Είναι γνωστό σε όλους τους συναδέλφους του Δημοσίου ότι ένα από τα πιο «αποτελεσματικά» (για το αντεργατικό έργο της κυβέρνησης) και πιο ισοπεδωτικά (για το δικαίωμά μας στην εργασία), «όπλο» της κυβέρνησης αποτελεί η λεγόμενη «αξιολόγηση». Η λεξούλα που χρησιμοποιείται για να πείσει την κοινωνική πλειοψηφία να αποδεχθεί τις απολύσεις των εκπαιδευτικών ως «δίκαιη απόφαση».
Ο εργασιακός κατήφορος δε φαίνεται να έχει τέλος: μία κι έξω κατάργηση τομέων, διαθεσιμότητα-απόλυση χιλιάδων συναδέλφων από την εκπαίδευση, αμέτρητα μέτρα, νόμοι, προεδρικά διατάγματα (νέο λύκειο, συγχωνεύσεις …) σπρώχνουν με γοργούς ρυθμούς τη δημόσια δωρεάν παιδεία στην «αγκαλιά» της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας» και στη μείωση των μαθητών από τα λύκεια .
Μέσα σε αυτό το κλίμα το τελευταίο διάστημα οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία βίωσαν και βιώνουν σχεδόν καθημερινά πιέσεις, εκφοβισμό ακόμη και απροκάλυπτους τραμπουκισμούς από παράγοντες της εκπαίδευσης (υπουργείο, διευθύνσεις, μερίδα διευθυντών, σχολικούς συμβούλους …) να συναινέσουν στη συγκρότηση ομάδων εργασίας για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου . Πού βρίσκεται το κακό? θα σκεφτεί κάποιος καλοπροαίρετα. Αν όμως ρίξει έστω και μια πεταχτή ματιά στο τι προβλέπεται, τότε θα συνειδητοποιήσει ότι το «κακό» βρίσκεται παντού! Κατηγοριοποίηση σχολείων ανάλογα με την «παραγωγή» τους, σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων-φορείς (ιδιωτικοί και δημόσιοι) καλούνται να καλύψουν τις οικονομικές ανάγκες των σχολείων, οι εκπαιδευτικοί αλλάζουν «ρούχα» και γίνονται «μαθητευόμενοι μάνατζερ »καθώς θα ψάχνουν χρηματοδότες και σπόνσορες ώστε τα σχολεία να πετύχουν υψηλή βαθμολόγηση στα πλαίσια της αξιολόγησής τους.
Αν όλα αυτά δε σας θυμίζουν τίποτα από το δικαίωμα στη δημόσια, δωρεάν ποιοτική παιδεία, έχετε απόλυτο δίκιο!
Εδώ και μήνες συνάδελφοι και συναδέλφισσες δίνουν ένα πραγματικό αλλά αφανή αγώνα · έχουν αρνηθεί να συγκροτήσουν τις συγκεκριμένες «ομάδες εργασίας», συνάδελφοι διευθυντές (που δε λησμονούν» ότι πρώτα απ ‘όλα είναι δάσκαλοι) παραιτούνται αρνούμενοι να παίξουν το ρόλο του νεκροθάφτη του δικαιώματος στη μόρφωση όλων των παιδιών και τους δικαιώματος όλων των εκπαιδευτικών σε μια αξιοπρεπή εργασία.
Μέχρι τώρα η ΟΛΜΕ (αν και με χαμηλωμένο στην πραγματικότητα τον αγωνιστικό πήχη) έχει πάρει αποφάσεις, έχει στείλει ενημερώσεις και κείμενα προς χρήση από τους συναδέλφους σχετικά με το πώς να μη συμμετάσχουν, να αρνηθούν και γενικά να αντισταθούν σε όλες αυτές τις διαδικασίες αξιολόγησης του πόσο υποταγμένοι είμαστε. Τελευταία είχε προκηρύξει κυλιόμενες στάσεις εργασίας προκειμένου να καλύψει συνδικαλιστικά τους συναδέλφους που αντιστέκονται και κυκλοφορεί κείμενο για την απόρριψη του πορίσματος των ομάδων εργασίας.
Ενώ αρκετή (ίσως όλοι) σύλλογοι συνεδρίασαν για την τελική πράξη της αυτοαξιολόγησης, «σιγήν ιχθύος» τηρείται μέχρι τώρα από το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Πρέβεζας. Γιατί συνάδελφοι του Δ.Σ. δε συνεδριάζετε; Γιατί δεν ενημερώνετε τους συναδέλφους; Γιατί δεν καλείτε γενική συνέλευση παρά έχετε αφήσει τον κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα μόνο του, αντιμέτωπο ακόμη και με απειλές από ορισμένους διευθυντές σχολείων που αποφάσισαν να δώσουν τις δικές τους «εξετάσεις» υποταγής στο όνομα της ατομικής τους «σωτηρίας»;
Τι περιμένετε συνάδελφοι του Δ.Σ. να έρθει μια «άλλη» κυβέρνηση που θα μας λύσει το πρόβλημα;
Μ ‘αυτά και μ’ αυτά έχει κυριαρχήσει μια εργασιακή νηνεμία που το μόνο που διασφαλίζει είναι η απρόσκοπτη εφαρμογή της απάνθρωπης κυβερνητικής πολιτικής. Αυτό θέλετε;
Επειδή, όμως, η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών θέλει να κοιτάζει στα μάτια τους μαθητές, τους γονείς τους και την κοινωνία όλη, επειδή αρνούμαστε ως σύγχρονοι σκλάβοι να διδάξουμε τη νεολαία πόσο υπάκουη και ήσυχη να είναι απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, επειδή είμαστε αισιόδοξοι ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε κι αλλιώς, καλούμε όλους τους συναδέλφους / συναδέλφισες να αντισταθούν μέσω γενικών συνελεύσεων, και σε συντονισμό με όλα τα σωματεία του δημοσίου να οργανώσουμε τον αγώνα μας ενάντια στην αξιολόγηση στα σχολεία και σε όλο το δημόσιο.
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ καθηγητών Πρέβεζας
Κάντε το πρώτο σχόλιο