Αποφασιστικός, παρατεταμένος, πανεκπαιδευτικός αγώνας διαρκείας μέχρι τη νίκη!

Ποιος είναι ο λόγος ύπαρξης της ΟΛΜΕ;

Οι καταλήψεις δεκάδων πανεπιστημιακών σχολών, οι πολύμορφες μαθητικές κινητοποιήσεις και η συμμετοχή όλων –φοιτητών, μαθητών και εκπαιδευτικών- στα μεγάλα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια δείχνουν ότι ο κόσμος της εκπαίδευσης κινείται και δίνει μια μεγάλη μάχη για την υπεράσπιση του δημόσιου δωρεάν σχολείου και πανεπιστημίου. Την ίδια στιγμή το υπουργείο κλιμακώνει την επίθεσή του, καθώς ταυτόχρονα με την ψήφιση του νέου νόμου για την ΤΕΕ που συγχωνεύει σχολεία και  παραδίδει την τεχνική εκπαίδευση στις επιχειρήσεις, το μικρό και το μεγάλο κεφάλαιο, ενεργοποιεί με νέες εγκυκλίους, την Α2 φάση της αξιολόγησης, και απειλεί για μια ακόμα φορά όσους εκπαιδευτικούς συμμετέχουν στην Α/Α από την ατομική αξιολόγηση.

Η κυβέρνηση και το υπουργείο επαναλαμβάνει τις γνωστές απειλές προς τους εκπαιδευτικούς, δείχνει όμως μέσα από την εγκύκλιό του ότι δεν μπορεί να αρνηθεί ένα γεγονός: παρά τις απειλές στους νεοδιόριστους συναδέλφους η αντίσταση στην αξιολόγηση είναι ισχυρή και τα σχέδια του υπουργείου δεν προχωρούν. Και όλα αυτά σε μια εποχή που η ακρίβεια τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, οι τιμές στην ενέργεια αποτελούν ατομική επιλογή της σφαγής που θα υποστούμε, με μισθούς εξαθλίωσης και με ψίχουλα για αυξήσεις. Με την κυβέρνηση και τον υπουργό να εξαγγέλλουν το «ανοιχτό σχολείο», το «εθνικό απολυτήριο» και την «ελεύθερη επιλογή σχολείου» που θα επιφέρουν τεράστιες αλλαγές σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, και τον υπουργό να δηλώνει ότι το τρίπτυχο μόρφωση – εργασία – συνταξιοδότηση έχει τελειώσει, ότι οι νέοι πρέπει να ετοιμάζονται για την ελαστική εργασία και ότι η σταθερή και μόνιμη εργασία δεν υφίσταται ως έννοια.

Σε μια τέτοια περίοδο που αποτελεί ανάγκη, για το χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να προχωρήσει και να κλιμακώσει τις κινητοποιήσεις του, ο κυβερνητικός κρατικός συνδικαλισμός των ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ, πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ όχι μόνο έχει αρνηθεί να οργανώσει την αντίσταση και τον αγώνα του κλάδου, αλλά δεν έχει δώσει απαντήσεις ούτε για τα στοιχειώδη:

α) Στην τελευταία τακτική συνεδρίαση του που έγινε στις 08/01, ενώ είχαν ήδη διαφανεί οι προθέσεις της κυβέρνησης, καμιά άλλη παράταξη δεν ήρθε με συγκεκριμένη πρόταση για πρόγραμμα πάλης της ομοσπονδίας.

β) Ενώ η κυβέρνηση έχει κάνει σαφείς τις προθέσεις της, οι κινητοποιήσεις έχουν ξεκινήσει και το νομοσχέδιο της για την ΤΕΕ πήγαινε προς ψήφιση, όχι μόνο δεν έγινε συμβούλιο για να υπάρξει τοποθέτηση της ομοσπονδίας, αλλά και αναβλήθηκε και το τακτικό ΔΣ αυτής της εβδομάδας, χωρίς κάποια ιδιαίτερη δικαιολογία.

γ) ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ, αρνήθηκαν πρόταση που υποστήριξαν οι Παρεμβάσεις και το ΠΑΜΕ να βγει κάλεσμα στους διευθυντές να μη συμμετάσχουν στην πανελλαδική τηλεδιάσκεψη που οργάνωσε το υπουργείο για την έναρξη της Α2 φάσης της αξιολόγησης, αλλά να συμμετάσχουν στην απεργία –αποχή που έχει προκηρύξει η ΟΛΜΕ.

δ) Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ αρνήθηκε για πολλοστή φορά την παραχώρηση της αίθουσας της  ΟΛΜΕ στα σωματεία μέλη της για σύσκεψη συντονισμού τους! Λες και τα σωματεία δεν ανήκουν στον κλάδο ή λες και τα γραφεία της ΟΛΜΕ είναι ιδιοκτησία της εκάστοτε πλειοψηφίας!

 

Δεν μας εκπλήσσει η στάση τους. Ήδη από το φθινόπωρο ΔΑΚΕ –ΠΕΚ –ΣΥΝΕΚ με τη στήριξη της ΑΣΕ –ΠΑΜΕ μεθόδευσαν την αποδοχή της συμμετοχής στην αξιολόγηση μέσω των λεγόμενων «ενιαίων κειμένων», ώστε ο κλάδος δεχτεί να πάρει μέρος στην αξιολόγηση και με αυτόν τον τρόπο να επιδιωχθεί να επικρατήσει η αξιολογική κουλτούρα που επιδιώκουν όλες οι κυβερνήσεις (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ)  και τονίζει με έμφαση  ο ΟΟΣΑ σε κάθε του έκθεση για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Έχουν αρνηθεί ως ένα σώμα οποιαδήποτε προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα πρόγραμμα δράσης και διεκδίκησης βασικών και κομβικών θεμάτων που αφορούν τη ζωής μας και την εργασίας μας. Έχουν αρνηθεί να συντονιστούν όλα τα μέρη του εκπαιδευτικού και λαϊκού κινήματος, να συγκροτηθεί μέτωπο σύγκρουσης και πάλης ώστε να ανατρέψουμε την πολιτική τους που ιδιωτικοποιεί την εκπαίδευση, εντείνει τους ταξικούς φραγμούς, διαλύει τις εργασιακές σχέσεις στην εκπαίδευση, φέρνει τον ανταγωνισμό και κατηγοριοποιεί τα σχολεία.

Οι παραπάνω ενέργειες και τοποθετήσεις αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά ότι ο κυβερνητικός συνδικαλισμός των (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ) θέλει την ΟΛΜΕ χειροκροτητή της κάθε κυβέρνησης. Επιθυμούν μια ομοσπονδία που δε θα οργανώνει αγώνες ενάντια στην πολιτική που διαλύει το δημόσιο σχολείο, αλλά θα βάζει πλάτη για να περάσει αυτή η πολιτική. Επιθυμούν μια ΟΛΜΕ που θα βγάζει ανακοινώσεις για τα πάντα αλλά δε θα βρίσκεται στην ίδια πλευρά με τα άλλα μαχόμενα μέρη του εκπαιδευτικού και λαϊκού κινήματος για την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης –της ΕΕ και του Κεφαλαίου. Εν τέλει αυτές οι τοποθετήσεις και πρακτικές εκφράζουν πλήρως τη λογική του κυβερνητικού συνδικαλισμού και είναι επικίνδυνες για τον κλάδο και τα συμφέροντα του.

Φυσικά και οι χαμηλής έντασης κινητοποιήσεις, που δεν βάζουν στο στόχαστρο την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής, οι αποσπασματικές και χωρίς ενοποίηση των επιμέρους αγώνων του εκπαιδευτικού κινήματος κινητοποιήσεις, όπως συνέβη με την ΤΕΕ και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, η λογική της ανάθεσης και της διαμεσολάβησης, η λογική της υποταγής των πάντων στις εκλογικές διαδικασίες, όπως αυτή εκφράζεται από την ΑΣΕ ΠΑΜΕ, δεν μπορούν να δώσουν έναν πραγματικό σχέδιο αγώνα ανατροπής και σύγκρουσης.

Αυτή η πορεία πρέπει τώρα να σταματήσει! Είναι η ώρα τα πρωτοβάθμια σωματεία να συντονιστούν, να υιοθετήσουν και να υλοποιήσουν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αγώνα που να συγκροτεί ένα μέτωπο όλων των κομματιών του εκπαιδευτικού και λαϊκού κινήματος (εκπαιδευτικοί, φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι) που θα έχει στόχευση να μην ψηφιστούν οι αντιδραστικές αυτές αλλαγές με ορίζοντα την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης –ΕΕ -ΟΟΣΑ μέσα από παρατεταμένο πολύμορφο αγώνα διαρκείας. Να ορίσουν άμεσα Γενικές Συνελεύσεις, και να αποφασίσουν απεργίες και διαδηλώσεις. Να συγκροτήσουν  επιτροπές αγώνα και να οργανώσουν απεργιακό ταμείο. Να απαιτήσουν από την ΟΛΜΕ να πάψει να μπλοκάρει τις απαραίτητες εκείνες διαδικασίες Γ.Σ., συνέλευση προέδρων.

Ως Παρεμβάσεις Δ.Ε. καταθέτουμε  αγωνιστική πρόταση στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ για μια ακόμη φορά:

  • 24ωρη απεργία με όποιον τρόπο μπορεί να προκηρυχθεί (3+3 ή ΑΔΕΔΥ) στις 25/1 για συμμετοχή πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, ώστε στην πράξη να οικοδομήσουμε το πανεκπαιδευτικό μέτωπο.
  • Παλλαϊκά απογευματινά συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα ενδεικτική ημερομηνία 26/1.
  • Συγκέντρωση ενάντια στις διώξεις εκπαιδευτικών και στην επιβολή κλίματος εκφοβισμού και τρομοκρατίας στα σχολεία στις 2/2/2024 στο Σύνταγμα.
  • Καλούμε σε απεργιακή πανεργατική κινητοποίηση στις αρχές Φλεβάρη.
  • Άμεσα κύκλος ΓΣ και Γ.Σ. προέδρων για 48ωρη απεργιακή κλιμάκωση στα μέσα του  Φλεβάρη (15-16/2 ενδεικτικά). Νέος γύρος ΓΣ μετά για νέα αποφασιστική απεργιακή κλιμάκωση στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.

 

ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ – ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ!

ΟΛΟΙ ΚΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.


*