Του Νίκου Μπέκη*
Μέρες «αποχουντοποίησης» θυμίζει η επιχείρηση «εξόντωσης» της φασιστικής Χρυσής Αυγής απ’ την κυβέρνηση των δοσίλογων Σαμαρά-Βενιζέλου. Θυμάστε, τότε που ο χουντοπρόεδρος στρατηγός Γκιζίκης όρκιζε τον «εθνάρχη» Καραμανλή ως πρωθυπουργό της «εθνικής κυβέρνησης» και γινόταν η ομαλή μετάβαση απ’ τη χούντα των συνταγματαρχών στην κοινοβουλευτική δικτατορία της αστικής τάξης με επικεφαλής τον «δραπέτη»… Τριανταφυλλίδη ή κοινώς Καραμανλή!
Ο κόσμος, στην συντριπτική του πλειοψηφία, μηδέ της αριστεράς εξαιρουμένης, ξέχασε την πείνα του, τη γύμνια του, την ανέχειά του, τα ανύπαρκτα πολιτικά, συνδικαλιστικά, κοινωνικά δικαιώματά του, τις διορισμένες διοικήσεις των συνδικάτων του και πανηγύριζε ζητώντας να «τιμωρηθούν οι χουντικοί», να διωχθούν απ’ τον κρατικό μηχανισμό, να γίνει η περίφημη «αποχουντοποίηση».
Σ’ αυτό το κλίμα πέρασαν στα ψιλά γεγονότα όπως η απόφαση της «Δικαιοσύνης» ότι το έγκλημα των πραξικοπηματίων (κατάλυση του Συντάγματος-εσχάτη προδοσία) ήταν στιγμιαίο(!!!) κι όχι διαρκές, ότι για να δικαστούν οι βασανιστές της Ασφάλειας και της ΕΑΤ-ΕΣΑ έπρεπε να μηνυθούν απ’ τα θύματά τους και, ακόμα περισσότερο, για να δικαστούν οι Παπαδόπουλος, Πατακός, Ιωαννίδης κ.α. χρειάστηκε μήνυση των πολιτών. Φυσικά ο «Πρόεδρος της Δημοκρατίας» των χουντικών στρατηγός Γκιζίκης, αυτός που όρκισε τον «εθνάρχη» Καραμανλή-Τριανταφυλλίδη-Καραμανλή έμεινε στο απυρόβλητο!
Σήμερα οι αναλογίες είναι εκπληκτικές. Με αφορμή τη στυγερή δολοφονία του αντιφασίστα αγωνιστή Παύλου Φύσσα, η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, που έχει στους κόλπους της, ως κορυφαία στελέχη, τουλάχιστον δύο πατενταρισμένους φασίστες, «εξοντώνει» (χα!χα!χα!) τους φασίστες της Χρυσής Αυγής, καλεί τον κόσμο σε «αντιφασιστικό μέτωπο», αγωνίζεται, επιστρατεύοντας όλα τα γνωστά παπαγαλάκια, να ξεχάσουμε την πείνα, την ανεργία, τις απολύσεις, την ανύπαρκτη περίθαλψη, τη διάλυση όλων των κοινωνικών δομών, τα χαράτσια, το ξεπούλημα της χώρας και όλα όσα συνθέτουν τη σημερινή εφιαλτική πραγματικότητα!
Προσπαθούν με νύχια και με δόντια να απλώσουν πάνω απ’ τον κόσμο που στενάζει απ’ την πολιτική τους, ένα σκοτεινό «αντιφασιστικό» μανδύα για να καταλαγιάσουν τις αντιδράσεις του, να στρέψουν την προσοχή του στο φίδι και το αυγό του ώστε να διαφύγει της προσοχής ότι αυτοί οι ίδιοι είναι οι εκτροφείς του, αυτοί του έδωσαν φωλιά και το εκκολάψανε με όσα έκαναν και κάνουν τα τελευταία πέντε χρόνια!
Ποιοι είναι οι καλούντες σε «αντιφασιστική» πανστρατιά; Δεν είναι αυτοί που έφεραν στη χώρα το ΔΝΤ, την ΕΚΤ, την ΕΕ, τα Μνημόνια, τα εκατομμύρια των ανέργων, τα διαλυμένα νοσοκομεία, τα κλειστά μαγαζιά, τα κλειστά σχολεία, τις εκατοντάδες αυτοκτονίες απελπισμένων πολιτών;
Ποιος είναι ο κ. Σαμαράς; Δεν είναι αυτός που πρωταγωνιστούσε στις γιορτές μίσους του Μελιγαλά ως νεαρός πολιτικός; Δεν είναι αυτός που έχει στο κόμμα του τον κ. Βορίδη, τον κ. Άδωνη και πληθώρα άλλων στελεχών του ΛΑΟΣ; Τώρα καμώνεται πως φυλακίζει, «εξοντώνει», τάχα μου, τα πολιτικά του ξαδέρφια! Αυτά που μέχρι χθες, όταν έβριζαν, ξυλοκοπούσαν, χαράκωναν, έσφαζαν Έλληνες πολίτες και, κυρίως, μετανάστες δεν τον ενοχλούσαν!
Ποιος είναι ο κ. Βενιζέλος και οι ομόσταυλοί του πολιτικοί, που μιλάνε για την ανάγκη υπεράσπισης του Συντάγματος; Δεν είναι αυτός που θέσπισε την προκλητική ασυλία των ομοίων του υπουργών και πολιτικών; Δεν είναι ένας απ’ αυτούς που, τα τελευταία πέντε χρόνια, το μετέτρεψαν σε κουρελόχαρτο; Απύθμενο το θράσος όλων τους!
Το ανησυχητικό σ’ όλο αυτό το σκηνικό, δυστυχώς, είναι η διαφαινόμενη αμηχανία της μέγιστης και ελάσσονος αριστεράς. Η αριστερά, κυρίως η κοινοβουλευτική, δείχνει να την ενδιαφέρει μόνο η, παμπάλαια, θεωρία των «δύο άκρων» (σημειωτέον ότι κάποιοι αριστεροί την είχαν χρησιμοποιήσει επίσης το 74 -78) και να «ξεχνάει» πως ο φασισμός είναι, πάντα ήταν, το μακρύ τρομοκρατικό χέρι του συστήματος, της αστικής τάξης εναντίον του κινήματος για να το καθυποτάξει. Είναι η εναλλακτική του όταν οι κοινοβουλευτικές πρακτικές έχουν ξοφλήσει στη συνείδηση του λαού, όταν διαφαίνεται ο κίνδυνος έστω και μικρών αλλαγών στην καθεστωτική τάξη.
Παρόλα αυτά όμως η κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τους κ.κ. Σαμαρά, Βενιζέλο και όμοιους δεν φαίνεται να λειτουργεί. Η καθημερινή πραγματικότητα, που οι ίδιοι επιβάλουν με την πολιτική τους, είναι το ισχυρότερο αντίδοτο! Οι εργαζόμενοι, ο λαός δεν παρασύρονται εύκολα. Τον ξέρουνε τον ένοχο κι είναι γνωστή η αιτία!
*Ο Νίκος Μπέκης είναι αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ Ημαθίας
Κάντε το πρώτο σχόλιο