Θέμα : Αυτοαξιολόγηση/Αξιολόγηση
Η επίθεση που δέχεται η Δημόσια εκπαίδευση, και όλη η κοινωνία, από Κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ απειλεί με επαγγελματικό αφανισμό τους εκπαιδευτικούς και οδηγεί σε παραπέρα συρρίκνωση όλων των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών. Η οριστική απόλυση των συναδέλφων μας σε διαθεσιμότητα και των υπολοίπων ευρισκόμενων σε διαθεσιμότητα Δημόσιων Υπαλλήλων, δείχνει τις διαθέσεις Κυβέρνησης και Υπουργείου για την ολοκληρωτική κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο. Η επιχειρούμενη αυτοαξιολόγηση/αξιολόγηση αποτελεί τη στιγμή αυτή την αιχμή του δόρατος της κυβερνητικής επίθεσης, απέναντι στη Δημόσια Εκπαίδευση, επιχειρώντας να καθηλώσουν μισθολογικά τους εκπαιδευτικούς [αφού συνδέουν την αξιολόγηση με το ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο και τις ποσοστώσεις του] να δημιουργήσουν νέες δεξαμενές διαθεσιμοτήτων και απολύσεων, να υποτάξουν τους εκπαιδευτικούς, να ελέγξουν και να χειραγωγήσουν τη μαθησιακή διαδικασία, μετατρέποντάς την σε ένα σύνολο προκατασκευασμένων, τυποποιημένων και ποσοτικών κριτηρίων και να κατηγοριοποιήσουν τα Σχολεία. Η εγκύκλιος επιστράτευσης που υπέγραψε ο Υπουργός στις 24 Μαρτίου 2014 είναι αποκαλυπτική του πανικού που διακατέχει την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας μπροστά στη μαζική άρνηση των Συλλόγων Διδασκόντων να συγκροτήσουν εθελοντικά τις ομάδες εργασίας της ΑΕΕ και αποτελεί, ουσιαστικά, παραδοχή της ορθότητας της θέσης της ΟΛΜΕ ότι η συμμετοχή των εκπαιδευτικών στις ομάδες εργασίας δεν είναι υποχρεωτική. Δεν είναι, επίσης, τυχαία η ημερομηνία έκδοσης της τελευταίας εγκυκλίου Αρβανιτόπουλου δυο μέρες μετά την οριστική απόλυση Δημοσίων Υπαλλήλων 922/3/2014) ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ.Απέναντι στην αντιεκπαιδευτική πολιτική, από την αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς, το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα δίνει μια ιστορική μάχη για τη διαφύλαξη της παιδαγωγικής ελευθερίας και της δημοκρατίας στο σχολείο. Με απεργίες και διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Με την πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων και εκδηλώσεων. Με την ακύρωση των σεμιναρίων των Σχολικών Συμβούλων για την αυτοαξιολόγηση σε όλη την Ελλάδα. Με την ακύρωση των σεμιναρίων για την αξιολόγηση στο Υπουργείο Παιδείας μετά από μαζικές και μαχητικές κινητοποιήσεις. Με τις συνεδριάσεις των συλλόγων διδασκόντων στις οποίες οι εκπαιδευτικοί αποφάσισαν να μη συμμετέχουν με τη θέλησή τους στη συγκρότηση των ομάδων εργασίας για την αυτοαξιολόγηση. Μέσα από όλες αυτές τις διαδικασίες, καταγράφηκε η συντριπτική αντίθεση του κλάδου στην επιχειρούμενη αξιολόγηση, πέρα από κάθε αμφισβήτηση.
Η νέα εγκύκλιος, αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο της αξιολόγησης. Ο ίδιος Υπουργός που πέρσι μας επιστράτευσε, επιχειρεί μια νέου τύπου επιστράτευση διευθυντών και καθηγητών, επιχειρώντας με τη βία να επιβάλλει το νομοθετικό έκτρωμα το οποίο θεμελιώνει τον επαγγελματικό αφανισμό των εκπαιδευτικών και οδηγεί στη διάλυση του δημόσιου σχολείου. Η εγκύκλιος αυτή εγείρει μέγιστο ζήτημα αντιδημοκρατικής εκτροπής. Η ανάθεση, με την εντολή μιας εγκυκλίου, οδηγεί σε άκρως επικίνδυνα μονοπάτια την όποια δημοκρατική λειτουργία έχει απομείνει στο σχολείο, ανατρέπει το ρόλο του συλλόγου διδασκόντων και τη θέση του εκπαιδευτικού σε αυτόν. Είναι μνημείο αντιδημοκρατικής οπισθοδρόμησης που μεταβάλλει άρδην το τοπίο στη διοίκηση της εκπαίδευσης και ως τέτοια θα αντιμετωπιστεί από το εκπαιδευτικό κίνημα και όλους όσοι εξακολουθούν να οραματίζονται την παιδαγωγική ελευθερία ενός δημοκρατικού σχολείου.
ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΗΔΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΜΕ.
1. Οι Σύλλογοι Διδασκόντων επιβεβαιώνουν τη βούλησή τους να μη στελεχώσουν εθελοντικά τις ομάδες εργασίας, να ολοκληρώσουν τη σύνταξη των πρακτικών και να γνωστοποιήσουν την απόφασή τους στην ΕΛΜΕ. Έχει μεγάλη σημασία να αποτυπωθεί η απουσία συναίνεσης των εκπαιδευτικών.
2. Κηρύσσουμε 3ωρη στάση εργασίας [11-2 μ.μ] για την Παρασκευή 4 του Απρίλη και καλούμε τους εκπαιδευτικούς των σχολείων του Περιστερίου σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας, στο Μαρούσι, στη 1μμ., προκειμένου να αποτρέψουμε την πραγματοποίηση του σεμιναρίου των Σχολικών Συμβούλων, για την αξιολόγηση την Παρασκευή 4/4, το Σάββατο 5/4 και την Κυριακή 6/4.
3. Κηρύσσουμε 3-ωρη στάση εργασίας για όλους τους εκπαιδευτικούς της ΕΛΜΕ κάθε μέρα έως και τη Παρασκευή 4 Απρίλη, εάν κληθούν παρά τη θέλησή τους σε συνεδρίαση της ομάδας εργασίας.
Σας ενημερώνουμε επίσης ότι η ΟΛΜΕ κατέθεσε ήδη εξώδικη διαμαρτυρία εναντίον του Υπ. Παιδείας την οποία σας στέλνουμε και διερευνώνται και άλλες νομικές ενέργειες ενάντια στην επιβολή της αξιολόγησης. Είναι διπλά παράνομη η αυταρχική αυτή εγκύκλιος, αφενός γιατί επικαλείται γενική και άσχετη με τη διαδικασία της αξιολόγησης διάταξη που έρχεται σε αντίθεση με τις ειδικές διατάξεις που τη διέπουν, αφετέρου γιατί -παρακάμπτοντας κάθε έννοια διοικητικής ιεραρχίας- ανάγει σε κορυφαίο παράγοντά της το Διευθυντή του Γραφείου του Υπουργού στον οποίο θα καταλήξουν οι αποφάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων. Η διολίσθηση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας στο δρόμο της παραβίασης κάθε έννοιας νομιμότητας είναι ένα φαινόμενο εξαιρετικά ανησυχητικό που διέπει τη λειτουργία της τόσο στο θέμα της ΑΕΕ – Αξιολόγησης όσο και σε μια σειρά άλλων κορυφαίων ζητημάτων (μετατάξεις, παράνομες μετακινήσεις, μη
Καταγγέλλουμε, επίσης, όλους αυτούς που παρότι γνωρίζουν τις θέσεις του κλάδου συμμετέχουν στις επιστημονικές επιτροπές που συντονίζουν την εφαρμογή του συγκεκριμένου πλαισίου αξιολόγησης. Είναι όλοι αυτοί οι καθηγητές Πανεπιστημίου, μέλη του ΙΕΠ, εν ενεργεία και συνταξιούχοι Σχολικοί Σύμβουλοι, οι οποίοι δέχονται να γίνονται συνεργοί ή να κλείνουν τα μάτια στη σφαγή που ετοιμάζεται για τη Δημόσια Εκπαίδευση και τους λειτουργούς της.
Σας αποστέλλουμε επίσης τη γνωμοδότηση της νομικής συμβούλου της Δ.Ο.Ε. για την τελευταία εγκύκλιο (24/3/2014) του Υπουργού Παιδείας.
Τα συμπεράσματα της γνωμοδότησης αυτής είναι:
«(α) μοναδικό αρμόδιο όργανο για να συστήσει τις ομάδες έργου είναι και εξακολουθεί να είναι ο Σύλλογος Διδασκόντων, δεδομένου, ότι αυτό ρητώς προβλέπεται από την υπ’ αριθμόν Εγκύκλιος 190089/Γ1/10.12.2013 εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων αλλά προκύπτει με απόλυτη σαφήνεια και από την διάταξη του άρθρου 38 της ΥΑ Φ.353.1/324/105657/Δ1/8-10-2002, που αναθέτει αποκλειστικά και μόνο στον σύλλογο διδασκόντων την αξιολόγηση του έργου του και τον προγραμματισμό των δράσεων του. Εξάλλου, από το σύνολο της νομοθεσίας, που προεκτέθηκε προκύπτει, ότι ο Διευθυντής ουσιαστικά αποτελεί το όργανο εκτέλεσης των αποφάσεων του Συλλόγου Διδασκόντων και όχι αποφασίζον όργανο στην διαδικασία. Εξάλλου, η ίδια η διαδικασία αυτοαξιολόγησης, όπως εκτίθεται στον νόμο, στις υπουργικές αποφάσεις και τις εγκυκλίους του Υπουργείου συνιστά αποτέλεσμα συνεργασίας των εκπαιδευτικών και όχι μονομερών αποφάσεων των Διευθυντών των σχολείων.
(β) Η διάταξη του άρθρου 39 παρ. 15 της ως άνω Υπουργικής Απόφασης, την οποία επικαλείται το Υπουργείο, προκειμένου να μεταφέρει την αρμοδιότητα των οργάνων (από το Σύλλογο στον Διευθυντή) αφενός είναι άσχετη με την διαδικασία της αξιολόγησης (αφού αναφέρεται σε κατανομή μαθημάτων και τάξεων και στην ανάθεση εργασιών εν γένει στον σχολείο) και αφετέρου έρχεται σε αντίθεση προς ρητή ειδική διάταξη (το άρθρο 38 της ίδιας ως άνω αποφάσεως) και συνεπεία αυτού δεν μπορεί να έχει εφαρμογή στην υπό κρίση περίπτωση. «Η αρμοδιότητα που έχει ανατεθεί σε ορισμένο όργανο δεν μπορεί νόμιμα να ασκηθεί από άλλο όργανο, ακόμη και ανώτερο του αρμοδίου, εκτός και εάν υπάρχει ρητή αντίθετη διάταξη» (Ε.Σπηλιωτόπουλου Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου σελ. 154 επ), πράγμα, που βεβαίως δεν συντρέχει στην επίμαχη περίπτωση. Σε περίπτωση δε παράνομης μεταβίβασης αρμοδιότητας, το όργανο, στο οποίο αυτή μεταβιβάστηκε δεν καθίσταται αρμόδιο και οι πράξεις του πάσχουν από ακυρότητα (ΣτΕ 367/1993, 2179/1987). Είναι συνεπεία αυτού, παντελώς εσφαλμένη η εγκύκλιος του Υπουργείου, δια της οποίας επιχειρεί να εξέλθει από το αδιέξοδο της μη σύστασης ομάδων έργου.
(γ) Για να μεταφερθεί συννόμως η αρμοδιότητα ενός οργάνου σε άλλο, μοναδική λύση θα ήταν η εκ μέρους του Υπουργείου νομοθέτηση και όχι βεβαίως η ανάθεση αρμοδιοτήτων μέσω εγκυκλίων, που ουδεμία ρυθμιστική δυνατότητα έχουν. Η μεταβίβαση αρμοδιότητας γίνεται νομίμως μόνο με έκδοση διοικητικής πράξεως, η οποία έχει κανονιστικό χαρακτήρα και αφορά κατηγορία υποθέσεων (ΣτΕ 607/1971, 3467/1985, 250/1987)
(δ) Μετά ταύτα, γεννάται το ερώτημα, ποιες είναι οι νομικές ενέργειες, στις οποίες μπορούν να προβούν οι εκπαιδευτικοί αλλά και η ΔΟΕ αναφορικά με την σύσταση των ομάδων έργου.
Σύμφωνα με το άρθρο 25 του ν. 3528/2007 προβλέπεται «….2. Ο υπάλληλος οφείλει να υπακούει στις διαταγές των προϊσταμένων του. Όταν όμως εκτελεί διαταγή την οποία θεωρεί παράνομη, οφείλει πριν την εκτέλεση να αναφέρει εγγράφως την αντίθεση γνώμη του και να εκτελέσει την διαταγή, χωρίς υπαίτια καθυστέρηση. Η διαταγή δεν προσκάται νομιμότητα εκ του ότι ο υπάλληλος οφείλει να υπακούσει σε αυτή. 3. Αν η διαταγή είναι προδήλως αντισυνταγματική ή παράνομη, ο υπάλληλος οφείλει να μην την εκτελέσει και να το αναφέρει χωρίς αναβολή. Όταν σε διαταγή η οποία προδήλως αντίκειται σε διατάξεις νόμων ή κανονιστικών πράξεων διατυπώνονται επείγοντες και εξαιρετικοί λόγοι γενικότερου συμφέροντος ή όταν ύστερα από άρνηση υπακοής σε πρώτη διαταγή, που προδήλως αντίκειται σε τέτοιες διατάξεις διατυπώνονται επείγοντες και εξαιρετικοί λόγοι γενικότερου συμφέροντος ή όταν ύστερα από άρνηση υπακοής σε πρώτη διαταγή που προδήλως αντίκειται σε τέτοιες διατάξεις ακολουθήσει δεύτερη διαταγή, που εκθέτει επείγοντες και εξαιρετικούς λόγους γενικότερου συμφέροντος ο υπάλληλος οφείλει να εκτελέσει την διαταγή και να αναφέρει συγχρόνως στην προϊστάμενη αρχή εκείνου, που τον διέταξε… Εάν εκείνος, που διέταξε είναι ο Υπουργός, η αναφορά υποβάλλεται στον Πρωθυπουργό».
Το πρώτο ζήτημα, το οποίο πρέπει να απαντηθεί είναι εάν η συγκρότηση των ομάδων έργου με απόφαση των διευθυντών είναι ενέργεια παράνομη ή προδήλως παράνομη ή αντισυνταγματική, καθώς σε κάθε μια από τις περιπτώσεις αυτές διαφοροποιείται η αντίδραση των υπαλλήλων, που λαμβάνουν μια τέτοια εντολή. Με δεδομένο, ότι η εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας προβαίνει σε ερμηνεία διατάξεων νόμου, φρονώ, ότι οι ενέργειες της διοικήσεως θα πρέπει να θεωρηθούν παράνομες, με αποτέλεσμα οι υπάλληλοι να πρέπει να τις εκτελέσουν, αναφέροντας παράλληλα τους λόγους, για την οποία τις θεωρούν παράνομες.
Αναφορικά με τον παράνομο χαρακτήρα των ενεργειών, που επιβάλλονται μέσω της ανωτέρω εγκυκλίου, οι ενέργειες, οι οποίες μπορούν να γίνουν είναι οι εξής ανά επίπεδο:
(Α) Κατ’ αρχήν η ΔΟΕ δύναται να προβεί στην προσβολή μέσω αιτήσεως ακυρώσεως της ως άνω εγκυκλίου, επικαλούμενη το γεγονός, ότι αυτή στερείται παντελώς νομίμου ερείσματος και έρχεται σε ευθεία αντίθεση προς την κείμενη νομοθεσία. Φρονώ δε, ότι επιβάλλεται η αποστολή μιας εμπεριστατωμένης αναφοράς προς τον Υπουργό με κοινοποίηση στον Πρωθυπουργό, προκειμένου να υπογραμμιστεί αφενός η αντίθεση μας αλλά και σε κάθε περίπτωση να τεκμηριωθεί η παρανομία των ενεργειών της διοικήσεως, παρέχοντας έτσι έρεισμα και στήριξη στους εκπαιδευτικούς.
(Β) Οι Διευθυντές των σχολικών μονάδων, που καλούνται να εκτελέσουν μια παράνομη εντολή, οφείλουν να αναφέρουν την αντίθεση τους στην παράνομη τούτη εντολή. Πρέπει δε να καταστεί σαφές, ότι η εκτέλεση παρανόμων εντολών εκ μέρους τους χωρίς δήλωση της αντίθεσης τους δεν τους απαλλάσσει από (προσωπικές και υπηρεσιακές) ευθύνες.
(Γ) Οι εκπαιδευτικοί, που θα οριστούν στις ομάδες έργου, δικαιούνται: (α) να αναφέρουν την αντίθεση τους στην ως άνω παράνομη σύσταση των ομάδων έργου είτε ατομικά είτε με πρακτικά του συλλόγου διδασκόντων (β) να αρνηθούν να παρέχουν έργο εκτός του ωραρίου εργασίας τους. Σε κάθε περίπτωση, είναι εξαιρετικά αμφίβολη η δυνατότητα ολοκλήρωσης των πολύπλοκων διαδικασιών της αυτοαξιολόγησης, με ομάδες έργου, που θα λειτουργούν εντός ωραρίου, πράγμα, που στην πράξη αποδυναμώνει ουσιαστικά τις απαιτήσεις του Υπουργείου.
(Δ) Τέλος, πρέπει να καταστεί σαφές, ότι κάθε παράνομη ενέργεια, που γίνεται στα πλαίσια μιας συνολικής διαδικασίας, οδηγεί σε ακυρότητα αυτής συνολικά. Συνεπώς, η παράνομη συγκρότηση ομάδων έργου, αποτελεί νομικό έρεισμα για την ακύρωση του συνόλου των διαδικασιών, που στηρίζονται σε αυτήν.»
Παρακαλούμε πολύ να αναρτήσετε ένα αντίγραφο από τα συνημμένα στο πίνακα ανακοινώσεων του σχολείου.
Για το Δ.Σ της ΕΛΜΕ
Κάντε το πρώτο σχόλιο