Δήλωση της Αγγελικής Φατούρου, μέλους του ΔΣ της ΟΛΜΕ
Εκπροσώπου των ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ
Σχετικά με τη συνάντηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ με την Υπ. Παιδείας
Άνθρακες οι προσδοκίες!
Η Υπουργός Παιδείας δε δεσμεύτηκε σε κανένα από τα κεντρικά και φλέγοντα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος:
Για τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης με το 5% του ΑΕΠ.
Για κανένα συνταξιοδοτικό αίτημα των εκπαιδευτικών.
Για κανένα οικονομικό αίτημα των εκπαιδευτικών (1.400 στο βασικό, κλαδική σύμβαση εφ’ όλης της ύλης, ενσωμάτωση των βασικών επιδομάτων, 176 € κλπ).
Για κατάργηση του θεσμού της ωρομισθίας ούτε τώρα, ούτε στο άμεσο μέλλον (όπως ψευδώς σήμερα αναφέρεται με πηχυαίους τίτλους σε μερίδα του ημερήσιου τύπου).
Για κατάργηση συνολικά της ελαστικής εργασίας, με περιορισμό και του θεσμού του αναπληρωτή, στις αυστηρά έκτακτες ανάγκες.
Για επιχορήγηση των ταμείων των Δ.Υ (ΟΠΑΔ – ΤΠΔΥ), τα οποία καταρρέουν.
Για κατάργηση των ΣΔΙΤ, για την επαναφορά ΟΣΚ και ΟΕΔΒ στον πλήρη κρατικό έλεγχο.
Για νομοθετική ρύθμιση των 25 μαθητών, ως ανώτατο όριο μαθητών στο τμήμα.
Για κατάργηση της βάσης του 10.
Όσο φειδωλή ήταν η κ. Διαμαντοπούλου στις δεσμεύσεις της προς τους εκπαιδευτικούς και το δημόσιο σχολείο, τόσο λαλίστατη εμφανίστηκε στις διακηρύξεις για «αξιολόγηση» σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών και «αποκέντρωση», με επικεφαλίδα το «Ανοιχτό Σχολείο» του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου, του σχολείου δηλαδή της αγοράς, όπου «τοπικοί παράγοντες» (επιχειρηματίες, δήμαρχοι, γονείς κ.λπ.) καθορίζουν τμήμα του αναλυτικού προγράμματος, των διορισμών, των διοικητικών θεμάτων των σχολείων κ.λπ. Πρόκειται για προσπάθεια, εκτός των άλλων, να σπάσει ο ενιαίος χαρακτήρας της δημόσιας εκπαίδευσης, με δυσμενείς μορφωτικές και παιδαγωγικές συνέπειες, ιδιαίτερα για τα παιδιά των ασθενέστερων τάξεων.
Όπως είχαμε επισημάνει και στην πρόσφατη ανακοίνωση των ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, και δυστυχώς επιβεβαιωνόμαστε, «Η νέα πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ, ενώ παρακάμπτει τη χρηματοδότηση, τα Ταμεία, το μισθό και τη σύνταξη, «μιλάει πολύ» για την αξιολόγηση και την περιφερειακότητα. Πρόκειται για δύο κακόφημες έννοιες, που αν εφαρμοστούν το δημόσιο σχολείο θα ρημάξει, θα απαξιωθεί ακόμη περισσότερο και θα το μετατραπεί σε δημαρχιακό και νομαρχιακό τσιφλίκι. Οι δήμοι και οι νομαρχίες είναι από τα πιο διαβρωμένα και σαθρά γρανάζια του αστικού κράτους, όπου οργιάζει το ρουσφέτι, η πελατειακή σχέση, η «αποκεντρωμένη» βαρβαρότητα».
Είναι προφανές ότι καμιά καλοπροαίρετη ελπίδα ή προσδοκία δεν επαληθεύεται. Επομένως το αμέσως επόμενο διάστημα οι εκπαιδευτικοί, μέσα από τα σωματεία τους, θα ενημερωθούν, θα συζητήσουν και συλλογικά θα αποφασίσουν το πρόγραμμα δράσης του επομένου διαστήματος.
Και ας προετοιμαζόμαστε για το επόμενο ραντεβού στους δρόμους!
ΑΘΗΝΑ, 20 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2009