Του Νίκου Μπέκη
Ζούμε, εδώ και ένα μήνα, στην καρδιά του χειμώνα. Το κρύο πολύ, το πετρέλαιο λίγο, στα σπίτια μας και στα σχολεία, οι μισθοί σε μια απίστευτη κατρακύλα, οι τιμές των αναγκαίων σταθερά ψηλές και ψηλότερες, ο φόβος της εφεδρείας-απόλυσης να έρχεται και να φεύγει κάθε τόσο, σαν οξύς, ξαφνικός, ανεξήγητος πόνος, κάπου στη μέση (ή μήπως στα νεφρά;) και το αγωνιώδες ερώτημα να έρχεται κάθε τόσο στα χείλη: Υπάρχουν και χειρότερα; Δεν τελειώσαμε πια; Τι άλλο θα δούμε;
Στην πραγματικότητα, φοβόμαστε να παραδεχτούμε πως ξέρουμε την απάντηση: Ναι, υπάρχουν και χειρότερα που έρχονται! Όχι, δεν τελειώσαμε, δεν φτάσαμε ούτε καν στη μέση! Θα δούμε να ανοίγουν οι πύλες της «κόλασης»!
Δυστυχώς οι εκτιμήσεις αυτές δεν είναι ούτε αποτέλεσμα άκρατης απαισιοδοξίας, ούτε διάθεση προπαγανδιστικής κινδυνολογίας. Είναι αποτύπωση της πραγματικότητας, όπως αυτή διαγράφεται, μέρα με την ημέρα, μήνα με το μήνα με όσα συμβαίνουν στη χώρα από (και με) την αγαστή πια συνεργασία της τρικομματικής κυβέρνησης και των ξένων και ντόπιων κεφαλαιοκρατών.
Ήδη ετοιμάζεται νέος γύρος μείωσης των επικουρικών συντάξεων, μείωσης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, κατάργηση των δώρων και του επιδόματος άδειας. Θα ακολουθήσει ο Δημόσιος τομέας (με αρχή τις ΔΕΚΟ) για νέες μειώσεις μισθών και επιδομάτων Πάσχα, Άδειας, Χριστουγέννων.
Ταυτόχρονα διαλύεται η δημόσια παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σ’ όλα τα επίπεδα (νοσοκομεία, κέντρα υγείας, ιατρεία ΙΚΑ, συμβεβλημένοι γιατροί), ενώ με το περιβόητο κούρεμα του χρέους, χρεοκοπούν, στην πραγματικότητα, τα ταμεία των εργαζομένων, καθώς χάνουν 12 δις ευρώ περίπου, δηλαδή τη μισή τους περιουσία! Πολύ σωστά, πλην κυνικά, λέχθηκε από ξένους παράγοντες, ότι αυτό δεν είναι κούρεμα, αλλά αποκεφαλισμός της Ελλάδας.
Αλλά ούτε εκεί πρόκειται να σταματήσουν! Με φόβητρο την χρεοκοπία, πρόσχημα τις δόσεις και όπλο την καταστολή και την ασύστολη προπαγάνδα απ’ τα ξεφωνημένα Μέσα Εξαπάτησης, ΤΡΟΙΚΑ και κυβερνητικά κόμματα θα επιβάλουν νέες και ακόμα πιο νέες και πάλι νέες μειώσεις, φόρους, χαράτσια, μέχρι τελικής εξόντωσης. Κι αν όλα αυτά φαντάζουν ή σας φαίνονται υπερβολικά, ακούστε αυτό: Στη Ρουμανία (χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης) οι μισθοί είναι περίπου 130 ευρώ. Πρόσφατα το ΔΝΤ ζήτησε, λέει ,απ’ την κυβέρνηση να τους μειώσει και άλλο! Πρόσθετα, ζήτησε να παραχωρηθεί στους ιδιώτες όλο το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης! Πως σας φαίνεται αυτό;
Χωρίς αυταπάτες, χωρίς φρούδες ελπίδες πρέπει να δούμε και να πούμε αυτό που έρχεται: δεκαετία του ’50. Με κάθε δόση, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ θα ψηφίζουν νέα μέτρα, θα επιβάλουν νέα Μνημόνια, θα κόβουν νέα κομμάτια απ’ τη σάρκα μας, χωρίς αιδώ, χωρίς δισταγμούς, χωρίς αναστολές, όπως ακριβώς ο Σάυλοκ! Γιατί είναι στη φύση του καπιταλισμού να είναι αδίστακτος και αχόρταγος.
Και μετά, αφού θα έχουν ληστέψει όλο τον παραγόμενο και τον εναπομείναντα αποταμιευμένο πλούτο απ’ τους εργαζόμενους, θα αρπάξουν και τον πλούτο της χώρας σε έδαφος, υπέδαφος, νερό και αέρα! Οι δανειακές Συμβάσεις, που το ρυθμίζουν, είναι ήδη έτοιμες και περιμένουν να ψηφιστούν. Και κάθε τόσο θα ζητούνται, και θα μπαίνουν, νέες υπογραφές υποτέλειας. Έτσι είναι κ.κ. Σαμαρά, Παπανδρέου, Καρατζαφέρη, όποιος υπογράφει μια φορά, υπογράφει χίλιες! Μια φορά προδότης, πάντα προδότης.
Ποια είναι λοιπόν η λύση; Το είπαμε και θα το ξαναπούμε: Να αχρηστέψουμε το εργαλείο του εκβιασμού, να αποτινάξουμε το φόβο της χρεοκοπίας, να δημιουργήσουμε ένα πλατύ αντιμνημονιακό μέτωπο, έστω με αστικά χαρακτηριστικά, και να προωθήσουμε την πολιτική άρνησης πληρωμής των χρεών, να βγούμε απ’ την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όχι μόνο δεν θα χαθούμε, αλλά θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για ανάκαμψη. Φανταστείτε, τώρα δεν μπορούμε ούτε καν ζάχαρη να παράγουμε!
Κάντε το πρώτο σχόλιο