Η πρόταση για απεργία στις εξετάσεις τάραξε τα λιμνάζοντα νερά στην εκπαίδευση για μια ακόμα φορά. Φόβισε το «αντισυνταγματικό τόξο» (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), αποενοχοποιήσε τους καθηγητές «που τους είπανε αλήτες» και ενεργοποίησε τα δημοκρατικά και αγωνιστικά αντανακλαστικά του κλάδου. Αντικειμενικά η πρόταση για απεργία στις εξετάσεις ξεπερνούσε τα στενά όρια του κλαδικού συνδικαλισμού, έπιανε το νήμα των χαμένων αγώνων, συναντούσε τους ναυτεργάτες, το ΜΕΤΡΟ και τους ΟΤΑ (τους επιστρατευμένους κλάδους) και απαντούσε στο κεφαλαιώδες ζήτημα της πολιτικής καταστολής και της συνταγματικής εκτροπής. Συνασπίστηκαν εναντίον της όλα τα κόμματα του αστικού μπλοκ εξουσίας (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Χρυσή Αυγή) συνεπικουρούμενα από τα εντεταλμένα ΜΜΕ. Συναντήθηκαν στην υπονόμευσή της, είτε εξαρχής είτε στην πορεία, τα κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς.
Η πρόταση για απεργία στις εξετάσεις που υπερψηφίστηκε από πρωτοφανείς σε μαζικότητα Γ.Σ., συγκέντρωσε το 92% των αποφάσεων των ΕΛΜΕ και δέσμευε τη Γενική Συνέλευση των Προέδρων και το ΔΣ της ΟΛΜΕ. Ωστόσο, στις 15 του Μάη εκτυλίχθηκε ένα πραξικόπημα που αγνόησε αυτή την πλειοψηφία και ανέκοψε τη δυναμική του κλάδου που «έβγαινε στο φως», χωρίς να αφήνει ούτε την ελάχιστη χαραμάδα αντεπίθεσης.
«Βγαίνει ο Αχιλλέας και τους τρομάζει»… Η εξέλιξη αυτή από τους κυβερνώντες (ΔΑΚΕ -ΠΑΣΚΕ) και τους επίδοξους κυβερνητικούς (ΣΥΝΕΚ) δε γεννήθηκε στη Γ.Σ. των προέδρων. Η μήτρα της είναι πάνω και έξω από τους καθηγητές. Αφορά το πολιτικό σύστημα και το πολιτικό δυναμικό που διαχειρίζεται τις τύχες της χώρας μας. Είναι ήλιου φαεινότερο ότι το σύνθημα για σύγκρουση με τις δυνάμεις του μνημονιακού τόξου και της κρατικής καταστολής, προκαλούσε πολιτικές αϋπνίες και ανατριχίλες όχι μόνο στην άθλια συγκυβέρνηση. Το ρόλο του Δούρειου Ίππου ανέλαβαν τα κεντρικά στελέχη των ΣΥΝΕΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δια του προέδρου του, αρνήθηκε μέχρι τέλους να δηλώσει την έμπρακτη υποστήριξή του, τόσο στην απόφαση του κλάδου για απεργία στις εξετάσεις, όσο και κυρίως στην απόκρουση της πολιτικής επιστράτευσης μέσω της απεργίας. Τα στελέχη του ΠΑΜΕ, θα έπρεπε να κοκκινίζουν από ντροπή. Συντάχθηκαν με το συντηρητικό συρφετό των Τρεμοπρετεντέρηδων, ενάντια στην απεργία στις εξετάσεις. Έδωσαν χείρα βοηθείας σε ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ στην ΑΔΕΔΥ, ψηφίζοντας μαζί τους υπονομευτική, δήθεν απεργία(!) την Τρίτη 14 Μάη, ημέρα Γ.Σ. όλων των ΕΛΜΕ της χώρας. Λοιδόρησαν και συκοφάντησαν τον αγώνα του κλάδου, ισχυριζόμενοι ότι οι καθηγητές παλεύουν για το …δίωρο. Κράτησαν τα «ταξικά συνδικάτα» του ΠΑΜΕ στην φορμόλη, αφού ούτε ένα δεν πήρε απόφαση για συμμετοχή στις κινητοποιήσεις της Παρασκευής! Με λίγα λόγια ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος εναντίον της απεργίας.
Τάξη βασιλεύει στη χώρα! Αυτό διακηρύσσει ο αντιλαϊκός συρφετός που θυσιάζει τα δικαιώματά μας, σφαγιάζει μισθούς και συντάξεις, παντρεύει τη νέα γενιά με την ανεργία, ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία αντί πινακίου φακής! Η τάξη τους έχει πήλινα πόδια. Στηρίζεται στη δαμόκλειο σπάθη της επιστράτευσης, στην καλλιέργεια του φόβου και της ανημπόριας, στις ξεπουλημένες ηγεσίες στα συνδικάτα, στην ανέξοδη προσμονή μιας άλλης διακυβέρνησης.
Κανένας να μην υποταχθεί! Αυτό διακηρύσσουμε ως επιστρατευμένοι εργαζόμενοι και ως δάσκαλοι!
Ή θα ανατρέψουμε την πολιτική κυβερνήσεων, ΕΕ, ΔΝΤ, την κοινωνική βαρβαρότητα και τον πολιτικό εκφασισμό ή θα μας εξοντώσουν! Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει!
Να φύγουμε μπροστά! Το χρονικό της προαναγγελθείσης απεργίας που δεν έγινε (παρότι ψηφίστηκε συντριπτικά) μας διδάσκει, αλλά δε μας καταβάλλει. Μετράμε την πολιτική μας ευθύνη με κριτήριο τις αποφάσεις του αγωνιζόμενου κλάδου και δεν τις θυσιάζουμε στο βωμό πολιτικών σκοπιμοτήτων. Ως ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ προτείναμε και παλέψαμε την υπόθεση της απεργίας και κάνουμε τον απολογισμό της δράσης και των αδυναμιών μας, με γνώμονα τη συμβολή μας στην υλοποίηση της εντολής των Γ.Σ.
Η αναμέτρηση είναι μπροστά μας! Να κάνουμε μια εργώδη προσπάθεια για γοργή ανασύνταξη των δυνάμεων του αγωνιζόμενου κλάδου. Προμετωπίδα η άρση της πολιτικής επιστράτευσης. Αντίσταση στις απολύσεις, την αξιολόγηση και το φθηνό υποταγμένο και πειθαρχημένο σχολείο της αγοράς, στις μνημονιακές πολιτικές κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, ισοπέδωσης της εκπαίδευσης και κάθε δημόσιου αγαθού ! Παίρνουμε απαντοχές από τη βάση του κλάδου, τις Γ. Σ., τα βλέμματα της οργισμένης κοινωνίας που στράφηκαν με ελπίδα στον αγώνα μας.
- Υπερασπίζουμε την αγωνιστική ενότητα του κλάδου.
- Αγωνιζόμαστε για τον ενταφιασμό των γραφειοκρατών, τον παραμερισμό του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Οι αγώνες και τα συνδικάτα στα χέρια των εργαζομένων.
- Δεν επιτρέπουμε να βρεθεί κανείς συνάδελφος μόνος στην απόλυση ή την υποχρεωτική μετάθεση.
- Συγκαλούμε Γ.Σ. σε όλες τις ΕΛΜΕ: αποτιμούμε την εξέλιξη της αναμέτρησης και οργανώνουμε συλλογικά τα επόμενα βήματα.
- Όχι σχολεία στο γύψο. Άρση τώρα της πολιτικής επιστράτευσης. Καταθέτουμε πρόταση στον κλάδο, στις ΕΛΜΕ, στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ 24ωρης απεργίας ανατροπής της επιστράτευσης (σε ημερομηνία εκτός των πανελλαδικών εξετάσεων). Οργανώνουμε παλλαϊκό συλλαλητήριο με πρωτοβουλία των επιστρατευμένων κλάδων. Καλούμε συνδικάτα, κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις, κάθε εργαζόμενο, νέο και άνεργο να δώσουμε από κοινού τη μάχη.
- Προτείνουμε αναστολή της συμμετοχής της ΟΛΜΕ στην ΑΔΕΔΥ.
- Προετοιμάζουμε από τώρα την απάντηση όλου του εκπαιδευτικού κόσμου, για την έναρξη της νέας χρονιάς. Σε τέτοιο περιεχόμενο και αποφάσεις οφείλουν να δεσμευτούν τα συνέδρια των ομοσπονδιών (ΟΛΜΕ, ΔΟΕ).
Το πλήθος και ο ενθουσιασμός γύρω από μια πρόταση που τάραξε την ησυχία των κρατούντων έδειξαν ότι μπορούμε, δυναμώνοντας τη συλλογικότητά μας, να αγωνιστούμε για τη Δημόσια Παιδεία, την εργασία και τις δημοκρατικές ελευθερίες, πηγαίνοντας μέχρι το τέλος ενάντια στους «θεούς και δαίμονες» της τρόικας, των μνημονίων, της λιτότητας και της καταστολής. Όσες φορές ο κλάδος των εκπαιδευτικών (1988, 1990, 1997, 1998, 2006) έδειξε ότι αναμετριέται με τις δυσκολίες και ταυτόχρονα τις περιφρονεί, σήκωσε το μπόι του και δημιούργησε μεγάλα γεγονότα.
Η αναμέτρηση δεν τελείωσε! Μπορούμε να νικήσουμε!
16 Μάη 2013
Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις Δ.Ε.
Κάντε το πρώτο σχόλιο