Με την κρίσιμη ψήφο των ΣΥΝΕΚ, ΔΑΚΕ –ΠΕΚ πέρασαν τη συμμετοχή στην ηλεκτρονική ψηφοφορία!
Την Πέμπτη 06/10 πραγματοποιήθηκε το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ με θέμα τη στάση που θα έπρεπε να κρατήσει η ΟΛΜΕ στις επερχόμενες εκλογές των υπηρεσιακών συμβουλίων τις οποίες και φέτος το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να κάνει με ηλεκτρονική ψηφοφορία, ενώ η δικαιολογία της πανδημίας έχει εκλείψει, αλλά και σε πολλές άλλες υπηρεσίες του δημόσιου τομέα δίνεται, πλέον, η δυνατότητα οι εκλογές να γίνουν δια ζώσης. Επιδιώκεται πρώτα η εφαρμογή της στις υπηρεσιακές εκλογές, ώστε να δημιουργηθεί ένα προηγούμενο για την εφαρμογή της στα συνδικάτα, όπως άλλωστε προβλέπει και ο νόμος Χατζηδάκη, με στόχο την αποδιάρθρωση των συλλογικών διαδικασιών και τον έλεγχο της βούλησης των εργαζομένων, ώστε να περάσουν πιο εύκολα οι αντεκπαιδευτικές πολιτικές.
Θα περίμενε κανείς ότι η στάση της ομοσπονδίας θα ήταν αντίστοιχα μαχητική με αυτή του 2020, όταν ο κλάδος πήρε θέση και με την αποχή από τις «τηλε-εκλογες» που ξεπέρασε το 90%, απάντησε στους σχεδιασμούς του υπουργείου. Όμως ΔΑΚΕ – ΠΕΚ – ΣΥΝΕΚ είχαν άλλη γνώμη. Αποφάσισαν να ζητήσουν για την τιμή των όπλων δια ζώσης ψηφοφορίας και αν αυτή δεν δοθεί να πάνε κανονικά στις ηλεκτρονικές «κάλπες», σαν να μη συμβαίνει τίποτα!
Πώς τοποθετήθηκαν όμως οι τρεις αυτές παρατάξεις; Η θέση της ΔΑΚΕ ήταν ξεκάθαρη. Δήλωσε ότι θα συμμετάσχει στις ηλεκτρονικές εκλογές, «για να μην αφήσει τα συμβούλια στα χέρια των δοτών» και να αποκατασταθεί η «ομαλότητα» σε αυτά. Κοινώς για να εκλέξει η παράταξη τους αιρετούς της. Στο ίδιο μήκος κύματος και η ΠΕΚ, δήλωσε ότι διαφωνεί με την αποχή από τις ηλεκτρονικές εκλογές, με τη διαφορά ότι δήλωσε ότι θα σεβόταν την αποχή αν ήταν ομόφωνη. Φυσικά καμιά από τις δύο παρατάξεις δεν αμφισβήτησε την ορθότητα της επιλογής του 2020 για αποχή και πολιτική κόντρα με το υπουργείο, δεν εξήγησε όμως και τι ακριβώς έχει αλλάξει σήμερα.
Και εδώ είναι που η ΔΑΚΕ και η ΠΕΚ βρήκαν τη στήριξη που τους έλειπε, όπως συμβαίνει συνήθως τα τελευταία χρόνια, από τις ΣΥΝΕΚ! Η παράταξη τοποθετήθηκε αρχικά υπέρ της αποχής με τη βασική προϋπόθεση αυτή να είναι ομόφωνη, αλλά γρήγορα κατέληξε στην πλήρη συμμετοχή (και ας μην είναι ομόφωνη)! Είναι σαφές ότι από τη στιγμή που η ΔΑΚΕ δήλωνε ξεκάθαρα ότι θα κατέβει στις ηλεκτρονικές εκλογές η πρόταση των ΣΥΝΕΚ ήταν προσχηματική, με βασικό στόχο να αναλάβει η ΔΑΚΕ την ευθύνη της αλλαγής της θέσης της ΟΛΜΕ. Οι ΣΥΝΕΚ υποτάχθηκαν στην άποψη της κυβερνητικής παράταξης, επέλεξαν η ομοσπονδία να μη δώσει καμιά μάχη και στην πράξη λειτούργησαν ως οι 3 επιπλέον ψήφοι που χρειαζόταν η πρόταση της ΔΑΚΕ, δηλαδή η συμμετοχή στις ηλεκτρονικές εκλογές, για να έχει πλειοψηφία. Γι’ αυτό και η διαδικασία του Δ.Σ. οδηγήθηκε στον τραγέλαφο να πλειοψηφεί η πρόταση της «ομόφωνης αποχής», αλλά να μην ισχύει μια και δεν ήταν ομόφωνη, καθώς δεν ψηφίστηκε από τη ΔΑΚΕ. Από τη στιγμή όμως που δεν υπήρξε ομοφωνία, οι ΣΥΝΕΚ πρότειναν η ΟΛΜΕ να διαπραγματευτεί τους όρους της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Οι ΣΥΝΕΚ λοιπόν βάζουν καθαρά πλάτη στην εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη, ένα νόμο που ο ΣΥΡΙΖΑ στα λόγια υπόσχεται ότι θα καταργήσει, αλλά η συνδικαλιστική του παράταξη βάζει τα δυνατά της να προχωρήσει!
Πριν την τελική ψηφοφορία κατατέθηκε και η πρόταση της ΑΣΕ –ΠΑΜΕ, για διεξαγωγή παράλληλων εκλογών για τους αιρετούς με ευθύνη τον σωματείων. Καταψηφίσαμε την πρόταση της ΑΣΕ –ΠΑΜΕ, γιατί θεωρούμε ότι στην πράξη οδηγούσε σε «υβριδικές» εκλογές, με τις ηλεκτρονικές εκλογές να αναλαμβάνει το κράτος και τις δια ζώσης το σωματείο για λογαριασμό του κράτους, δημιουργούσε τον κίνδυνο δηλαδή να εφαρμοστεί ο νόμος Χατζηδάκη με ευθύνη των πρωτοβάθμιων σωματείων. Γι’ αυτό άλλωστε και την ψήφισαν και οι ΣΥΝΕΚ χωρίς πρόβλημα. Μετά την απόρριψη της αρχικής πρότασης της η ΑΣΕ –ΠΑΜΕ συντάχθηκε με την πρόταση για αποχή. Με αυτόν τον τρόπο φτάσαμε σε δύο προτάσεις στο Δ.Σ. και ο καθένας έκανε τις επιλογές του.
Στην πραγματικότητα λοιπόν η πλειοψηφία του Δ.Σ. συντάχθηκε πλήρως με την κυβερνητική πολιτική, ενώ θα μπορούσε με όπλο τη μαζική αποχή του κλάδου, όπως έγινε πριν δυο χρόνια. να στριμώξει για άλλη μια φορά το Υπουργείο. Για άλλη μια φορά όμως το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ (όπως κάνει με τους μέντορες και τους σχολικούς συντονιστές και έχει κάνει και με την αυτοαξιολόγηση) πέταξε λευκή πετσέτα και επέλεξε να μη δώσει καμιά μάχη. Με ανακοίνωση της η πλειοψηφία του Δ.Σ. έφτασε στο σημείο μάλιστα να ζητά την εφαρμογή του ν. Χατζηδάκη για τις υπηρεσιακές εκλογές εκλιπαρώντας το υπουργείο να κάνει έστω υβριδικές εκλογές! Προφανώς και ετοιμάζει το έδαφος για τις εκλογικές διαδικασίες στις ΕΛΜΕ για την ανάδειξη των νέων Δ.Σ. με την εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη!
Η απόφαση της πλειοψηφίας του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ –ΣΥΝΕΚ -ΠΕΚ) δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία, αλλά συνέχεια όλων των αποφάσεων που παίρνουν από κοινού εδώ κι ένα χρόνο. Με τη στάση της δικαιώνει όσους το 2020 παρά την ομοφωνία στην αποχή κατέβηκαν στις εκλογές, μια και τώρα υιοθετεί τη στάση τους …για να τους τιμωρήσει! Πρόκειται φυσικά για λογικό άλμα που δεν κρύβει ότι κύριο μέλημα των παρατάξεων είναι να εξασφαλίσουν όσο περισσότερους αιρετούς μπορούν με κάθε κόστος, θυσιάζοντας ακόμα και το πολύ σοβαρό διακύβευμα της περιόδου, που είναι ο τρόπος λειτουργίας –και προοπτικά η ύπαρξη- των συνδικάτων. Στο επιχείρημα όσων λένε ότι αν δεν κατέβουμε στις υπηρεσιακές, θα μείνουν στα συμβούλια όσοι έχουν επιλέξει την πλήρη συμπόρευση με την Κεραμέως, απαντάμε ότι εάν επιτραπεί να χτυπηθεί ο τρόπος λειτουργίας των ζωντανών συλλογικών διαδικασιών στο τέλος και όσοι αιρετοί θέλουν να αξιοποιήσουν τις – μικρότερες πλέον – δυνατότητες που διαθέτουν προς όφελος του κλάδου θα βρεθούν εντελώς ανήμποροι, χωρίς στήριξη από τον κλάδο να επικυρώνουν απλά αποφάσεις της διοίκησης.
Ως Αγωνιστικές Παρεμβάσεις θα παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις για την επιτυχία της αποχής από τις ηλεκτρονικές εκλογές, θα δώσουμε τη μάχη ώστε αυτή τη στάση να υιοθετήσει η πλειοψηφία του κλάδου, για να μην προχωρήσει ο νόμος Χατζηδάκη και να προασπίσουμε τις ζωντανές συλλογικές διαδικασίες! Όπως το 2020 έτσι και τώρα, ο κλάδος θα γυρίσει την πλάτη στα σχέδια του υπουργείου!
Κάντε το πρώτο σχόλιο