Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις Δ.Ε.
Διακήρυξη για το 19ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ
Δεν πάει άλλο! Να πάμε αλλιώς!
Αποκαθήλωση των εκπροσώπων του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ)
Οι εκπαιδευτικοί στο προσκήνιο, πρωταγωνιστές στα σωματεία τους!
Οι ανυποχώρητοι αγώνες θα κρίνουν το μέλλον του σχολείου και της εργασίας μας!
Ενισχύουμε τις Αγωνιστικές Παρεμβάσεις! – Αλλάζουμε ριζικά τους συσχετισμούς!
Οι εκλογές για το συνέδριο της ΟΛΜΕ διεξάγονται σε μια κρίσιμη περίοδο. Η επιτροπεία της χώρας από την ΕΕ γίνεται κανονικότητα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τις πλάτες ΝΔ – ΚΙΝΑΛ. Όλοι μαζί μοιράζονται κοινές αξίες με τις πολεμικές επιδιώξεις του ΝΑΤΟ και του Τραμπ. Η αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική συνεχίζονται και λιπαίνουν το έδαφος της ακροδεξιάς. Ο εργοδοτικός-γραφειοκρατικός συνδικαλισμός «βίας και νοθείας» της ΓΣΕΕ και ο κυβερνητικός συνδικαλισμός της ανοχής, ΑΔΕΔΥ – ΟΛΜΕ οδηγούν τους εκπαιδευτικούς και τους εργαζόμενους συνολικά στην απογοήτευση και την απραξία. Καιρός να σκεφτούμε και να πάμε αλλιώς!
Κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ στο δρόμο της κοινωνικής καταστροφής
Το αφήγημα περί της εξόδου από τα μνημόνια και του τέλους της επιτροπείας από ΕΕ και ΔΝΤ διαψεύδεται πανηγυρικά από τη ζωή. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εγκατέλειψε τους λεονταρισμούς περί μονομερούς ενέργειας, συμμορφώθηκε με τις απαιτήσεις των δανειστών και σε σύμπλευση με τους τραπεζίτες ψήφισε στη Βουλή μέτρα μαζικής επέκτασης των πλειστηριασμών της λαϊκής κατοικίας που θα μεγαλώσουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Τα μέτρα ψήφισε και το κόμμα της Ν.Δ. επιβεβαιώνοντας ότι όποια κυβέρνηση και αν προκύψει από τις εκλογές, είναι δεδομένη η υποταγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση κι η συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Αυτό έρχονται να επιβεβαιώσουν και τα συνεχή Γιούρογκρουπ και οι μεταμνημονιακές αξιολογήσεις των δανειστών που εντείνονται και απαιτούν την εφαρμογή των λεγόμενων προαπαιτούμενων (νέα δέσμευση για μείωση του αφορολόγητου, πλειστηριασμοί, ιδιωτικοποιήσεις, μεταρρυθμίσεις, τήρηση των δημοσιονομικών στόχων με λιτότητα σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες κ.ά.). Η ΕΕ έχει ένα αντιλαϊκό παρελθόν, ένα εφιαλτικό παρόν κι ένα δυσοίωνο μέλλον! Την ίδια στιγμή που η βαθιά συστημική κρίση της ΕΕ θέτει διαρκώς το ερώτημα της ανάγκης και της δυνατότητας εξόδου, ώστε να αναπνεύσουν οι εργαζόμενοι, ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΚΙΝΑΛ συντάσσονται με τα οράματα του Μακρόν και της Μέρκελ για μια νέα πανευρωπαϊκή αντιλαϊκή επίθεση. Είναι εμπαιγμός η κυβέρνηση να επαίρεται για την «ευσπλαχνία» των επιδομάτων ως αποτέλεσμα της βαρβαρότητας της φοροκαταιγίδας και των πρωτογενών πλεονασμάτων του 3,5% σε βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας. Ή για την αναδρομικά κάποιων χρημάτων με την έγκριση των Θεσμών.
ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ ενάντια στα συμφέροντα και τις ανάγκες των λαών
ΣΥΡΙΖΑ–ΝΔ–ΚΙΝΑΛ δηλώνουν υποταγή σε ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και στα επιθετικά σχέδια του ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Η κοινή φιλοδοξία να παίξουν το ρόλο του σημαιοφόρου τους στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο, εκφράστηκε τόσο με την εφαρμογή της συμφωνίας των Πρεσπών, όσο και με τη συμφωνία Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, Αιγύπτου για την αξιοποίηση της ΑΟΖ. Πρόκειται για επικίνδυνα παιχνίδια υπέρ του κεφαλαίου και ενάντια στα συμφέροντα και τις ανάγκες των λαών της περιοχής. Ανοίγουν το δρόμο της αλληλοσφαγής μεταξύ των εργαζόμενων, του πολέμου μεταξύ των φτωχών για να αυξάνουν τα κέρδη των πολυεθνικών και να εξασφαλίζεται η κυριαρχία τους.
Ταυτόχρονα μαζί με την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης η εφαρμογή από την κυβέρνηση της πολιτικής της Ευρώπης Φρούριο και των συμφωνιών ΕΕ – Τουρκίας έχει γεμίσει πνιγμένους πρόσφυγες τη Μεσόγειο, εξαθλιωμένους μετανάστες και παιδιά που ζουν σε κολαστήρια τύπου Μόρια. Πληθαίνουν οι επιθέσεις ακροδεξιών και φασιστών σε προσφυγόπουλα στα Βίλια, την Κόνιτσα, το Γέρακα, τη Σάμο κλπ, ενώ προσπαθούν να περάσουν τις ιδέες του ρατσιστικού μίσους στα σχολεία και στοχοποιούν όσους αντιδρούν. Πρόκειται για μια ακροδεξιά που ενισχύεται στο έδαφος των πολιτικών διαρκούς λιτότητας και φτώχειας από όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις, και τη σημερινή κατ’ όνομα αριστερή κυβέρνηση που εφαρμόζει δεξιά, αντιλαϊκή πολιτική.
Το δημόσιο σχολείο, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές
στο στόχαστρο αντιδραστικών αλλαγών
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (και ΑΝΕΛ μέχρι πρόσφατα) επιχειρεί να εναρμονίσει την εκπαίδευση με τις γενικότερες αντιδραστικές αλλαγές ΕΕ και ΟΟΣΑ. Προωθεί και ψηφίζει νόμους – αντιδραστικές τομές για την εκπαίδευση που αλλάζουν το τοπίο. Με τον ακρωτηριασμό ολόκληρης τάξης του Λυκείου από μαθήματα γενικής παιδείας, τη μετατροπή του σε προπαρασκευαστικό έτος για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, την προσθήκη νέων εξεταστικών, ταξικών φραγμών. Με την υπονόμευση και εμπορευματοποίηση των ΕΠΑΛ (άτυπη εκπαίδευση, κατάρτιση, μαθητεία, «ολιγομελή», «νέα αρχή για τα ΕΠΑΛ», κ.ά.). Με το Προσοντολόγιο – λαιμητόμο αξιολόγησης και την υπόσχεση λιγοστών διορισμών, με την τακτική «διαίρει και βασίλευε» για τους αναπληρωτές και αύξηση της ελαστικής εργασίας, της περιπλάνησης των μονίμων σε 3 και 4 σχολεία. Με την προώθηση της αξιολόγησης (ομάδες στην ειδική αγωγή, περιγραφική αξιολόγηση, θεματική βδομάδα, αξιολόγηση ενισχυτικής, αυτοαξιολόγηση κ.ά.). Με τη λιτότητα και τη μισθολογική καθήλωση των εκπαιδευτικών. Με την αποδόμηση των ήδη υποβαθμισμένων δομών στήριξης του έργου των εκπαιδευτικών. Με τις ηλεκτρονικές εγγραφές. Με την άρνηση να αποδεχτούν τα δίκαια αιτήματα του κλάδου για τους συναδέλφους της πρώην διαθεσιμότητας. Με το νόμο Γαβρόγλου και τις περίφημες συνέργειες Πανεπιστημίων – ΤΕΙ, την αφαίρεση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από τα πτυχία, τη γενικευμένη επιβολή διδάκτρων στους μεταπτυχιακούς κύκλους σπουδών. Συνολικά τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα διαμορφώνουν μια νέα κατάσταση στην εκπαίδευση με ένα σχολείο υποβαθμισμένο, όπου θα φοιτούν λιγότεροι μαθητές και θα έχει λιγότερους εκπαιδευτικούς. Ακολουθούν κατά γράμμα τις αντιεκπαιδευτικές προτάσεις της Έκθεσης του ΟΟΣΑ που επιβεβαιώνει θετικά βήματα στην αυτοαξιολόγηση και προτείνει την επέκτασή της, ενώ καταγράφει ως «ακριβή λύση» τους μόνιμους διορισμούς, δίνει έμφαση στο ρόλο του Διευθυντή-μάνατζερ για την αξιολόγηση στις προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού, την αναζήτηση ιδιωτικών πόρων, στην προώθηση της αυτονομίας της σχολικής μονάδας.
Το αντιλαϊκό πεδίο που διαμορφώνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική της στην εκπαίδευση και την εργασία το αξιοποιούν ΝΔ – ΚΙΝΑΛ για να προτείνουν πιο αντιδραστικές αλλαγές. Λύκειο για ακόμη πιο λίγους με Εθνικό απολυτήριο με Τράπεζα Θεμάτων, αξιολόγηση των πάντων, ακόμη περισσότερη μαθητεία-τζάμπα εργασία για τους εργοδότες και μεγαλύτερη πρόσδεση της εκπαίδευσης στις ανάγκες τους.
Η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ είναι δέσμια των μνημονιακών κομμάτων
Κάτω από αυτό το φόντο της ανελέητης και συνεχούς επίθεσης κυβέρνησης – ΕΕ – ΟΟΣΑ, καλούμαστε μπροστά στο 19ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ, να αποτιμήσουμε τη δράση της. Σιωπή, απουσία και απραξία της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ ήταν η ικανότητά της! Σπέρνει συνειδητά την αδράνεια και την απογοήτευση στον κλάδο ακολουθώντας ανοιχτά την ταχτική της συναίνεσης απέναντι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δίνοντας συγχωροχάρτι στη σημερινή και στις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ.
Πιο συγκεκριμένα, την τελευταία διετία η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ):
- Δέσμια του βεβαρυμμένου παρελθόντος της (κατάθεση στο υπουργείο πρότασης αποδυνάμωσης της προϋπηρεσίας των αναπληρωτών, αλλαγή θέσεων του κλάδου υπέρ της μαθητείας και της αξιολόγησης, κ.ά.) άφησε ακάλυπτο τον κλάδο στη θεματική βδομάδα, στη συγκρότηση ομάδων ειδικής αγωγής, στο πρόγραμμα «μια νέα αρχή στα ΕΠΑΛ» κ.ά.
- Δεν συμπεριέλαβε στις ανακοινώσεις της ούτε έναν από τους πολιτικούς στόχους που ψηφίστηκαν σε προηγούμενα συνέδρια της ΟΛΜΕ (κατάργηση των μνημονίων, ανατροπή της πολιτικής Κυβέρνησης–ΕΕ–ΔΝΤ, απελευθέρωση από τα δεσμά της ΟΝΕ και της ΕΕ, κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας κ.ά.).
- Αρνήθηκε να οργανώσει πανελλαδικές κινητοποιήσεις για προβλήματα σχολείων και εκπαιδευτικών (ολιγομελή, μείωση μαθητών στα τμήματα ξένων γλωσσών, μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες, κενά, προβλήματα αναπληρωτών, «μη παρακολουθούντες» στα ΕΠΑΛ κ.ά.) παραπέμποντάς τα στις ΕΛΜΕ.
- Υπονόμευσε το μεγάλο αγώνα ενάντια στο προσοντολόγιο – έκτρωμα: δεν συγκάλεσε Γ.Σ., συνεδρίαζε μέσω mail. Η θέση της ΟΛΜΕ για κριτήρια στους διορισμούς υπονόμευσε το κίνημα, δεν κατήγγειλε την κυβερνητική καταστολή και τον τραυματισμό συναδέλφων και διαδηλωτών, δεν εξέδωσε ούτε μία ανακοίνωση κατά του προσοντολογίου. Πορεύτηκε με τρίωρες απεργίες και βρέθηκε πίσω ακόμη και από τη γνωστή ΑΔΕΔΥ που κήρυξε 24ωρη απεργία, αρνήθηκε να συνεισφέρει στα έξοδα μετακίνησης διαδηλωτών, που ήρθαν από απομακρυσμένα νησιά στην Αθήνα.
- Δεν οργάνωσε τον κλάδο, ούτε ενημέρωσε την κοινωνία για τις αντιεκπαιδευτικές αλλαγές που επιφέρει στο δημόσιο σχολείο το νσχ για το Λύκειο. Δεν αντιπαρατέθηκε με τα πορίσματα Λιάκου, Γαβρόγλου και ΙΕΠ, προάγγελο των σημερινών αλλαγών. Εγκατέλειψε την ψηφισμένη απόφαση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ που ζητούσε την απόσυρση της πρότασης Γαβρόγλου (Σεπτέμβρης 2018) και αναζητούσε σημεία επαφής σε μια λογική βελτιωτικών προτάσεων. Την επανέφερε όταν ο υπουργός δεν έκανε αποδεκτές τις βελτιωτικές προτάσεις της ΟΛΜΕ. Οι παλινωδίες αυτές ήταν σε βάρος της ανάπτυξης ουσιαστικού αγώνα ενάντια στο νόμο για το Λύκειο και την απόσυρσή του.
- Το ΔΣ της ΟΛΜΕ συγκάλεσε οκτώ Γ.Σ. και Γ.Σ. προέδρων (Οκτώβριος, Δεκέμβριος 2017, Φεβρουάριος, Απρίλιος, Οκτώβριος, Δεκέμβριος 2018 και Φεβρουάριος, Μάρτιος 2019). Κύρια χαρακτηριστικά τους, με ευθύνη ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ, ήταν η απουσία οποιασδήποτε κριτικής στην κυβέρνηση με διαπιστώσεις θετικών μέτρων, οι υποβαθμισμένες γενικόλογες διεκδικήσεις και οι εν λευκώ εξουσιοδοτήσεις στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ για 24ωρες απεργίες εν αναμονή της κήρυξής τους από ΑΔΕΔΥ. Στις επτά από αυτές καταψηφίστηκε το πρόγραμμα δράσης, ενώ μόνο στην τελευταία ψηφίστηκε γιατί στοχειωδώς συγκεκριμενοποιούσε τον απεργιακό αγώνα ενάντια στο νέο Λύκειο.
- Η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ επέλεξε πρωτοφανείς αντιδημοκρατικές διαδικασίες στις Γ.Σ. προέδρων για να τις υπονομεύσει ως το κυρίαρχο όργανο αποφάσεων του κλάδου. Έφτασε στο σημείο να αρνείται να αναγνωρίσει την απόφαση των Γ.Σ. στις 18/4 και 20/10/2018 για κήρυξη απεργίας – αποχής σε κάθε μορφή αξιολόγησης, ενώ στη Γ.Σ. στις 23/2 έβαλε ζήτημα μη καταμέτρησης αποφάσεων ΕΛΜΕ (π.χ. της Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης, που ήταν κατά της εισήγησης και αναγκάστηκε να την αποδεκτεί αργότερα στη συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, 26/2). Στην ίδια ΓΣ των προέδρων αρνήθηκε να βάλλει σε ψηφοφορία προτάσεις Γ.Σ. των ΕΛΜΕ όπως της Γ΄ Θεσ/νίκης, Α΄ Δυτικής Αττικής και Λιοσίων – Φυλής. Οι πραξικοπηματικές πρακτικές του παρελθόντος της ίδιας πλειοψηφίας, όταν άλλαζαν την απόφαση των ΕΛΜΕ υπέρ της απεργίας διαρκείας ενάντια στην αύξηση του ωραρίου το Μάϊο του 2013, συνεχίζουν να τους ακολουθούν.
Η ΟΛΜΕ στον κλοιό του κυβερνητικού και κομματικού συνδικαλισμού
Για τη στάση της ΟΛΜΕ η ευθύνη βρίσκεται στις παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού ΣΥΝΕΚ, ΔΑΚΕ και ΠΕΚ με την εγκατάλειψη όλων των αιτημάτων και των πολιτικών στοχεύσεων συνεδρίων και Γ.Σ. με τα οποία ο κλάδος τα προηγούμενα χρόνια κατέγραψε νίκες (απολύσεις, αξιολόγηση, κ.ά.). Η ΔΑΚΕ με την ακροδεξιά ρητορική και πρακτική (Ανακοίνωση ΕΛΜΕ Λέσβου κατά των προσφύγων, άρνηση ψήφισης οποιασδήποτε απόφασης κατά ακροδεξιών, ρατσιστικών και φασιστικών ομάδων, των δολοφόνων του Παύλου Φύσσα, άρνηση οποιασδήποτε απόφασης υπέρ των προσφύγων, κάλυψη της φασιστικής, εθνικιστικής δράσης στα σχολεία ενόψει της συμφωνίας των Πρεσπών κ.ά.) είναι σε σταθερή σύμπλευση με τα ΣΥΝΕΚ που έχουν με ραγδαίο τρόπο μεταλλαχθεί σε καθαρόαιμη καθεστωτική παράταξη. Μαζί τους βρίσκεται και η πάντα πρόθυμη να επιβεβαιώσει το συμπληρωματικό της ρόλο ΠΕΚ. Οι δυνάμεις αυτές, αφού συναινούν απόλυτα στην αντιεκπαιδευτική πολιτική που εφαρμόζεται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ολοκληρώνουν το ρόλο τους ως δεκανίκι στην κυβερνητική πολιτική γιατί υπηρετούν κομματικές προτεραιότητες για να περάσουν οι επιλογές κεφαλαίου, ΕΕ, ΟΟΣΑ που θα τις διαχειριστεί όποια κυβέρνηση προκύψει μετεκλογικά, είτε με κέντρο το ΣΥΡΙΖΑ, είτε τη ΝΔ και πάντα πασπαρτού το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Αυτή την κεντρική πολιτική επιλογή υπηρετεί και ο εναγκαλισμός τους στην ΟΛΜΕ, γι’ αυτό δεν αποτελεί εμπόδιο για τα ΣΥΝΕΚ η ακροδεξιά έκφραση και πρακτική της ηγεσίας της ΔΑΚΕ, όπως και αντίστοιχα για τη ΔΑΚΕ η απόλυτη ταύτιση των ΣΥΝΕΚ με την κυβέρνηση.
Η ΑΣΕ-ΠΑΜΕ δεν καταθέτει πρόταση αγώνα, αλλά εθιμοτυπικών διαμαρτυριών και αρνείται την κοινή αγωνιστική δράση. Ιλαροτραγικό παράδειγμα γι αυτό αποτέλεσε η συνεχής μετακίνηση της απεργίας της 8 Νοέμβρη, που τελικά στη ΓΣ Προέδρων δεν ψηφίστηκε από τους περισσότερους εκπροσώπους της, γιατί είχε μετακινηθεί ψάχνοντας την πλειοψηφία των ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ. Στον αγώνα ενάντια στο προσοντολόγιο αρνήθηκε να υπερασπιστεί το πτυχίο και την προϋπηρεσία αλλά και τις αποφασιστικές μορφές πάλης και δεν συμμετείχε στην κατάληψη της Πρυτανείας που αποτέλεσε κέντρο αγώνα. Ήταν η παράταξη που μαζί με τη ΔΑΚΕ αρνήθηκαν να ψηφίσουν ανακοινώσεις των ΕΛΜΕ και της ΟΛΜΕ ενάντια στις εθνικιστικές καταλήψεις, στα γεγονότα του Γέρακα και τις στοχοποιήσεις εκπαιδευτικών από φασιστικά μέσα. Η τακτική του ΠΑΜΕ χαράσσεται με προτεραιότητα την κομματική ενίσχυση για να προβληθεί ως η μόνη αγωνιστική δύναμη. Γι αυτό και ανάγει τις Παρεμβάσεις και τους εκπροσώπους τους σε αποκλειστικό εχθρό της, ακόμη και με συκοφαντίες και ψέματα, συμπράττοντας πολλές φορές με το μπλοκ του κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Όλα αυτά που συμβαίνουν στην ΟΛΜΕ έδειξαν ότι το μοντέλο συνδικαλιστικής οργάνωσης που κυριαρχείται από την γραφειοκρατία, τον κυβερνητικό και κομματικό συνδικαλισμό και τους ισόβιους εκπροσώπους των παρατάξεων τείνει να καταργήσει κάθε έννοια αυτοτέλειας της Ομοσπονδίας και να τη μετατρέψει σε οργάνωση τύπου ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ.
Η σημερινή ηγεσία της ΟΛΜΕ δε θέλει και δεν μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και αυτοπεποίθηση στον κλάδο. Θέλει να είναι κυβερνητικός συνομιλητής και όχι οργανωτής αντίστασης και μαχητικών αγώνων. Η ανατροπή της είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να βγούμε από το τέλμα και αυτό πρέπει να προκριθεί και στις εκλογικές διαδικασίες του 19ου Συνεδρίου.
Μόρφωση-δουλειά-ειρήνη-ελευθερία
Προτάσεις – Θέσεις – Διεκδικήσεις κόντρα στα αιματηρά πλεονασμάτων
Απόσυρση του νσχ για το «νέο Λύκειο». Κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων.
Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί των αναπληρωτών με βάση την προϋπηρεσία και το πτυχίο – καμιά απόλυση αναπληρωτή! Όχι στο προσοντολόγιο. Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους. Πλήρη δικαιώματα στους αναπληρωτές.
Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση ενταγμένη στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης και εξ ολοκλήρου στο Υπουργείο Παιδείας. Επαγγελματικά δικαιώματα στους τίτλους σπουδών! Όχι στην εμπορευματοποίηση, τη μαθητεία και το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων μαθητών – εκπαιδευτικών!
20 μαθητές στο τμήμα – 15 στις Ομάδες Προσανατολισμού – 10 στα εργαστήρια.
Ουσιαστική λειτουργία της Ενισχυτικής και Πρόσθετης διδασκαλίας σε όλα τα σχολεία, με μόνιμους καθηγητές και μέτρα ενίσχυσης όλων των παιδιών
Καμιά συγχώνευση – κατάργηση σχολείου.
Ενιαίο δημόσιο, δωρεάν 12χρονο σχολείο για όλους, με δίχρονη προσχολική αγωγή-εκπαίδευση
Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Κανείς κάτω από 1.000 ευρώ καθαρά! Επαναφορά του 13ου -14ου μισθού και απόδοση των αναδρομικών. Πίσω όλα τα «κλεμμένα». Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ.
Ικανοποίηση των αιτημάτων των συναδέλφων της πρώην διαθεσιμότητας.
Αύξηση των δαπανών για την εκπαίδευση στο 5% του ΑΕΠ – το 15% του προϋπολογισμού. Έκτακτη επιχορήγηση των σχολείων τώρα.
Όχι στην αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση. Οργανώνουμε απεργία – αποχή.
Παιδαγωγική ελευθερία στο σχολείο. Περιοδική επιμόρφωση όλων των εκπαιδευτικών!
Επαναφορά του ωραρίου στα προ του 2013 επίπεδα.
Όλες οι αποφάσεις στους Συλλόγους διδασκόντων. Οργανικές θέσεις για όλους.
Κατάργηση του ν. Κατρούγκαλου και των αντιασφαλιστικών νόμων. Σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς χωρίς όριο ηλικίας. Όχι στις περικοπές στους νέους συνταξιούχους μετά το 2016.
Όλα τα προσφυγόπουλα στην πρωινή ζώνη στα σχολεία. Συνολικά μέτρα στήριξης τους.
Κατάργηση του αντιαπεργιακού νόμου, του αυταρχικού καθηκοντολόγιου και Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα. Σταμάτημα κάθε συνδικαλιστικής δίωξης.
Έξοδο από ΕΕ και ΝΑΤΟ και κάθε άλλο ιμπεριαλιστικό οργανισμό. Καμία συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές πολεμικές εκστρατείες!
Σταθερό μέτωπο αγώνα ενάντια στον ρατσισμό, τον εθνικισμό, την ακροδεξιά και το φασισμό.
Διαγραφή του ληστρικού και τοκογλυφικού χρέους που επιβάλλει στο λαό μας νέες θηλιές!
Ακύρωση των συμφωνιών – ιδιωτικοποιήσεων. Δεν πουλάμε! Δεν παραχωρούμε το δημόσιο πλούτο!
Κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων και του συμφώνου σταθερότητας.
Ο μεγαλειώδης αγώνας ενάντια στο προσοντολόγιο
Για να γίνουμε το κίνημα που δεν μπορούν να αγνοήσουν
Ο μεγαλειώδης αγώνας ενάντια στο προσοντολόγιο-έκτρωμα, ρωγμή στο σκηνικό συναίνεσης και αδράνειας είναι παράδειγμα αγώνα που μπορεί να ενώσει και να νικήσει την αντιλαϊκή πολιτική: Γιατί ήταν ένας αγώνας που αναπτύχθηκε σε ρήξη με την κυβερνητική επίθεση και το συνδικαλισμό της υποταγής. Γιατί ήταν ένας αγώνας που ένωσε τους εκπαιδευτικούς στα πιο μαζικά, μαχητικά συλλαλητήρια των τελευταίων χρόνων, κάτω από το κοινό τους συμφέρον, της αξιοπρεπούς μόνιμης εργασίας και της δημόσιας εκπαίδευσης και δεν υπέκυψε στη λογική της αλληλοσφαγής των ομάδων και του ατομικού δρόμου. Γιατί συγκροτήθηκε με τη δημοκρατία των ΓΣ, συλλογικές αποφάσεις, συντονισμό ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ. Γιατί τις κρίσιμες ημέρες των κινητοποιήσεων διαμόρφωσε κέντρο αγώνα στην κατειλημμένη Πρυτανεία και τη μετέτρεψε σε χώρο μαζικών ΓΣ και δράσεων, όλων των αγωνιζόμενων. Γιατί δεν αποδέχθηκε την ηττημένη λογική του «τίποτε δε γίνεται» ή των τυπικών διαμαρτυριών.
Όσοι βημάτισαν στον παλμό του και ενίσχυσαν τη φωνή του βγήκαν με την αυτοπεποίθηση της γνώσης και της συλλογικότητας. Σε αυτό τον αγώνα, που δεν στερήθηκε αδυναμιών και προβλημάτων αλλά του περίσσεψε η αποφασιστικότητα και η θέληση, οι Παρεμβάσεις από την πρώτη στιγμή έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους.
Στηρίζουμε τα σχήματα των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων Συσπειρώσεων Κινήσεων
Ενισχύουμε την αυτοτέλεια των σωματείων μας και την ανάπτυξη αποφασιστικών αγώνων
Οι Παρεμβάσεις όλο το προηγούμενο διάστημα αγωνίστηκαν στην κατεύθυνση ο κλάδος χωρίς αναμονή να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του, να συνεχίσει να έχει στον προσανατολισμό του την προβολή του «άλλου δρόμου» για την κοινωνία και την εκπαίδευση. Συμβάλαμε με ιδέες, προτάσεις και συμμετοχή στην οργάνωση κινητοποιήσεων με συντονισμό των ΕΛΜΕ για τα μεγάλα και καθημερινά προβλήματα. Δώσαμε τη μάχη μαζί με τους αναπληρωτές στις μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στο προσοντολόγιο – έκτρωμα. Υπερασπιστήκαμε το σχολείο και τους μαθητές μας από την εισβολή ακροδεξιών, ρατσιστικών και φασιστικών ομάδων και απόψεων.
Σήμερα διεκδικούμε την αύξηση των δυνάμεών μας σ’ αυτές τις εκλογές, ώστε μπροστά στο 19ο συνέδριο της ΟΛΜΕ και στο ίδιο το συνέδριο να δώσουμε τη μάχη για ένα πλαίσιο αποφάσεων – θέσεων – διεκδικήσεων που θα ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες του δημόσιου σχολείου και των εκπαιδευτικών και θα απαντάνε στη γενικευμένη και εφ’ όλης της ύλης επίθεση που δέχονται. Για ένα εκπαιδευτικό κίνημα πιο δυνατό και αποτελεσματικό στη μάχη με την αντιεκπαιδευτική, αντεργατική πολιτική όποια κυβέρνηση και αν την εφαρμόσει. Να συμβάλλουμε στο σταμάτημα της αδράνειας και τη μοιραλατρεία της υποταγής μέσα από μια νέα επανεκκίνηση του εκπαιδευτικού κινήματος με την ενίσχυση της δράσης των ΕΛΜΕ ως πρωτοβάθμιων σωματείων, τη μαζικοποίηση των αυθεντικών διαδικασιών βάσης και των Γενικών Συνελεύσεων, την οργάνωση επιτροπών αγώνα, καθώς και μέσα από την στήριξη και προώθηση του συντονισμού των ΕΛΜΕ, ώστε να αναπτυχθεί ενιαίος και αποτελεσματικός αγώνας του κλάδου. Να συμβάλλουμε με τη συνέχιση του απεργιακού αγώνα και την οργάνωση πολύμορφων κινητοποιήσεων, να δοθεί επιτέλους αποφασιστική αγωνιστική απάντηση των εργαζομένων κι όχι να παρακολουθούμε το πέρασμα νέων βάρβαρων μέτρων.
Διεκδικούμε την ψήφο σου για να στείλουμε μήνυμα: «Δεν πάει άλλο»!
Για να αγωνιστούμε μαζί «Να πάει αλλιώς»!
Κάντε το πρώτο σχόλιο