Ανοιχτή επιστολή στο Νίκο Ρωμανό
Στη νέα τάξη πραγμάτων, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα πράγματα, θα είμαστε εμείς και πως ποτέ καμία μάχη και κανένα δίκιο δεν κερδήθηκε με ησυχία και χωρίς αγώνα. Θέλουμε λοιπόν να ξέρεις πως σ’ αυτόν τον αγώνα δεν είσαι μόνος, είμαστε κι εμείς μαζί σου, εμείς, που αυτός ο κόσμος δε μας ταιριάζει, τα αρρωστημένα μυαλά τους μας αηδιάζουν, θέλουμ’ ελευθερία, κι ίσως είναι το μόνο πράγμα που δεν έχει ο κόσμος τους.
Εδώ στην Χαλκιδική, βιώνουμε κι εμείς μια «σύγχρονη χούντα, μια μάχη, κατά την απεγνωσμένη προσπάθεια μας εναντίον της καταστροφής του τόπου μας, του βουνού μας, των νερών μας, της ζωής μας, με την πολυπόθετη «ανοιχτή εξόρυξη χρυσού» που έχουν το θράσος ν’ αποκαλούν «ανάπτυξη»..(!)
Μπορεί λοιπόν ο αγώνας σου και μας –γιατί είναι και δικός μας- να είναι άνισος, όμως αν η νίκη δεν έρθει αυτή τη φορά, θα έρθει την επόμενη κι αν όχι την επόμενη την μεθεπόμενη. Το χειρότερο δεν είναι να πέφτεις, είναι να μη σηκώνεσαι. Ηττημένος είναι μόνο αυτός που παραιτείται. Οι άλλοι όλοι είναι νικητές.
Εμείς σε ενθαρρύνουμε να συνεχίσεις τον αγώνα σου, ώστε να βρεις τελικά το «παράθυρο ελευθερίας » που ζητάς και να μην λυπάσαι γι’ αυτό που διάλεξες να ‘σαι, δε χρωστάς σε κανέναν, παραμόνο στον Αλέξη (και σε κάθε προηγούμενο κι επόμενο Αλέξη) που αυτήν την στιγμή θα ‘ναι σίγουρα περίφανος για ‘σένα. Βάστα και μη λυγίσεις μήτε για μια στιγμή και, Νίκο, μην πάψεις ποτέ να ονειρεύεσαι, γιατί εξάλλου, άνθρωπος που πάυει να ονειρεύεται, πάυει και να υπάρχει.
« Μας φοβούνται και μας σκοτώνουν.
Φοβούνται τον ουρανό που κοιτάζουμε,
φοβούνται το πεζούλι που ακουμπάμε.
Φοβούνται τα λόγια που λέμε με φωνή υψωμένη.
Φοβούνται τα λόγια που θα λέμε αύριο όλοι μαζί.
Μας φοβούνται.
Κι όταν μας σκοτώνουν, νεκρούς, μας φοβούνται ακόμα πιο πολύ. »
{Τ. Λειβαδίτης}
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ.
« Είναι επικίνδυνο να έχεις δίκιο, όταν η εξουσία έχει άδικο.. » … {Βολταίρος}
Πρωτοβουλία μαθητών ΓΕΛ Ιερισσού.
Κάντε το πρώτο σχόλιο