Αρχεία Ετικέτας: Τεμπονέρας

Μέρα μνήμης και τιμής του Νίκου Τεμπονέρα η 9 Γενάρη 2017

26 χρόνια μετά ο αγώνας συνεχίζεται

Ο Νίκος Τεμπονέρας το βράδυ στις 9 Γενάρη 1991 έγινε σύμβολο του λαϊκού κινήματος και ιδιαίτερα των καθηγητών, των μαθητών, των φοιτητών, της σπουδάζουσας νεολαίας. Στάθηκε στη πρώτη γραμμή του αγώνα συνεπής με τη πολιτική-συνδικαλιστική του αντίληψη, σταθερός στο συλλογικό του αξιακό σύστημα, μακριά από προσωπικές «σκέψεις» και «ηρωισμούς». Σήμερα η θυσία του Νίκου είναι επίκαιρη, γιατί εκφράζει ένα νέο τύπο ανθρώπου και πολίτη, ένα νέο τύπο εκπαιδευτικού, ένα νέο τύπο εργαζόμενου, αυτού που έχουμε ανάγκη στα νέα δεδομένα του λαού, του σχολείου, της εργασίας:

– Εξέφρασε ο Νίκος ως άνθρωπος και πολίτης τον συλλογικό άνθρωπο, το συλλογικό πολίτη που μαζί με τους «άλλους» υπερασπίστηκε έμπρακτα το δικαίωμα όλων να αγωνίζονται μαχητικά ενάντια σε δυνάμεις οπισθοδρόμησης και κεντρικού ελέγχου, όπως ήθελε η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη της Ν.Δ.. Μια κυβέρνηση που δοκίμασε τις πρώτες αναδιαρθρώσεις και τα πρώτα δημοσιονομικά μέτρα ενάντια στο λαό και τη χώρα, σηματοδοτώντας αυτό που ζούμε σήμερα στα όρια της ανοχής και του φόβου από τον επελαύνοντα νεοφιλελευθερισμό.

– Εξέφρασε ο Νίκος ως εκπαιδευτικός την απόλυτη αλληλεγγύη στη νέα γεννιά, στους μαθητές που πάλευαν, θυσιάζοντας και τις διακοπές τους μέσα στα σχολεία για ένα σχολείο γνώσης για όλους, αγωγής με στοιχεία άμεσης δημοκρατίας και πολιτισμού. Ενάντια στον ατομικό ανταγωνισμό, τον χειραγωγημένο μαθητή-πολίτη, τον μαθητή – πειθήνιο όργανο που επεδίωκε να διαμορφώσει η εκπαιδευτική πολιτική της εποχής.

– Εξέφρασε ο Νίκος ως εργαζόμενος τη συλλογική του συνείδηση μέσω του σωματείου, κόντρα στη λογική της ανάθεσης σε κάποιους αντιπροσώπους που μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε γραφειοκράτες, φερέφωνα κομματικών γραμμών, αδύναμους και άβουλους σε καιρούς επικίνδυνους. Αντίθετα, στην πρωτοπορία του εκπαιδευτικού κινήματος εκείνες τις χαλεπές μέρες η Α΄ΕΛΜΕ Αχαΐας μαζί με άλλους –μια άτυπη δηλαδή επιτροπή αγώνα- συμπαραστάθηκε  αλληλέγγυα στο μαθητικό κίνημα στην πράξη, δεν φοβήθηκε τη «λογοδοσία» στα συντηρητικά αντανακλαστικά κάποιων «νοικοκυραίων» και αψήφησε τους κινδύνους είτε από τους εκφραστές της εξουσίας, είτε από τα φασιστικά «φίδια» που από τότε εκτρέφονταν και δρούσαν, πληρώνοντας με τη ζωή του.

Για την Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας αποτελεί πάντα τη «Λυδία λίθο» για το αν σκεφτόμαστε ορθά και πράτουμε αντίστοιχα.

Όλες και όλοι στην Συγκέντρωση- Πορεία

Τη  Δευτέρα  9 Ιανουαρίου, στις 6.00μμ

Σχολικό συγκρότημα Τεμπονέρα, στο διαχρονικό μνημείο του

√  Για το δικό μας νέο σχολείο που ονειρευόμαστε και οφείλουμε συλλογικά να ανιχνεύσουμε, χωρίς διακρίσεις και ταξικούς-οικονομικούς φραγμούς.

√  Για τη δική μας κοινωνία, στη δική μας χώρα, κοινωνία αλληλεγγύης, δημοκρατίας, ελευθερίας και ισότητας για όλους.

√  Για την ανατροπή κάθε νεοφιλελεύθερης αντιεργατικής πολιτικής κάθε  Κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και του ΝΑΤΟ,  και την ρήξη με τις δυνάμεις που τις εκπροσωπούν.

Δ.Σ. της Α΄ΕΛΜΕ Αχαΐας, Πάτρα, 4 Γενάρη 2017

Ο Νίκος Τεμπονέρας ΖΕΙ στους αγώνες του λαού και της νεολαίας

9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ – ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ

Ο Νίκος Τεμπονέρας, πριν από 25 χρόνια, πήρε τη θέση του στο πολυπληθές πάνθεον των λαϊκών αγωνιστών που πλήρωσαν με τη ζωή τους την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του λαού, της δημοκρατίας, των δημόσιων κοινωνικών αγαθών. Έγινε σύμβολο του λαϊκού κινήματος και ιδιαίτερα των καθηγητών, των μαθητών, της νεολαίας.

Αρχές της δεκαετίας του 90, η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη-ΝΔ προωθεί τις ακραίες νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις σε όλα τα μέτωπα. Ο χώρος της Παιδείας βάλλεται με το αντιδραστικό νομοσχέδιο του τότε υπουργού Β. Κοντογιαννόπουλου. Η κοινωνία της εργασίας και της γνώσης αντιστέκεται στα εργοστάσια, στις πλατείες, στους δρόμους, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία. Ο κρατικός αυταρχισμός ανάβει το πράσινο φως στη τυφλή παρακρατική βία. Ο Νίκος Τεμπονέρας, δολοφονήθηκε υπερασπιζόμενος τους μαθητές του, την παιδεία και τις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού μας.

25 χρόνια μετά, σήμερα ο στυγνός νεοφιλελευθερισμός είναι καθεστώς, ο λαός υποφέρει, ο τόπος μετατρέπεται σε «νεοαποικία χρέους», η νέα γενιά οδηγείται στην ανεργία και στη μετανάστευση. Τα δημόσια αγαθά αποδομούνται, απομειώνονται, η Παιδεία μεταλλάσσεται σε εκπαίδευση για τους λίγους και κατάρτιση-μαθητεία για τους πολλούς. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αφήνοντας σταδιακά στην άκρη κάθε στοιχείο σύγκρουσης με την ΕΕ, αλλάζοντας «εν μια νυκτί» το ΟΧΙ του 62% του λαού σε ΝΑΙ και εν τέλει εξαπατώντας το λαό με το «παράλληλο πρόγραμμα» στο 3^ο μνημόνιο, συνεχίζει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, εφαρμόζοντας κατά γράμμα τις μνημονιακές επιταγές των ξένων και ντόπιων κέντρων.

Σήμερα είναι εμφανές ότι οι αγώνες που έρχονται και θα δοθούν μέσα από τη δημοκρατικά και ταξικά οργανωμένη πάλη του λαού μας, θα εκπορεύονται από την ανάγκη για τη σωτηρία του ίδιου και της χώρας,και θα αποτελούν πλέον το μόνο ρεαλιστικό δρόμο διεξόδου, κόντρα στη λογική της ανάθεσης και του εφησυχασμού. Στους αγώνες αυτούς μαζί μας θα είναι όλοι οι αγωνιστές που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για το δίκιο. Μαζί μας θα είναι ο Γρηγόρης ο Λαμπράκης, ο Σωτήρης ο Πέτρουλας, ο συνάδελφος μας, από την Α ΕΛΜΕ Αχαΐας, ο Νίκος ο Τεμπονέρας.. Ζουν στους αγώνες μας. Μας δείχνουν το δρόμο.

• Για το δικό μας σχολείο που ονειρευόμαστε και οφείλουμε συλλογικά να ανιχνεύσουμε, χωρίς διακρίσεις και ταξικούς-οικονομικούς φραγμούς.
• Για τη δική μας κοινωνία, στη δική μας ανεξάρτητη χώρα, κοινωνία αλληλεγγύης, δημοκρατίας,λαϊκή κυριαρχίας, ελευθερίας και ισότητας.
• Δουλειά, Σύνταξη, Ασφάλιση, Παιδεία, Υγεία για όλους.
• Για την ανατροπή των νεοφιλελεύθερωνμνημονιακών-αντεργατικών πολιτικών Κυβέρνησης, ΔΝΤ, ΕΕ και την ρήξη με τις δυνάμεις που τις εκπροσωπούν.

Όλες και όλοι στην Συγκέντρωση- Πορεία

Τo Σάββατο 9 Ιανουαρίου, στις 6.00μμ

Σχολικό συγκρότημα Τεμπονέρα, στο διαχρονικό μνημείο του

Πάτρα 7/1/2016                                                       Το ΔΣ της Α ΕΛΜΕ Αχαΐας

«…Θα συμπεράνουμε τότε ότι σχεδόν όλα όσα πιστεύαμε και νιώθαμε εκείνη την παλιά εποχή πρέπει να παραμεριστούν και ότι ένας νέος τύπος ανθρώπου πρέπει να δημιουργηθεί. Αν ο καθένας από εμάς γίνει ο αρχιτέκτονας αυτού του νέου τύπου ανθρώπου για τον εαυτό του, τότε η δημιουργία αυτού του νέου τύπου ανθρώπου που θα αντιπροσωπεύει τη νέα Κούβα θα είναι πολύ ευκολότερη…»

Ernesto Che Guevara, 20 Αυγούστου 1960

Ο Νίκος Τεμπονέρας το βράδυ 9 Γενάρη 1991 δεν είχε αποφασίσει να γίνει ήρωας.

Τότε ξεκινούσαν μέλη του ΔΣ και πολλά μέλη της επιτροπής αγώνα της Α΄  ΕΛΜΕ Αχαΐας (και ανάμεσά τους ο Νίκος) από το πρώην Παράρτημα στην οδό Κορίνθου (έδρα τότε της ΕΛΜΕ) προς το σχολικό συγκρότημα της πλ. Βούδ για να είναι αλληλέγγυοι με τους καταληψίες μαθητές στη νυχτερινή τους βάρδια. Ήθελαν ακόμα να δείξουν ότι αποτελούν μέλη του ίδιου εκπαιδευτικού σώματος, δηλαδή της εκπαιδευτικής κοινότητας, και μάλιστα της αγωνιζόμενης για καλύτερο σχολείο. Οι μαθητές των Λυκείων κυρίως στο μεγάλο μαθητικό ξέσπασμα (μαζικές καταλήψεις και όχι μόνο) που διήρκεσαν πολλές βδομάδες έθεσαν με πρωτόλεια αιτήματα την ανάγκη ενός σχολείου ελευθερίας, γνώσης και αλληλοσεβασμού.

Σήμερα η θυσία του Νίκου είναι επίκαιρη:

– και γιατί αμυνόμαστε ενάντια στην πλήρη διάλυση του δημόσιου σχολείου, για να είναι όλα τα παιδιά μέσα σ’ αυτό, χωρίς να λείπουν πολλά από ποικίλους αποκλεισμούς, χωρίς να είναι παρόν μόνο το κορμί τους λόγω του τύπου σχολείου που προωθείται από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού. Γιατί καταργούν δεκάδες ειδικότητες, γιατί διώχνουν τους μόνιμους καθηγητές, γιατί καταργούν ένα-ένα τα εργασιακά & συνδικαλιστικά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, που προσπαθούν να  εξαφανίσουν και τα εναπομείναντα δικαιώματα παιδαγωγικής ελευθερίας με αργίες, ψυχολογικό πόλεμο, «αξιολογήσεις» και δήθεν πλεονάσματα… Continue reading →