Η ΕΛΜΕ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 24 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 12.00 – 2.00μ.μ (ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ ΣΤΙΣ 1.00 ΠΜ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ)
Οι εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας βρίσκονται σε απεργία πάνω από τρεις εβδομάδες. Η εργοδοσία της επιχείρησης, αφού ξεζούμισε για χρόνια τους εργαζόμενους, σακάτεψε δεκάδες, έβγαλε κέρδη εκατομμυρίων ευρώ, τώρα τους στέλνει στην πείνα και στην εξαθλίωση. Προχώρησε στην τρομοκρατική απόλυση 34 εργατών ώστε να τους γονατίσει για να αποδεχθούν την κατάργηση της Συλλογικής Σύμβασης και την εφαρμογή επιχειρησιακής, με 5ωρη απασχόληση και 40% μείωση των αποδοχών. Απέναντι στην ομόφωνη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των εργατών να απορρίψουν τις απαιτήσεις της εργοδοσίας και να κατέβουν σε απεργία, η επιχείρηση απειλεί με άλλες 180 απολύσεις. Όμως οι εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας Α.Ε. δεν έσκυψαν το κεφάλι. Νικούν καθημερινά τον φόβο, την πείνα, τους εκβιασμούς. Στέκουν όρθιοι στην πύλη με την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη των υπόλοιπων εργαζόμενων και του απλού κόσμου.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΥΠΟΘΕΣΗ
Σαν εργαζόμενοι… Όχι μόνο από ανθρωπιά και συμπαράσταση σε κάτι που συμβαίνει στην αυλή μας. Αλλά γιατί οι εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας αντιμετωπίζουν μια επίθεση που στρέφεται εναντίον όλων μας. Η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ, των βιομηχάνων, των τραπεζών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της τρόικας μας απειλεί όλους. Σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα. Η εργασιακή εφεδρεία και μελλοντικά οι απολύσεις, η μείωση αποδοχών, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, οι συγχωνεύσεις και η υποχρηματοδότηση, η ισοπέδωση της δημόσιας παιδείας και υγείας είναι η πολιτική τους για να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων. Θα τους αφήσουμε να μας κλαδεύουν έναν, έναν, εργοστάσιο, εργοστάσιο, σχολείο – σχολείο ή θα φτιάξουμε το δικό μας μέτωπο νίκης απέναντί τους; Χτίζοντας τον αγώνα μας στις Γενικές Συνελεύσεις, στην δική μας αλληλεγγύη, σαν μια γροθιά μέχρι τη νίκη. Θα αποδεχτούμε ένα παρόν πείνας κι ένα μέλλον ανέχειας και προσφυγιάς για μας και τα παιδιά μας ή θα ξεσηκωθούμε σαρώνοντας απογοήτευση και εκβιασμούς;
Σαν δάσκαλοι… Οφείλουμε να συμπαρασταθούμε στους πατεράδες και τις οικογένειες των μαθητών μας για ψωμί και αξιοπρέπεια. Οφείλουμε να διδάξουμε πάνω από όλα στους μαθητές μας τις λέξεις δίκιο, αγώνας, αλληλεγγύη. Οφείλουμε να δείξουμε ότι η γνώση πρέπει να είναι το όπλο τους όχι για να ανέχονται αυτόν τον κόσμο και να υποτάσσονται στην μοίρα τους αλλά για να τον κατανοούν και να τον αλλάζουν. Για να είναι πραγματικά ελεύθεροι. Για να μην είναι η φωνή τους ηχώ άλλων φωνών και η ύπαρξή τους σκιά άλλων σωμάτων…
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ
ΕΜΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
Κάντε το πρώτο σχόλιο