Καταγγελία της Γ΄ ΕΛΜΕ – Θ για τις νέες παραβιάσεις της χωροταξικής κατανομής σε σχολεία της περιοχής ευθύνης της Γ ΕΛΜΕ-Θ και τις προωθούμενες προτάσεις για συρρικνώσεις σχολικών μονάδων που επιχειρούν από κοινού οι Δημοτικές Επιτροπές Παιδείας των Δήμων Παύλου Μελά και Νεάπολης Συκεών.
Μεγάλη ανησυχία προκαλούν οι νέες σκόπιμες μεθοδεύσεις , οι συνεχείς παραβιάσεις της χωροταξικής κατανομής αλλά και οι αδιαφανείς πρακτικές μετακίνησης αποφοίτων των Δημοτικών σχολείων της Πολίχνης με επίσημα μάλιστα έγγραφα των συνεργαζόμενων πλέον Δημοτικών Επιτροπών Παιδείας στους Δήμους Παύλου Μελά και Νεάπολης Συκεών σε βάρος της ισορροπίας των σχολείων της ευρύτερης περιοχής.
Οι μόνιμες πρακτικές του αιφνιδιασμού, των μονομερών αποφάσεων και των πελατειακών σχέσεων που δημιούργησαν και σε αυτή την περιοχή της Θεσσαλονίκης μέσα στην κρίση διαφοροποιημένα σχολεία «πληβείων» και «αρίστων» μαθητών απλώς καλύπτουν την αθέτηση των προεκλογικών υποσχέσεων των δύο δημάρχων για τη λύση αφενός του ντροπιαστικού προβλήματος της διπλοβάρδιας στην Πολίχνη αλλά και την αναγκαία ίδρυση του 3ου Λυκείου Συκεών.
Στο Δήμο Νεάπολης Συκεών η επίσημη συγκρότηση της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας έγινε επιτέλους μόλις πριν από λίγες μέρες με αδικαιολόγητη καθυστέρηση πολλών μηνών μετά τις δημοτικές εκλογές. Οι ανεπίσημες όμως εδώ και καιρό συναντήσεις της με τους διευθυντές των σχολείων, η τελική πρόταση-υπόδειξη νέας χωροταξικής κατανομής αλλά και η αδιαφανής, άνιση κατανομή των αποφοίτων των Δημοτικών σχολείων στα Γυμνάσια των Συκεών «δείχνουν» προς την κατεύθυνση της απειλητικής συρρίκνωσης του γειτονικού προς τα δύο Λύκεια της περιοχής 2ου Γυμνάσιου Συκεών με στόχο την τελική μετατροπή του σε βοηθητικό κτιριακό παράρτημα του 1ου Λυκείου Συκεών, σχολείου του οποίου το μαθητικό δυναμικό διογκώνεται συνεχώς.
Το κτίσιμο του 3ου Λυκείου Συκεών που έχει υποσχεθεί επανειλημμένα ο δήμαρχος Νεάπολης Συκεών και το οποίο χάνεται στον ορίζοντα των αντικατοπτρισμών των ανέξοδων προεκλογικών υποσχέσεων, θα ανακούφιζε την ήδη εκρηκτική αύξηση των μαθητών των δύο Λυκείων, το συνολικό δυναμικό των οποίων ξεπερνά πλέον τους 1.000 μαθητές.
Η κατάσταση δεν είναι καθόλου καλύτερη και στα Λύκεια της Νεάπολης τα οποία ασφυκτιούν από τον υπερβολικό αριθμό των μαθητών της Νεάπολης αλλά και άλλων γειτονικών περιοχών που καταφεύγουν σε αυτά. Η καταστροφική συρρίκνωση απειλεί όμως και το 1ο ΕΠΑΛ Πολίχνης το οποίο αποφεύγουν συστηματικά πλέον οι μαθητές της περιοχής εξ αιτίας της διπλοβάρδιας.
Θυμίζουμε πως την προηγούμενη χρονιά όπως και πρόπερσι, το Σεπτέμβριο, γονείς πολλών μαθητών της ευρύτερης περιοχής απαιτούσαν τη μαζική μετεγγραφή των παιδιών τους ειδικά από το το 1ο ΓΕΛ Πολίχνης το μόνιμο αλλά όχι μοναδικό θύμα αυτών των απαράδεκτων πρακτικών προς τα γειτονικά σχολεία μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες και πολλές φορές με την ενθάρρυνση αλλά και με την χρήση παράνομων προφορικών πιέσεων και γραπτών εντολών δημοτικών και υπηρεσιακών παραγόντων.
Γονείς άρπαζαν στη κυριολεξία τα απολυτήρια των παιδιών τους αξιοποιώντας μαζικές συμβολαιογραφικές πράξεις ανάθεσης κηδεμονίας οι οποίες κινούνται στα όρια της νομιμότητας και οι οποίες ευτελίζουν κάθε έννοια δίκαιας χωροταξικής κατανομής των μαθητών.
Αλλού διευθυντές σχολείων αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν τα απολυτήρια υπακούοντας στην ασφυκτική, παράνομη πίεση- προφορική και γραπτή- των δημοτικών αρχόντων- οι οποίοι προσπαθούν να ικανοποιήσουν με κάθε τρόπο τις πελατειακές τους σχέσεις.
Τα εκφυλιστικά απειλητικά φαινόμενα της διαφοροποίησης των σχολείων πλήττουν στο ζωτικό της νεύρο την εκπαιδευτική διαδικασία, καταρρακώνουν το κύρος της εκπαίδευσης και διαχωρίζουν βίαια τους μαθητές παραβιάζοντας την συνταγματική αρχή της ισότητας και δημιουργώντας επώδυνες διακρίσεις σε βάρος των ασθενέστερων κοινωνικά και οικονομικά μαθητών-τριών.
Αυθαίρετες ενέργειες αυτού του είδους δεν προάγουν το πνεύμα της συνεργασίας που πρέπει να διέπει τις σχέσεις όλων των παραγόντων που εμπλέκονται στην εκπαίδευση. Απεναντίας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε διάλυση τα σχολεία μιας εξαιρετικά ευαίσθητης κοινωνικά και εκπαιδευτικά περιοχής και μάλιστα σε μια περίοδο κατά την οποία η οικονομική κρίση μετατρέπεται ραγδαία σε κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση .
Κατανοούμε την αγωνία των γονιών για όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες παροχής εκπαίδευσης στα παιδιά τους, πρέπει όμως να τονίσουμε πώς μόνο η συλλογική και συντονισμένη δράση και όχι ο τυφλός και επιθετικός ατομικισμός μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα όπως αυτό της διπλοβάρδιας ώστε να μην αναγκάζονται και οι ίδιοι να καταφεύγουν σε μεθοδεύσεις που δεν τους τιμούν και να γίνονται αντικείμενα πελατειακών σχέσεων.
Οι μετεγγραφές των μαθητών από σχολείο σε σχολείο πρέπει να γίνονται με μέτρο, προσοχή και ευαισθησία και πάντα μέσα στις προυποθέσεις που ορίζει ο νόμος.
Η Διοίκηση της Εκπαίδευσης πρέπει να ασκήσει άμεσο, σχολαστικό και αυστηρό διοικητικό έλεγχο και να ορίσει πλαφόν στον αριθμό των μετεγγραφών κυρίως αυτών που γίνονται με μαζικές πράξεις ανάθεσης κηδεμονίας.
Πέρα από την αυτονόητη υποχρέωση όλων των εμπλεκομένων για τη τήρηση της νομιμότητας είναι υποχρέωση όλων μας να βάλουμε φρένο στην αυθαίρετη αφαίμαξη μαθητών και μάλιστα των καλύτερων από κάποια σχολεία και στην κακόβουλη ανάπτυξη υπερπληθωρικών τμημάτων σε κάποια άλλα.
Το χρόνιο πρόβλημα της διπλοβάρδιας στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο πρώην Δήμο Πολίχνης πρωταθλητή σε όλη την Ελλάδα ανέρχεται στο ντροπιαστικό ποσοστό του 56% με τεράστιες συνέπειες στην ποιότητα της μαθησιακής διαδικασίας και του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου.
Το πρόβλημα της διπλοβάρδιας είναι ουσιαστικά πολιτικό πρόβλημα και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί. Οφείλεται στην αντιεκπαιδευτική πολιτική των κυβερνήσεων στο ζήτημα της σχολικής στέγης και στην εσκεμμένα ελλιπή χρηματοδότηση.
Τεράστιες ευθύνες έχει όμως και η τοπική αυτοδιοίκηση και η πρώην Νομαρχία Θεσσαλονίκης τόσο για την κατάταξη της Πολίχνης στην ουρά της προτεραιότητας στο ζήτημα της σχολικής στέγης όσο και συνολικά για την ανικανότητα εύρεσης κατάλληλων οικοπέδων αλλά και για την επιλογή της ακριβής (τριπλάσιο από το κανονικό κόστος) λύσης ΣΔΙΤ – επιλογή που καθυστερεί εδώ και χρόνια το κτίσιμο των αναγκαίων σχολείων ενώ ταυτόχρονα δυναμιτίζει το δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης.
Η Γ ΕΛΜΕ –Θ έχει αναδείξει μέσα από τη δράση της εδώ και χρόνια το ζήτημα της διπλοβάρδιας στη Θεσσαλονίκη και ιδιαίτερα στη Πολίχνη σε κορυφαίο συνδικαλιστικό και πολιτικό ζήτημα.
Με δεδομένη την εκρηκτική, άνιση και ανορθολογική οικιστική ανάπτυξη της πόλης τις τελευταίες δεκαετίες αποτελεί υπερεπείγουσα πολιτική και κοινωνική προτεραιότητα η άμεση και ειλικρινής συνεννόηση των δημάρχων του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης για την αναθεώρηση του απαρχαιωμένου-(από τις αρχές της δεκαετίας του 1980) χάρτη χωροταξικής κατανομής των μαθητών όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων.
Οι αναγκαίες αποφάσεις για ένα νέο μητροπολιτικό χάρτη χωροταξικής κατανομής των μαθητών πρέπει να ληφθούν με την συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων.
Αντίθετα ο συνήθης πολιτικός αυταρχισμός οι πελατειακές σχέσεις ,η ιδιοτέλεια και η αμετροέπεια θα καταδικάσουν μαθηματικά και την επόμενη γενιά των νέων της πόλης στην διπλοβάρδια και την αναξιοπρέπεια.
Το Δ.Σ. της Γ΄ ΕΛΜΕ με αφορμή τα νέα θλιβερά γεγονότα επισημαίνει τα εξής:
1. Τα απολυτήρια των δημοτικών σχολείων καθώς και τα απολυτήρια των γυμνασίων πρέπει να κατανέμονται με διαφανείς διαδικασίες και μέσω των θεσμοθετημένων οργάνων που είναι αρμόδια για αυτήν την κατανομή.
2. Τα σχολεία υποδοχής πρέπει να θεωρούνται ισότιμα στην κατανομή των απολυτηρίων, εφόσον έχουν τις αναγκαίες κτιριακές προϋποθέσεις( αριθμό αιθουσών, εργαστηρίων κλπ)
3. Σοβαρός παράγοντας στην κατανομή των απολυτηρίων στα σχολεία πρέπει να είναι η όσο το δυνατόν καλύτερη εξασφάλιση μικρού αριθμού μαθητών ανά τμήμα και σε καμιά περίπτωση πάνω από 25 μαθητές.
4. Όλα τα σχολεία είναι ισότιμα και δεν πρέπει να κατηγοριοποιούνται. Η κατανομή των απολυτηρίων χρειάζεται να διασφαλίζει και την ομαλή λειτουργία των σχολείων και όχι τη συρρίκνωση τους.
5. Κοινή απαίτηση αποτελεί το «σχολείο της γειτονιάς» , που είναι συνδεδεμένο με την τοπική κοινωνία καλύπτοντας τις ανάγκες της και αυτή την απαίτηση χρειάζεται να παίρνει υπόψη της και η χωροταξική κατανομή.
6. Ειδικότερα για το θέμα της χωροταξικής κατανομής, το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ έχει καταθέσει εδώ και καιρό και την επαναλαμβάνει εκ νέου πρόταση σε όλα τα αρμόδια όργανα και στη Διοίκηση της Εκπαίδευσης να συγκληθεί άμεσα σύσκεψη εργασίας με τη συμμετοχή των διευθυντών εκπαίδευσης, δημάρχων του πολεοδομικού συγκροτήματος και ΕΛΜΕ-Θ ώστε να συζητηθεί και να αποφασιστεί επιτέλους μια δίκαιη και σύγχρονη χωροταξική κατανομή.
7. Προτεραιότητα θα πρέπει να δοθεί στην ποιότητα της εκπαίδευσης και όχι σε λογιστικά κριτήρια, που αντιμετωπίζουν τη λειτουργία του δημοσίου σχολείου ως οικονομικό κόστος.
8. Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ έχει αντιταχθεί στο παρελθόν σε προσπάθειες κατάργησης και συγχώνευσης σχολικών μονάδων. Το ίδιο θα κάνει σε κάθε νέα προσπάθεια άμεση ή έμμεση για συγχωνεύσεις- καταργήσεις σχολικών μονάδων.
Η Γ ΕΛΜΕ –Θ έχει αναδείξει μέσα από τη δράση της εδώ και χρόνια το ζήτημα της διπλοβάρδιας στη Θεσσαλονίκη και ιδιαίτερα στη Πολίχνη σε κορυφαίο συνδικαλιστικό και πολιτικό ζήτημα. Καλούμε ξανά σε κοινό αγώνα όλους τους εμπλεκομένους ( μαθητές , γονείς, καθηγητές και τοπική αυτοδιοίκηση) για την ανέγερση των νέων αναγκαίων σχολείων της Πολίχνης ( 1ο ΓΕΛ, 3ο ΓΕΛ , ΕΠΑΛ ) αφού τα οικόπεδα υπάρχουν. Διεκδικούμε ταυτόχρονα την άμεση ανέγερση ενός επιπλέον Γυμνασίου και ενός Λυκείου στην γειτονική περιοχή της Ευκαρπίας η οποία εντάσσεται πλέον μαζί με την Πολίχνη στον νέο διευρυμένο Δήμο Παύλου Μελά και της οποίας οι πιεστικές εκπαιδευτικές ανάγκες επηρεάζουν δραματικά όλα τα σχολεία της ευρύτερης περιοχής .καθώς και την άμεση απαραίτητη ανέγερση του 3ου Λυκείου στην περιοχή των Συκεών.
Το έγγραφο στάλθηκε στους εξής αποδέκτες:
- Σχολεία Γ΄ ΕΛΜΕ-Θ
- Δ.Σ. της ΟΛΜΕ
- ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Π/ΘΜΙΑΣ-Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
- ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ-ΓΡΑΦΕΙΑ Δ/ΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚ/ΣΗΣ ΑΝ.- ΔΥΤ. ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ
- ΑΠΥΣΔΕ – ΠΥΣΔΕ
- ΔΗΜΟΥΣ
- Συνήγορο του Πολίτη
- Προς τον προϊστάμενο του Περιφερειακού Γραφείου Θεσ/νίκης του Σώματος Επιθεωρητών-Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ TΡΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΑ ΛΑΘΗΡΑ
Κάντε το πρώτο σχόλιο