Το 20ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ πραγματοποιήθηκε σε μια κρίσιμη συγκυρία, στην οποία ο πόλεμος στην Ουκρανία με την εισβολή της Ρωσίας και την επέμβαση των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ δημιουργεί νέα δυσμενή δεδομένα για όλη την ανθρωπότητα, ενώ Κυβέρνηση – ΕΕ – ΟΟΣΑ προωθούν τα πιο σκληρά αντιλαϊκά και αντιεκπαιδευτικά μέτρα.
Σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο κρίνεται αν η κυβέρνηση θα καταφέρει να επιβάλλει ένα σχολείο εμπορευματοποιημένο, ιδιωτικοποιημένο και ανταγωνιστικό, αν οι εκπαιδευτικοί θα μετατραπούν σε φοβισμένους, υποταγμένους υπαλλήλους, αν θα εξακολουθήσει να υπάρχει συνδικαλιστικό κίνημα με στοιχειώδη δημοκρατική δομή, αν θα συνεχίσουμε να έχουμε συλλογικές διεκδικήσεις ή θα επικρατήσει η λογική «ο σώζων εαυτόν σωθήτω», αν θα ζήσουμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας ή θα αποδεχθούμε την λεηλασία του εισοδήματος μου και την ακόμη μεγαλύτερη φτωχοποίηση. Σε μια τέτοια περίοδο η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα παίρνει επείγοντα χαρακτήρα και η αντίδραση του εκπαιδευτικού κινήματος πρέπει να είναι άμεση.
Αντί όμως να σχεδιάσει τα επόμενα βήματα του εκπαιδευτικού κινήματος, το 20ο συνέδριο της ΟΛΜΕ σημαδεύτηκε από τη συμμαχία των παρατάξεων της ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ, που πρόσκεινται αντίστοιχα σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, ώστε να ψηφιστούν θέσεις που θα διευκολύνουν την αποδοχή από τον κλάδο της πολιτικής της τωρινής και των μελλοντικών κυβερνήσεων, της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ, με στόχο να γίνει πιο δύσκολη η αγωνιστική κινητοποίησή του. Για να το πετύχουν αυτό οι παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού επέβαλαν για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια μια απαράδεκτη αντικαταστατική διαδικασία ψηφοφορίας. Οι προτάσεις αριθμήθηκαν και τέθηκαν σε ψηφοφορία στο συνέδριο χωρίς καμιά συζήτηση. Μετά από αυτό στο συνέδριο, δεν ψηφίζονταν προτάσεις, αλλά αριθμοί (το ψήφισμα 1, η απόφαση 2 κλπ)!!!…
Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις ποτέ δε θεωρούσαν το συνέδριο της ΟΛΜΕ μια διαδικασία σύγκρουσης κομματικών μηχανισμών, όπου οι σύνεδροι χωρίς συζήτηση και αλληλεπίδραση ψηφίζουν οτιδήποτε έρχεται από την ηγεσία της κάθε παράταξης, χωρίς να γνωρίζουν καν το περιεχόμενό του. Γι’ αυτό και ζητήσαμε να παρουσιαστούν οι προτεινόμενες θέσεις/αποφάσεις στο σώμα του συνεδρίου και να υπάρξουν σύντομες τοποθετήσεις από τους συνέδρους πριν την ψήφιση τους. Εντούτοις οι παρατάξεις ΔΑΚΕ -ΣΥΝΕΚ -ΠΕΚ, έτοιμες και συνεννοημένες από τα πριν, απέρριψαν από κοινού την τοποθέτησή μας, αρνήθηκαν κάθε συζήτηση και προχώρησαν σε ψηφοφορίες. Από την πλευρά μας αρνηθήκαμε να νομιμοποιήσουμε αυτή την απαράδεκτη μεθόδευση και αποχωρήσαμε από το συνέδριο, όπως έκαναν και οι σύνεδροι του ΠΑΜΕ.
Σε σχέση με την ουσία των αποφάσεων που πέρασε ο συνασπισμός των κυβερνητικών παρατάξεων έχουμε να πούμε το εξής: γύρω από ένα πλήθος εργασιακά και οικονομικά αιτήματα, πολλά από τα οποία είναι πάγιες θέσεις του κλάδου, υπάρχει ένα φλύαρο κείμενο που προσπαθεί να προετοιμάσει τον κλάδο για την συνθηκολόγηση και την αποδοχή της αξιολόγησης αλλά και των βασικών επιλογών της κυβέρνησης για την εκπαίδευση, μιλώντας για μια υποθετική καλή αξιολόγηση που θα επιβληθεί μετά από διάλογο κλπ. Την ίδια στιγμή για κρίσιμα εργασιακά ζητήματα, όπως είναι ο τρόπος διορισμού στην εκπαίδευση, η επιβολή γραπτού διαγωνισμού, η κατάργηση του προσοντολόγιου και η μονιμοποίηση των αναπληρωτών απλά σιωπά.
Εντούτοις, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους δεν μπόρεσαν να αρνηθούν τους αγώνες που έδωσε ο κλάδος όλο το προηγούμενο διάστημα, δεν μπόρεσαν να αγνοήσουν τη δυναμική τους και γι’ αυτό επισημαίνουν ότι προϋπόθεση για να φτάσουμε στην “επιθυμητή” αξιολόγηση είναι να καταργηθούν οι νόμοι 4692/20 και 4823/21 και μετά να ξεκινήσει διάλογος!
Άνθρακες λοιπόν ο θησαυρός! Μια δήλωση προθέσεων συνεργασίας με αυτή ή την επόμενη κυβέρνηση έκανε η πλειοψηφία του συνεδρίου στην οποία δεν υπάρχει περίπτωση να συναινέσουμε. Ακόμα και το κείμενο του 20ου συνεδρίου που ψήφισαν οι παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν τους νομιμοποιεί να αρνούνται την επαναπροκήρυξη απεργίας – αποχής ενάντια στην υπαρκτή αξιολόγηση των νόμων 4692/02 και 4823/21. Δεν τους νομιμοποιεί να υπονομεύουν τους αγώνες του κλάδου και των α/θμιων σωματείων που έχουν κηρύξει απεργία – αποχή. Γιατί η αξιολόγηση μπορεί να μην ανατράπηκε, όμως δέχτηκε ισχυρό πλήγμα, και αυτόν τον μεγαλειώδη αγώνα δεν μπορεί κανείς να τον αγνοήσει. Η πρόταση για απεργία αποχή συνεχίζει να είναι πλειοψηφική στον κλάδο. Δεν νομιμοποιεί το κείμενο του 20ου συνεδρίου ούτε την αποδοχή του νόμου Γαβρόγλου του ΣΥΡΙΖΑ, φυσική συνέχεια του οποίου είναι οι νόμοι της ΝΔ. και φυσικά ούτε την αποδοχή του νόμου Χατζηδάκη (4808/21). Και τέλος δεν τους νομιμοποιεί να καταδικάσουν την ΟΛΜΕ στην αδράνεια και την απραξία για το επόμενο διάστημα.
Σε αυτές τις συνθήκες λοιπόν παραμένουμε ως Αγωνιστικές Παρεμβάσεις στη θέση μας για την αναγκαιότητα συγκρότησης αγωνιστικού. και προγραμματικού προεδρείου στα συνδικάτα και φυσικά στην ΟΛΜΕ. Δεν θεωρούμε ότι οι αγώνες που έχει ανάγκη ο κλάδος μπορούν να υπηρετηθούν από ένα προεδρείο συγκροτημένο με τη λογική της αναλογικής εκπροσώπησης των παρατάξεων, ειδικά από τη στιγμή που στο συνέδριο αποδείχτηκε ότι ΔΑΚΕ -ΣΥΝΕΚ -ΠΕΚ έχουν συμπήξει μια φιλοκυβερνητική συμμαχία που αυτή τη στιγμή ελέγχει την πλειοψηφία του ΔΣ, γι’ αυτό και θα καταψηφίσουμε όλες τις υποψηφιότητες για το προεδρείο του ΔΣ που κατατίθενται στη βάση της παραπάνω λογικής και φυσικά δεν πρόκειται να διεκδικήσουμε και κάποια θέση.
Δηλώνουμε ότι θα παλέψουμε μέσα και έξω από το συμβούλιο, στα σχολεία, τις γενικές συνελεύσεις και τα πρωτοβάθμια σωματεία για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΟΟΣΑ στην εκπαίδευση και θα αγωνιστούμε για την ανάπτυξη πολύμορφων αγώνων για όλα τα ζητήματα: για να αντιμετωπιστεί η πρωτοφανής ακρίβεια, να μονιμοποιηθούν οι αναπληρωτές, να αποτραπούν οι αντιεκπαιδευτικές αλλαγές και να μπλοκαριστεί η αξιολόγηση, να αναπτυχθεί ένα αποφασιστικό αντιπολεμικό κίνημα. Υπενθυμίζουμε πως δεν είναι η πρώτη φορά που οι δυνάμεις αυτές επιχειρούν να αφοπλίσουν και να καθηλώσουν το εκπαιδευτικό κίνημα σε κρίσιμες στιγμές της αντιεκπαιδευτικής και αντιλαϊκής πολιτικής. Ο κόσμος της εκπαίδευσης όμως τους ξεπέρασε διαμορφώνοντας μάχιμο αγωνιστικό πλαίσιο και σχέδιο, και σε αυτή την κατεύθυνση οι ΑΠΣΚ Δ.Ε. βάλαμε πλάτη. Αυτό θα κάνουμε και σε αυτή την κρίσιμη περίοδο. Καλούμε όλες τις δυνάμεις που έχουν παρόμοια αντίληψη να παλέψουμε από κοινού στα σωματεία της εκπαίδευσης, ώστε να γίνει πράξη μια τέτοια κατεύθυνση και να αναπτυχθούν οι αγώνες που αρμόζουν στην περίοδο.
Γι’ αυτό και καταθέτουμε την πρόταση αγώνα που προτείναμε προς το 20ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ ως βάση για την δράση του κλάδου από την αρχή της σχολικής χρονιάς για μια αποφασιστική μάχη και αντιπαράθεση με την αντιδραστική αντιεκπαιδευτική, αντιλαϊκή πολιτική, για την ανατροπή της πολιτικής τους και την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου, των εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων μας με μορφές πάλης ανυποχώρητου αγώνα διαρκείας και Γενικές Συνελεύσεις που θα καθορίζουν κάθε φορά την εξέλιξη του αγώνα:
1) Οργανώνουμε μαχητική, αποφασιστική κινητοποίηση του κλάδου με το ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς ενάντια στην αξιολόγηση, στην πολιτική της ακρίβειας και των ανατιμήσεων και με στόχο αυξήσεις στους μισθούς, μαζικούς μόνιμους διορισμούς και την οργάνωση αντιπολεμικών δράσεων μέσα και έξω από τα σχολεία για το σταμάτημα του πολέμου.
2) Προχωράμε σε γύρο Γενικών Συνελεύσεων με την έναρξη του νέου σχολικού έτους, ώστε να ξεκινήσει αποφασιστικός πολύμορφος αγώνας διαρκείας. Να γίνουν Γ.Σ. των ΕΛΜΕ το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου. Να προχωρήσουμε σε 48ωρη απεργία το δεύτερο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου με συγκεντρώσεις σε όλους τους νομούς την πρώτη μέρα και πανελλαδική συγκέντρωση στην Αθήνα την δεύτερη μέρα. Νέες Γ.Σ. κλιμάκωσης του αγώνα το τρίτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου.
3) Αιτήματα αιχμής:
- Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Κανείς κάτω από 1.000 ευρώ καθαρά! Επαναφορά του 13ου-14ου μισθού και σύνταξης.
- Να μειωθούν οι τιμές στα βασικά είδη και στην ενέργεια.
- Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης. Κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στην ενέργεια για τους εργαζόμενους. Να καταργηθεί το χρηματιστήριο ενέργειας και οι ρήτρες αναπροσαρμογής. Να επιβληθεί πλαφόν στις τιμές ρεύματος, πετρελαίου, φυσικού αερίου.
- Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις. Να επιστρέψουν οι εταιρείες στο δημόσιο (ρεύμα, ενέργεια, κ.α)
- Κατάργηση του ν. Κατρούγκαλου. Πλήρη σύνταξη με 30 χρόνια δουλειάς και χωρίς όριο ηλικίας.
- Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί τώρα – μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και την την προϋπηρεσία– πλήρη δικαιώματα στους αναπληρωτές. Όχι στο προσοντολόγιο και σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ.
- Όχι στο νέο σχολείο – εξεταστικό κέντρο. Να καταργηθούν τα εξεταστικά πλέγματα (ΕΒΕ, Τράπεζα Θεμάτων, PISA).
- Όχι στην αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση – Η ΟΛΜΕ κηρύσσει απεργία – αποχή με την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
- Επαναφορά του ωραρίου στα προ του 2013 επίπεδα.
- Μέτρα προστασίας (15 μαθητές στο τμήμα, καθαρίστριες, απαραίτητα υλικά, κ.ά.).
- Όχι στην καταστολή και την επίθεση στα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και την απεργία. Κατάργηση, μη εφαρμογή και κατάργηση του ν. Χατζηδάκη.
- Ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΟΟΣΑ – Κεφαλαίου.
- Να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία! Να σταματήσει τώρα η εισβολή της Ρωσίας και κάθε επέμβαση των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ! Καμία εμπλοκή της χώρας μας! Να κλείσουν όλες οι βάσεις! Έξω από ΝΑΤΟ – ΕΕ! Ειρήνη και Φιλία των Λαών!
4) Προωθούμε το πανεκπαιδευτικό μέτωπο και επιδιώκουμε να συμμετέχουν στον αγώνα δάσκαλοι, φοιτητές, μαθητές και γονείς.
Κάντε το πρώτο σχόλιο