωση για το χρέος, παραστάσεις στις διοικήσεις, αγώνες με προοπτική κλιμάκωσης, κ.ά.).
- Επιμείναμε ο κλάδος να συνεχίσει να έχει στον πολιτικό προσανατολισμό του την αναζήτηση και προβολή του «άλλου δρόμου» για την κοινωνία και την εκπαίδευση που περιγράφουν οι αποφάσεις των συνεδρίων. Στις αδυναμίες μας καταγράφουμε το ότι δεν καταφέραμε τα σωματεία μας να γίνουν πόλος συσπείρωσης για όλους.
Η Αγωνιστική Παρέμβαση αποτελεί κομμάτι του πανελλαδικού δικτύου των Παρεμβάσεων – Συσπειρώσεων – Κινήσεων, του ανυπότακτου ρεύματος της αριστεράς. Δεν καθοδηγείται από κανένα πολιτικό φορέα. Τα μέλη και το δυναμικό που τη στηρίζει ανήκουν σε όλο το φάσμα της Αριστεράς και σε ανένταχτους συναδέλφους. Αυτό αποτελεί πηγή δύναμης, γιατί λειτουργεί με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας. Πιστεύουμε ότι η κοινή δράση και η αγωνιστική συνεννόηση μέσα στο κίνημα κι όχι οι άγονες αντιπαραθέσεις, αλλά ούτε οι επίπλαστες ενότητες είναι που κάνουν τη διαφορά για να υπάρξουν αποτελέσματα. Συνεχίζουμε να αντλούμε αυτοπεποίθηση από τους μεγάλους αγώνες τους κλάδου με τελευταίο τον δίχρονο αγώνα κατά της διαθεσιμότητας – κινητικότητας – απόλυσης. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε. Τίποτα να μη χαρίσουμε.
Συνεχίζουμε τον αγώνα, συλλογικά, ενωτικά, μαχητικά!
Αλλάξουμε ριζικά τους συσχετισμούς,
προωθούμε τη γραμμή νίκης των αγώνων!
Στηρίζουμε – ψηφίζουμε σε όλες τις ΕΛΜΕ
Αγωνιστική Παρέμβαση
Κάντε το πρώτο σχόλιο