Πίσω από τη βιτρίνα των Πανελλαδικών

Η κυβέρνηση απαξιώνει τα δημόσια ΑΕΙ και ΊΈΙ με τη νομιμοποίηση των κολεγίων.

Η ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής εν χορδαίς και οργάνοις από το ΥΠΕΠΘ με τις γνωστές αλχημείες και τα επικοινωνιακά τρικ επιδιώκει να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα, αφού παρουσιάζει ως επιτυχόντες το 90% των υποψηφίων του Γενικού Λυκείου! Αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.

Από τους 126.300 δυνάμει υποψηφίους όλων των κατηγοριών, μόλις 68.794 πήραν το εισιτήριο εισαγωγής για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. πάνω από 30.000 εξετασθέντες του Γενικού Λυκείου αποκλείστηκαν , ενώ συνολικά δεν βρήκαν θέση στα ΑΕΙ-ΤΕΙ πάνω από 50.000 υποψήφιοι όλων των κατηγοριών. Με λίγα λόγια περισσότεροι από 1 στους 3 υποψηφίους του Γενικού Λυκείου και 1 στους 2 όλων των κατηγοριών είδαν τα όνειρά τους για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση να γίνονται σκόνη.
Την ίδια στιγμή περίπου 20.000 κενές θέσεις οδηγούν δεκάδες τμήματα ΤΕΙ στα λουκέτο, έτσι ώστε να πριμοδοτηθεί καλύτερα η νέα «κολεγιά» της κυβέρνησης με τη νομιμοποίηση των ιδιωτικών Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών. Αθόρυβα τα τελευταία πέντε χρόνια κόπηκαν ετησίως περίπου 15.000 θέσεις εισακτέων από τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ (από το 2000 μέχρι το 2005 πετύχαιναν ετησίως την εισαγωγή τοις κατά μέσο όρο 82.000 υποψήφιοι, ενώ από το 2006 μέχρι και φέτος μόλις 67.000).
Το ΥΠΕΠΘ συμπεριφέρεται σαν εργολάβος των κολεγίων, καθώς την ίδια ώρα που λιπαίνει το έδαφος της απαξίωσης των δημόσιων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ επιχειρεί να αυξήσει την πελατεία της ιδιωτικής μεταλυκειακής εκπαίδευσης.
Με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς. έως και 30.000 υποψήφιοι θα ωθούνται κάθε χρόνο στα κολέγια.
Και φέτος, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, η είσοδος στην τριτοβάθμια εκπαίδευση συνδέθηκε με την δυνατότητα πληρωμής διδάκτρων σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα, με αποτέλεσμα να ροκανίζεται το πενιχρό εισόδημα χιλιάδων λαϊκών οικογενειών. Η νεοφιλελεύθερη επιλογή mς κυβέρνησης είναι σαφής: η γνώση από κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα μετατρέπεται σε εμπόρευμα και ατομική δυνατότητα, σ’ ένα σχολείο επιλεκτικό και υποταγμένο στους νόμους mς αγοράς.
Είναι, επίσης, φανερό ότι η συζήτηση για το εξεταστικό που αναμένεται να ανάψει και πάλι τις επόμενες μέρες – στο πλαίσιο της νέας συνεδρίασης του λεγόμενου Συμβουλίoυ Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (2 Σεπτεμβρίου)- όχι μόνο δεν έρχεται να απαντήσει σε βασικά προβλήματα της σχολικής εκπαίδευσης:, αλλά αντίθετα επιχειρεί μια νέα προσπάθεια τροχοπέδησης της κίνησης του
μαθητικού πληθυσμού.

Γι’ αυτό και το ζητούμενο σήμερα δεν είναι το «λίφτινγκ» του εξεταστικού συστήματος. Σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε έχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που να αγκαλιάζει όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις. όπου πρωταρχική σημασία θα έχει ο πνευματικός εξοπλισμός των μαθητών, η καλλιέργεια «ελεύθερων και δημοκρατικών πολιτών», έτσι ώστε να μπορούν να αvτιμετωπίσουν κριτικά την κοινωνία με την ενεργό συμμετοχή τους σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής δραστηριότητας.