Διεκδίκηση για υπογραφή Γνήσιας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας εφ’ όλης της ύλης!
Αυξήσεις τώρα για να ζούμε με αξιοπρέπεια – κανένας μισθός κάτω από 1.200 €
Η δραματική ανατροπή όλου του παλιού νομικού πλαισίου για την εργασία και τα εργασιακά δικαιώματα έχουν οδηγήσει στη ραγδαία αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων και της νεολαίας. Ιδιαίτερα η κατάργηση ουσιαστικά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας ως κατάκτησης των εργαζομένων οδήγησε σε ατομικές συμβάσεις εργασίας, σε μειώσεις των μισθών και στην ενίσχυση της ελαστικής εργασίας στις νέες προσλήψεις. Αυτά βέβαια αφορούν τον ιδιωτικό τομέα, καθώς στο δημόσιο με τον νόμο 2738/99 στην ουσία οι συλλογικές διαπραγματεύσεις δεν επιτρέπονται και κεντρικά ζητήματα, όπως είναι ο μισθός καθορίζονται μονομερώς από τον εργοδότη. Γι΄ αυτό και η διεκδίκηση υπογραφής συλλογικής σύμβασης εργασίας επανέρχεται διαρκώς στα συνδικάτα του δημοσίου και υπήρξε και συγκεκριμένη διεκδίκηση της ΟΛΜΕ πριν την περίοδο το μνημονίου.
Εντούτοις, δε φτάνει μόνο η παραδοχή ότι οι ΣΣΕ είναι κατακτήσεις των εργαζομένων. Πρέπει να συζητιούνται ταυτόχρονα το περιεχόμενο και ο τρόπος διεκδίκησής τους. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για έναν κλάδο που όχι μόνο δεν έχει υπογράψει ως τώρα ΣΣΕ, αλλά και που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στο κέντρο μιας συνολικής αντιδραστικής επίθεσης στον μισθό, τις εργασιακές σχέσεις, το περιεχόμενο της εργασίας, το ίδιο το δημόσιο σχολείο. Μιας επίθεσης που για να αντιμετωπιστεί- ανατραπεί απαιτεί σκληρούς αποφασιστικούς αγώνες, με συνολικό διεκδικητικό πλαίσιο και μορφές αγώνα με σχέδιο και κλιμάκωση. Η ίδια η διεκδίκηση της ΣΣΕ για να αποκτήσει δυναμική και να είναι χρήσιμη και για το συνδικάτο και τα μέλη του, πρέπει να έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά:
- Η απόφαση για το περιεχόμενο της Γνήσιας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας εφ’ όλης της ύλης οφείλει να συνοδεύεται από αγωνιστικό πλαίσιο πάλης, τόσο για τη διεκδίκηση της ίδιας, όσο και για την αποτροπή της επίθεσης της κυβέρνησης. Η διεκδίκηση ΣΣΕ δεν είναι νομικό ζήτημα, αλλά ζήτημα αγώνων. Αν η ΣΣΕ αποτελεί απλά ένα έγγραφο που θα κατατεθεί στο υπουργείο χωρίς να συνοδεύεται από συγκεκριμένο αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης, υπάρχει κίνδυνος όχι μόνο να μετατραπεί σε κείμενο κενό περιεχομένου, αλλά να εγκλωβίσει την ομοσπονδία σε συζητήσεις που δεν οδηγούν πουθενά με το υπουργείο ή ακόμα χειρότερα η υποτιθέμενη συζήτηση και διεκδίκηση της να αποτελέσει άλλοθι για όσους θέλουν να απομακρύνουν τη δράση του κινήματος στην εκπαίδευση από τις μεγάλες μάχες που δίνονται, αλλά και που πρέπει να δοθούν για όλα τα ζητήματα της εκπαιδευτικής πολιτικής. Τα αιτήματα της ΣΣΕ οφείλουν να μετατρέπονται σε δύναμη για τις διεκδικήσεις μας, να τροφοδοτούν τις αγωνιστικές αποφάσεις μας, γι΄ αυτό και η κατάθεση και διεκδίκηση τους πρέπει να συνοδεύεται από αντίστοιχο πρόγραμμα πάλης. Παράλληλη η ΣΣΕ πρέπει να περάσει από τον κλάδο, να γίνει εργαλείο για τη συσπείρωσή του. Οι Γ.Σ. μέσα από τις οποίες η ΣΣΕ και η διαδικασία διεκδίκησής της θα εγκριθούν είναι αναγκαίο πρώτο βήμα, για την έναρξη της προσπάθειας υπογραφής ΣΣΕ από τον κλάδο.
- Με αυτή τη λογική επιμένουμε ότι η συζήτηση για τη ΣΣΕ δεν μπορεί παρά να γίνει μαζί με συζήτηση για πρόγραμμα δράσης. Σε όλη τη διάρκεια της περσινής χρονιάς όσο και από την αρχή της φετινής, ως Παρεμβάσεις έχουμε καταθέσει ένα συνεκτικό πρόγραμμα δράσης που αφορά την διεκδίκηση μιας σειρά πάγιων και σύγχρονων αιτημάτων με επίκεντρο τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας των εκπαιδευτικών στα σχολεία. Αυτή τη στιγμή, αυτό που χρειάζεται ο κλάδος είναι ένα τέτοιο πρόγραμμα ικανό να τον βγάλει από τις αίθουσες διδασκαλίας στους δρόμους της διεκδίκησης. Αυτό το πρόγραμμα είτε δεν συζητιέται, είτε οι όποιες κινητοποιήσεις αντιμετωπίζονται αποσπασματικά και χωρίς ένα σχεδιασμό σύγκρουσης για την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης-ΕΕ-ΟΟΣΑ-Κεφάλαιο. Το πρόγραμμα αυτό όμως, τώρα γίνεται ιδιαίτερα αναγκαίο.
- Ο νόμος 2738/99 που αφορά τις διαπραγματεύσεις στο δημόσιο δεν επιτρέπει συλλογικές διαπραγματεύσεις για τα κρίσιμα ζητήματα των μισθών, των συντάξεων, του συστήματος προσλήψεων, των οργανικών θέσεων. Έτσι, αυτό που μένει τελικά είναι τα θέματα υγιεινής και ασφάλειας, της επιμόρφωσης, των αδειών, των υπηρεσιακών μεταβολών (μεταθέσεις κ.ά.). Σε μια εποχή όμως που η ακρίβεια, ο πληθωρισμός και η υπερδεκαετής μισθολογική καθήλωση φτωχοποιούν τους εκπαιδευτικούς, που οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις γενικεύονται, που χιλιάδες αναπληρωτές συνάδελφοι απολύονται κάθε καλοκαίρι με αβέβαιο εργασιακό μέλλον, τα μισθολογικά και όλα τα εργασιακά ζητήματα δεν μπορεί να είναι έξω από τη συζήτηση. Οι διαπραγματεύσεις πρέπει να αφορούν Γνήσια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας εφ’ όλης της ύλης , καθώς το βασικό ζήτημα που διεκδικούμε είναι η κατοχύρωση του δικαιώματος των Γνήσιων Συλλογικών Διαπραγματεύσεων εφ’ όλης της ύλης σε αντίθεση με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο. Ως συνδικάτο διεκδικούμε το τριτοβάθμιο όργανο (ΑΔΕΔΥ) να κατοχυρώνει το κατώτερο μισθό κ.λπ. και οι δευτεροβάθμιες οργανώσεις (ΔΟΕ/ΟΛΜΕ) με βάση και την ανάπτυξη της ταξικής πάλης να μπορούν να διεκδικούν, να διαπραγματεύονται και να κερδίζουν καλύτερες προϋποθέσεις στα μισθολογικά, εργασιακά κι εκπαιδευτικά ζητήματα. Η Γνήσια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας δεν είναι ειδικό μισθολόγιο, δεν επιδιώκουμε μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες την εξαίρεσή μας, αλλά επιδιώκουμε μέσα από τους αγώνες μας την κατοχύρωση κλαδικής σύμβασης εργασίας.
- Η Γνήσια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας εφ’ όλης της ύλης πρέπει να καλύπτει όλες/όλους τους εκπαιδευτικούς που εργάζονται στον χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης ασχέτως ειδικότητας, κλάδου και ΠΕ και ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας, χωρίς να περιορίζεται μόνο στους μόνιμους εκπαιδευτικούς.
- Το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο με αποκορύφωμα το ν. Χατζηδάκη (4808/21) θέτει τεράστια εμπόδια στη λειτουργία των σωματείων, στις αποφάσεις τους, στην κήρυξη των αγωνιστικών μορφών πάλης κ.λπ. Από τη στιγμή που το πλαίσιο αυτό έχει ως στόχο να βγάλει όλες τις αποφάσεις και τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών και όλων των εργαζομένων παράνομες, η πραγματική διεκδίκηση των αιτημάτων των εργαζομένων κάνει αναγκαία την ανυπακοή στους νόμους Αχτσιόγλου, Χατζηδάκη, Γεωργιάδη με την κατάργησή τους να παραμένει κεντρικός στόχος.
- Από όλες τις παρατάξεις του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ αυτή τη στιγμή έχει καταθέσει πρόταση η ΑΣΕ –ΠΑΜΕ. Η πρόταση του ΠΑΜΕ για ΣΣΕ αποτελεί ένα νομοτεχνικό κείμενο που είναι απόλυτα προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις του ν. 2738/99 και περιορίζει τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις του κλάδου σε αυτά που ορίζει ο νόμος. Η συγκεκριμένη πρόταση δε συνοδεύεται από καμία αγωνιστική απεργιακή κινητοποίηση, ούτε από έναν απεργιακό σχεδιασμό διεκδίκησης, ούτε από Γ.Σ που θα τη συζητήσουν ούτε από κάποια μαζική διαδικασία. Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνησης διευκολύνεται να παραπέμψει στις καλένδες ακόμα και τις διεκδικήσεις που επιτρέπει ο νόμος, καθώς θα απουσιάζει η πίεση του εκπαιδευτικού κινήματος. Υπάρχει η εμπειρία του παρελθόντος, το 2000 και το 2010, όταν οι τότε κυβερνήσεις απέρριψαν τα περισσότερα από τα αιτήματα της ΟΛΜΕ και χρησιμοποίησαν τις συζητήσεις απλά για να δείξουν ότι συνομιλούν με τους εκπαιδευτικούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι το Υπουργείο απέρριψε τα 79 από τα 80 αιτήματα που κατατέθηκαν για υπογραφή ΣΣΕ! Και φυσικά η τωρινή κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι κάθε άλλο παρά καλόπιστος συνομιλητής είναι. Δεν είναι μόνο ο τρόπος με τον οποίο η τωρινή κυβέρνηση έχει αντιμετωπίσει τους αγώνες των εκπαιδευτικών, αλλά και η φετινή προσπάθεια της ΔΟΕ για ΣΣΕ απορρίφθηκε από την κυβέρνηση, πράγμα που ήταν φυσικό αφού δεν έγινε υπόθεση των Γ.Σ. του κλάδου και έγινε σε καιρό κινηματικής νηνεμίας, χωρίς απεργιακή κινητοποίηση.
- Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η κατάθεση συνολικής αγωνιστικής πρότασης για τον κλάδο πρέπει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της διεκδίκησης ΣΣΕ. Γι’ αυτό οι Παρεμβάσεις θα επιμείνουν στην κατάθεση συνολικής αγωνιστικής πρότασης αγώνα με το σύνολο των διεκδικήσεων του κλάδου που εμπεριέχει όλα τα αιτήματα του κλάδου και που ουσιαστικά αποτελεί ένα διεκδικητικό πλαίσιο ενός κλάδου που αγωνίζεται και έχει στόχο την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και του Κεφαλαίου. Ένα πλαίσιο αιτημάτων που μπορεί να αποτελέσει την απαρχή για τη συγκρότηση ενός μετώπου διεκδίκησης με μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους. Θεωρούμε αναγκαίο ότι το πλαίσιο αυτό θα περιλαμβάνει τα κεντρικά οικονομικά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά, εργασιακά, εκπαιδευτικά ζητήματα του κλάδου, με ό.τι αυτά περιλαμβάνουν (μισθοί, συντάξεις, υγειονομική περίθαλψη, ωράριο, άδειες, προσλήψεις και τρόπος πρόσληψης, επιμόρφωση, υπηρεσιακές μεταβολές, εκπαιδευτικά αιτήματα όπως είναι ο αριθμός μαθητών ανά τάξη, η κατάργηση της αξιολόγησης και η ενίσχυση των συλλόγων διδασκόντων, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα κ.λπ.). Θα είναι πλαίσιο διεκδίκησης συσπείρωσης και κινητοποίησης του κλάδου στον αγώνα του για την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.
- Συνοψίζοντας η υπογραφή γνήσιας ΣΣΕ στην ουσία απαιτεί την:
- Κατάργηση του “ενιαίου” μισθολογίου των ΔΥ, παράλληλα με τα ειδικά μισθολόγια και τα υπέρογκα επιδόματα θέσεων ευθύνης που συνιστούν ουσιαστικά ειδικά μισθολόγια.
- Κατάργηση των νόμων που εμποδίζουν την διεκδίκηση αυξήσεων, ΣΣΕ κ.ά., (νόμοι Χατζηδάκη, Γεωργιάδη, Χρυσοχοΐδη (απαγόρευση συγκεντρώσεων), Αχτσιόγλου).
- Ανατροπή του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας, εμπορευματοποίησης, ΣΔΙΤ, εργολαβοποίησης που εισάγουν πολλαπλά καθεστώτα εργασίας στο δημόσιο, εκτός από τη μόνιμη εργασία.
- Ανατροπή της δημοσιονομικής πολιτικής και κατάργηση των
μνημονιακών δεσμεύσεων του συμφώνου σταθερότητας .
Ως άμεσα μέτρα για την οργάνωση της διεκδίκησης προτείνουμε:
- Γενικές συνελεύσεις όλων των πρωτοβάθμιων σωματείων για την έγκριση της ΣΣΕ και του αντίστοιχου προγράμματος πάλης.
- Σύσκεψη ομοσπονδιών του δημοσίου.
Κάντε το πρώτο σχόλιο