Άφωνοι μείναμε οι εκπαιδευτικοί μαζί με την υπόλοιπη πατρινή κοινωνία στο άκουσμα της είδησης ότι Σύλλογος Γονέων Δημοτικού Σχολείου της περιοχής μας έλαβε χορηγία, για να καλύψει λειτουργικά έξοδα του σχολείου από ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής. Το έχουμε ξαναπεί: «στην εποχή των μνημονίων θα τα δούμε όλα».
Εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας, γιατί κατά την γνώμη μας το συγκεκριμένο γεγονός δεν πρέπει να το δούμε σαν μεμονωμένη απερίσκεπτη ενέργεια αλλά ως τροχιοδεικτική βολή για το πού μπορεί να οδηγήσει από τη μια η πολιτική μιας αποκέντρωσης που θα καθιστά το Κράτος ανεύθυνο απέναντι στα σχολεία και από την άλλη η πολιτική των περικοπών στην εκπαίδευση. Βλέπουμε ότι οι Γονείς, με έκδηλη αγωνία για τα σχολεία των παιδιών τους, αναγκάζονται – παρόλο που φορολογούνται σε ληστρικό βαθμό, υποτίθεται για να έχουν κάποια κοινωνικά αγαθά – να συνδράμουν στα έξοδα του σχολείου, αλλά ακόμα και να αναζητήσουν μαζί με τους διευθυντές των σχολείων χρηματοδότηση μέσω χορηγών, που μπορεί να είναι γονείς, ιδιώτες αλλά και εταιρείες και πολυεθνικές.
Η λογική των χορηγιών αργά ή γρήγορα θα μας οδηγήσει να δούμε ταράτσες και προσόψεις σχολικών κτιρίων να καλύπτονται από διαφημιστικές πινακίδες, αναρτήσεις στο Διαδίκτυο των χορηγών των σχολείων, μαθητές να φορούν και να φωτογραφίζονται με διαφημιστικά μπλουζάκια, σχολικούς χώρους να χρησιμοποιούνται από επιχειρηματίες για επαγγελματικές δράσεις ή τελετές, μικρούς μαθητές να ασκούνται στα μαθηματικά προσθέτοντας και αφορώντας κουτάκια από κάποιο αναψυκτικό, και οτιδήποτε άλλο δεν μπορεί να συλλάβει η φαντασία μας, αλλά κάλλιστα μπορεί να το φθάσει η φαντασία του επιχειρηματικού μάρκετινγκ, εκμεταλλευόμενη την απόγνωση διευθυντών και γονέων να καλύψουν την έλλειψη χρηματοδότησης για λειτουργικές ανάγκες που δημιουργούν οι περικοπές της μνημονιακής πολιτικής. Και βέβαια κάποια στιγμή θα προκύψει ως λογική η απαίτηση του χρηματοδοτούντος χορηγού για έλεγχο π.χ. του αναλυτικού προγράμματος, του περιεχομένου των μαθημάτων κλπ.
Και όλα αυτά δεν είναι μακρινά. Είναι τωρινά και πραγματικά και πρέπει να μας ανησυχούν. Ήδη για τα σχολεία του Δήμου Πατρέων η πρόσφατη χρηματοδότηση είναι 280.000 για 180 σχολεία, δηλαδή λιγότερο από ένα χιλιόλιτρο πετρέλαιο κατά μέσο όρο, για κάθε σχολείο. Και αυτό τη στιγμή που αρκετά σχολεία έχουν απλήρωτους λογαριασμούς, ενώ γονείς και εκπαιδευτικοί βάζουν από το υστέρημά τους για να αγοραστεί γραφική ύλη.
Για όλα αυτά τα φαινόμενα δεν περιμένουμε να ενδιαφερθούν Κυβέρνηση και Υπουργείο. Εξάλλου, αυτή η κατάσταση είναι απόληξη της δημοσιονομικής περιστολής, που εφαρμόζεται από το Μάιο του 2010, ακόμα και σε απαραίτητες δαπάνες για τη στήριξη της Δημόσιας Παιδείας. Επιπλέον η αναζήτηση ιδίων πόρων από τις σχολικές μονάδες φαίνεται να γίνεται επίσημη κατεύθυνση του Κράτους, προανάκρουσμα της οποίας είχαμε στο «Νέο Σχολείο» και στο νόμο για τα Πρότυπα Πειραματικά σχολεία της κα. Διαμαντοπούλου. Αλλά οι εκπρόσωποι των τοπικών φορέων (Περιφέρειας, Διεύθυνσης Εκπαίδευσης, Δημοτικής αρχής) θα πρέπει να κάνουν ό,τι είναι δυνατό για να προλάβουν τα χειρότερα.
Τέλος, θέλουμε να επισημάνουμε ότι η λύση στη ζοφερή πραγματικότητα των μνημονίων δεν είναι οι ατομικές επιλογές του τύπου: «να λύσω εγώ το πρόβλημά μου και ας πεινάει ο γείτονας» ή «να βρούμε εκπαιδευτικό προσωπικό και χρήματα για το δικό μας σχολείο και δεν μας ενδιαφέρει ο τρόπος ούτε το διπλανό σχολείο». Οι χορηγίες χρησιμοποιούνται για να προωθηθούν τα συμφέροντα ιδιωτών ή εταιρειών με τη μορφή της «εταιρικής» ευθύνης ή της κοινωνικής υπευθυνότητας. Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής θα είναι η κατηγοριοποίηση των σχολείων, ο μαρασμός και το κλείσιμο σχολικών μονάδων που δεν θα μπορέσουν να βρουν χορηγούς. Πιστεύουμε ότι λύσεις μπορούν να προκύψουν μόνο μέσα από την ανάληψη από το Κράτος της υποχρέωσής του να παρέχει με ισότιμο τρόπο Εκπαίδευση σε όλους τους πολίτες, σε μια προσπάθεια εξυπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος. Γι’ αυτό καλούμε γονείς και εκπαιδευτικούς σε συλλογικό και κοινό αγώνα:
- για να αποτρέψουμε τις περικοπές χρημάτων και εκπαιδευτικού προσωπικού από τα σχολεία.
- για να υπερασπιστούμε τη Δημόσια Εκπαίδευση σαν κοινωνικό αγαθό και όχι σαν εμπόρευμα.
ΟΧΙ ΧΟΡΗΓΟΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
Για το ΔΣ
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Ψαρράς Σπύρος Δημόπουλος Βασίλης
Κάντε το πρώτο σχόλιο