Η σημερινή συνάντηση της ΟΛΜΕ με την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δεν είχε συγκεκριμένα θετικά αποτελέσματα σε σχέση με τα αιτήματα του κλάδου και τις ανάγκες του Δημόσιου Σχολείου.
Είναι αλήθεια ότι η συζήτηση έγινε σε καλό κλίμα, αλλά μόνο αυτό… Η υπουργός Παιδείας έδειξε ότι συναισθάνεται τα σοβαρά προβλήματα που έχουν ήδη ανακύψει, θεωρεί ωστόσο ότι είναι αναγκαία η κυβερνητική πολιτική που εφαρμόζεται κατ’ επιταγήν της τρόικας, επειδή – όπως υποστήριξε – μ’ αυτόν τον τρόπο γλυτώσαμε τη χρεωκοπία…
Η ΟΛΜΕ επισήμανε ότι μια τέτοια πολιτική είναι απαράδεκτη και αντιλαϊκή, δυσχεραίνει τη λειτουργία των σχολείων και ναρκοθετεί τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών μαζί με την οικονομική τους αφαίμαξη. Στις απαιτήσεις μας να δοθούν συγκεκριμένες απαντήσεις, υπήρξε διάθεση να υποβαθμιστούν τα υπάρχοντα προβλήματα. Η κα. Διαμαντοπούλου είπε ότι δεν υπάρχει πρόθεση να γίνουν υπεράριθμα τμήματα, παρά μόνο όπου υπάρχουν κτιριακά προβλήματα (ανεπάρκεια αιθουσών). Δήλωσε ότι το Υπουργείο επιθυμεί να τηρηθεί ο αριθμός των 25 μαθητών κατ’ ανώτατο όριο, την ίδια στιγμή που σε κάποιες περιοχές γίνεται προσπάθεια για 28 ή και 30 μαθητές στην τάξη. Υπερβάλλων ζήλος προϊσταμένων, άγνοια της υπουργού ή μήπως ηθελημένη απόκρυψη της πραγματικότητας; Θα επιμείνουμε με όλες μας τις δυνάμεις να τηρηθεί το όριο των 25 μαθητών και να διασφαλιστεί η όποια ποιότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Αντίστοιχα η κα. Διαμαντοπούλου μίλησε για μη υποχρεωτικές υπερωρίες στους εκπαιδευτικούς, αλλά για εθελοντική κάλυψη κάποιων ωρών μετά από συνεννόηση με το Δ/ντή του σχολείου και το σύλλογο. Έτσι όμως αφήνει περιθώρια για πιέσεις στους συναδέλφους· σα να πιστεύει ότι μπορεί να υπάρξει Παιδεία με καταναγκαστική εργασία.
Κατά τ’ άλλα έκανε πολύ αρνητική εντύπωση η επιμονή της υπουργού για διάθεση συναδέλφων στα ΙΕΚ. Μ’ αυτόν τον τρόπο όμως αμφισβητείται η οργανικότητα και η μονιμότητα των συναδέλφων, μιας και τα ΙΕΚ με το νέο υπό ψήφιση νόμο για τη “δια βίου μάθηση” θ’ ανήκουν πια στις περιφέρειες και προοπτικά και στους Δήμους. Επιμείναμε να αποφευχθεί μια τέτοια εξέλιξη καθώς δε διαπραγματευόμαστε το εργασιακό καθεστώς των συναδέλφων μας κυρίως της Τεχνικής Εκπαίδευσης· η υπουργός δεν υπαναχώρησε τουλάχιστον έως αυτή τη στιγμή, παρόλο που τέτοιες διαθέσεις είναι σαφώς παράνομες και θ’ αγωνιστούμε ν’ αποτραπούν.
Επίσης δε δόθηκαν ουσιαστικές απαντήσεις και σε άλλα σημαντικά ζητήματα· ειπώθηκε ότι η ΠΔΣ αναμορφώνεται και επομένως δε θα λειτουργήσει έγκαιρα (ποιος επομένως έχει την ευθύνη, που παραμένουν κάποιοι μαθητές “παιδιά ενός κατώτερου Θεού”, αν όχι η ηγεσία του Υπουργείου και η πολιτική της Κυβέρνησης;)
Σε ό,τι σχετίζεται με την ταλαιπωρία των αδιόριστων, αλλά και των νεοδιόριστων συναδέλφων, καμία απάντηση· ποιος θα πληρώσει τα χρήματα και τη ταλαιπωρία των νεοδιόριστων για τα ΠΕΚ, που σχεδιάζονται για τ’ απογεύματα και τα Σαββατοκύριακα του Οκτώβρη;
Επίσης τέθηκε έντονα το ζήτημα της μη καταβολής των δεδουλευμένων στους συναδέλφους για εργασίες από τριετίας· αναγνωρίστηκε το δίκαιο των παραπόνων, αλλά αποδόθηκε σε προβλήματα που σχετίζονται με την εισαγωγή των πληρωμών από το 2008 στον κρατικό προϋπολογισμό χωρίς όμως έγκριση των αντίστοιχων πιστώσεων. Ο υφυπουργός κος Πανάρετος μίλησε για προχώρημα της διαδικασίας της πληρωμής των αμοιβών των πανελλαδικών (είπε ότι έχουν δοθεί ήδη 10.600.000 ευρώ στις Δ/νσεις αλλά δεν ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για τη σύντομη αποπληρωμή των οφειλών, ρίχνοντάς τη σε ολιγωρία των Δ/νσεων Εκπ/σης.)
Και στα υπόλοιπα ζητήματα ακολουθήθηκε παρόμοια τακτική απ’ την πλευρά του Υπουργείου· “θλιβόμαστε” είπαν “για τη μείωση των χρηματοδοτήσεων στις σχολικές επιτροπές και θα το αντιμετωπίσουμε”. Πότε; “Δε δώσαμε νέες εκπαιδευτικές άδειες, γιατί το καθεστώς βρίσκεται υπό αναμόρφωση”. Μέχρι πότε; “Δε θα γίνουν βίαιες μετακινήσεις καθηγητών στην Α/θμια”. Πώς δεν, αφού ήδη γίνονται; “Θα δοθούν αποσπάσεις στα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ) και στα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης”. Για να δούμε…
Εν ολίγοις η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας επιλέγει τη τακτική της υποβάθμισης των τεράστιων προβλημάτων της Β/θμιας Εκπ/σης προφανώς φοβούμενη κινητοποιήσεις και ζητώντας τη συνεργασία των εκπαιδευτικών για τη διαχείριση της κρίσης, που η ίδια συντηρεί και μάλιστα εντείνει. Χωρίς μόνιμους διορισμούς και με γενίκευση της ανασφάλειας η Κυβέρνηση δεν πείθει ότι ενδιαφέρεται για το Δημόσιο Σχολείο.
Άλλωστε εδώ έχουμε να ικανοποιήσουμε τους δανειστές, για την Παιδεία θα μιλούμε τώρα;
Αθήνα, 7-9-2010
Ηλίας Παπαχατζής
Εκπρόσωπος των «Παρεμβάσεων» στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ