Τι πρότειναν οι Παρεμβάσεις ΔΕ στο ΔΣ της ΟΛΜΕ

 Δεν πέρασε ούτε μια εβδομάδα από την ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ, από την κυβέρνηση ΝΔ – Πασοκ και είχαμε δύο αποφάσεις απαγόρευσης κινητοποιήσεων: της αντι – ΕΕ διαμαρτυρίας, την ημέρα της φιέστας ανάληψης της ελληνικής προεδρίας της Ε.Ε.  (8/01), που συνοδεύτηκε από τη σύλληψη του Π. Αντωνόπουλου, μέλους της Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ, και της αγωνιστικής κινητοποίησης εκπαιδευτικών και σχολικών φυλάκων, στα διόδια του Πυργετού (11/01), για την άρση του καθεστώτος των διαθεσιμοτήτων και των απολύσεων, που οδήγησε σε προπηλακισμούς, τραυματισμούς εκπαιδευτικών και σε κάταγμα στο χέρι του Γ. Καλομοίρη, επίσης μέλους της Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ. Η κυβέρνηση εγκαινιάζει την περίοδο της προεδρίας σαν μια περίοδο απαγόρευσης κάθε αντιΕΕ και αντικυβερνητικής διαμαρτυρίας, κάθε αγώνα διεκδίκησης που εναντιώνεται στην πολιτική της και επιδιώκει την ανατροπή της. Αυξάνει την τρομοκρατία, τον αυταρχισμό απέναντι στους εργαζόμενους και όσους αντιστέκονται, με ξύλο, ΜΑΤ, συλλήψεις, δίκες. Την ίδια στιγμή δια στόματος Σαμαρά, βαφτίζει «ακραία συμπεριφορά» τη θέση για έξοδο από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, και υπογραμμίζει την ανάγκη επιβεβαίωσης από τις επερχόμενες ευρωεκλογές της παραμονής εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου πολιτικής (βλέπε επιτροπείας), συνεπικουρούμενος από τις απειλές Μπαρόζο για τις εξτρεμιστικές δυνάμεις του ευρωσκεπτικισμού, που πρέπει να καταδικαστούν ειδάλλως οι αγορές θα τιμωρήσουν τις χώρες τους.

  Οι ασπίδες των ΜΑΤ και των απαγορεύσεων, προασπίζουν ένα απονομιμοποιημένο πολιτικό σύστημα, μια κυβέρνηση που φοβάται τη λαϊκή οργή από την απότομη επιδείνωση της κατάστασης και που μπροστά στα νέα, αναγγελλόμενα μέτρα γίνεται όλο και πιο επιθετική – αυταρχική.  Έχουν στόχο να θωρακίσουν το σύστημα της εκμετάλλευσης, να διατηρήσουν την εξουσία τους πάνω στα συντρίμμια κάθε δικαιώματος δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας, για να ξεπεράσουν την καπιταλιστική κρίση προς όφελος των κερδών τους. Το ελληνικό κεφάλαιο και το αστικό πολιτικό σύστημα έχουν επιλέξει την απόλυτη σύνδεση τους με την ΕΕ, την ευρωζώνη, τους μηχανισμούς της και την ακόμη αντιδραστικότερη προοπτική της.  Η μονομερής κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, η άρνηση πληρωμής του χρέους και ξεπουλήματος του Δημόσιου πλούτου, απαιτεί την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ, την ευρωζώνη και κάθε αντιλαϊκό συνασπισμό (ΝΑΤΟ, ΔΝΤ κλπ)  και σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, των πολυεθνικών και των τραπεζιτών. Αυτή τη λογική οφείλει να υπηρετήσει η δράση του κινήματος και της αριστεράς, την περίοδο της ελληνικής προεδρίας, απέναντι στην κυβέρνηση που επιχειρεί να την αξιοποιήσει όχι μόνο για να επαναφέρει τα γνωστά κινδυνολογικά διλήμματα του τύπου «ΕΕ, ευρώ ή χάος», αλλά πριν απ’ όλα για να προωθήσει ένα νέο γύρο βάρβαρης επίθεσης στους εργαζόμενους και στην κοινωνική πλειοψηφία, όπως δήλωσε ήδη στις εξαγγελθείσες προτεραιότητες της.

Η ήδη διαμορφωμένη,  τραγική, κοινωνική κατάσταση, επιδεινώνεται από τη φοροληστεία, τα χαράτσια, τη διάλυση του συστήματος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και ασφάλισης, την απειλή για τις κατασχέσεις πρώτης κατοικίας, την ανεργία, τις απολύσεις, την απλήρωτη εργασία. Οι τράπεζες χρηματοδοτούνται με δισ. από τα δάνεια που αλυσοδένουν το λαό. Στον προϋπολογισμό του 2014 αποφασίζουν αύξηση 2,5 δισ. των άμεσων φόρων και περικοπές 2,5 δισ. ευρώ από περίθαλψη και ασφάλιση. Το χρέος παρά το «κούρεμα» (PSI) που βύθισε τα ασφαλιστικά ταμεία και τα ΑΕΙ, αυξάνεται σε απόλυτους αριθμούς από 301 δισ. το 2009, σε 321 δισ. το 2013.

Προχωρούν σε ένα Δημόσιο τομέα, υπεραντιδραστικά αναδιοργανωμένο, ακρωτηριασμένο μέσω χιλιάδων διαθεσιμοτήτων – απολύσεων, όχι για να παρέχει δημόσια – δωρεάν υγεία, παιδεία, ασφάλιση κλπ. αγαθά, αλλά με σαφέστερο ρόλο διευκόλυνσης αυτής της πολιτικής, είτε μέσω της εκχώρησης κερδοφόρων αρμοδιοτήτων του στο ιδιωτικό κεφάλαιο είτε με τη λειτουργία των υπόλοιπων με αυστηρά κριτήρια αγοράς, είτε με γιγάντωση των καταπιεστικών του μηχανισμών.  Κυβέρνηση – κεφάλαιο – ΕΕ –ΔΝΤ, ξεθεμελιώνουν εργατικά – κοινωνικά δικαιώματα και αγαθά, ξεπουλούν δημόσιο πλούτο, ετοιμάζουν την Ελλάδα των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών. Η ΕΕ έθεσε την Ελλάδα σε καθεστώς επιτροπείας μέχρι να αποπληρωθεί το 75% των δανείων. Απαιτεί 25.000 διαθεσιμότητες και 15.000 απολύσεις στο δημόσιο μέσα στο 2014, κλείσιμο, ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων, πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, με ανεργία στο 1,5 εκατ.

 Ήδη, διαφαίνεται από δημοσιεύματα ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης σε συνεργασία με τα άλλα υπουργεία, έχει προετοιμάσει τον «οδικό χάρτη» για τις 14.000 απολύσεις εντός του 2014, που θα διαπραγματευτεί με την τρόικα στις 15 Γενάρη. Αυτοί θα προέρχονται από υπαλλήλους ΔΕΚΟ και δημοτικών επιχειρήσεων, γιατρούς- εργαζόμενους ΕΟΠΥΥ, υπαλλήλους σε Δήμους και ασφαλιστικά ταμεία, πειθαρχικά και τους υπαλλήλους που έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα και τον Μάρτιο – Απρίλιο συμπληρώνουν το 8μηνό της. Πρόκειται για 1.800 σχολικούς φύλακες, 500 καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, 650 διοικητικούς υπαλλήλους των πανεπιστημίων και 1.300 υπάλληλους από τα υπόλοιπα υπουργεία.

Ανάμεσα στις πρώτες απολύσεις που θα γίνουν στις 22 Μάρτη, θα βρίσκονται σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης και οι 445 από τους 1845 συνάδελφοί μας, από τις καταργημένες ειδικότητες των ΕΠΑΛ, κατά δήλωση του υπουργού Παιδείας, αφού οι θέσεις που προκηρύχθηκαν σε ΙΕΚ και άλλους φορείς  δεν καλύπτουν όλους όσους τέθηκαν σε διαθεσιμότητα.

Αποδομούν τη δημόσια εκπαίδευση, τη δένουν στα επιχειρηματικά συμφέροντα

Ο νόμος για το «νέο», πιο ταξικό σχολείο, για επιχειρηματική-ανταγωνιστική παιδεία, οδηγεί στην απομάκρυνση της μαθητικής πλειοψηφίας από την «τυπική εκπαίδευση», το τσάκισμα των μορφωτικών δικαιωμάτων της νέας γενιάς και την μαθητεία – τζάμπα εργασία για τον εργοδότη. Φέτος χιλιάδες μαθητές των ΕΠΑΛ δεν έχουν κάνει μια ώρα μάθημα σε τομείς που καταργήθηκαν και είναι απαραίτητα για να πάρουν απολυτήριο ή πτυχίο και να δώσουν πανελλαδικές εξετάσεις. Κενά καθηγητών παραμένουν και στη γενική παιδεία και την ίδια στιγμή προαναγγέλλεται η λειτουργία της Τράπεζας Θεμάτων το Φλεβάρη. Εξεταστέα ύλη που είναι αδύνατον να βγει σε ορισμένα μαθήματα, νέο εξεταστικό – βαθμολογικό σύστημα για την προαγωγή, προσμέτρηση του βαθμού απολυτηρίου στην εισαγωγή στα πανεπιστήμια και Τράπεζα Θεμάτων, διαμορφώνουν ένα ασφυκτικό πλαίσιο για μαθητές και καθηγητές στην Α Λυκείου, προεικονίζοντας την αύξηση της μαθητικής διαρροής.

Οι συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων, συμπτύξεις τμημάτων και αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, θα συνεχιστούν αφού ήδη προαναγγέλθηκαν άλλες 1676 από τον προϋπολογισμό, μαζί με περικοπές των δαπανών.

Η κινητικότητα – ευελιξία των εργασιακών σχέσεων σε χώρο και χρόνο, τα τεχνητά πλεονάσματα,  οι διαθεσιμότητες, οι υποχρεωτικές μετατάξεις, η απειλή κατάργησης της οργανικής, η νέα συζήτηση για αύξηση του ωραρίου, συμπληρώνονται από τις πάσης φύσεως- πλην ελάχιστες προσλήψεις, μέσω ΕΣΠΑ, ΟΑΕΔ, 5μηνα κοινωφελούς  εργασίας κλπ  Μέχρι και ελεύθεροι επαγγελματίες από τα μητρώα εκπαιδευτών ενηλίκων εμφανίστηκαν να τοποθετούνται για να διδάξουν σε ΕΠΑΛ, μεταπηδώντας από ΙΕΚ, ως ωρομίσθιοι. Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τη μαθητική διαρροή που θα επιδεινώνεται, όσο προχωρά η εφαρμογή του νέου νόμου, και την εφαρμογή της αξιολόγησης, θα οδηγήσουν σε απολύσεις και δραστική μείωση και του εκπαιδευτικού προσωπικού (ήδη κατά 30.000 από το 2010).

Η διαδικασία αξιολόγησης – αυτοαξιολόγησης, μαζί με πυκνά κρούσματα αυταρχισμού και αυθαιρεσιών, το κάλεσμα από την ίδια την εγκύκλιο παραβίασης τους εργασιακού ωραρίου, το παρουσιολόγιο και το «my school», αποσκοπεί  στη μισθολογική και βαθμολογική μας καθήλωση, στη διαμόρφωση των δεξαμενών διαθεσιμότητας και στην απόλυση, στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, τη μορφωτική υποβάθμιση, τη συνεχή αύξηση της μαθητικής διαρροής  και την ιδεολογική-εκπαιδευτική χειραγώγηση των εκπαιδευτικών στις πολιτικές της κυβέρνησης.

Η ΕΕ με το διεθνές πλέγμα της οικονομικής ολιγαρχίας προωθούν μια παιδεία με δίδακτρα, προσαρμοσμένη στις ανάγκες των αγορών, με λιγότερους εκπαιδευτικούς και διείσδυση του ιδιωτικού τομέα στη λειτουργία της. Γι’ αυτό ξεσπούν μαχητικοί αγώνες εκπαιδευτικών, μαθητών, φοιτητών σε Ισπανία, Χιλή, Πορτογαλία, Γαλλία κ.α. Κομμάτι τους ήταν ο ανυποχώρητος απεργιακός αγώνας των εργαζομένων στα ΑΕΙ κόντρα στην τρομοκρατία των απολύσεων, υπέρ του δημόσιου πανεπιστήμιου, του δικαιώματος στη δουλειά.

Μόνο η αποφασιστική σύγκρουση σε περιεχόμενο και μορφές, με αυτή την επίθεση και αυτούς που την υλοποιούν, μπορεί να ανοίξει δρόμους για νικηφόρους αγώνες

Πιάνοντας το νήμα από την μεγαλειώδη απεργία μας του Σεπτέμβρη, τους ηρωικούς αγώνες, διοικητικών των πανεπιστημίων, ΕΡΤ, σχολικών φυλάκων, καθαριστριών, των εργαζομένων στους δήμους κ.λπ. και τη δυνατότητα μαχητικών αγώνων που ανέδειξαν με τη στήριξη της κοινωνίας. Αναγνωρίζοντας την ανάγκη αλλά και τη δυνατότητα συντονισμού των αγώνων σε ένα ενιαίο, συντονισμένο απεργιακό μέτωπο την αμέσως επόμενη περίοδο που όπως φαίνεται είναι η αγωνιστική πρόταση που συναντά την αποδοχή χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων της βάσης, αλλά και εργαζόμενων του ιδιωτικού τομέα, ανέργων και νεολαίας. Με την πεποίθηση ότι η ώρα του αγώνα δεν μπορεί παρά να συμπίπτει με την ώρα της επίθεσης σε ζωτικά δικαιώματα, ανάγκες και κατακτήσεις. Δεν υπάρχουν περιθώρια αναβολών και υπεκφυγών στο όνομα των όρων και των προϋποθέσεων. Η νέα χρονιά ή θα είναι χρονιά των απολύσεων καθώς η διαθεσιμότητα εκεί οδηγεί το Μάρτη και επιβολής της αξιολόγησης που σημαίνει φτώχεια, χειραγώγηση, απόλυση του εκπαιδευτικού μαζί με την οπισθοδρόμηση στην εκπαίδευση ή θα είναι χρονιά αγώνων που θα τη σφραγίσουν και οι εκπαιδευτικοί με τους αγώνες τους για το δικαίωμα για τη δουλειά και την εκπαίδευση

Στην καρδιά των αιτημάτων αυτού του αγώνα, πρέπει να είναι οι διεκδικήσεις για εκπαίδευση και ουσιαστική, μόρφωση όλων των παιδιών, αντίστοιχη των μορφωτικών δυνατοτήτων της εποχής, η διασφάλιση των κοινωνικών αγαθών (παιδεία, υγεία, ασφάλιση, ρεύμα, νερό) δημόσια και δωρεάν παρεχόμενων, η απαίτηση για μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή εργασία για όλους, η υπεράσπιση της ελευθερίας  και του δικαιώματος του λαού να αποφασίζει αυτός για τις τύχες του, ενάντια  στα ανακοινωθέντα του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» και την τακτική απαγόρευσης της συνδικαλιστικής- κινηματικής δράσης από την κυβέρνηση.

Η βάση για τη συγκρότηση του αγωνιστικού μετώπου αποφασιστικής μάχης, για τη ρήξη και την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, είναι τα αιτήματα που διατυπώθηκαν «εν θερμώ», την περίοδο της μεγάλης απεργίας του Σεπτέμβρη από τις χιλιάδες των Γενικών Συνελεύσεων κι απεργών.

Κανένα παιδί και κανένας εκπαιδευτικός δεν περισσεύει από το σχολείο!

Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους!

• Καμιά διαθεσιμότητα-απόλυση-υποχρεωτική μετάταξη και μετάθεση! Κανένας εκπαιδευτικός – εργαζόμενος εκτός εργασίας στις 22 Μάρτη.
• Κατάργηση του νόμου για τις μετατάξεις  και του ΠΔ για τις υποχρεωτικές μετακινήσεις (μεταθέσεις και αποσπάσεις). Οργανικές θέσεις για όλους τους εκπαιδευτικούς
• Επαναφορά του διδακτικού ωραρίου στο προηγούμενο καθεστώς.
• Να ανακληθούν τώρα οι διαθεσιμότητες.
• Διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων μονίμων και αναπληρωτών.
• Μαζικοί διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών τώρα, για τη λειτουργία των σχολείων.
• Ουσιαστική οικονομική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών, ειδικά των νεώτερων. Κατάργηση του ν. 4024/11
• Κατάργηση του μισθολογίου – βαθμολογίου της φτώχειας και της χειραγώγησης. Αυξήσεις στους μισθούς.
• Πλήρης σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας. Καμιά μείωση συντάξεων Όχι στη διάλυση της επικουρικής ασφάλισης και τη μείωση του εφάπαξ. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων. Σύστημα υγείας – συνταξιοδότησης – πρόνοιας – κοινωνικής ασφάλισης για όλους αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν.

Μόρφωση – εκπαίδευση για όλα τα παιδιά, ουσιαστική, δημόσια και δωρεάν!

• Κατάργηση του νόμου για την αντιδραστική «αναδιάρθρωση» της εκπαίδευσης, γενικής και τεχνικής. Όχι στο σχολείο της αγοράς ( όχι στον εξεταστικό μαραθώνιο, στη μαθητεία, στην ιδιωτικοποίηση και στην πρόωρη κατάρτιση μετά το γυμνάσιο). Ειδικά για φέτος να μην ισχύσει καμία αλλαγή για τους μαθητές της Α Λυκείου
• Να επανέλθουν οι τομείς και οι ειδικότητες της ΤΕΕ που καταργήθηκαν.
• Άμεσα μέτρα ενίσχυσης για να λειτουργήσουν όλα τα σχολεία.
• Καμιά  συγχώνευση – κατάργηση σχολείου!
• Ανώτερο όριο 20 μαθητές στο τμήμα, 15 στις κατευθύνσεις και 10 μαθητές ανά καθηγητή στα εργαστήρια. Αύξηση  των δαπανών για την εκπαίδευση.
• Ενιαίο 12χρονο σχολείο, υποχρεωτικό, δημόσιο και δωρεάν, ποιοτικά αναβαθμισμένο για όλα τα παιδιά.  Ουσιαστική στήριξη της τεχνικής εκπαίδευσης κατά τη μεταβατική περίοδο.
• Όχι στην ιδιωτικοποίηση -επιχειρηματικοποίηση – διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης.
• Όχι στην αξιολόγηση, αυτοαξιολόγηση, εξωτερική αξιολόγηση– εργαλεία περάσματος των αντιδραστικών αλλαγών στην εκπαίδευση, της κατηγοριοποίησης, της μισθολογικής υποβάθμισης, των απολύσεων και της παιδαγωγικής χειραγώγησης των εκπαιδευτικών. Καμιά αξιολόγηση σχολικής μονάδας, που οδηγεί σε κατηγοριοποίηση των σχολείων.. Κατάργηση του ν.4142/13 για την Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας .Δεν συμμετέχουμε σε καμία διαδικασία που στοχεύει στην αξιολόγηση
• Αύξηση  των δαπανών για την εκπαίδευση στο 5% του ΑΕΠ ή το 15% του προϋπολογισμού.  Έκτακτη επιχορήγηση τώρα για την ουσιαστική αντιμετώπιση των εξόδων των σχολείων, για τη σίτιση, ασφάλιση – υγεία-μετακίνηση των μαθητών μας.

Δημόσια και δωρεάν όλα τα κοινωνικά αγαθά,

• Παιδεία, υγεία, ασφάλιση, στέγη, ρεύμα και νερό για όλο το λαό!
• Όχι στη διάλυση – συρρίκνωση – ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών.

• Ιατρική περίθαλψη  των μαθητών και των οικογενειών τους.
• Κανένας πλειστηριασμός σε σπίτι λαϊκής οικογένειας.

Άμεσα μέτρα ανακούφισης για την ανεργία, την εξαθλίωση και τη μαζική φτώχεια. Κανένας μαθητής και η οικογένεια του χωρίς στέγη φαγητό, ηλεκτρικό ρεύμα και ιατρική περίθαλψη

Ελευθερία, δικαιοσύνη, δημοκρατικά δικαιώματα στα σχολειά και στους τόπους εργασίας

• Όχι στις απαγορεύσεις συγκεντρώσεων – διαδηλώσεων και  κάθε απαγόρευσης συνδικαλιστικής – κινηματικής δράσης
• Καμιά δίωξη ενάντια στους αγωνιζόμενους. Να αποσυρθούν τώρα οι κατηγορίες για τη σύλληψη του Παύλου Αντωνόπουλου, με την κατηγορία της συμμετοχής σε απαγορευμένη συγκέντρωση και αντίστασης κατά της αρχής. Καμία Διεύθυνση να μην διανοηθεί να συνεχίσει τη δίωξη με πειθαρχικό.
• Άμεση κατάργηση των νόμων για το νέο Πειθαρχικό Δίκαιο (ν.4093/12 και 4057/12).
• Να καταργηθεί το καθεστώς της πολιτικής επιστράτευσης απεργών.

Για να ανατραπεί η επίθεση κυβέρνησης – κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ. Για να υπάρξει συνολικότερη πολιτική ρήξης και ανατροπής των βασικών συντεταγμένων αυτής της επίθεσης.

• Έξω η τρόικα των ΕΚΤ-ΕΕ-ΔΝΤ από την Ελλάδα, κατάκτηση και διεύρυνση της λαϊκής κυριαρχίας και του δικαιώματος του λαού να αποφασίζει για τις τύχες του. Όχι στις προτεραιότητες νέων μέτρων σφαγής κατά τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας. Να ενταθεί η πάλη την περίοδο της προεδρίας με κινητοποιήσεις.
• Ανατροπή του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας, των δανειακών συμβάσεων, των μνημονίων κι όλου του μνημονιακού νομικού οπλοστασίου που μας αλυσοδένει, όλων των μέτρων που απορρέουν από αυτό.
• Δε χρωστάμε, δεν πληρώνουμε, δεν αναγνωρίζουμε το χρέος τους
• Δεν πουλάμε! Δεν παραχωρούμε το δημόσιο πλούτο!
• Έξοδος από το ΝΑΤΟ, κλείσιμο των βάσεων, καταδίκη και άρνηση συμμετοχής στις ιμπεριαλιστικές εκστρατείες σε όλο τον κόσμο και, άμεσα, στη Συρία. Αποτροπή της απειλής ιμπεριαλιστικού πολέμου στην περιοχή μας, διάλυση του άξονα Ελλάδας – Ισραήλ.
• Ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Ανατροπή όλων των κυβερνητικών παραλλαγών άσκησης της ίδιας πολιτικής, μέσα από μαζικούς κοινωνικούς  αγώνες.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΧΗΣ – Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

. Να προχωρήσουμε όλοι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο σε ένα πολύμορφο αγώνα με καταλήψεις, διαδηλώσεις, εκδηλώσεις απεργίες, ο οποίος ξεκινάει από τώρα και φτάνει στο τέλος Φεβρουάριου-αρχές Μαρτίου με απεργία διαρκείας (3μερες ή 5μερες απεργίες με ενδιάμεσες Γ.Σ. που θα καθορίζουν την πορεία της απεργίας). Το Φεβρουάριο και Μάρτιο οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο πρέπει να βρεθούμε σε ανυποχώρητο και αποφασιστικό αγώνα, γιατί είναι η περίοδος που η κυβέρνηση, στα πλαίσια του καθεστώτος της διαθεσιμότητας, θα προχωρήσει σε μαζικές απολύσεις στην εκπαίδευση, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στην υγεία  και σε άλλους χώρους εργασίας.

1. Στις 20-24/1 προχωράμε σε Γ.Σ των ΕΛΜΕ και στις 25/1 Γ.Σ. προέδρων
2. Δευτέρα 27/1 καλούμε σύσκεψη ομοσπονδιών για το συντονισμό και των προγραμματισμό των αγώνων
3. Οργανώνουμε συγκεντρώσεις με ευθύνη των ΕΛΜΕ και των επιτροπών αγώνα σε κάθε σχολείο, ενημερώνουμε γονείς και μαθητές για το «Νέο Λύκειο» και την «αξιολόγηση».
4. Παίρνουμε πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση των προβλημάτων σίτισης, μετακίνησης, ιατρικής περίθαλψης, στέγασης των μαθητών και των οικογενειών τους.
5. Δευτέρα 20/1 κάνουμε πανελλαδική παρέμβαση σε κεντρικά νοσοκομεία των νομών για τη δωρεάν  ιατρική περίθαλψη των μαθητών και των οικογενειών τους.

 Κανένας μαθητής και η οικογένεια του χωρίς στέγη φαγητό, ηλεκτρικό ρεύμα και ιατρική περίθαλψη

1. Παρασκευή 7/2   24ωρη απεργία, ημέρα που διεξάγεται το δικαστήριο για τις διαθεσιμότητες στο ΣΤΕ
2. Δευτέρα 10/2 Δ.Σ της ΟΛΜΕ για εκτίμηση της κατάστασης ,νέες Γ.Σ των ΕΛΜΕ 12-14/2 με πρόταση για γενικό μπλακ αουτ σε εκπαίδευση και δημόσιο από 4/3 με απεργιακή μορφή διάρκειας(3ημερη-5νθήμερη)
3. Οργανώνουμε περιφερειακές συγκεντρώσεις –διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα.
4. Σάββατο 15/2 στη Θεσσαλονίκη (Θράκη- Μακεδονία – Θεσσαλία) και Πάτρα (Πελοπόννησος-Ήπειρος-Δυτ. Ελλάδα).
5. 10.  Σάββατο 22/2 το απόγευμα διοργανώνουμε μεγάλη συναυλία στο Σύνταγμα (Αθήνα –κεντρική Ελλάδα) και συγκέντρωση -διαδήλωση στο Ηράκλειο Κρήτης (Κρήτη) και στα νησιά.

Δημιουργούμε σε όλες τις ΕΛΜΕ και στην ΟΛΜΕ απεργιακό ταμείο.

Για την επιτυχία όλων αυτών απαιτείται οι ΕΛΜΕ να προχωρήσουν σε ενημερώσεις όλων των συναδέλφων και στη δημιουργία επιτροπών αγώνα που θα μαζί με τα μέλη των ΔΣ των ΕΛΜΕ θα πάρουν την υπόθεση πάνω τους.

Σε κάθε νομό δημιουργούμε κέντρο αγώνα ένα ΕΠΑΛ που έχει τους περισσότερους συναδέλφους σε διαθεσιμότητα και την τελευταία βδομάδα του Φεβρουαρίου προχωράμε σε καταλήψεις σε αυτά.