Νέο κρεσέντο αυταρχισμού από τον ΔΙΔΕ Πειραιά που και στη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών αδιάκοπα επιχειρεί να καταστείλει κάθε ελευθερία έκφρασης άποψης ακόμα και τη συνδικαλιστική και πολιτική δράση. Στο «γνωστό παράπτωμα» περί «ανάρμοστης συμπεριφοράς» έχει προστεθεί και η «παραβίαση της υποχρέωσης εχεμύθειας»!
Ο Γιώργος Καββαδίας διώκεται για τέταρτη ή πέμπτη (!) φορά γι΄ αυτά που έγραψε(!) σε ένα άρθρο από τα τόσα που δημοσιεύει συχνά για περισσότερα από σαράντα χρόνια! Στο πρόσωπο του Γ.Κ. διώκεται η ελεύθερη έκφραση και οι αγώνες των εργαζομένων. Να θυμίσουμε ότι στο συγκεκριμένο άρθρο του ενάντια στην αξιολόγηση – χειραγώγηση – κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών είχε καταγγείλει μεταξύ άλλων τη συμπεριφορά στελέχους της ΔΑΚΕ που, από τη θέση της Διεύθυνσης προωθούσε την αξιολόγηση κόντρα στην απεργία – αποχή, παρά τη συνδικαλιστική της ιδιότητα. Πρόκειται για στέλεχος που έπαιξε ενεργό ρόλο στη σκευωρία της PISA στον Πειραιά και στην παραπομπή τεσσάρων συναδέλφων (μεταξύ των οποίων και ο ΓΚ) στο πειθαρχικό με χαλκευμένες κατηγορίες.
Είναι πια απροσχημάτιστη η στοχοποίηση της ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ και έχει ως πραγματικό στόχο την ίδια την αντίσταση των εργαζομένων και των εκπαιδευτικών. Να θυμίσουμε ότι στον Πειραιά συνολικά διώκονται 11 εκπαιδευτικοί, οι 9 από τους οποίους ανήκουν στην ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ. Πολλοί από αυτούς είναι πολύ-διωκόμενοι! Βέβαια, αυτή τη βιομηχανία διώξεων δεν τη συναντάμε μόνο στον Πειραιά αλλά και σε πολλές περιοχές στην Ελλάδα και αποτελεί συστατικό στοιχείο της πολιτικής της κυβέρνησης του ΟΟΣΑ και του κεφαλαίου, μια πολιτικής που στόχο έχει την διάλυση του δημόσιου σχολείου και την πλήρη ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση του. Μιας πολιτικής που επιδιώκει τον περιορισμό των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και μαθητριών, τη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών.
Απέναντι στην αντιλαϊκή, την αυταρχική εκπαιδευτική πολιτική και την πολιτική των διώξεων, που επιδιώκει να βάλει στον γύψο τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα ο ανυποχώρητος συλλογικός αγώνας, ο δρόμος των μαζικών κινητοποιήσεων είναι μονόδρομος. Προφανώς ο ΔΔΕ Πειραιά δεν έχει καταλάβει ότι έχουν περάσει πάνω από πενήντα χρόνια που το αγαπημένο του καθεστώς έχει πέσει κάτω από τις λαϊκές κινητοποιήσεις. Να πάψει να λειτουργεί ως λοχαγός λόχου και να θεωρεί εκπαιδευτικούς και μαθητές στρατιωτάκια που θα ορίζει αυτός το πώς και τι θα λένε. Φυσικά τεράστια ευθύνη φέρει και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘΑ που στηρίζει με κάθε τρόπο τον συγκεκριμένο ΔΔΕ και τον έχει αναγάγει σε κυρίαρχη μορφή της εκπαιδευτικής της πολιτικής στον Πειραιά . Εξάλλου αυτή η πολιτική τέτοια πρόσωπα χρειάζεται για να επιβληθεί. Θιασώτες των πιο μαύρων καθεστώτων της ιστορίας που στη σημερινή εκδοχή τους είναι ακόμη πιο σκληρά κι αδίστακτα, αφού έρχονται να υλοποιήσουν πολιτικές βαθιά ταξικές και αντικοινωνικές σε ένα πραγματικά ολοκληρωτικό καθεστώς που επιχειρείται να εγκατασταθεί τη χώρα.
Οι αγώνες μας δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι. Είναι δίκαιοι και αναγκαίοι:
- ΚΑΛΟΥΜΕ όλες τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους να συνεχίσουν να εκφράζουν τη μαζική τους καταδίκη στην τρομοκρατική πρακτική της κυβέρνησης και της Διοίκησης.
- ΚΑΛΟΥΜΕ όλα τα σωματεία αλλά και όλες τις παρατάξεις να πάρουν θέση.
- ΚΑΛΟΥΜΕ την ΕΛΜΕ Πειραιά να προχωρήσει σε κλήση σε απολογία στελέχους/στελεχών της κυβερνητικής παράταξης που έχει/ουν παίξει τον ρόλο του σκηνοθέτη και σε αυτή την υπόθεση και να ανοίξει η διαδικασία συνδικαλιστικής πειθαρχικής παραπομπής τους.
– Να αποσυρθεί ΑΜΕΣΩΣ η πειθαρχική δίωξη του Γ. Καββαδία. Και στην νέα επίθεση που δέχεται, ακόμη και τώρα έναν μήνα πριν «κρεμάσει» και τυπικά τις κιμωλίες και τους μαρκαδόρους, δεν είναι μόνος του. Δίπλα του βρίσκεται το μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα, τα πρωτοβάθμια σωματεία, οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες , όλοι κι όλες αυτοί κι αυτές που δεν το βάζουν κάτω και συνεχίζουν όχι μόνο να λέγονται αλλά κυρίως να είναι δάσκαλοι της τάξης και της πράξης.
– Να σταματήσουν τώρα οι διώξεις των έντεκα εκπαιδευτικών στον Πειραιά και κάθε αγωνιστή σε όλη τη χώρα!
– Κάτω τα χέρια από τα σωματεία, κάτω τα χέρια από όσους αγωνίζονται.
Κανένας μόνος του και καμία μόνη στην επίθεση που δεχόμαστε.
Ούτε βήμα πίσω!
Μέχρι τη νίκη πάντα!
Κάντε το πρώτο σχόλιο