Του Παύλου Αντωνόπουλου, εκπροσώπου των Παρεμβάσεων στο ΔΣ της ΟΛΜΕ
Γιατί ενώ οι δυνάμεις της Αριστεράς έχουν 5 έδρες στο ΔΣ της ΟΛΜΕ και θα μπορούσαν να υποστηρίξουν αγωνιστικό προεδρείο, εκλέχτηκε πρόεδρος ακραιφνής δεξιός, με μόλις 3 ψήφους; Το επέτρεψαν με την τακτική τους ΣΕΚ και ΕΣΑΚ – ΔΕΕ, που παρόλο που εμφανίζεται σαν αντιδιαμετρικά αντίθετη, οδήγησε τελικά στο ίδιο αποτέλεσμα.
Οι Παρεμβάσεις από την αρχή, πρότειναν την αναγκαιότητα στις σημερινές ιδιαίτερα συνθήκες η Αριστερά στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, να δράσει από κοινού στην κατεύθυνση αγωνιστικού, προγραμματικού προεδρείου.
Σαν βάση συζήτησης και κάτω από το κεντρικό σύνθημα: «ΔΕ ΧΡΩΣΤΑΜΕ – ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ – ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ – ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΜΕ – ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ», οι Παρεμβάσεις έβαλαν τα ζητήματα, της μη πληρωμής του χρέους, να μην εφαρμοστεί το μεσοπρόθεσμο και το σύμφωνο για το ευρώ, καμιά ιδιωτικοποίηση – κανένα ξεπούλημα, δημόσια υγεία – παιδεία – ασφάλιση, αναδιανομή του πλούτου με αυξήσεις σε μισθούς – συντάξεις – κοινωνικές δαπάνες και σε βάρος του κεφαλαίου, έξοδο από ΟΝΕ – ευρώ – ΕΕ, ανατροπή της κυβέρνησης κι όλων των κυβερνητικών παραλλαγών άσκησης αυτής της πολιτικής, μέσα από μαζικούς κοινωνικούς αγώνες όχι στην εκπαίδευση της αγοράς – ενιαίο 12χρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο, όχι στο μισθολόγιο – φτωχολόγιο και την αξιολόγηση – χειραγώγηση κλπ
Επιπλέον, έθεσαν τον όρο της απαγκίστρωσης από την γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ και την στροφή της ΟΛΜΕ από τον παρακολουθητισμό τους, στην μαζικοποίηση και ταξική ανασυγκρότηση των ΕΛΜΕ και στον οριζόντιο συντονισμό σωματείων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.
Η ΕΣΑΚ – ΔΕΕ θυμήθηκε την αρχή της αναλογικότητας (οποία αποθέωση της αστικής δημοκρατίας, από επαναστατική σκοπιά). Την ψήφο των συναδέλφων που έφεραν την Αριστερά να έχει 5 αντιπροσώπους στο ΔΣ, δεν την μέτρησε με το ίδιο κριτήριο. Όσο δε για το αναγκαίο πρόγραμμα στόχων και αγώνων, χωρίς να τοποθετηθεί που διαφωνεί, το προσπέρασε με την άνεση του τρομερού επιχειρήματος, δεν συζητάμε με ανθρώπους χωρίς αρχές.
Οι ΣΕΚ, αρχικά αφού προσχηματικά συμφώνησαν στην πρόθεση, χωρίς να τοποθετήσουν τις διαφωνίες τους με το προτεινόμενο πλαίσιο, επανέφεραν στη συζήτηση το κείμενο που ψήφισαν στο Συνέδριο, μαζί με τη ΔΑΚΕ. Ούτε γραμμή για την ΕΕ, ΟΝΕ, ευρώ, καμιά έστω μομφή για την ΝΔ, κουβέντα για ανατροπή κυβέρνησης ή παραλλαγών της, και για το χρέος.. απλά ότι δεν το δημιούργησε ο λαός. Στη συνέχεια, πατώντας στο άλλοθι που δημιούργησε η ΕΣΑΚ (τι να συζητάμε τώρα οι αριστεροί, αφού η ΕΣΑΚ δεν μπαίνει), παρέκαμψε και την δεύτερη πρόταση των Παρεμβάσεων να ψηφίσουν ΣΕΚ για πρόεδρο, αρκεί να μην συνδιαλλαγεί με τις δυνάμεις του δικομματισμού και κινήθηκε στο άλλο άκρο του αναλογικού προεδρείου, συναντώντας την ΕΣΑΚ – ΔΕΕ. Κι έτσι προέκυψε το εκτρωματικό αποτέλεσμα. Πρόεδρος, ο «δεξιότερος» δεξιός, αντιπρόεδρος ακραιφνής πασόκος και γραμματέας ΣΕΚ!
Κάποιο μέλος των ΣΕΚ, μου σχολίασε για όλα αυτά: «Ήταν η πιο σοβαρή πρόταση που μπορούσε να γίνει δεδομένων των συνθηκών». Αλλοίμονο, τι μέλλον μπορεί να έχει μια Αριστερά που ως πιο «σοβαρή» πρόταση της προοπτικής της σε μια Ομοσπονδία θεωρεί το να νομιμοποιεί με την παρουσία της, την πιο ακραιφνή εκδοχή της Δεξιάς(ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ); Οι Παρεμβάσεις δηλώνουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ό,τι θα δώσουμε τη μάχη της ανασυγκρότησης των ΕΛΜΕ και της ανάπτυξης των αγώνων για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης αντι-λαϊκής πολιτικής κυβέρνησης- Ε.Ε –ΔΝΤ και των συνοδοιπόρων τους.
Αθήνα 14/07/2011
Κάντε το πρώτο σχόλιο