Πέρασαν 16 χρόνια από την 6η Δεκέμβρη του 2008, όταν ο νεαρός Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από το περίστροφο του δολοφόνου αστυνομικού Κορκονέα. Η κρατική δολοφονία έβγαλε στον δρόμο ένα ορμητικό ποτάμι χιλιάδων εξεγερμένων μαθητών, φοιτητών, νεολαίας, εργαζόμενων, ανέργων, που διαδήλωσαν ενάντια στην τότε κυβέρνηση της ΝΔ καταγγέλλοντας την κρατική βία και καταστολή διεκδικώντας ταυτόχρονα αξιοβίωτη ζωή με μόρφωση, δουλειά και ελευθερία. Το σύνθημα «στις Τράπεζες λεφτά στη νεολαία σφαίρες/ ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες» αποτύπωνε τη θέληση του λαού να ανατρέψει την κοινωνική βαρβαρότητα που βίωνε και προμηνύονταν ακόμη πιο σφοδρή με την κρίση που πλησίαζε.
16 χρόνια μετά, η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ εφαρμόζοντας την αντιλαϊκή πολιτική της σιδηράς πυγμής, συνεχίζει μια άνευ προηγούμενου επίθεση καταστολής και αυταρχισμού απέναντι στον λαό με στοχοποιημένη τη νεολαία και τους/τις εργαζόμενους/ες. Οι δολοφονίες των 3 Ρομά σε 3 χρόνια, ο νεκρός από ξυλοδαρμό Β. Μάγγος κι ο μετανάστης Μ. Καμράν, οι σοβαροί τραυματισμοί, βασανιστήρια και βιασμοί από πάλι από αστυνομικούς,τις αστυνομικές δυνάμεις, οι εκατοντάδες νεκροί μετανάστες και πρόσφυγες στην Πύλο, στον Έβρο και στις παράνομες επαναπροωθήσεις συνολικά, έρχονται να προστεθούν στη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου. Ηθικός αυτουργός είναι η κυβέρνηση που έχει δώσει το πράσινο φως στις δυνάμεις καταστολής να δρουν ανεξέλεγκτα, γνωρίζοντας πως απολαμβάνουν καθεστώς συγκάλυψης έως και ατιμωρησίας, αφού αυξάνονται σταθερά οι δαπάνες για την καταστολή, ενώ υποχρηματοδοτούνται σταθερά οι δημόσιες κοινωνικές δαπάνες. Παράλληλα, επιβάλλει ακραία αντιδημοκρατικά μέτρα, με απαγορεύσεις απεργιών και διαδηλώσεων, καταπάτηση ακόμα και των θεμελιωδών και συνταγματικά κατοχυρωμένων δημοκρατικών δικαιωμάτων, όπως της ελευθερίας του λόγου και της απεργίας με τις δεκάδες αντισυνταγματικές διώξεις κατά εκπαιδευτικών και υγειονομικών ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο. Την ίδια στιγμή αφήνει στο απυρόβλητο και τροφοδοτεί τις φασιστικές ομάδες και την εγκληματική δράση τους.
16 χρόνια μετά, η κυβέρνηση εξαπολύει νέα σφοδρή επίθεση στους εργαζόμενους και τη νεολαία. Ψηφίζει νόμους που σαρώνουν κάθε εργασιακό και συλλογικό δικαίωμα. Καταδικάζει τον λαό και τη νεολαία στη φτώχεια, στην εργασιακή περιπλάνηση, στην ανεργία. Την ίδια στιγμή, μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης μοιράζει δισεκατομμύρια στις επιχειρήσεις και τις Τράπεζες, ιδιωτικοποιεί τα δημόσια κοινωνικά αγαθά, και παραδίδει το περιβάλλον και τους εναπομείναντες δημόσιους χώρους στους επιχειρηματικούς ομίλους ως νέο πεδίο κερδοφορίας. Η όξυνση του αυταρχισμού και της καταστολής αποτελεί όπλο στα χέρια της για την επιβολή αυτής της άγρια αντιλαϊκής και αντεκπαιδευτικής πολιτικής.
16 χρόνια μετά η νέα γενιά, οι εκπαιδευτικοί και η χειμαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία έρχονται αντιμέτωποι με τη συστηματική επιχείρηση διάλυσης του δημόσιου σχολείου και την οικοδόμηση ενός αντιδραστικού, ιδιωτικοποιημένου, ανταγωνιστικού, κατηγοριοποιημένου σχολείου. Έρχονται αντιμέτωποι με το σχολείο των αυξανόμενων ταξικών και εξεταστικών φραγμών κι απαγορεύσεων (Τράπεζα Θεμάτων, ΕΒΕ, εξετάσεις PISA στην ΣΤ΄ Δημοτικού και Γ΄ Γυμνασίου) των «δεξιοτήτων», της μόρφωσης για λίγους και εκλεκτούς. Με πολύτιμο εργαλείο την αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών, ανοίγει τον δρόμο για την κατάργηση κάθε έννοιας εργασιακού δικαιώματος, παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας. Ανοίγει τον δρόμο για άρση της μονιμότητας στην εργασία (χαρακτηριστική η κατάπτυστη ντροπολογία για “τοπικούς κι από το παράθυρο” αναπληρωτές) και για τις απολύσεις. Μετατρέπει το σχολείο σε στρατώνα, όπου η επιβίωση θα εξαρτάται από το βαθμό της υποταγής στην κυρίαρχη αντιδραστική πολιτική κυβέρνησης – Ε.Ε – ΟΟΣΑ – ΣΕΒ.
16 χρόνια μετά η 6 Δεκέμβρη είναι μέρα μνήμης, αντίστασης και αγώνα για να νικήσουν οι αγώνες των εργαζόμενων, της νεολαίας και της εκπαίδευσης. Σήμερα είναι χρέος μας ως εκπαιδευτικοί να υψώσουμε «τοίχο ατίθασο» υπεράσπισης των μαθητ(ρι)ών μας, της ζωής, του μέλλοντός τους!
Καλούμε τους/τις εκπαιδευτικούς, τα εκπαιδευτικά σωματεία, ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ να συμμετέχουν στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο και τη διαδήλωση μαζί με τους φοιτητές και τους μαθητές στις 12μμ στα Προπύλαια και στις 6μμ στο αντίστοιχο πανεργατικό συλλαλητήριο ενάντια στην κρατική καταστολή και πάλι στα Προπύλαια.
Θα είμαστε πάντα εδώ όσο σφαίρες σημαδεύουν τις ζωές μας
Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη!
Κάντε το πρώτο σχόλιο