ΕΛΜΕ και Σύλλογος ΠΕ Α. Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής για την 28η Οκτωβρίου

72 χρόνια μετά το παλλαϊκό «όχι» στον ιταλικό φασισμό, η απροκάλυπτη υποδούλωση της χώρας στην γερμανοκίνητη τρόικα μας καλεί σε νέους αγώνες. Τότε, στις 28 Οκτωβρίου του 1940, ο ελληνικός λαός βγήκε στους δρόμους να πανηγυρίσει την επίσημη κήρυξη του πολέμου, ως την πρώτη πράξη της ελληνικής αντίστασης στο σκοτάδι του φασισμού-ναζισμού, που έμελλε να καλύψει την Ευρώπη.

Σήμερα, μέσα από τα λαοκτόνα μέτρα, τα αρπακτικά της ΕΕ σε συνεργασία με το ελληνικό κεφάλαιο και με πρωτεργάτη τη γερμανική αστική τάξη βρίσκουν ευκαιρία μέσα στη δίνη της καπιταλιστικής κρίσης να εδραιώσουν την κυριαρχία του Γερμανικού λόμπι, να αποσπάσουν τον εθνικό και δημόσιο πλούτο και τους πόρους της χώρας και να οδηγήσουν στο στραγγαλισμό της εργατικής τάξης. 

Η Τρόικα (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε μαριονέτα, με μόνο αντάλλαγμα χρήματα σε δόσεις, που επί της ουσίας πηγαίνουν στην αποπληρωμή παλαιότερων δόσεων και τοκοχρεολυσίων.  Ο ελληνικός λαός καταδικάζεται να πληρώνει επί δεκαετίες δυσβάσταχτους φόρους και να εργάζεται ακατάπαυστα με μισθούς πείνας και από την άλλη οι «επενδυτές» και ένα τσούρμο σύγχρονων εκμεταλλευτών, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και επιχειρηματίες, λεηλατούν τη χώρα.

Η πατρίδα μας έγινε μέρος ενός ακήρυκτου παγκόσμιου οικονομικού πολέμου. Kράτη καταστρέφονται, ο οικονομικός και κοινωνικός τους ιστός διαλύονται και όλοι οι θεσμοί που συγκροτούν μια ελεύθερη πολιτεία, η δημοκρατία, η ισονομία, τα εργατικά και τα ανθρώπινα δικαιώματα, υπονομεύονται ή αναστέλλονται.  Όλα αυτά είναι τα «παράπλευρα» θύματα του πολέμου αυτών – Μυστικές λέσχες, Τράπεζες, χειραγωγημένα ΜΜΕ, παγκόσμιοι οργανισμοί – που ανέλαβαν να «σώσουν» την οικονομία, καταδικάζοντας σε αφανισμό ανάμεσα στους άλλους και το δικό μας λαό.

   Κάθε μέρα, οι ξένοι τοποτηρητές με τους ντόπιους συνεργάτες καλλιεργούν το φόβο και την απελπισία σπρώχνοντας το λαό μας στους σύγχρονους δημαγωγούς-μιμητές των ναζί. Τα καθημερινά χαράτσια, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η κατάργηση κάθε εργατικού δικαιώματος, η βάρβαρη καταστολή στους δρόμους και στις πλατείες,  οι ταπεινωτικοί χαρακτηρισμοί του λαού μας από τους ξένους, τα σχέδια τους να επιβάλλουν καθεστώς δουλείας στον εργαζόμενο στις επιχειρήσεις τους και στις Ελεύθερες Οικονομικές Ζώνες, θα πρέπει να απαντηθούν από το λαό μας.

  Από την απελπισία και τη μαζική αυτοκτονία εμείς, οι πολίτες αυτού του τόπου, ας επιλέξουμε την εξέγερση. Ο ελληνικός λαός πρέπει να σταθεί στα πόδια του και να παλέψει για την άμεση ανατροπή της κυβέρνησης και την εκδίωξη της τρόικας. Οι προδότες, οι υπαίτιοι της καταστροφής, θα πρέπει να καθίσουν στο σκαμνί, και να τεθεί το ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων από το Γερμανικό κράτος για τις τεράστιες καταστροφές που προκάλεσαν οι ναζί σ’ αυτόν τον τόπο. Παράλληλα, ένα μέτωπο αντίστασης των εργαζομένων είναι το μόνο που μπορεί να ανακόψει την νέα επέλαση. Και είναι και πάλι στο χέρι του ελληνικού λαού να εγκαινιάσει το δρόμο της πανευρωπαϊκής αντίστασης.

Για πολλοστή φορά στην ιστορία μας, καλούμαστε να απαντήσουμε θετικά στο δίλημμα «αντίσταση ή εξαφάνιση». Ας το κάνουμε με τον τρόπο των αγωνιστών του ’21 και του ’40-’44.