Κακοστημένο θέατρο ήταν οι συναντήσεις του υπουργού παιδείας Μπαμπινιώτη με τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες για την αξιολόγηση. Εκεί οι πλειοψηφίες σε ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΟΙΕΛΕ είχαν το ρόλο του κομπάρσου.
Τα περί συζήτησης από μηδενική βάση για την εφαρμογή της αξιολόγησης και οι δήθεν διαβεβαιώσεις ότι δεν θα γίνουν απολύσεις δεν πείθουν κανένα. Ο υπουργός μιας κυβέρνησης με άμεση ημερομηνία λήξης δεν μπορεί προφανώς να δεσμευτεί για πολλά.
Πρώτα από όλα γιατί ο στόχος αυτών των συναντήσεων λίγο πριν τις εκλογές δεν ήταν παρά η συμμετοχή των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών σε ένα διάλογο όπου η εφαρμογή της αξιολόγησης θεωρείται δεδομένη.
Η αξιοπιστία βέβαια όσων ακούστηκαν περί «μηδενικής βάσης» είναι εξίσου μηδενική γιατί ήδη υπάρχουν νομοθετήματα, δηλώσεις, οι θέσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που δείχνουν τη συνέχεια και την επιμονή στην επιλογή να χρησιμοποιηθεί η αξιολόγηση για να επιβληθεί το νέο σχολείο του Μνημονίου και να χειραγωγηθεί ο κλάδος. Η Διαμαντοπούλου και η Χριστοφιλοπούλου που εκπροσωπούν την πολιτική που ενοχοποιεί τον εκπαιδευτικό, είναι στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο με τον Μπαμπινιώτη.
Η σύνδεση του μισθού με την αξιολόγηση είναι δεδομένη με το νομικό πλαίσιο του νέου μισθολογίου. Με σαφήνεια έχει καταργήσει την ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη των εκπαιδευτικών, όπως και όλων των δημοσίων υπαλλήλων.
Τέλος τα καθησυχαστικά ψέματα από υπουργούς της συγκυβέρνησης ότι δε θα γίνουν απολύσεις είναι αδύνατο να πείσουν οποιονδήποτε. Με το Μνημόνιο 2 ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεσμεύτηκαν να κάνουν 150.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, προφανώς χωρίς την εξαίρεση των εκπαιδευτικών. Εξάλλου εκεί στοχεύουν και το άσχημο παιχνίδι που παίζεται με τις οργανικές και οι αλλαγές που αφήνουν συναδέλφους χωρίς εκπαιδευτικό έργο, είτε αυτές αφορούν το πρόγραμμα είτε την αύξηση ωραρίου που μεθοδεύεται με δηλώσεις και μελέτες με ψευδή στοιχεία.
Τη μηδενική βάση θα τη φέρουν οι αγώνες μας και η πολιτική ήττα της συγκυβέρνησης και των κομμάτων της. Σε αυτό το θέατρο του Μπαμπινιώτη το ΔΣ της ΟΛΜΕ δεν είχε καμία θέση, ενώ ήταν απαράδεκτες οι δηλώσεις του προέδρου του ΔΣ Ν. Παπαχρήστου που θέλουν την ΟΛΜΕ να ζητά αξιολόγηση για τη βελτίωση της εκπαίδευσης. Λες και οι αποφάσεις των συνεδρίων της ΟΛΜΕ και των συνελεύσεων των ΕΛΜΕ ενάντια στην αξιολόγηση είναι αέρας κοπανιστός!
Οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται μπροστά σε ένα δίλημμα: ή υποταγή στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ και ανταγωνισμός για την εφαρμογή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής του Μνημονίου μήπως και ξεφύγουμε από την απόλυση ή σύγκρουση, απευθυνόμενοι σε γονείς, νεολαία, συναδέλφους της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και του δημοσίου τομέα γενικότερα, και υπεράσπιση της εκπαίδευσης, της εργασίας, του μέλλοντος της κοινωνίας.
Είναι φανερό ότι το ΔΣ της ΟΛΜΕ δεν μπορεί να χειριστεί τη μεγάλη μάχη που πρέπει να γίνει για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου, του δικαιώματος των μαθητών στη μόρφωση, του δικαιώματος των εκπαιδευτικών στη δουλειά, την παιδαγωγική ελευθερία και τον αξιοπρεπή μισθό.
Σε αυτή τη μάχη δεν μπορούμε να πάμε παρά μόνο μέσα από γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ για ενημέρωση και διάλογο σχετικά με τις διεκδικήσεις και τις μορφές αγώνα στην πάλη μας ενάντια στην αξιολόγηση και υπέρ της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Τα ψέματα τελείωσαν και όλοι θα κριθούν από τη στάση τους.
Αθήνα, 21.4.2012
Κάντε το πρώτο σχόλιο