Αγωνιστική Συνεργασία Πανεπιστημιακών Αιγαίου (ΑΣΠΑ) – Αριστερή Κίνηση Μυτιλήνης (ΑΚΜ)
Η ματαίωση των εκλογών για το Συμβούλιο Ιδρύματος στις 2/11/2012 αποτελεί μια σημαντική στιγμή στο συλλογικό αγώνα της πανεπιστημιακής κοινότητας για να μην εφαρμοστούν και να καταργηθούν οι νόμοι 4009/11 και 4076/12.
Σε πείσμα των όσων ακούστηκαν σε ρεπορτάζ καναλιών και αναφέρονται στην απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου καθώς και στην ανακοίνωση της «Πρωτοβουλίας Αιγαίου» στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου δεν έγινε καμιά δολιοφθορά. Έγινε μαζική κινητοποίηση από τους Συλλόγους των Φοιτητών και το Σύλλογο ΔΕΠ, με βάση αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων που αναφέρονταν ρητά σε ματαίωση εκλογών. Καμιά φθορά ή καταστροφή δεν έγινε. Τέθηκε εκτός λειτουργίας τμήμα του διαδικτυακού εξοπλισμού του Ιδρύματος που επανήλθε ομαλά σε πλήρη λειτουργία λίγες ώρες αργότερα, μετά την ακύρωση των εκλογών. Αυτά για την αποκατάσταση της αλήθειας.
Έχει γίνει πια σαφές ότι στο Πανεπιστήμιο Αιγαίο η πλειοψηφία της Πανεπιστημιακής Κοινότητας (διδάσκοντες, φοιτητές, διοικητικοί, συμβασιούχοι, ΕΤΕΠ, ΕΕΔΙΠ) αντιτίθεται στο θεσμό των Συμβουλίων Ιδρύματος αλλά και συνολικά στην εφαρμογή των νόμων 4009/11 και 4076/12, ακριβώς επειδή αυτοί μεθοδεύουν την κατάλυση της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης και την μετατροπή των πανεπιστημίων σε αυταρχικά αγοραία εκπαιδευτήρια. Γι’ αυτό και όλοι οι σύλλογοι του Πανεπιστημίου έχουν πάρει απόφαση κατά των Συμβουλίων Ιδρύματος και κατά της εφαρμογής των αντιεκπαιδευτικών νόμων. Γι’ αυτό και παραιτήθηκαν τόσα μέλη των εφορευτικών επιτροπών. Γι’ αυτό και είναι έκδηλη η απονομιμοποίηση των εκλογών.
H απόφαση της Πρυτανικής Αρχής να προχωρήσει σε επανάληψη των εκλογών και μάλιστα σε συνεδρίαση που έγινε χωρίς να είναι παρούσα η πλειοψηφία του Πρυτανικού Συμβουλίου (3 στα 6 μέλη) εγείρει σοβαρότατα ζητήματα νομιμότητας της διαδικασίας, καθώς ο νόμος πουθενά δεν αναφέρει επανάληψη της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Οι εκλογές δεν έγιναν, άρα δεν μπορούν να επαναληφθούν. Διαφορετικά, θα φέρουμε τη λογική των θεσμικών (βλ. «κοινοβουλευτικών») πραξικοπημάτων και μέσα στα Πανεπιστήμια. Αυτοί που κόπτονται τόσο για τη νομιμότητα, καλό θα είναι να μην την παραβιάζουν. Εδώ και τώρα πρέπει να μπει τέλος στην εκλογική παρωδία.
Για τους παραπάνω λόγους δεν μπορούμε παρά να διαφωνήσουμε και με τον τόνο και με το περιεχόμενο της ανακοίνωσης του Πρυτανικού Συμβουλίου, ιδίως από τη στιγμή που μπορεί να εκληφθεί ότι παραπέμπει σε απόπειρα ποινικοποίησης της συλλογικής αγωνιστικής διεκδίκησης. Αν είναι να γίνει «αναζήτηση ευθυνών» ας γίνει προς την πολιτική εξουσία, που απαξιώνει το δημόσιο πανεπιστήμιο και επιβάλλει, δια της ποινής της οικονομικής εξόντωσης, τις δήθεν ελεύθερες εκλογικές διαδικασίες.
Έχοντας αυτόν τον προσανατολισμό, οι αγωνιζόμενες δυνάμεις δέχονται οξείες επιθέσεις και μέσα στο πανεπιστήμιο.
Οι πρόσφατες ανακοινώσεις της ΠΟΣΔΕΠ και της Πρωτοβουλίας Αιγαίου είναι χαρακτηριστικά δείγματα. Συμπεριφέρονται σαν πιστά όργανα εφαρμογής των πολιτικών που στοχεύουν στην καταστροφή του Δημόσιου Πανεπιστημίου. Θεωρούμε ότι το κείμενο της ΠΟΣΔΕΠ που αναφέρεται σε «οργανωμένο αυθορμητισμό» και «καθοδηγούμενη αγανάκτηση» είναι κατάπτυστο και χαρακτηριστικό δείγμα απόλυτου ξεπεσμού των συντακτών του. Το γεγονός δε ότι, μετά από δυόμισι χρόνια άγριων μέτρων εξαθλίωσης του ελληνικού λαού, επικαλούνται τώρα, με αφορμή την παρεμπόδιση της εκλογικής διαδικασίας, την ανάγκη να προστατευτεί ο «μόχθος των φορολογούμενων» αποδεικνύει ότι το θράσος τους είναι μόνο μια ακαδημαϊκή παραλλαγή της γνωστής αλαζονείας της εξουσίας.
Σε ό,τι αφορά την Πρωτοβουλία Αιγαίου, όσα αναφέρονται στην ανακοίνωσή της μαζί με όσα έπαιξαν τα δελτία, συν τα φαινομενικά «ανώδυνα» κείμενα θέσεων για το πανεπιστήμιο, σαν αυτό που έστειλε συγκεκριμένος υποψήφιος για το Συμβούλιο Διοίκησης, είναι πραγματικά άγρια, ανατριχιαστικά. Σε λίγο θα μας καλέσουν για δήλωση κοινωνικών φρονημάτων! Πραγματοποιούν άλμα στο χρόνο, φτάνοντας μέχρι την καρδιά του Εμφυλίου, ακριβώς. Ένα ελαφρυντικό όμως μπορούμε να εικάσουμε στην περίπτωση της ΠΟΣΔΕΠ και της Πρωτοβουλίας: έχοντας για τους δικούς τους λόγους συνταχθεί πιστά με τις κυρίαρχες πολιτικές επιλογές, εξοβέλισαν πλήρως από το φάσμα των πιθανών κινήτρων συλλογικής αντίδρασης την αγανάκτηση εκείνων που υφίστανται τις άδικες συνέπειες αυτών των πολιτικών. Έτσι, η αγανάκτηση δεν μπορεί παρά είτε να μην υπάρχει είτε να είναι «υποκινούμενη»! Άθλια, όμως, ήταν και η δεύτερη ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας όπου φτάνει μέχρι του σημείου να στοχοποιεί ευθέως την πρόεδρο του Συλλόγου με απαράδεκτες αναφορές σε «ποινικά κολάσιμα αδικήματα» και «ηθικούς αυτουργούς και υποκινητές». Πρόκειται για κατήφορο σε ακραία καθεστωτική και αυταρχική λογική και θυμίζει τις πρακτικές των διορισμένων συνδικαλιστικών οργάνων τον καιρό της χούντας!
Εμείς σήμερα είμαστε στο πλευρό των φοιτητριών και των φοιτητών, όπως και όλων των εργαζομένων στο Πανεπιστήμιο. Μαζί βαδίζουμε στο δρόμο της αντίστασης στις πολιτικές που διαλύουν τη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση και ταπεινώνουν την κοινωνία. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας, οικοδομούμε τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη, διεκδικούμε ένα Δημοκρατικό Δημόσιο και Δωρεάν Πανεπιστήμιο, ανοιχτό στην κοινωνία και στις ανάγκες της.
4 Νοεμβρίου 2012
Κάντε το πρώτο σχόλιο