άρθρο από τον Ανεξάρτητο Συνδυασμό-Εκπαιδευτική Παρέμβαση Ημαθίας
Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησε πολύ σκληρά, μέσω του Υπουργείου Παιδείας, να προβάλλει τον εαυτό της ως ηγετική φυσιογνωμία ποντάροντας σεάκρως νεοφιλελεύθερες και σκληρές πολιτικές, να δώσει πειστικά διαπιστευτήρια στα αφεντικά, ντόπια και ξένα, για την προθυμία και τον ζήλο της, αποδεικνυόμενη, συχνά- πυκνά, «βασιλικότερη των βασιλέων», να δείξει ότι αυτή μπορεί να τα βάλει με τις «συντεχνίες» των δασκάλων, των καθηγητών, των πανεπιστημιακών. Χρησιμοποίησε ως όχημα τα επαίσχυντα μνημόνια και ως δύναμη την τρομοκρατία των ΜΜΕ, αλλά απέτυχε παταγωδώς! Γιατί;
Πρώτα- πρώτα γιατί βρήκε μπροστά της ένα φράγμα αντιστάσεων από δασκάλους, καθηγητές, μαθητές, γονείς, φοιτητές, πανεπιστημιακούς, που αποκάλυπταν τα ψέματά της, ξεσκέπαζαν τις πραγματικές δόλιες προθέσεις της, έβαζαν φρένο στα σχέδιά της.
Ύστερα γιατί οι μνημονιακές πολιτικές έπαψαν πια να πείθουν ως «αναγκαίο κακό», ως «μοναδική διέξοδος». Δεν υπολόγισε πως ο λαός, μπορεί να διστάζει για την τελική σύγκρουση και να φοβάται την ριζική αλλαγή, αλλά μισεί, έτσι κι αλλιώς, τον δυνάστη του και τον εκδικείται όπως, όσο και όταν μπορεί!
Τέλος, είναι και τα σημάδια του σώματος: Κάτι στο γεμάτο αλαζονεία ανασήκωμα του φρυδιού, κάτι στο στυφό χαμόγελό της, κάτι άλλο στις γωνίες των χειλιών της, όταν «στριμώχνεται» πολιτικά, λίγο το παγωμένο βλέμμα της, λίγο η ψυχρότητα της φωνής, λίγο το «τούτο», λίγο το «κείνο» της, την κάνουν αντιπαθητική, δείχνουν πως η γυναίκα αυτή έχει μια κακή αύρα γύρω της!
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η κ. Διαμαντοπούλου να έρχεται τεταρτοπέμπτη στις δημοσκοπήσεις δημοφιλίας, τόσο μέσα στο κόμμα της, όσο και στην κοινή γνώμη γενικότερα. Ήταν καιρός να θερίσει κάποιες απ’ τις θύελλες που έσπειρε εδώ και δυο χρόνια περίπου στο χώρο της παιδείας και όχι μόνο. Ήταν καιρός να πληρώσει την πρώτη δόση της τίσης για την ύβρη που διέπραττε αυτά τα χρόνια!
Κάντε το πρώτο σχόλιο