Παρεμβάσεις ΔΕ: Εισήγηση για τις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ

ΜΕ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

 ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΒΑΡΒΑΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

(Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ)-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ.

Η τρικομματική κυβέρνηση (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), με τη στήριξη  του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών-προστατών της, συνεχίζει το αντιλαϊκό έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων Παπανδέου-Παπαδήμου, θέτοντας στο στόχαστρο κάθε λαϊκό δικαίωμα και κατάκτηση, ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία, προσφέροντάς την ως δώρο στο ξένο και ντόπιο τραπεζικό και επιχειρηματικό  κεφάλαιο, το οποίο απορροφά και τη μερίδα του λέοντος (25 δις από την επικείμενη δόση των 31,5 δις θα πάει στις τράπεζες, 2,5 δις σε ομόλογο και τα υπόλοιπα στους επιχειρηματίες) από τις δόσεις των αποικιοκρατικού τύπου δανειακών συμβάσεων που το αστικό πολιτικό προσωπικό έχει υπογράψει [στο όνομα δήθεν του χρέους, ενός χρέους που ο λαός δεν δημιούργησε, δεν αναγνωρίζει και αγωνίζεται για τη διαγραφή του].

Επελαύνουν εναντίον των λαϊκών στρωμάτων, εξαθλιώνοντας το λαό,  σε μια ιστορική φάση παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, επιδιώκοντας την ισοπέδωση όλων των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων του εικοστού αιώνα, τη λαϊκή τρομοκράτηση και ποινικοποίηση των αγώνων, αξιοποιώντας και ως εφεδρεία καταστολής τη ναζιστική-φασιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής.

Οι αποικιοκρατικού χαρακτήρα Δανειακές Συμβάσεις και τα υποδουλωτικά Μνημόνια  αποδεικνύουν εδώ και 3 χρόνια στην πράξη ότι δεν χωράνε γιατροσόφια οποιουδήποτε τύπου [επικήκυνση, επαναδιαπραγμάτευση, έκδοση ευρωομολόγων, «ακύρωση» ορισμένων μέτρων,  κλπ] για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης, γιατροσόφια που θέλουν στην ουσία να συγκαλύψουν το πρόβλημα, να σπείρουν αυταπάτες και να αδρανοποιήσουν το λαό.

Η  νέα σχολική χρονιά αρχίζει με τους χειρότερους οιωνούς.  Δυόμιση χρόνια μετά την έλευση του ΔΝΤ και η χώρα υφίσταται μια πραγματική κοινωνική καταστροφή: το εισόδημα των εργαζομένων έχει μειωθεί κατά 50%, η αγοραστική δύναμη του βασικού μισθού έχει φτάσει στο επίπεδο του 1978, η πραγματική ανεργία στο  30% και για μια ολόκληρη γενιά η ξεχασμένη από τη δεκαετία του ’60  έννοια της μετανάστευσης ξαναμπαίνει στην ημερήσια διάταξη. Η πολιτική αυτή δε δημιουργεί μόνο ανέργους και φτωχούς, αλλά διαλύει και κάθε έννοια κοινωνικού αγαθού. Η παιδεία, η υγεία, ο πολιτισμός είτε θεωρούνται άχρηστες δαπάνες, είτε πρέπει να γίνουν πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Γι αυτό και ετοιμάζουν ξεπούλημα στο ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο όλων των δημόσιων αγαθών (νερό, ενέργεια κ.λπ.) μέσω «των αποκρατικοποιήσεων» των ΔΕΚΟ και προχωρούν στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Η κυβέρνηση -εφαρμόζοντας το σχέδιο Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, κεφαλαίου για την εκπαίδευση- κονιορτοποιεί δικαιώματα και κατακτήσεις, οδηγώντας τους εκπαιδευτικούς στον εργασιακό μεσαίωνα και τη δημόσια εκπαίδευση στην πλήρη κατεδάφιση. Βασικός στόχος του Υπουργείου είναι οι εξοντωτικές περικοπές, η επιδείνωση των συνθηκών της παρεχόμενης εκπαίδευσης και η ολοκληρωτική επίθεση στους εκπαιδευτικούς. Το νέο πακέτο μέτρων προβλέπει δραματικές περικοπές στις λειτουργικές δαπάνες των σχολείων, νέες σαρωτικές συγχωνεύσεις σχολείων (κυρίως στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση, όπου θεωρούν ότι δε μπορεί να λειτουργεί σχολείο με λιγότερους από 300 μαθητές και ετοιμάζονται για μείωση ειδικοτήτων και καταργήσεις κλάδων στα ΕΠΑΛ.), παραπέρα μείωση των θέσεων εργασίας, νέες περικοπές στους μισθούς (παρά τις δραματικές μειώσεις που ήδη έχουμε υποστεί πάνω από 40% και τη μείωση του μισθού των πρωτοδιορίστων στα επίπεδα των 600 ευρώ) και αύξηση του ωραρίου εργασίας (δημοσιεύματα αναφέρονται σε αύξηση του ωραρίου στη Δ.Ε. κατά τρεις ώρες). Ο ίδιος ο Υπουργός …Αμάθειας δηλώνει ότι η δωρεάν παιδεία έχει μετατραπεί «σε μια ακριβοπληρωμένη σπατάλη σε βάρος του Έλληνα φορολογούμενου» (Ελεύθερος Τύπος, 9 – 9 – 2012).

Με γρήγορους ρυθμούς, ταυτόχρονα, στο Υπουργείο ετοιμάζουν τα σχέδια αξιολόγησης με στόχο την εργασιακή ομηρεία, την απόλυση-εφεδρεία, τη μισθολογική καθήλωση, την ιδεολογική χειραγώγηση και την ταξική κατηγοριοποίηση-κλείσιμο των σχολείων. Σε καθεστώς μνημονίων, η αξιολόγηση μόνο ως διαδικασία νομιμοποίησης απολύσεων, εφεδρείας και βαθμολογικής-μισθολογικής στασιμότητας των εκπαιδευτικών μπορεί να λειτουργήσει. Είναι  δηλαδή ο κεντρικός μηχανισμός για την υπονόμευση της μονιμότητας, την τρομοκράτηση και τις μαζικές απολύσεις. Οι 150.000 απολύσεις στο Δημόσιο βρίσκονται προ των πυλών, και κανένας κλάδος δεν πρόκειται να εξαιρεθεί. Επιπλέον, από τον Νοέμβριο του 2011 υπάρχει ο νόμος 4024, σύμφωνα με τον οποίο οι προαγωγές των δημοσίων υπαλλήλων -δεν εξαιρούνται οι εκπαιδευτικοί- γίνονται με “ποσόστωση”! Ιδιαιτέρως, η μετάβαση από τον βαθμό Γ στον βαθμό Β είναι “γολγοθάς”, καθώς τέσσερις στους δέκα που κρίνονται θα απορρίπτονται ανεξάρτητα από την απόδοσή τους, επειδή δεν θα έχουν πιάσει την ποσόστωση του 60%! Τέλος, μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό των εκπαιδευτικών θα λαμβάνει τον βαθμό Α, ανεξάρτητα από την αξιολόγησή του.  Θέλουν τον εκπαιδευτικό – λάστιχο, χωρίς δικαιώματα, περιπλανώμενο από σχολείο σε σχολείο και από νομό σε νομό, πάμφτωχο και άβουλο, σε ένα σχολείο που θα προετοιμάζει ένα  αμόρφωτο και υπάκουο εργατικό προσωπικό. ΔΕΝ  ΘΑ  ΤΟ  ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ!

•  ΟΧΙ  ΣΕ ΣΥΜΠΤΥΞΕΙΣ ΤΜΗΜΑΤΩΝ – ΜΕΧΡΙ 25 ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΚΑΙ 20 ΣΤΙΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ
• ΚΑΜΙΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΕΚΤΟΣ ΠΥΣΔΕ

Με εγκύκλιο (αρ. πρωτ. 100835/Γ2, 04-Ο9-2012) ο Υφυπουργός παιδείας καθορίζει τη λειτουργία των τμημάτων κατεύθυνσης ως εξής: Για τη δημιουργία τμήματος κατεύθυνσης απαιτούνται τουλάχιστον 11 μαθητές, αν η Β’ ή Γ’ τάξη Γενικού Λυκείου λειτουργεί με ένα τμήμα, 15 μαθητές , αν οι τάξεις αυτές λειτουργούν με 2 τμήματα , και 20 μαθητές, αν λειτουργούν με 3 ή περισσότερα τμήματα. Αν δεν εκπληρούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις, οι μαθητές μετακινούνται σε διπλανό Λύκειο. Ακόμη «στις περιπτώσεις που ο αριθμός των μαθητών υπερβαίνει τους 30(!), εγκρίνεται η λειτουργία και άλλου τμήματος κατεύθυνσης.». Με την εγκύκλιο αυτή, γυρίζουμε πίσω πολλά χρόνια. Κανένα τμήμα με πάνω από 25 μαθητές. Κανένα τμήμα κατεύθυνσης με πάνω από 20 μαθητές.