2014 |
2013 |
|||
ΨΗΦΙΣΑΝ |
964 |
1069 |
||
ΕΓΚΥΡΑ |
944 |
1040 |
||
ΕΣΑΚ-ΔΕΕ |
327-3 |
34,6 % |
351-3 |
33,8 % |
ΣΥΝΕΚ |
217-2 |
23,0 % |
161-1 |
15,5 % |
Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής (Αγ. Παρέμβαση – Αγ. Κινήσεις – Συνεργαζ.) |
216-2 |
22,9 % |
282-3 |
27,1 % |
ΔΑΚΕ |
139-2 |
14,7 % |
180-2 |
17,3 % |
ΠΡ.ΕΝΟΤΗΤΑ (πρώην ΠΑΣΚ) |
45-0 |
4,8 % |
66 -0 |
6,4 % |
διαβάστε την ανακοίνωση της Ενότητας Αντίστασης Ανατροπής για τα αποτελέσματα των εκλογών:
Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής
(ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΕΙΡΑΙΑ & ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ)
______ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ 1, ΠΕΙΡΑΙΑΣ 16-12-2014______________________
Ανακοίνωση για τα αποτελέσματα των εκλογών
Οι εκλογές στην ΕΛΜΕ έγιναν μετά από μια μακρά περίοδο κινηματικής απραξίας και παρατεταμένης εκλογικής αναμονής. Σε όλο το λαϊκό κίνημα αλλά και στον κλάδο μας. Τη χρονιά που πέρασε δεν έγιναν μαζικές γενικές συνελεύσεις και δεν ξεδιπλώθηκαν αποφασιστικοί αγώνες που να αντιστοιχούν στην ένταση της επίθεσης του συστήματος. Η αντίδραση του κλάδου στην αυτοαξιολόγηση, έδειξε ότι θα μπορούσε να υπάρξει ένας διαφορετικός αγωνιστικός σχεδιασμός. Όμως στην ΟΛΜΕ από κοινού με ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ, το ΠΑΜΕ και οι ΣΥΝΕΚ δεν κατέθεσαν ούτε μία πρόταση προς τον κλάδο για αγωνιστική κλιμάκωση (χαρακτηριστική ήταν η ουσιαστική εγκατάλειψη από τη συνδικαλιστική ηγεσία των συναδέλφων σε διαθεσιμότητα). Σε κάθε περίπτωση είχαμε περιθωριοποίηση του λαϊκού παράγοντα και όχι ενεργοποίηση, είχαμε την ενίσχυση της παραλυσίας και της αναμονής για εκλογικούς σωτήρες.
Αυτή η δυσκολία ξεδιπλώματος αγώνων πίεσε τις αγωνιστικές φωνές και δημιούργησε ευνοϊκό έδαφος για όλες εκείνες τις απόψεις που δεν αντιλαμβάνονται το κίνημα ως μαζική κίνηση που συγκρούεται και κλιμακώνεται αλλά ως εικονική πραγματικότητα που τελικά επενδύεται στις κάλπες. Αυτή την πίεση δεν μπόρεσε η παράταξή μας να την απαντήσει και ως αποτέλεσμα της αδυναμίας αυτής, παρουσιάστηκε η εκλογική πτώση, την οποία, πάντως, αναμέναμε. Από κει και πέρα θα κάνουμε τους απολογισμούς μας και θα προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε στοιχεία της παρέμβασής μας αλλά και τους δεσμούς με τον κόσμο του αγώνα.
Πιο συγκεκριμένα, η ΕΑΑ επέμεινε σε όλη την χρονιά να επιχειρηματολογεί σε μια αντιδημοφιλή αλλά κατά τη γνώμη μας αναγκαία άποψη: Ότι αν δεν προετοιμαστούμε για σκληρούς και απεργιακούς αγώνες, δε θα δούμε να μπαίνει πάτος στο βαρέλι σε μισθό και δικαιώματα. Όταν πχ οι ΣΥΝΕΚ δεν κουραζόντουσαν να μας υπενθυμίζουν ότι η λύση θα έρθει από τις βουλευτικές εκλογές και το ΠΑΜΕ ότι η βασική δουλειά είναι η ανυπακοή στην αυτοαξιολόγηση και η παραταξιακή του ενίσχυση. Και η ΔΑΚΕ να κάνει τη γνωστή δουλειά των ατομικών εξυπηρετήσεων.
Τα κρίσιμα, ωστόσο, βρίσκονται μπροστά. Οι πρόσφατες εξελίξεις στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο δείχνουν ένα πράγμα: Ότι είτε γίνουν είτε δε γίνουν εκλογές, τα κέντρα εξουσίας εντός και εκτός Ελλάδας έχουν φορεμένη μια θηλειά στο λαιμό του λαού, στο όνομα του φόβου της χρεοκοπίας και της εξόδου από την ευρωζώνη – ο οποίος εξακολουθεί να μην απαντιέται- και ετοιμάζονται για πέρασμα νέων σφοδρών μέτρων. Πολύ σύντομα θα γίνει αντιληπτό (ίσως με επώδυνο τρόπο) ότι όταν ο λαός είναι στο περιθώριο, οι εξελίξεις μόνο αρνητικό πρόσημο μπορούν να έχουν.
Την επόμενη περίοδο η Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής θα υπηρετήσει ακόμα πιο αποφασιστικά την ανάγκη συγκρότησης του κινήματος και οργάνωσης αποφασιστικών αγώνων κόντρα στη βαρβαρότητα που επιβάλλουν η ΕΕ, το ΔΝΤ και το κεφάλαιο και υπηρετεί το αστικό πολιτικό προσωπικό. Την επόμενη περίοδο οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι σε απόλυτη εγρήγορση. Μόνο η αγωνιστική έξοδος των εργαζομένων στο προσκήνιο των εξελίξεων μπορεί να βάλει φραγμό στις σοβαρές αντιδραστικές μεθοδεύσεις που μαγειρεύονται εντός και εκτός της χώρας.
Κάντε το πρώτο σχόλιο