ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ (ΠΕΑΕ)

Ψήφισμα για την κατάσταση στην ειδική αγωγή & εκπαίδευση

Ο πρώτος πυλώνας της δημόσιας εκπαίδευσης που καρατομήθηκε χρονικά στα πλαίσια της εξοικονόμησης πόρων για την εξυπηρέτηση των ληστρικών μνημονίων ήταν η ειδική αγωγή και εκπαίδευση (ΕΑΕ). Ήδη από τη άνοιξη του 2012 εν μια νυκτί όλες οι συμβάσεις των αναπληρωτών μετατράπηκαν σε συμβάσεις ΕΣΠΑ, ενώ μέχρι εκείνο το σημείο οι αναπληρωτές ΕΑΕ πληρώνονταν από τον κρατικό προϋπολογισμό. Πιο απλά, εδώ και τρία χρόνια το κράτος αρνείται πως είναι εκ του Συντάγματος εκπορευόμενη υποχρέωσή του η χρηματοδότηση της ειδικής εκπαίδευσης. Πέρα, όμως, από την προφανή αντισυνταγματικότητα αυτής της κατάστασης, πρόκειται για μια συνειδητή προκλητικά απάνθρωπη πολιτική άρνησης των στοιχειωδών δικαιωμάτων του 10% του συνολικού μαθητικού πληθυσμού. Την ίδια στιγμή δεν έχει γίνει ούτε ένας μόνιμος διορισμός στις ΣΜΕΑΕ εδώ και περίπου 10 χρόνια, με συνέπεια οι αναπληρωτές να αναπληρώνουν τους εαυτούς τους κάθε χρόνο, ενώ τα οργανικά και λειτουργικά κενά στις ΣΜΕΑΕ είναι χιλιάδες. Η μόνη ερμηνεία για αυτό το αίσχος είναι πως πρόκειται για διαχρονική πολιτική επιλογή ανεξαρτήτου ηγεσίας, για να προσπορίζονται τα ΕΣΠΑ με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Σαν να μην έφτανε αυτό, πέρυσι με την ανοχή -αν όχι με την παρότρυνση- του τέως ειδικού γραμματέα επί υπουργίας Κουράκη (και νυν άτυπου συμβούλου) και υπό την καθοδήγηση συγκεκριμένων ομάδων αναπληρωτών επιχειρήθηκε με άρθρο στο νομοσχέδιο του νόμου-κουρελού, ο διαχωρισμός της ειδικής από τη γενική εκπαίδευση. Οι ομάδες αυτές των ‘συναδέλφων’ εξύφαναν ιδιοτελή σχέδια επαγγελματικής αποκατάστασης σερνόμενοι στους διαδρόμους των κομματικών γραφείων και του υπουργείου, ενώ κάποιοι εξ αυτών χειραγωγούνται από συγκεκριμένες παρατάξεις σε ρόλο υποβολέα, με σκοπό να κατακερματίσουν έτι περαιτέρω τους αναπληρωτές. Ο διαχωρισμός της γενικής εκπαίδευσης από την ειδική είναι σκοταδιστική και διόλου ουμανιστική αντίληψη, που φέρνει στο νου πρακτικές Απαρτχάιντ. Σε όλο τον κόσμο προωθείται η λογική της ενσωμάτωσης των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες σε ένα κατάλληλα οργανωμένο και στελεχωμένο σχολείο. Φυσικά τα ειδικά σχολεία είναι εξίσου αναγκαία για τη φοίτηση όσων μαθητών αδυνατούν να φοιτήσουν στα γενικά σχολεία. Η λύση δεν είναι η βίαιη απομάκρυνση από τα γενικά σχολεία.

Αντί, λοιπόν, να συζητείται η αντιμετώπιση της ακατάλληλης υλικοτεχνικής υποδομής και η προκλητική υπολειτουργία των αναγκαίων θεσμών εντός των γενικών σχολείων (παράλληλη στήριξη, τμήματα ένταξης, ειδικό βοηθητικό και επιστημονικό προσωπικό), αυτή η πρωτοβουλία προέταξε ως μείζον ζήτημα το θέμα των μόνιμων διορισμών εκπαιδευτικών που προέρχονταν από τους πίνακες ειδικής αγωγής. Αναλυτικότερα, η πρόταση αυτή διαχώριζε τους εκπαιδευτικούς του ίδιου κλάδου π.χ. σε φιλόλογους αποκλειστικά γενικής εκπαίδευσης και φιλολόγους αποκλειστικά ειδικής εκπαίδευσης με το πρόσχημα πως η προϋπηρεσία των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής έχει παρασχεθεί σε σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης (ΣΜΕΑΕ). Άρα η δυνατότητα του όποιου μελλοντικού διορισμού θα δινόταν αποκλειστικά στους εκπαιδευτικούς που υπηρέτησαν σε γενική τάξη αποκλείοντας παράλληλα τους συναδέλφους της ειδικής εκπαίδευσης, μολονότι ο νόμος αναγνωρίζει ισότιμα την προϋπηρεσία σε όποια δομή δημοσίου σχολείου κι αν έχει παρασχεθεί. Συνεπώς μπορεί να στερήσει από τα σχολεία συναδέλφους, οι οποίοι θα μπορούσαν να ασκήσουν διαφοροποιημένη διδασκαλία μέσα στη γενική τάξη και για τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Τον τελευταίο μήνα με πρωτοβουλία της ΠΟΣΕΕΠΕΑ και την ενεργό συμμετοχή γονέων αναπήρων, της ΕΣΑΜΕΑ, δασκάλων, καθηγητών υπάρχει μια διαρκής πολύπλευρη κινητοποίηση. Στη συνάντηση με τον υπουργό τέθηκαν μετ’ επιτάσεως η απουσία στελέχωσης των ΣΜΕΑΕ, η ανεπάρκεια υποδομών, το θέμα των προβληματικών δρομολογίων. Πιέστηκε ασφυκτικά να βρει λύση για μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών, ειδικού επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού. Του τονίστηκε πως το 80% όσων εργάζονται στην ΕΑΕ είναι αναπληρωτές και θα έπρεπε να απασχολούνται τουλάχιστον 3.000 εκπαιδευτικοί, ειδικό επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό μόνο στη δευτεροβάθμια. Το άμεσο όφελος ήταν πως μέσα σε πέντε μέρες έκανε τις προσλήψεις σε Α’ θμια & Β’θμια (στη Β’θμια περίπου 1100). Βέβαια τα κενά παρέμειναν (στην Αττική καλύφτηκαν περίπου οι μισές ανάγκες). Από τις 600 ΣΜΕΑΕ που έχουν σε όλη την Ελλάδα, πολλές δεν λειτουργούν καν (π.χ. ΕΕΕΕΚ Περιστερίου) ή υπολειτουργούν (π.χ. στη Γ’ δουλεύουν 2 από τα 24 τμήματα). Παράλληλα, ο υπουργός δεσμεύτηκε δημόσια για το μη διαχωρισμό γενικής-ειδικής, αλλά δεν αποσαφήνισε πως ο μη διαχωρισμός δεν θα ερμηνευθεί ως τοποθέτηση μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στις τάξεις των γενικών σχολείων χωρίς την αναγκαία υποστήριξη. Ως αποτέλεσμα ήρθε η έντονη συμμετοχή στην παρέμβαση στα γραφεία της ΟΛΜΕ και από συναδέλφους στην ειδική. Ταυτόχρονα υπήρξαν κινητοποιήσεις στα σχολεία, που οδήγησαν σε νέες διαμαρτυρίες έξω από το υπουργείο.

Τα προβλήματα στην ΕΑΕ είναι εκρηκτικά και πλέον έχει καταστεί σαφές πως η ανοχή στα πειράματα τελείωσε. Απαιτούμε άμεσα:

• Να λειτουργήσουν όλες οι ΣΜΕΑΕ και να ιδρυθούν νέες όπου απαιτείται

• Μόνιμοι διορισμοί με κάλυψη όλων των λειτουργικών κενών με ενιαίο τρόπο. Για τους διορισμούς υπάρχει ένας πίνακας και κριτήριο πρέπει να είναι η προϋπηρεσία.

• Επιστροφή της ΕΑΕ στον κρατικό προϋπολογισμό

• Άμεση κάλυψη όλων των κενών με πρόσληψη αναπληρωτών

• Ενίσχυση της πολιτικής ένταξης και παράλληλης στήριξης στα γενικά σχολεία με κατάλληλο προσωπικό και υποδομές

• Να λυθούν τα χρόνια προβλήματα των ειδικών σχολείων σε προσωπικό, υποδομές και μετακινήσεις μαθητών

• Καθιέρωση προσχολικής αγωγής και για τα παιδιά με αναπηρία και πρόβλεψη για την επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων των ΕΕΕΕΚ

• Μείωση του αριθμού των μαθητών στη γενική τάξη τουλάχιστον κατά 3 για κάθε μαθητή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.