Δήλωση του Νεκτάριου Καζάνη, μέλος του Δ.Σ. Της Β ΕΛΜΕ Αχαΐας από Παρεμβάσεις Δ.Ε.
Από πριν τις εορτές των Χριστουγέννων είχαμε πάρει απόφαση σαν Δ.Σ να υπάρξει συνάντηση με την Προϊσταμένη για να της εκθέσουμε τα σοβαρά προβλήματα του κλάδου δηλαδή το νέο μισθολόγιο φτωχολόγιο, το νέο βαθμολόγιο ,τους αναπληρωτές που είναι απλήρωτοι εδώ και μήνες, τα κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία, το ότι με τα νέα μέτρα και την μισθοδοσία που πήραμε και τις κρατήσεις για τα αναδρομικά δεν θα έχουμε ούτε να βάλουμε βενζίνη για να πάμε στα σχολεία.
Επίσης τα προβλήματα που δημιουργούνται από την νέα καλλικρατική σχολική επιτροπή και την ενδεχόμενη έλλειψη πετρελαίου στα σχολεία, την έλλειψη βιβλίων κλπ.
Δυστυχώς υπήρχε δυσκοιλιότητα στο Δ.Σ να πάρει απόφαση για να γίνει αυτή η συνάντηση.
Όταν όμως τα πράγματα έσφιξαν και με την εφαρμογή του φτωχολόγιου μισθολογίου οι συνάδελφοι στην ορεινή Αχαΐα κατάλαβαν ότι δεν μπορούν πλέον να επιβιώσουν και άρχισαν τα σχολεία και οι καθηγητές των σχολείων να παίρνουν συλλογικές αποφάσεις που να πιέζουν την ΕΛΜΕ για κινητοποιήσεις τότε αναγκάστηκε και το προεδρείο να κλείσει συνάντηση με την Προϊσταμένη.
Η συνάντηση είχε οριστεί γύρω στις 1:30μμ την Τετάρτη 25 Ιανουαρίου και μάλιστα υπήρχε και η διαβεβαίωση ότι το Διοικητικό συμβούλιο θα επικοινωνούσαμε τηλεφωνικώς ώστε να παραστούμε όλοι μαζί.
Δεν υπήρξε από πλευράς Δ.Σ. καμιά ειδοποίηση και ως εκ τούτου ανέβηκα στις 1:15μμ στο όροφο που είναι το γραφείο της κυρίας Πιερρή της Προϊσταμένης όπου και διαπίστωσα ότι ήταν όλα τα μέλη του Προεδρείου εκεί από ώρα και συνομιλούσαν με την Προϊσταμένη.
Τους ξάφνιασε η παρουσία μου σαν να μην περίμεναν να είμαι εκεί.
Η συζήτηση συνεχίστηκε όπου μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η θεματολογία της συζήτησης η οποία ήταν Η βιωματική στην εκπαίδευση και η εφαρμογή της στο νέο λύκειο.
Ο χρόνος της συζήτησης ήταν περιορισμένος και ως εκ τούτου παρενέβην για να καταθέσω τα ψηφίσματα των σχολείων μας για τα άμεσα προβλήματα μας αλλά και για να βάλω τα προβλήματα μας με την σωστή σειρά όπως έχουν συζητηθεί στο Δ.Σ. και στα σχολεία.
Δηλαδή:
1) Να μην περάσει το μισθολόγιο φτωχολόγιο. Να το πάρουν πίσω.
2) Να μην περάσουν οι απολύσεις μέσω αξιολόγησης
3) Να πληρωθούν οι αναπληρωτές που έχουν μήνες απλήρωτοι
4) Να καλυφθούν τα κενά στα σχολεία που είναι χωρίς καθηγητές από τον Σεπτέμβρη.
5) Να δούμε τι θα κάνουμε με τη θέρμανση στα σχολεία με τα βιβλία με την γραφική ύλη με την ΔΕΗ κλπ.
6) Να δούμε πως θα επιβιώσουν οι εκπαιδευτικοί και τα παιδιά τους, τους μήνες που έρχονται.
Η αντίδραση της κυρίας Πιερρή ήταν άμεση. Παραμέρισε τα ψηφίσματα και μου είπε ότι αυτά δεν την αφορούν ότι δεν είναι ο ρόλος της αυτός να ασχολείται με τέτοια ζητήματα και ότι αυτά είναι θέματα μεγάλης πολιτικής.
Όταν την ρώτησα ξανά ποίος φταίει για τους απλήρωτους αναπληρωτές και εν πάση περιπτώσει σε ποιον να αποτανθούμε για να λύσουμε τα προβλήματα μας συνέχισε στο ίδιο ύφος να μου λέει ότι αυτί δεν την απασχολούν αυτά τα ζητήματα ότι έχει κάνει αγώνες και μου συνέστησε να διαβάσω το βιογραφικό της.
Της απάντησα ξεκάθαρα ότι αυτά είναι τα προβλήματα του κλάδου , ότι οι συνάδελφοι δεν βγαίνουν με το νέο μισθολόγιο και ότι θα πρέπει να τα πάρουν πίσω όλα δηλαδή μισθολόγια ,βαθμολόγια ,αξιολογήσεις κλπ. Ότι ο κλάδος δεν αντέχει άλλο.
Τότε επέμεινε να περάσω έξω από το γραφείο της με έντονο τρόπο και ότι δεν συζητάει αυτά τα θέματα.
Εντύπωση μου έκανε βέβαια και η απάθεια των συναδέλφων από το διοικητικό συμβούλιο, κάποιοι μάλιστα είπαν πως πρέπει να με καταγγείλουν.
Αποχώρησα από το γραφείο της κυρίας και της είπα ότι την επόμενη φορά θα έρθω με τους συνάδελφους που είναι απλήρωτοι και τα παιδιά μας που πεινάνε και τα χαράτσια της ΔΕΗ.
Με απειλούσε μάλιστα φεύγοντας η κυρία Πιερρή ότι θα με καλέσει σε απολογία.
Γιατί ; Επειδή της είπα την Αλήθεια.
Λυπάμαι για την στάση του Δ.Σ.
Χρειάζεται ανασυγκρότηση του Εργατικού κινήματος με συνελεύσεις και διαδικασίες από τα κάτω για να αντιμετωπίσουμε την σκληρή εργοδοσία και την φτώχεια που μας ετοιμάζουν.
Εμείς έχουμε αξιοπρέπεια κοιτάμε στα μάτια τους συναδέλφους , όλοι μαζί μπορούμε νικήσουμε .
Κάντε το πρώτο σχόλιο