Το 15ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ, γίνεται σε μια περίοδο που σφραγίζεται από την ολομέτωπη αντεργατική επίθεση κυβέρνησης και αστικού συνασπισμού εξουσίας, κεφαλαίου, ΕΕ , ΔΝΤ και ιμπεριαλισμού, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι στη χώρα μας να βρίσκονται αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή αντιλαϊκή λεηλασία σε όλο το φάσμα των εργασιακών και κοινωνικών τους δικαιωμάτων. Ταυτόχρονα η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομική κρίση, βαθιά και πραγματική, χρησιμοποιείται από την άρχουσα τάξη, μέσα από ένα όργιο αντιδημοκρατικών μέτρων και καταστολής, αλλά και με την κατάργηση κάθε έννοιας δημοκρατίας, για να τσακίσει τις κοινωνικές αντιστάσεις και τις συλλογικές τους εκφράσεις να απαιτήσει εθνική συναίνεση και να κατακρεουργήσει εργατικές κατακτήσεις αιώνων.
Για να ξεπεράσει την καπιταλιστική κρίση, το κεφάλαιο χρησιμοποιεί την έκρηξη του χρέους, τα δημόσια ελλείμματα, ακόμη και την πιθανή κατάρρευση ολόκληρων κρατών, προκειμένου να δώσει μιας στρατηγικής σημασίας απάντηση, στη Βάση και των άμεσων και μακροπρόθεσμων συμφερόντων του.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑΣ
Καμία άλλη περίοδος της μεταπολιτευτική ς ιστορίας μας δε σημαδεύτηκε από τόσο σκληρή επίθεση σε βάρος των εργαζόμενων. Το μνημόνιο της ντροπής και η δανειακή σύμβαση αποτελούν συμβάσεις υποτέλειας και υποδούλωσης του ελληνικού λαού και της χώρας στα συμφέροντα του κεφαλαίου, με πρόσχημα το χρέος. Οι απολύσεις, τα λουκέτα, οι μισθοί πείνας και οι εργασιακές σχέσεις λάστιχο; η ανεργία, η φτώχεια, η καταρράκωση της αξιοπρέπειας και κάθε έννοιας δημοκρατίας, η χειραγώγηση της σκέψης και ο έλεγχος των συνειδήσεων, ο φόβος. Να ποια είναι τα ιδανικά του καπιταλισμού στην εποχή μας.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε πλήρη συμφωνία και συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Δ.Ν.Τ. και τη συνδρομή του ΛΑΟΣ και της ΔΗΣΥ, αποφάσισαν την επιβολή στη χώρα ενός αντεργατικού πραξικοπήματος με την ψήφιση και εφαρμογή του Μνημονίου και της Δανειακή; Σύμβασης, με την προώθηση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Στις συμφωνίες; αυτές όχι απλά συνηγορεί η ΝΔ, αλλά η λεγόμενη εναλλακτική λύση που προτείνει βρίσκεται σε ακόμη αντιδραστικότερη κατεύθυνση, όσον αφορά τα δικαιώματα των εργαζόμενων. Την ίδια στιγμή σε επίπεδο Ε.Ε ετοιμάζουν το σύμφωνο για το ευρώ με σκοπό μια νέα οικονομική χούντα και την ολοκληρωτική επιβολή των νόμων της αγοράς εις βάρος όλων των λαών της Ευρώπης με «υπόδειγμα» τη δική μας χώρα.
ΤΟ «ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ» ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
Αυτή η πολιτική στην εκπαίδευση έχει ως κύριο στόχο την ακύρωση της εκπαίδευσης ως κοινωνικού δικαιώματος, δημόσια παρεχόμενου και πάει μαζί με το νεοφιλελεύθερο σχολείο της αγοράς. Υλοποιώντας αυτήν τη λογική, το Υπουργείο Παιδείας εξαπολύει έναν πρωτοφανή καταιγισμό νομοσχεδίων, κειμένων και προτάσεων με στόχο να δημιουργηθεί ένα εντελώς νέο θεσμικό πλαίσιο σε όλα τα επίπεδα. Ένα νομικό πλαίσιο που θα προσφέρει την απαραίτητη βάση για να οικοδομηθεί το «νέο» σχολείο με ταμπέλα δημόσιου και όρους λειτουργίας ιδιωτικού, σχολείο της αγοράς, φθηνό, αυταρχικό, εξοντωτικό και ελιτίστικο, σχολείο όχι γνώσεων και παιδείας, αλλά λειτουργικών δεξιοτήτων, στενής κατάρτισης και όχι γενική; γνώσης, σχολείο όπου θα βασιλεύει το πνεύμα του ανταγωνισμού, της ταξικής διαφοροποίησης; και του επιχειρείν.
Η επίθεση αυτή ενισχύεται με μοχλό το νέο μισθολόγιο, το νόμο για την «αναβάθμιση του εκπαιδευτικού» και τις αντιδραστικές προτάσεις για τη διοίκηση της εκπαίδευσης, την τεχνολογική εκπαίδευση και το «νέο» Λύκειο, την αξιολόγηση – χειραγώγηση ανθρώπων και κατηγοριοποίηση σχολείων. Με τις περικοπές; δαπανών, τις συγχωνεύσεις σχολείων, τον αντιδραστικό Καλλικράτη στην εκπαίδευση και την «αποκέντρωση», την απαγόρευση των προσλήψεων. Με τη μισθολογική, εργασιακή, ασφαλιστική εξαθλίωση του εκπαιδευτικού και περιστολή κάθε εκπαιδευτικής παιδαγωγικής ελευθερίας.
Ο ΛΑΟΣ ΠΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ!
Η εισβολή του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο, οι μαζικέ ς συγκεντρώσεις στις πλατείες και οι λαϊκές συνελεύσεις, οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις που διακήρυξαν την αντίσταση και την ελπίδα του εργαζόμενου κόσμου, η μαζικότητα και η αποφασιστικότητα των διαδηλωτών απέναντι στην κρατική καταστολή, ανοίγουν νέους αγωνιστικούς δρόμους, δημιουργούν νέα δεδομένα και προκαλούν ρωγμές και τριγμούς στο πολιτικό σκηνικό. Η «παραίτηση» της κυβέρνησης, η αναζήτηση οικουμενική ς «εθνικής» λύσης, ο ανασχηματισμός και τα σενάρια συναίνεσης δεν μπορούν να αναχαιτίσουν τη λαϊκή οργή. Αγωνιζόμαστε για την ενότητα του εργαζόμενου λαού, για τη συνάντηση των πλατειών με τους δρόμους και το συνδικαλιστικό κίνημα.
ΔΕ ΧΡΩΣΤΑΜΕ -ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ -ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ
ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΜΕ -ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
Η πολιτική της κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ είναι μονόδρομοι; μόνο για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Η ανατροπή τους αποτελεί προϋπόθεση για την υπεράσπιση .και το προχώρημα των συμφερόντων των εργαζόμενων, των ανέργων, της νεολαίας.
Σε μια τέτοια ιστορική στιγμή, είναι ανάγκη να διαμορφωθεί ένα μεγάλο, μαχητικό, εργατικό, λαϊκό, ταξικό ρεύμα που θα προβάλλει στόχους και αιτήματα που θα απαντούν στην κρίση από τη σκοπιά των εργαζομένων και των συλλογικών τους συμφερόντων.
• Να μην περάσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και το Σύμφωνο για το ευρώ! Κατάργηση και όχι «επαναδιαπραγμάτευση» των Μνημονίων κυβέρνησης Ε.Ε-ΔΝΤ. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων.
• Δε χρωστάμε! Δεν πληρώνουμε! Δεν αναγνωρίζουμε το ληστρικό – τοκογλυφικό χρέος όχι μόνο γιατί δεν είναι δικό μας. αλλά και γιατί δεν οφείλουμε τίποτα σε μια κυβέρνηση, ένα κράτος, ένα σύστημα, που απομυζά το αποτέλεσμα της κοινωνικής εργασίας για να το αναδιανείμει με άνισο ταξικό τρόπο. Γεμίζοντας τις τσέπες των επιχειρηματιών του πολιτικού υπηρετικού προσωπικού. Στην προοπτική της ανάπτυξης των λαϊκών αγώνων και της ανατροπή; των συσχετισμών σε όφελος του λαϊκού κινήματος διεκδικούμε την κατάργηση όλων των ληστρικών συμφωνιών οικονομικού – πολιτικού -στρατιωτικού χαρακτήρα.
• Έξοδος από την ΕΕ, το ευρώ και το μηχανισμό της ΟΝΕ. Η ΕΕ δεν είναι η λύση είναι το πρόβλημα! Το σύμφωνο για το ευρώ, η πολιτική της ΕΕ για την εργασία, την εκπαίδευση κ.λ.π, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αυταπατών, ότι μπορεί να ανοίξει ένας άλλος δρόμος, φιλολαϊκής; διαχείρισης στα πλαίσιά της. .
• Δεν πουλάμε! Δεν παραχωρούμε το δημόσιο πλούτο! Ο δημόσιος πλούτος ανήκει στο λαό. Γιατί χωρίς δημόσια-υγεία, παιδεία, δημόσιες τηλεπικοινωνίες, ταχυδρομεία, παραγωγή ρεύματος, νερό δεν υπάρχει καμία δυνατότητα αξιοπρεπούς κοινωνικής οργάνωσης. Γιατί, εμείς μοχθούμε για να δημιουργηθεί ο κοινωνικός πλούτος και μας ανήκει. Καμιά ιδιωτικοποίηση -ξεπούλημα. Δημόσιες όλες οι κοινωφελείς υπηρεσίες Δωρεάν υγεία, παιδεία, πρόνοια, ασφάλιση.
• Αναδιανομή του πλούτου. Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές. Δραστική αύξηση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου και όχι μείωσή της. Δραστική μείωση των έμμεσων και άμεσων φόρων για τα λαϊκά στρώματα, τους εργάτες, τους νέους και τους ανέργους. Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους. Όχι στο νέο μισθολόγιο λαιμητόμο και στη σύνδεση μισθού παραγωγικότητας, στις ατομικές συμβάσεις εργασίας και στην καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων. Γνήσια κλαδική συλλογική σύμβαση. Όχι στην αύξηση των ωρών εργασίας των δημόσιων υπαλλήλων στις 40 ώρες την εβδομάδα. Όχι στην πειθάρχηση του νέου ΔΥΚ.
• Εκπαίδευση για τις ανάγκες και τα δικαιώματα της νεολαίας και της κοινωνίας. Όχι στο σχολείο της αγοράς! Δημόσιο, δωρεάν σχολείο στο οποίο θα έχει πρόσβαση κάθε παιδί στη γειτονιά και το χωριό του, με όλη την απαραίτητη υποδομή. Ένα σχολείο που δεν θα βλέπει το μαθητή σαν μελλοντικό υπάλληλο και εργάτη, αλλά σαν ενεργό πολίτη που παλεύει για ένα δίκαιο κόσμο. Ένα σχολείο με τον εκπαιδευτικό να μπορεί να είναι στήριγμα και εμπνευστής, όχι ένας κακομοίρης που προσκυνά τους πάντες για να έχει την ησυχία του (οργανική, αύξηση, μετάθεση), πιόνι σε ένα αντιδραστικό σχολείο που θα αφήσει τον κόσμο όπως τον έχει βρει. Αγώνας για ένα ενιαίο 12χρovo σχολείο, δημόσιο και δωρεάν, με εκπαιδευτικούς μόνιμους, με σταθερή εργασία, ουσιαστική επιμόρφωση αξιοπρεπείς αποδοχές και ασφάλιση, με παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία για όλους, μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς χωρίς διοικητικές παρεμβάσεις. Δίχρονη δημόσια επαγγελματική εκπαίδευση μετά το 12χρονο σχολείο.
• Κάτω ο συνασπισμός κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ. Όχι στη νέα «κατοχή». Ανατροπή της κυβέρνησης κι όλων των κυβερνητικών παραλλαγών άσκησης αυτής της πολιτικής, μέσα από μαζικούς κοινωνικούς αγώνες.
Η δύναμη μας βρίσκεται στο δρόμο, την απεργία, τη διαδήλωση, την πλατεία, τη λαϊκή συνέλευση. Να συναντηθεί η «πλατεία» και η λαϊκή συνέλευση με την προσπάθεια για ένα αντάξιο, άλλο, αvαγεvvημέvο εργατικό κίνημα και τις εργατικές συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς.
ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔ Υ αλλά και όλες οι συμβιβασμένες ηγεσίες στα συνδικάτα δεν θέλουν και δεν μπορούν να οργανώσουν έναν νικηφόρο αγώνα, Δε θέλουν γιατί έχουν ταχθεί με τη μεριά του Μνημονίου και χρησιμοποιούνται από την κυβέρνηση σαν το μακρύ της χέρι μες στους εργαζόμενους, Γι’ αυτό ροκανίζουν το χρόνο, υπονομεύουν τους αγώνες, μεταμορφώνονται και μεταλλάσσονται ραγδαία, βάζουν το χέρι στο μέλι της εξουσίας; σπέρνουν απογοήτευση και ηττοπάθεια, ώστε να αποτρέψουν τον κόσμο από το να αντιπαρατεθεί νικηφόρα και αποτελεσματικά. Δεν μπορούν γιατί, εξαιτίας της στάσης τους, έχουν εισπράξει τη χλεύη των εργαζόμενων και την αποστοίχισή τους από τις διαδικασίες των σωματείων,
Μόνο η κίνηση των αγωνιζόμενων εργαζομένων και όλου του λαού μπορεί να οδηγήσει σε ανατροπή της κατάστασης κι όχι τα επιχειρήματα της κοινοβουλευτικής λογικής, της διαχείρισης ή τα επαναστατικά ευχολόγια που αρχίζουν και τελειώνουν στη δύναμη της ψήφου και τις αποστειρωμένες συγκεντρώσεις. Αγωνιζόμαστε για να πάρουν οι εργαζόμενοι τις τύχες στα χέρια τους. Αγωνιζόμαστε να αποκτήσουν φωνή όσοι δεν έχουν, δηλ τα κομμάτια της ελαστικής και μαύρης εργασίας, των άνεργων.
Η ΟΛΜΕ αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων, Δεν μπόρεσε να εμπνεύσει και τελικά να φανεί αντάξια των ιστορικών αγώνων του κλάδου, με τους οποίους υπερασπιστήκαμε κατακτήσεις και δικαιώματα, διαμορφώσαμε μια συλλογική, αγωνιστική ταυτότητα, πετύχαμε λύσεις απέναντι σε κυβερνήσεις που φάνταζαν πανίσχυρα; (1988, 1997, 2006). Χωρίς ικανοποιητική προσπάθεια να κινητοποιηθούν οι δυνάμεις του κλάδου, να συγκροτηθούν γύρω από ένα μαχητικό πρόγραμμα δράσης με προοπτική, με ατελείς προσπάθεια; συντονισμού με άλλους κλάδους. Κρύφτηκε πίσω από τις 24ωρες απεργίες των ΑΔΕΔΥ – ΓΣΕΕ, χωρίς σχέδιο, κλιμάκωση με τη λογική των εξουσιοδοτήσεων κι όχι της συγκρότησης μιας άλλης κατάστασης με προοπτική νίκης.
Όπλο μας είναι τα πρωτοβάθμια σωματεία, οι ΕΛΜΕ. Να παλέψουμε για την ταξική ανασυγκρότησή τους. Να ξαναστήσουμε τα συνδικάτα και τα σωματεία στα πόδια τους. Να ξαναζωντανέψουμε τις ΕΛΜΕ ως πραγματικές συλλογικότητες εργαζόμενων. Να αποφασίζουν και να διαχειρίζονται τον αγώνα τους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί σε συντονισμό με τους άλλους κλάδους. Σαρώνοντας τις ανυπόληπτες ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ, τις υποτελείς στην κυβέρνηση και την εργοδοσία, τις καταδικασμένες στη συνείδηση του κόσμου. Απαιτώντας και επιβάλλοντας στην ΟΛΜΕ να συμβάλλει σε μια τέτοια κατεύθυνση. Γι’ αυτό και συμμετέχουμε στο συντονισμό συλλόγων ΠΕ και ΕΛΜΕ και στο Συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων, για να μπορέσουν να πάρουν στα χέρια τους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι τους αγώνες και τα συνδικάτα.
ΠΑΛΛΑΙΚΟΣ -ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
Συνολικότερα παλεύουμε για τη συγκρότηση ενός πλατιού κινήματος ανατροπή; αυτής της πολιτικής και των εκφραστών της, κομμάτι του οποίου θα είναι και το εκπαιδευτικό κίνημα. Ένα κίνημα που θα συνδυάζει πανεργατικούς και κλαδικούς αγώνες, που θα στηρίζεται και θα προωθεί όλα τα αναγκαία μέτωπα και θα ενώνει το εργατικό κίνημα με όλες τις άλλες αντιστάσεις που διαρκώς γεννιούνται σε μια κατεύθυνση κλιμάκωσης και ρήξης και θα θέτει πολιτικούς στόχους σαν κι αυτούς που περιγράψαμε.
Απέναντι στην επέλαση κυβέρνησης -ΔΝΤ -ΕΕ καλούμε σε παλλαϊκό-πανεργατικό ξεσηκωμό, με γενικό διακλαδικό πολιτικό απεργιακό αγώνα διαρκείας, με διαδηλώσεις, καταλήψεις, συγκεντρώσεις.
• Συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις και τον αποκλεισμό της βουλής κατά τις μέρες ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου. Να μην επιτρέψουμε την ψήφισή του.
• Κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων σε όλο το δημόσιο τις μέρες που θα κατατεθεί το νέο μισθολόγιο -φτωχολόγιο. Όλοι στους δρόμους και τις πλατείες τις ημέρες ψήφισης του.
• Καλούμε κάθε ΕΛΜΕ να συμμετέχει ως φορέας στη λαϊκή συνέλευση της περιοχής του ή να πάρει την πρωτοβουλία να καλέσει σε λαϊκή συνέλευση όπου δεν υπάρχει. Μετατρέπουμε τα σχολεία σε κέντρα αγώνα, ενημέρωσης και συσπείρωσης όλης της γειτονιάς.
Ο «μαύρος Σεπτέμβρης» που ετοιμάζει η κυβέρνηση για τα σχολεία να γίνει «μαύρος» γι’ αυτήν και τα επιτελεία του αστικού μπλοκ εξουσίας. Να ξεκινήσουμε τη χρονιά με γενικές συνελεύσεις και να οργανώσουμε αγώνα διαρκείας για την ανατροπή της κατάστασης.
Σε αυτό το πλαίσιο, καλούμε όλες τις δυνάμεις τις εκπαιδευτικής αριστεράς και του κινήματος σε μετωπική δράση στη βάση του παραπάνω πλαισίου. Ζητάμε τη στήριξη των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων στο 15ο συνέδριο της ΟΛΜΕ για να ενισχυθεί η φωνή των αγώνων, να γίνουν οι αγώνες επικίνδυνοι και να αποκτήσουν προοπτική νίκης!
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
Κάντε το πρώτο σχόλιο